Grap van de eeuw tegenover visserijsector, gedaan door Martijn de Jong van Wadden Natuurlijk op deze site.

‘ Daarom: tel als sector in deze tijd van bezuinigingen je zegeningen en gebruik het geld om zsm goed onderzoek door IMARES of NIOZ te laten uitvoeren.’

Hahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahah

De combinatie ‘goed onderzoek’ en IMARES is wat mijn lachspieren kietelt. Kijk maar naar bovenstaand campagnefilmpje ‘Caught’van Greenpeace, waarin Imaresdirecteur Han Lindeboom overdrijving op mythe stapelt voor zijn campagnevrinden, als aanvoerder van de ‘Faithbased-fisheries’-movement. Let wel, Han Lindeboom is met Imares de énige gegevensleverancier van het Ministerie in het Natura 2000-proces.

Ondanks hun eigen metingen, blijven Imaresoderzoekers conclusies formuleren die de elefant in the room van Wad en Noordzee begraven onder een zweem van quasi-nuance en ontwijkende of politieke conclusies, om maar hun milieuactivistische insteek te handhaven.

The Elefant op het Wad: Primaire productiviteit als een speer ingezakt
 de Primaire Productiviteit van het Wad gemeten naar koolstofproductie per volume/oppervlakteeenheid is als een speer gedaald van 1990 tot 2000, precies conform de visserijhypothese. Je kunt dat eenvoudig aan de metingen zien, van boven de 200 gram per vierkante meter naar iets boven de 100 in tien jaar tijd. Dat is een mega-verandering, die van grote invloed is op de basis van de voedselketen, de totale energievastlegging is dus enorm gedaald en dus stroomt er via hogere trofische niveaus minder naar hogere lagen, zoals eidereenden enzovoort.

‘De soortensamenstelling is verschoven en dus is de mens heel slecht en zijn nog meer regels nodig’.
Maar dan komt een NIOZ -onderzoekster met de conclusie in Ecosystems 2007 dat de ‘soortensamenstelling’is verschoven als belangrijkste vinding. Een conclusie die wel past in hun traditionele milieu-activistische insteek: dat komt door ‘de mens’: ergo, meer regels aub.

Philippart (en co-auteur Mardik Leopold onze eendenkenner) laat de verschuivingen in haar analyse correleren met fosfaat en silicaat, waarbij silicaat toenam in concentratie in die periode en inderdaad als eigenschap heeft dat het bij toename andere planktonsoorten bevoordeeld (dus soortverschuiving veroorzaakt), terwijl de belangrijkste nutrienten P en N die de visserijfactor en vogelaantallen beinvloed, de primaire productie, sterk afnamenen.

Het is waarschijnlijk die reden, de keuze voor silicaat waarom ze slechts een zwakke correlatie vond met biomassa, terwijl voor Natura 2000 doelen die biomassa/primaire productie van belang is (gemeten naar aantallen vogels).

Je vraagt je af of de peer-reviewers lagen te slapen
 …ware het niet dat dit waarschijnlijk ook gelijkgezinden zijn die alles goedkeuren dat in hun activistenstraatje past. Zonder tegenonderzoek blijft dit vervolgens als ‘de waarheid’staan. Vergelijk het met het visserijalarmisme in Science, dat niet op wetenschappelijke grond maar politieke grond verscheen. Het is dit niet op fatsoenlijke gegevens berustend alarmisme dat Han Lindeboom ventileert voor Greenpeace en door Ray Hilborn is aangevochten in zijn artikel faith based fisheries. Na andere publicaties van de groep van Hilborn in Nature moeten die milieufreaks eindelijk terugkrabbelen, maar sinds Pauly in 1998 ‘fishing down the food chain’hadden ze volledig vrij spel.

Daarom, tegenonderzoek tegenonderzoek tegenonderzoek. Maar dus niet door NIOZ en al zeker niet door Imares, zolang Lindeboom daar de scepter zwaait. Dan krijg je net als bij Climategate waarschijnlijk als antwoord, zoals ik dat ook al van Lindeboom kreeg, in zijn weigering op data te reageren

‘why should i hand you my data, when the only reason is to trie and find something wrong with it’

Misschien gewoon omdat dit normale wetenschappelijke ethiek is? Alleen activisme vraagt saamhorigheid. De activistische reputatie van Lindeboom is algemeen bekend bij vroegere wetenschappers bij het RIVO, voorloper van Imares, zoals reageerder Van der Hak recent op ons blog vermeldde.

Han Lindeboom kreeg lintje,had voor wat mij betreft prijs kunnen zijn voor 30jaar doordrammen .Als onderzoeker met een praktijkverleden heb ik deel genomen aan het onderzoek “invloed van vistuigen op zeebodem”waarbij het clubje van Han aanwezig was. Tijdens voorbespreking van het project werd door han en de zijnen beweerd dat een bodem vistuig 50cm diep of meer de bodem inging.Mijn opmerking dat dit zou betekenen dat je dan aan anker lag was niet relevant.Op het
R.I.V.O. terug gekomen deed ik verslag aan mijn toenmalige directeur,en melde hem dat ik verbaasd was over de vele misvattingen m.b.t. het vissen in de praktijk,en vooral de vooringenomenheid van het Nioz.Hierop kreeg ik het antwoord dat ik niet te maken had met wetenschappers maar met milieuactivisten die van de Noordzee 1groot aquarium wilde maken.
De onderzoeken werden uitgevoerd en het was voor rijkswaterstaat met de onderwater camera erg moeilijk om afgeviste sporen terug te vinden,desondanks blijf het nioz met het vooringenomen standpunt en was de konklussie dat verder onderzoek noodzakelijk was (KASSA).Han en zijn oestergronden een grote farce,maar het levert wel een lintje op.

Wetenschap is ontzettend simpel
 Georganiseerde onenigheid, maar in Nederland is de Donkergroene eenoog koning. En dus wordt ecologie moeilijker gemaakt door sommige wetenschappers als de onvermijdelijke conclusie ze niet bevalt. De visserij moet dus niet in zee met de Volkert van der G.-Foundation van Han Lindeboom of het NIOZ.

Zij moet gewoon een paar nuchtere Belgen, wat Duitsers en Denen de studie van Philippart in Ecosystems laten narekenen met een rerun van de zelfde data: maar dan moeten ze niet silicaat in de analyse gebruiken maar N en P. Dat zal NIOZ nooit doen, omdat de waarschijnlijke uitkomst van die analyse niet past in hun activistenstraatje.

Imares/Greenpeace de baas van Nederland
En zo zit Imares-onderzoek eveneens vol met twijfelachtige aannames, die in Bananenrepubliek NL nooit op onafhankelijke wijze getoetst zijn.Zo kan Lindeboom zittend op de stoel van de overheid alsnog zijn lang gekoesterde wens van Closed Areas doorduwen, en zijn handen in onschuld wassen: want Imares is juridisch niet aansprakelijk voor wat het Ministerie doet. Mardik Leopold, onze eendenkenner van Imares zelfde verhaal zoals ik eerder blogde. Zeer invloedrijk, hij wees de closed areas gebied 1 en 2 zelf aan, maar is juridisch gezien daarvoor niet aansprakelijk te stellen. Want de overheid (Ton IJlstra, Tom Verboom) doet dat, door rechtstreeks zijn woord tot wet te verheffen.

Het moet lekker voelen om als wetenschapper zo machtig te zijn. Bij welk schandaal kwam dat ook maar weer eerder voor? Och ja, Climategate…

Deel dit bericht a.u.b.
LinkedInMastodonWhatsApp

Gerelateerd: