Natura 2000: Zee-eendjes voeren met brood van Rijkswaterstaat

Mijn vorige twee blogs over de Natura 2000-soap en boterzachte onderbouwing achter gebiedssluiting, maken de visserijwereld los. Vissersvereniging Hulp in Nood heeft me nu uitgenodigd in Moddergat op 25 maart.

Hier mag ik in discussie met Ayatollah Martijn de Jong van de Coalitie Wadden Natuurlijk. Als Moeder Aarde het wil uiteraard, zullen we de degens kruisen over zijn procedurekampioen de zee-eend.

Voor het zover is: deel 3 van de Natura 2000-soap.
Hoe slaagt onze toponderzoeker Mardik Leopold van Imares (hij wilde 10 procent Wad en Noordzee-visgebied voor eend sluiten) er in om de aandacht af te leiden van zandsuppleties van opdrachtgever Rijkswaterstaat? Die suppleties namen sterk toe afgelopen decennium, zie dit Imaresrapport, en werken nadelig voor eendenvoedsel en verstorend voor de eend. Precies in de zones die zo onmisbaar zouden zijn en dus dicht moeten voor vissers. Vervolgens koppelt hij zee-eendenleed in wetenschappelijke literatuur aan visserij.

Commerciele visserij niet verstorend
Ookal geven buitenlandse studies als deze in IBIS in 2006 (niet door Rijkswaterstaat/overheid betaald) een iets andere conclusie:

Common Scoters were observed in lowest numbers or were absent from areas in which anthropogenic
disturbance (shipping activity OF ZANDSUPPLETIES?) was relatively intense, even when these areas held a high prey biomass. Commercial fishing activities did not appear to contribute to this disturbance.

Soms zitten ze hier, dan weer daar
Zoals ik al eerder beschreef, eendenaantallen fluctueren van nature sterk, van Noordpool tot Mauretanie. Afgelopen winter in Wales verdubbelde het aantal zee-eenden plotseling, zo meldt dit persbericht

Common Scoter sea ducks came in their droves to Carmarthen Bay this winter – smashing previously recorded numbers. There are usually around 20,000 birds in the Bay – but this winter it was an astonishing 43,000

Misschien had één wel een oranje vlaggetje?
Volgens Leopold en Co zou ook ‘De Klimaatverandering’ (0,7 graad opwarming in een eeuw tijd) de eenden ziek maken. Dat bijgeloof deelt hij met de pseudowetenschappers van SOVON (binnenkort weer blog over). Maar de eenden in Wales vluchten voor de kou, zo meldt het bericht. Ik schreef het al in het vorige blog. Soms zitten eenden hier, dan weer daar. Dus hoe komen Leopold en co nu op het idee om toch naar de visserij te wijzen als doodsteek voor sterk wisselende wintereendjes op Wad en Neder-Noordzee?

Wel oorzakelijk verband tussen suppleties en Spisula
De door het RIKZ-Rijkswaterstaat betaalde publicatie van Martin Baptist en Mardik Leopold in Marine and Environmental Research uit 2009 heeft als doel, aan te tonen dat er geen statistisch verband is tussen grootschalige zandsuppleties en winning door Rijkswaterstaat en de aanwezigheid van zee-eendenvoedsel Spisula, een schelpdier.

Wonderwel slagen zij in hun missie: afname van schelpdier Spisula komt niet door Rijkswaterstaat. Maar lees de paper en zie:

er is wel een oorzakelijk verband mét biologische verklaring tussen suppleties en de aanwezigheid van eendenvoedsel (schelpdieren) en dus zee-eenden.

wie naar de data kijkt in plaats van braaf de verhaallijn te volgen die Leopold en Baptist optekenen, vindt het toch opmerkelijk dat iedere keer na of tijdens een grote suppletie de Spisula verdwijnt. Kijk de figuur 4 er maar op na.

Wat tonen zij nu echt aan?
Zij laten met bediscussieerbare statistiek zien dat er geen significante CORRELATIE kan zijn met suppleties. Maar dat is ook geen kunst. Die eenden zitten ieder jaar ergens anders, data zijn gebrekkig, dus je statistiek loopt al snel spaak. Je zou graag de zaak nog eens narekenen. Hoe komen ze aan die r2 en wat zijn de onzekerheidsmarges? Zijn de uitkomsten kortom BETEKENISVOL

De paper toont dus enkel aan wat ze NIET vinden. Vervolgens trekt het duo voor RIKZ-Rijkswaterstaat een wonderlijke conclusie: dan is het vast de visserij.

Other causes, such as climate change, fisheries, unsuccessful settlement or predation of spatfall are more likely behind the decline of Spisula along the Dutch coast.

De redenering Baptist en Leopold op een rijtje
1.Wij vinden geen correlatie met suppleties.2. Dus moet het aan iets anders liggen.3 Dus is het vast visserij, want dat doe je ook op zee. Je vader heeft de buurman niet vermoord. Dus moet het wel je moeder zijn. Want daarmee is hij getrouwd.

Ja lieve mensen. Zo eenvoudig kan ecologische wetenschap zijn.
Maar dan, wat schetst onze verbazing, wat duikt als de enige reden voor afwezigheid van eenden sinds 2000 op in een volgende door het Ministerie van LNV betaalde wetenschappelijke publicatie in 2010 in Marine and Coastal Shelf Science met Leopold als co-auteur:

Since the start of the 21st century densities have decreased rapidly because of failed recruitment (Craeymeersch and Wijsman, 2006) and, locally, overfishing (Camphuysen et al., 2002; Baptist and Leopold, 2009).After the decrease of S. subtruncata numbers of sea duck winteringin Dutch waters have decreased dramatically (Leopold et al., 1995,

De publicatie die NIET aantoonde dat visserij meespeelde, is plots de te verwijzen publicatie die op visserij wijst. En twee mogelijk willekeurige opvolgingen (want verband is niet aangetoond) worden als verband gepresenteerd. Mocht de overheid dus ooit met een verwijzing Baptist en Leopold 2009 aan komen zetten als ‘bewijs’dat visserij schadelijk is voor het voedsel van deze in sterk wisselende aantallen overwinterende eend, dan weet je dus waarop dit slaat.

Baptist klimaatalarmist
Die ‘klimaat’verwijzing, een effect van een paar tiende graad opwarming waarvoor nog minder bewijs bestaat dan de link met visserij, kan er in zijn gesmokkeld door Martin Baptist. Daar kan hij later naar verwijzen in zijn onderzoeksgeldaanvraag. Hij wil graag in de Mokbaai op zijn eiland Texel zichzelf jarenlang aan werk wil helpen, zo vertelt hij tijdens zijn inauguratie aan Larenstein in aanwezigheid van onze klimaatvrind Pier Vellinga, Waddenverenigingdirecteur Hidden van Kersen (vrind van Martijn), en Han Lindeboom van Imares:

‘Ik wil de Mokbaai op Texel gaan benutten als Climate Lab (verstoort dat de vogels niet?), een veldlaboratorium voor onderzoek naar effecten van klimaatverandering op waddenecosystemen.’ Net als de gehele Waddenzee zal de Mokbaai beïnvloed worden door
klimaatverandering. Hierbij denken we blablabla

Spijkers op laag water zoeken in ’s lands meest paradijselijke natuuroord en lekker om 5 uur weer bij moeder de vrouw thuis zijn. Zijn vader heet trouwens Henk Baptist, die voor de windmolenaars van We@sea opdrachten uitvoert en voor Rijkswaterstaat. Leopold publiceerde met Henk in de jaren negentig de nattevingerstudie over zee-eenden, waarover ik al blogde.

Nu het onderzoek dat niet wordt betaald door Rijkswaterstaat.
Een karrenvracht ander onderzoek toont dat zee-eenden zélf de genen zijn die schelpdierbestanden lokaal snel uitputten, dankzij hun neiging in grote groepen samen te klitten. Om Kaiser in IBIS te citeren

Common Scoters tend to be highly aggregated and, like other diving ducks, have
been reported to severely deplete their food resources over one season

Is het op, dan trekken ze naar andere uithoeken van Noorwegen tot West Afrika, plaatsen waar Mardik Leopold’s verrekijker niet kan komen en die dus buiten de studie vallen. Ook aardig: niet Nederlands water maar de Baltische zee is de belangrijkste wintergrond van Noordwest Europa. Dat wist ik nog van vele bezoekjes aan de Oderdelta.

Weet je waarom zee-eenden zo schuw zijn? Omdat ze overal worden afgeknald voor op de barbecue. Misschien dat Stichting Martijn ze daarom allemaal op het Wad wil opnemen als politiek vluchteling.

Elsewhere in Europe, Common Scoters are not protected from hunting. Thus, Common Scoter are wary of human activity and man-made structures, boats and vehicles (Garthe & Hüppop 2004), the presence of which may exclude them from using potential feeding, roosting and breeding sites

Windfarms op zee mogelijk veel verstorender
Kaiser onderzocht wat nu het meest verstorend werkt op zee-eenden. Zoals de constructie van windfarms op zee (waartegen Ayatollah Martijn boven Schiermonnikoog géén bezwaar maakt, hij verdedigt het verbrassen van vier miljard door Bard zelfs) en de vele scheepsbewegingen die daarmee gepaard gaan. Omdat de eenden elders nog steeds bejaagd worden voor consumptie op de barbecue, zijn ze bang voor alles dat menselijk lijkt waaronder continue scheepvaart.

Een veilige conclusie
Sluiten van gebieden voor (kleinschalige) visserij doe je niet voor de zee-eend, maar voor de Groene Taliban van Ayatollah Martijn en zijn bureaucratische tentgenoten bij het Ministerie. In mijn volgende studie ‘common scoter abundance in studies that are not payed by Rijkswaterstaat or Dutch Government’ zal ik verder ingaan op wat zwarte zee-eenden werkelijk dwars zit. Ze zijn vrij a-politiek die eenden, zo kan ik al verklappen.