Hierboven het logo van Jean Goodwin, een hoogleraar retorica aan de Iowa State University. Wat moeten we daar nu weer mee? Héél veel want deze BSc wiskunde, later advocaat en inmiddels PhD in classical rhetorical theory and contemporary public address heeft een indrukwekkend paper geschreven over The authority of the IPCC First Assessment Report and the manufacture of consensus. Als je het leest voel je plaatsvervangende schaamte voor het IAC en de andere IPCC-witwasstudies. Zelfs IPCC-criticaster Marcel Crok kan er nog een puntje aan zuigen.
Judith Curry heeft dit pareltje ontdekt en losgelaten in de klimaatblogosfeer. Curry brengt dit paper in verband met een artikel van 11 juli (lezen!!!) op haar blog over de wetenschapsgebieden agnotologie (the study of culturally constructed ignorance) en agnoiologie (the study of culturally-induced ignorance or doubt, particularly the publication of inaccurate or misleading scientific data). Voeg je beide samen zoals Curry doet dan kunnen we onderstaande paragraaf op het IPCC plakken:
We shall argue that consensus among a reference group of experts thus concerned is relevant only if agreement is not sought. If a consensus arises unsought in the search for truth and the avoidance of error, such consensus provides grounds which, though they may be overridden, suffice for concluding that conformity is reasonable and dissent is not. If, however, consensus is aimed at by the members of the reference group and arrived at by intent, it becomes conspiratorial and irrelevant to our intellectual concern.
Hier de pdf van het paper van Goodwin. 12 boeiende pagina’s, maar als je er te lui of te druk voor bent onthoudt dan voor aan de borreltafel deze parafrase op de quote van de agnoioloog Lehrer:
Vanwege het mikken op consensus en het doelbewust uitkomen op consensus, is het IPCC samenzweerderig en zijn de IPCC-rapporten intellectueel irrelevant.
Jean Goodwin wordt vast gesponsort door General Electric
<img size=25% src="http://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/thumb/f/ff/General_Electric_logo.svg/200px-General_Electric_logo.svg.png">
Het IPCC was al in 2007 briljant gefileerd op de consensus bewerking, door de Belg Jos Verhulst:
http://www.brusselsjournal.com/node/2263
Hij noemt consensus-aanroepers overigens "obscurantisten".
Ach ja: het is logica én dus taal. We zagen al eerder dat deze hele beweging van doelgerichte, actiegeyle wereldhervormers heel goed is in het “munten” van nieuwe betekenissen:
. klimaat – ramp
. verhittee aarde
. duurzaamheid
. vijf voor twaalf
. vijf OVER twaalf (Vellinga)
. verzuring
. duurzaamheid enz. etc.
Het is trouwens altijd oppassen geblazen. Soms glipt er wel eens wat doorheen. Zo las ik net dat de oude Kraaijkamp (hier over klimaatextreem op Ameland 1958: http://www.youtube.com/watch?v=pa0gDxpAHss) al jaren “LAST HAD VAN ZIJN GEZONDHEID”. RIP John.
@Theo: zeer fraai must read artikel van Jost Verhulst!
Ik pik er even deze quote uit van Al Gore:
Hier zit hem m.i. echt de crux van dit "generatieconflict"! In werkelijkheid is het namelijk precies andersom (mijn quote):
En het leuke is dat juist wij sceptici dankzij de alarmisten het genoegen smaken van een a generational mission; a compelling moral purpose.
Thanks Al! ;-)
Dagelijks bewijst climategate.nl dat ze er toe doet!
Iedere dag kwaliteitsnieuws, dat in de "kwaliteitskranten" wordt geboycot.
Goede artikelen, scherpe blog commentaren, waar de alarmisten wel buikpijn van moeten hebben.
Dank heren , Dank!
Mooi stuk van Jean Goodwin, waarmee overigens Marcel Croks recente oproep aan sociologen, historici en andere menswetenschappers om ook eens hun licht te laten schijnen over het klimaatdebat, onmiddellijk verhoord is.
Ik zal het nog eens moeten doorlezen, maar voglens mij komt Goodwins artikel er op neer dat het IPCC door de consensuskaart te spelen, wetenschappelijk gezien haar integriteit op het spel heeft gezet en de kritiek uiteindelijk heeft versterkt en in de kaart gespeeld.
Interessant is ook de opmerking en korte analyse van hoe de wetenschapsbeoefening zelf – inclusief de onderzoeksrapportage in tijdschriften – in gevaar komt als consensus doel en uitgangspunt is en het voor wetenschappers dus steeds moeilijker (sociaal, economisch)wordt zich tegen die consensus te verweren.