Gastblog van Dick Thoenes
Sinds ik mij in de klimaatproblematiek verdiep (vanaf 1996), verbaas ik mij in toenemende mate over het feit dat de officiële klimaatpolitiek in Nederland (en veel andere westerse landen) overwegend is gebaseerd op een onwaarheid. Het gaat hier om het idee van de zogenaamde AGW (anthropogenic global warming). In de jaren ’80 werd geopperd dat het mogelijk zou kunnen zijn dat de mens met het op grote schaal verstoken van brandstoffen de gemiddelde temperatuur van de gehele aarde zou opdrijven (door het zogenaamde extra broeikaseffect van CO2). Uit wetenschappelijk onderzoek is echter overtuigend gebleken dat het AGW-effect weliswaar bestaat, maar dat het zeer klein is en voor de praktijk in feite verwaarloosbaar is. Natuurlijke invloeden op het klimaat zijn groter en veroorzaken een grillig verloop van de gemiddelde wereldtemperatuur.
Toch wordt door vrijwel alle politici in de westerse landen vastgehouden aan het AGW-idee. Margaret Thatcher is hiermee in 1988 begonnen, omdat ze steenkool wilde vervangen door kernenergie (voor elektriciteitsopwekking). Daarvoor kwam de broeikastheorie goed uit. Vele politici pakten het klimaatelement op en zijn Thatcher daarin gevolgd. De meeste blijven nu nog steeds het idee verkondigen dat de mens het klimaat in belangrijke mate beïnvloedt. Zij zien dat blijkbaar als een interessante mogelijkheid om geld te innen en hun macht te vergroten. Ook al is het bekend dat de AGW-theorie reeds lang achterhaald is. Vandaar dat we nu kunnen spreken van een “klimaatleugen”.
Dubbele onwaarheid
En het zijn niet alleen de politici die de leugen blijven verkondigen. De media doen er actief aan mee en spelen daarbij zelfs een cruciale rol. Zij hebben bereikt dat de meeste burgers in de klimaatleugen blijven geloven. Er is zo een hele “klimaatcultuur” ontstaan. Het is zelfs zover gekomen dat het inderdaad een geloof geworden, dat je niet meer ter discussie mag stellen. Haast nog erger is, dat die “klimaatdeskundigen” die door de overheden worden geraadpleegd (en betaald) hetzelfde doen. Die beweren zelfs dat de meeste wetenschappers het met hen eens zijn en dit ondanks de overtuigende wetenschappelijke bewijzen dat het een onwaarheid betreft. Het gaat hier in feite om een dubbele onwaarheid: het AGW-idee is onwaar en het is onwaar dat de meeste wetenschappers daarin zouden geloven.
Deze leugen is al in 1996 ontmaskerd door R.S. Lindzen en later door talloze andere serieuze onderzoekers. Dit heeft echter op de officiële standpunten nauwelijks enige invloed gehad. Het lijkt of de politici, de media en de officiële “klimaatdeskundigen” een soort samenzwering vormen. Maar dat is toch in feite bijzonder onwaarschijnlijk. Men vraagt zich dan wel af wat er dan in feite wel aan de hand is. (Ik schrijf “klimaatdeskundigen” met opzet tussen aanhalingstekens, omdat velen van hen geen onderzoek doen naar klimaatverschijnselen, doch alleen berekeningen en computer-modelleringen uitvoeren over de mogelijke gevolgen van klimaatverandering. Daarbij gaan ze uit van de juistheid van het AGW-idee).
Er is onlangs een Duits boek verschenen van een journalist, Oliver Janich, getiteld “Das Kapitalismus Komplott”. Ik vind de titel een beetje misleidend, want je zou kunnen denken dat de schrijver anti-kapitalist is, maar dat is hij niet. Hij verdedigt het kapitalisme zelfs met de korte maar effectieve definitie: “Kapitalismus ist Vertragsfreiheit”.
In zijn uitvoerige betoog toont hij aan, dat er allerlei verborgen mechanismen in de samenleving werkzaam zijn, die tot voortdurende misstanden leiden, die vaak zelfs al diep geworteld zijn. Hij gebruikt de “klimaatleugen” (de term is van hem) als belangrijk voorbeeld. En wat hij daarover zegt is interessant. Janich behandelt deze problematiek in een breder kader. Hij verwijst bij zijn redenering naar de “dialectiek” van de beroemde filosoof Hegel.
De redenering is ongeveer als volgt: men stelt eerst een doel, dan een actie en dan volgt er vanzelf een reactie in de gewenste richting.
Voorbeeld:
- Bepaalde politici hebben als doel de volledige beheersing van het leven van de mensen en het beheer van grondstoffen.
- Actie: de bevolking bang maken met een dreigende opwarming van de aarde, die de schuld zou zijn van de mensen.
- Reactie: angst, die de invoering mogelijk maakt van extra belastingen en allerlei beperkende maatregelen, waardoor de macht van de politici verder toeneemt.
Dit is een vrij ongenuanceerd standpunt, maar er kanen belangrijke kern van waarheid in zitten. Voor de actie maakt men volgens Janich gebruik van propaganda. Deze hoeft niet gebaseerd te zijn op waarheid, maar moet wel een element van aannemelijkheid bevatten, dat de oppervlakkige krantenlezer overtuigt. De propaganda moet jaren lang eindeloos worden herhaald. Dan gaan de mensen het op de duur zien als waarheid. Hij citeert Joseph Goebbels, minister voor propaganda in Nazi-Duitsland: “Eine Lüge muss nur oft genug wiederholt werden, dann wird sie am Ende geglaubt”.
Janich geeft ook een citaat van Goethe, waarin deze juist hiervoor waarschuwt met de omgekeerde stelling: “Man muss das Wahre immer wiederholen, weil auch der Irrtum um uns herum immer gepredigt wird. Und zwar nicht von einzelnen, sondern von der Masse”.
Er wordt in de hedendaagse propaganda een zeer kwalijke rol gespeeld door de media. Ook hun macht neemt toe naarmate zij meer angst verspreiden. Opruiende berichten zijn nieuws. Genuanceerde berichten niet. Als men met een krant geld wil verdienen moet men kiezen voor opruiende berichtgeving. Waarheid betaalt niet. We kunnen zien dat allerlei kranten, die vroeger als “degelijk” bekend stonden, nu sensatiebladen zijn geworden.
Ik geef nog als voorbeeld de rapportage over de ramp met de tsunami in Japan. Er zijn daarbij tienduizenden mensen omgekomen. En er is een kerncentrale ernstig beschadigd. Over het laatste wordt nog weken lang bijna dagelijks geschreven en gesproken, maar de ramp is al bijna vergeten. Het verhaal van de schade aan de kerncentrale wordt in Duitsland gebruikt om (tegen beter weten in) een deel van de kerncentrales te gaan sluiten, hoewel er daar geen gevaar voor tsunami’s bestaat. Er is bij de tsunami in Japan echter meer gebeurd. Er zijn vier complete passagierstreinen met inzittenden de zee in gespoeld. Er waren geen overlevenden. Dit zou, met dezelfde redenering, een argument moeten zijn om in Duitsland spoorwegen te gaan sluiten. Waarom oppert men dat niet? De reden is blijkbaar dat kernenergiepolitiek ook gebaseerd is op leugens.
Toch is er mijns inziens nog een andere en misschien zelfs belangrijker reden dat de pers en de politci de klimaatleugen blijven verkondigen. Dat is vanwege de “politieke correctheid”. Dit is een eufemisme voor “politieke mode”. Een krant kan, evenmin als een politicus, zich veroorloven de klimaatleugen af te vallen, want dan zou hij het geaccepteerde geloof verwerpen en dat is niet politiek correct. En een politicus moet wel heel erg veel moed hebben om de klimaatpropaganda af te vallen. Dat kunnen Kamerleden zich niet veroorloven (vinden zij zelf). Dit geldt ook voor jonge Kamerleden met weinig ervaring. Hen wordt geleerd dat ze geen individuele standpunten mogen verkondigen die afwijken van het partijstandpunt.
Wat volgt er uit deze beschouwingen? Het heeft blijkbaar niet zoveel effect om de strijden voor de waarheid. Die doet in de politiek niet werkelijk ter zake (net als in de rechtspraak tegenwoordig steeds meer het geval is). In de politiek geldt als “waar” wat invloedrijke politici hebben gezegd. Wetenschap is minder relevant. Alles wat “klimaatsceptici” schrijven wordt terzijde gelegd, ook door de zogenaamde “klimaatdeskundigen”. Het is nu in feite zo, dat er geen steekhoudende argumenten voor de AGW-theorie meer bestaan, maar dat schijnt er niet meer toe te doen. Twintig jaren propaganda hebben hun werk gedaan.
Deze propaganda heeft al een enorm effect gehad. Met het valse argument van klimaatverandering zijn belastingen verhoogd op benzine, aardgas en elektriciteit, die jaarlijks miljarden extra in de schatkist brengen. De burger moet geloven dat dit nodig is. Er wordt een gigantische subsidie verleend op windmolens, waarvan is aangetoond dat die nooit enig nuttig effect kunnen hebben. Ze besparen nauwelijks brandstoffen en hebben geen merkbare invloed op het klimaat. Maar ze kosten wel zeer veel geld, dat nooit kan worden terugverdiend. Maar met deze leugen is de greep van de overheid ook weer vergroot. Het verlenen van subsidies vergroot de macht van de overheid. Maar het maakt haar ook kwetsbaar.
Ook het bestuur van de EU maakt hier op grote schaal misbruik van. Een sprekend voorbeeld is het plan om het gebruik van gloeilampen in Europa op termijn te verbieden. Dit is een voorbeeld van corruptie op zeer grote schaal. Natuurlijk heeft het vervangen van gloeilampen door spaarlampen en LED-verlichting geen enkel effect op het klimaat, maar dat wil men niet weten. En een voormalige gloeilampenfabriek spint daar garen bij.
Onlangs heeft de Australische regering voorgesteld een “CO2-belasting” in te voeren. Die zal een negatieve invloed hebben op de economie, maar de macht van de overheid zou daardoor natuurlijk worden vergroot. Het is te hopen dat het parlement het voorstel verwerpt.
De belangrijkste reden dat de klimaatleugen zo lang stand houdt, heeft weinig te maken met het wetenschappelijke debat. De reden is veel eenvoudiger: de klimaatleugen is zo’n uitstekend middel gebleken voor politici en bestuurders om extra belastingen te heffen en daarmee hun macht te vergroten! Zelf denk ik dat dit machtsstreven zó diep is geworteld, dat vele politici zich daar niet eens meer van bewust zijn. Het hoort er gewoon bij.
Er zijn talloze andere voorbeelden te vinden, met name op het gebied van onderwijs, waar men tegen beter weten maatregelen invoerde die de greep van de overheid vergrootten, maar die in feite geen verbeteringen van het onderwijs inhielden, integendeel. Ook bij de aanleg van wegen en allerlei verkeersvoorzieningen zien we de negatieve invloed van de overheid. Veel van die voorzieningen beperken de doorstroming van het verkeer en verlagen de verkeersveiligheid. Maar ze bevestigen de macht van lokale bestuurders.
We hebben dit griezelige machtsstreven van overheden vroeger al gezien in de communistische landen. Toen hadden we daar kritiek op, maar nu het hier ook plaats vindt, zijn we die kritiek vergeten.
Wat leert ons dit?
We moeten zeker doorgaan de waarheid (over klimaat, onderwijs, verkeer, etc.) te verkondigen, ook al weten we dat dit weinig effect heeft. We moeten daar vooral niet mee ophouden.
Maar waar het in feite om gaat, is het duidelijk maken aan de burgers dat ze voor de gek worden gehouden, dat bestuurders niet in de eerste plaats het land dienen, maar vooral uit zijn op continuering en vergroting van hun macht. En die macht heeft weer te maken met geld. Hoe meer belasting de burger betaalt, hoe groter de macht van de bestuurders. En dat geldt op alle bestuursniveaus: gemeente, provincie, rijk en EU.
Ik denk dat de achtergrond van het probleem zit in de mentaliteit van de moderne politici, ook in de “democratische” landen. Zij zijn allerminst vertegenwoordigers van het volk, zij zijn immers niet direct verkozen, maar door de partijen aangewezen. Zij onderhouden geen contact met het electoraat en vinden dat ook niet nodig. Zij zien zich zelf als uitverkorenen, die hun ideeën mogen waarmaken. En zij weten het per definitie beter dan de burgers. Dat zij niet geïnteresseerd zijn in de opinie van de burgers blijkt bijvoorbeeld uit hun collectieve afkeur van een volksraadpleging (het “raadgevend referendum”). Politici zien hun werk misschien als een roeping, maar dan als een roeping om macht uit te oefenen om daarmee hun ideeën te kunnen doordrijven. Daaraan ontlenen zij kennelijk hun voldoening. Je kunt dit zien op alle niveaus, zelfs bij de imitatie-politiek in het bedrijfsleven en bij de universiteiten. Ook voor veel leden van ondernemingsraden, universiteitsraden e.d. geldt, dat als ze eenmaal verkozen zijn, ze de kiezers de rug toekeren.
Dat heeft er toe geleid dat politici en bestuurders vaak de realiteit uit het oog verliezen. Zij hebben een fictieve wereld gecreëerd waarin ze volledig opgaan. Ook hun politieke tegenstanders, waar ze zich graag zo druk om maken, leven in diezelfde fictieve wereld. Door het politieke debat kunnen de problemen uit de reële wereld nooit worden opgelost
Hoe moet dit wezenlijke probleem worden aangepakt? Dat kan eigenlijk alleen door politieke actie. En daar voelen de meeste wetenschappers zich niet toe geroepen. Waarschijnlijk is het daarvoor nodig de “opiniemakers” te bewerken. Ik denk dat het eerste doel moet zijn dat het IPCC verder wordt aangepakt. Het moet worden ontmaskerd, waarbij getoond moet worden dat het geen wetenschappelijk maar een politiek instituut is. Dit moet leiden tot opheffing van het IPCC. Dan komt de zaak waarschijnlijk wel aan het rollen.
Maar de klimaatleugen is eigenlijk niet eens het meest fundamentele probleem. Dat is ongetwijfeld het machtsstreven van politici en bestuurders, dat ten koste gaat van de burgers. Dat gaat veel verder dan de klimaatleugen.
Dick Thoenes
Dick Thoenes is o.m. emeritus hoogleraar chemische procestechnologie, Technische Universiteit Eindhoven, en oud-voorzitter van de chemievereniging KNCV. Hij schreef de laatste jaren verschillende artikelen over de klimaatproblematiek en samen met Hans Labohm en Simon Rozendaal het boek: ‘Man-Made Global Warming: Unravelling a Dogma’
Goed om weer van je te lezen Dick. Als vanouds weer zeer de moeite waard.
Even een klein stukje achtergrond. Ik ben 16 jaar actief geweest in de politiek en nog steeds actief in denktanks van de VVD (helaas niet natuur en milieu). De complottheorie die achter de waarneming van de heer Thoenes zit, is in mijn waarneming gelukkig niet waar. Het merendeel van de politici, links en rechts, zijn oprechte mensen die verschillende overtuigingen hebben maar bijna allemaal werkelijk willen bijdragen aan een rechtvaardige maatschappij.
Wat we wel zien is dat de partijen verschillende aandachtspunten hebben en dat er een sterke neiging is tot politiek correct zijn. Wie niet voor miljarden extra voor de natuur is, is tegen natuur terwijl dat zo nodig is voor de mensheid, snik. Dus iemand die vindt dat we niet 4,1 miljard maar 3,6 miljard aan EHS moeten uitgeven, moet altijd eerst zeggen dat hij voor natuur is, maar dat 3,6 miljard toch ook heel veel geld is. Doet een politicus dat niet, dan wordt hij "weggezet" als dom, neoliberaal, asociaal, allemaal eigen gewin, in de handen van de oliemaatschappijen en voor het grootkapitaal. Twee of drie keer zo'n onderwerp, dat vervolgens breed uitgemeten wordt in de zogenaamde kwaliteitskranten, de publieke omroep en op het internet en je doet niet meer mee. Nu niet en je wordt niet herkozen.
Welke informatie moet een politicus nu geloven? Omdat het ingewikkelde materie is, is er een denktank opgericht (IPCC) die de stand van zaken moet inventariseren en er een samenvatting van moet maken voor de beleidsmakers. Objectief, los van de politiek en de politieke stromingen en gecontroleerd door de landelijke organisaties (KNMI etc). Als dan IPCC, KNMI, KNAW en universiteiten (Utrecht) allemaal hetzelfde beweren, wie ben je dan als je dan nog twijfelt?
In een liberale discussiegroep op LinkedIn ben ik al geGodwind omdat ik niet aanneem dat Tsjernobyl verantwoordelijk is voor honderdduizend doden en vele gemuteerde mensen. De liberale internetfora worden gedomineerd door mensen die actief zijn in de windenergie, de zonneënergie, en de duurzaamheidsadviezen. Inhoudelijke argumenten worden genegeerd want we zijn het allemaal zo eens.
Ik blijf onderzoeken en de relevante stukken lezen (Staat van het klimaat, boeken van Lomborg, Climategate) en probeer de politici een tegengeluid te laten horen. Ik denk dat de waarheid zoals ik die ervaar wel boven komt, maar dat vergt continu aandacht.
Heer Thoenes, met het meeste dat u geschreven heeft kan ik dus volmondig instemmen en ik volg uw oproep: doorgaan! Dank voor uw gastblog.
Mooie bijdrage van Dick Thoenes!
Het is een onderbouwing van mijn stelling dat de "Klimaatcrises" 80% politiek gebaseerd en 100% sociaal-politiek wordt onderhouden.
Een andere stelling is, dat de democratie en een democratisch functionerende overheid niet zonder het "vrije" kapitalisme kan. De laatste is de enige geldbron/motor voor de eerste.
Wetmatigheid: Hoe groter het overheidsaandeel in de economie, hoe slechter de democratie en de kapitalistische geldbron/motor zal functioneren.
We zeggen, dat ambtenaren ook belasting betalen, maar feitelijk is het slechts teruggave van belasting aan de zelfde overheid.
De bijdrage aan de economie en democratie van de overheid is indirect en moet daardoor beperkt blijven tot een kleine overheid.
Ernstig wordt het, als de overheid onder het mom van "nog meer democratie" steeds meer beperkende maatregelen voor de vrije burgers gaat opleggen, die het ondernemen in de geldbron/motor moeilijker en onaantrekkelijker maakt.
Nog erger is, als die zelfde overheid subsidies verstrekt aan nutteloze geldverslindende projecten als " klimaatbeheersing" en windenergie, op basis van door de zelfde overheid gesubsidieerde leugens en propaganda van de aanstaande "Klimaatcrises"
Er is reeds 20 jaar een klimaat gerelateerde subsidie-economie aangewakkerd, waar handige "ondernemers" en "financiële instellingen" op in zijn gesprongen en zich vet eten. We hebben windmolen miljonairs en emissie quota-handelsbanken. Het is schaamteloze handel in gebakken lucht, door de overheid gestimuleerd. De klimaateconomie kost de echte economie in Nederland zo'n 200.000 arbeidsplaatsen per jaar.
We rekenen ons dus vergeefs rijk met deze nutteloze klimaat-overheidsprojecten, die zelf nauwelijks banen creëert in Nederland.
De toekomt is dat (nu 50%) straks 60% tot 70 % van de economie vanuit de centrale overheid wordt betaald , opgebracht uit de geldbron van de resterende 40% tot 30% ondernemers/belastingbetalers in de "vrije" economie. Thans zitten we in een neergaande spiraal vanwege zinloze klimaatprojecten vanuit de overheid gedirigeerd
Dat is een realistisch wordend angstvisioen, dat is te koppelen aan een communistisch wereld modelsysteem in wording!
Dat is hetgeen een IPCC en VN en Kyoto en de Groen & Linkse kongsi voor ogen staat! Weest u daarvan bewust!
Aan de klimaat-critici/sceptici de taak (na 20 jaar leugens) orde op zaken te stellen, door hun publicaties en politieke beïnvloeding.
Ivo schreef:
Ondernemers dus die de subsidiebuidel zien hangen, beslist geen liberalen.
Ik denk ook dat politiek correct zijn een van de grootste drijfveren is voor het huidige politieke klimaat. Politici hebben over het algemeen totaal geen benul van de klimaatwetenschap en is bang door de Groene Taliban (Greenpolice, WNF) aan de schandpaal te worden genageld of moreel te worden gechanteerd.
Het huidige economische klimaat is doordrenkt met "Duurzaamheid" en "MVO" (Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen). Vruchtbare grond voor "slimme" carriere-wolven als Wijffels. Dat de duurzaamheids subsidie-ruif ook nog eens ruim is voorzien is alleen maar meegenomen.
Vanacht vanuit Lokeren gereden, alle lichten gedoofd op de E17, verkeersveiligheid opgeofferd voor een leugen/hoax.
Angstpolitiek is big business.
Dit is wat de 'hogere' beleidsbepalers altijd goed gezien hebben. De eigen partij wordt daar beter van (meer macht, meer geld) en hopelijk uiteindelijk zelfs je eigen burgers. Slachtoffers zijn zij waar wij zo bang voor waren. O.a. de gegenereerde angst voor communisten (atoomoorlog), moslims (WMD) heeft tot hegemonie van het westen geleid.
Maar echte, real-live, vijanden maken is niet zo eenvoudig meer, en is ook moreel (gezien de (slacht-)offers) niet te verkiezen boven de zachte alternatieven die er zijn. Voorbeelden zijn de angst op de beurzen, angst voor epidemiën, zure regen, AGW, etc.
Ik heb er vertrouwen in dat we steeds beter en sneller (mbv klokkenluiders, hackers (climategate), forums als deze) kunnen aantonen wat de leugens zijn, en dat we die informatie ook beter bij het brede publiek bekend krijgen, voordat de leugen waarheid wordt.
Het zou goed zijn als mensen als Jones, Pachauri, Gore vervolgd zouden kunnen worden, al was het maar ter waarschuwing.. (en ik weet zeker dat dat wel in de reguliere sensatie-media zal komen)
@ Ivo,
Dick Thoenes beweert helemaal niet dat er van een komplotheorie spake is.
Hij schrijft: 'Het lijkt of de politici, de media en de officiële “klimaatdeskundigen” een soort samenzwering vormen. Maar dat is toch in feite bijzonder onwaarschijnlijk. Men vraagt zich dan wel af wat er dan in feite wel aan de hand is.'
"Vanacht vanuit Lokeren gereden, alle lichten gedoofd op de E17, verkeersveiligheid opgeofferd voor een leugen/hoax."
De snelweglampen brandden toch op atoomstroom?
Hans Erren; nog gekker als je bedenkt dat die Belgische atoomstroom per BOETE de grote Belgische windparken financieel uit de prut moeten helpen.
Boeiend stuk van de heer Thoenes waar ik een warm sympathiserend gevoel bij krijg maar waaraan ik ook meen te kunnen zien dat hij niet erg vertrouwd is met gangbare theoriën met betrekking tot het functioneren van de politiek. Zelf ben ik daar ook niet professioneel mee bezig maar er zijn een paar opmerkingen te maken bij zijn stuk die we met algemeen bekende gegevens wel kunnen beredeneren.
Neem het volgende tekstgedeelte:
Ik zou eerder zeggen dat de kernenergiepolitiek sterk beïnvloed is door angsten die zoals bekend vaak nogal irrationeel zijn. Bovendien merkt de heer Thoenes zelf in zijn stuk meermaals op dat politici beter naar de kiezers zouden moeten luisteren. Juist in het geval van het Duitse afscheid van kernenergie lijkt dat luisteren naar de burgers nu juist wel te zijn gebeurd, hoe onwijs dat afscheid ook is. Er zit daar wel een belangrijke politieke tegenspraak in uw verhaal heer Thoenes waar u in het politieke debat onmiddelijk mee onderuitgehaald zult worden. Ook al hebt u in het aangehaalde tekstgedeelte technisch volkomen gelijk! Verder is het van enig belang dat de Amerikaanse regering het echt niet eens is met dit nieuwe Duitse beleid, hoewel Obama een meer "links" imago heeft dan Merkel. Ook elders krijgt Duitsland weinig navolging, mogelijk liggen er wel goede kansen voor electriciteitsproducenten in de buurlanden van Duitsland. De kennelijke boosheid van de heer Thoenes, hoe begrijpelijk die ook is, helpt ons niet om deze kansen te benutten.In de politiek staat staatsmanschap gewoonlijk tegenover populisme. Het zijn niet alleen
zoals de heer Thoenes ze noemt, dit verschijnsel bestaat al generaties lang. De aanhangers van het IPCC zien zichzelf als wijze staatslieden met vooruitziende blik, de skeptici lijken de populisten te zijn in dit geval. Wat we moeten doen is inderdaad zoals Thoenes zegt de beweringen van het IPCC tot een politiek strijdpunt maken, het quasi-wetenschappelijke masker van het IPCC aftrekken en in opstand komen er tegen. En dan zal het van enorm belang blijken te zijn dat we in een democratie leven waarin dat kan en mag.
Aan Ivo en Dick Thoenes:
Wie moeten ( oprechte) politici nu geloven? Als IPCC, KNMI en zelf KNAW de AGW-visie en gevolgen bepleiten als correct?
Binnenkort verschijnt eidenlijk de veel te lang uitgesteld brochure van de KNAW oveer "het klimaat "..
Als daarin niet uitdrukkelijk afstand wordt genomen van de AGWconcepten dan weten we zeker: ook de KNAW is niet te geloven/vertrouwen…
Opvallend: in de sectie äardwetenschappen " zit niemand die zich "klimatoloog "kan noemen….
Ivo, geloof dus maar eerder Thoenes dan IPCC en KNMI. Tot nu toe nam de KNAW geen afstand van de AGW-mallotigheid, integtendeel.
Ik ben het natuurlijk helemaal eens met het verhaal van Thoenes. Een paar opmerkingen:
Hij had wat explicieter in kunnen gaan op de rol van de NGO’s. Immers DAAR zitten de bedenkers van telkens weer ander slechts nieuws. Eerder lazen we bij Rypke dat men zelfs gebruik maakt van de diensten van een bureau dat op afroep een compleet nieuw bedelthema plus bijbehorende marketing ontwerpt.
Dagelijks zien we de voorbeelden voorbij komen van hoe zij bedrijven (recentelijk Nike) of zelfs hele bedrijfstakken (visserij) aan de onderhandelingstafel dwingen. Zij zijn hiertoe slechts in staat omdat vooraf de publieke opinie al helemaal naar hun hand werd gezet. Janich wijst hier ook op in het interview: De burger gevraagd of hij het idee heeft te worden voorgelogen antwoordt met een volmondig ja, geeft daar bij de bespreking van concrete voorbeelden totaal geen blijk van.
Thoenes schrijft: “We hebben dit griezelige machtsstreven van overheden vroeger al gezien in de communistische landen. Toen hadden we daar kritiek op, maar nu het hier ook plaats vindt, zijn we die kritiek vergeten.” Hier wil ik toch echt opmerken dat veel aanhangers van de groene c.q. warme beweging gezocht moeten worden in kringen van voormalige fellow travellers en hun intellectuele nazaten. Bedenk daarbij (alweer zoals Janich meen ik ook al zei) dat het moderne West-Europese denken doordrenkt is van het socialistische gedachtegoed.
Thoenes schrijft: “Maar waar het in feite om gaat, is het duidelijk maken aan de burgers dat ze voor de gek worden gehouden, dat bestuurders niet in de eerste plaats het land dienen, maar vooral uit zijn op continuering en vergroting van hun macht.” Anekdotisch in dit verband is dat in Duitsland op gezette tijden in de kranten een gebruiksaanwijzing wordt afgedrukt: “Hoe om te gaan met ambtenaren / de ambtenarij”. Lachen, gieren, brullen natuurlijk maar in gesprekken met gasten van verschillende nationaliteit (een enkele keer wil men wel eens een flinke boom opzetten met de uitbater) stel ik wel eens de vraag of mensen nog het idee hebben dat de overheid er voor hun is, of misschien toch andersom. Met de ‘lampjes’ boven hun hoofd zou ik een jaar lang de hele hut kunnen verwarmen en verlichten.
Maar zeker dient de burger te worden verteld dat hij voor het lapje wordt gehouden. Hoe? dat is blijkbaar nog de vraag. Ikzelf ben van mening dat “ijdel uitgegeven geld” daarbij een belangrijke rol kan spelen. Reken voor HOEVEEL het allemaal kost en HOE NIKS je er voor terugkrijgt. Mensen hebben namelijk iets met geld, en hoe treurig het ook klinkt (en misschien een tikje vreemd uit mijn mond), de volgevreten Westerling zal niet snel in actie komen zolang hij het idee heeft nog met hangen en wurgen (autonoom) zijn persoonlijke welvaart op peil te kunnen houden. Voor velen is echter het punt genaderd waarop het om gevoelig inleveren gaat, dat compenseer je niet meer met zwart een badkamertje tegelen of een tuinpad leggen. Een markt die bovendien steeds krapper wordt met onze Oost-Europese vrienden. Nu al lopen er in de BRD 3 miljoen bejaarden rond die niet meer kunnen rondkomen van hun pensioen. Daarboven zit een hele dikke laag die tegen hetzelfde lot aankijkt (niet alleen bejaarden), misschien nog zonder het te beseffen.
En als laatste. Natuurlijk moet het IPCC als politiek instituut ontmaskerd worden, al vraag je je soms af: hoeveel bewijs heeft een mens nodig? En dan nog, men stapt moeiteloos over op het volgende thema. Binnen de oorspronkelijke thematiek: oceaanverzuuring en anders gewoon op energie. Daarna wordt het onze voeding.
Maar eerst en vooral de mensen maar eens voorrekenen wat het allemaal kost.
Harry van Schalkwijk,
je hebt gelijk, ware het niet dat Thoenes vergat de massieve druk vanuit de NGO’s te noemen. Daar hebben de Duitsers namelijk hun wijsheden over straling, opwarming en god weet niet wat vandaan en de heer Thoenes heeft gelijk: in innige samenwerking met de journalistiek en politiek.
Mag ik er verder nog even aan herinneren dat er een tijd geweest is waarin de kranten schreven dat het menselijk lichaam het vervoer met snelheden van 60 km/h niet zou overleven, nl. toe de eerste stoomlocomotieven begonnen te rollen. (dit terzijde)
@Ivo
Over de politiek. Ik heb 15 jaar ervaring met onderhandelen met 8 departementen (vanuit TNO) en 6 jaar als Vz Commissie Wetenschapsbeleid van de VVD. (Jaren ’80-90’) In die commissie zaten destijds behoorlijk onderlegde mensen, zoals Bolkestein en de beide Ginjaars. En het was een genoegen om daarmee te discussiëren. Maar we bereikten niet veel. In de kamer stuitten we op een massaal onbegrip voor natuurwetenschappen en ik denk met weinig genoegen daaraan terug.
Maar toch, sinds vorig jaar denk ik weer wat positiever over de ‘kamer’. Er was een hoorzitting over klimaat, naar aanleiding van climategate. Alle genodigden waren uitgenodigd één A4tje als discussiestuk in te sturen. Tot mijn aangename verrassing hadden vrijwel alle zes kamerleden die ons ondervroegen, de stukken goed gelezen en kwamen met goede vragen. Niet in het minst de groenlinkse. De CDAer pruttelde maar wat.
Aldus, ik ben momenteel niet zo negatief over het functioneren van het Binnenhof. Het is echt een interessante ontwikkeling dat een minderheidskabinet functioneert. Onder leiding van de handige, en mijns inziens bekwame, integere en bedachtzame Mark. (Al ben ik het met tal van voornemens niet eens. Ik ben alleen maar liberaal sinds 50 jaar vanwege het beginsel, niet vanwege de VVD-politiek). We zitten, denk ik, politiek in een belangrijk leerproces en wat het functioneren van minderheids kabinetten betreft, kunnen we leren van de Denen die daar al vele jaren ervaring mee hebben. Wat mij betreft, liever nooit meer een dichtgetimmerd regeerakkoord van een meerderheids kabinet.
[Tussen haakjes, binnenkort krijg ik een kamerlid thuis op bezoek, die iets wil leren over de fundamentele werking van het natuurlijke klimaatsysteem]
@WHS
Over de KNAW brochure. In de sectie aardwetenschappen zit geen lid dat iets van de werking van stralingsprocessen in de atmosfeer weet. Of heeft blijk gegeven er iets van te begrijpen. Ben dus benieuwd waar de KNAW zijn wijsheid vandaan gaat halen.
Ik heb eerder (2002) een KNAW brochure tot de grond toe afgebroken, en de KNAW zelfs van wetenschappelijk wangedrag beschuldigd wegens selectief aanhalen uit de literatuur. Na zes maanden discussie kreeg ik gelijk. De brochure werd teruggenomen. Publiekelijk is dat niet aan de grote klok gehangen.
Wat er gaat gebeuren, voorspel ik, is, dat de klimaatbrochure geschreven gaat worden door KNAW ambtenaren. Niet door KNAW leden zelf. En het bestuur gaat daar zijn handtekening onder zetten. Zoiets heb ik al vele malen eerder meegemaakt. Gebaseerd op ‘bluff your way met Akademie status. Ik denk dat ik begrijp wat er mis is met het functioneren van een Academie. Er is onvoldoende kritische (sociaal) wetenschappelijke controle op logisch denken over discipline grenzen heen, zoals we die in multidisciplinaire instituten kennen bij de wekelijkse werkbespreking. De academie leden hebben onderling een veel te groot ontzag voor elkaars ‘expertise’. Kreeg daar deze week weer een voorbeeld van.
Wat nu te doen met de komende KNAW brochure, waarvan we enig vermoeden hebben wat deze zal inhouden, maar waarvan we bij voorbaat de kwaliteit van de wetenschappelijke onderbouwing durven betwijfelen.
Mijn voorstel is dat we niet direct via climategate.nl gaan ‘blaffen’. Met alle respect, het bereik blijft in wetenschappelijk kring beperkt. Vorige week schreven Dick Thoenes en ik een stukje in het Chemisch Weekblad, waarmee we waarschijnlijk 4000 chemici hebben bereikt. Benadering via de bladen van eigen discipline is waarschijnlijk wel zo effectief om in de wetenschappelijk wereld door te dringen, met onze bezwaren zijn tegen de AGW proclamatie.
Daarom de suggestie, kunnen we zeven auteurs vinden in onderscheidene disciplines, die toegang hebben tot de opiniërende tijdschriften in hun discipline, om daarin, in sobere wetenschappelijke bewoordingen, in eerste instantie kritiek leveren op de KNAW brochure? (Scheikunde, Natuurkunde, Biologie, Geologie, Astronomie, Paleobiologie, ingenieurswetenschappen).
Op basis daarvan kan vervolgens climategate.nl haar registers open trekken.
@DWK:
Het zijn inderdaad de NGO's (bezet met hoogopgeleiden in studierichtingen die anders niet aan de bak komen) die de plaats hebben ingenomen van politburo's.
Het enige doel is vergroten van de overheidsbemoeienis en het eigen ego.
VVD, CDA en PVV: doe er iets aan!!!!
Ik deel Dick's analyse grotendeels, maar ben het eens met de andere reageerders dat het in Den Haag op dit moment niet zo vreselijk mis is. Ik beweeg me ook regelmatig in politieke kringen en ik zou zeggen dat het beschreven mechanisme in Den Haag 10% van het handelen bepaalt en in Brussel/Straatsburg (alleen die onzin al…) 90%. Daar ga ik nog eens vlammend over bloggen!
Het valse gebruik van het klimaatargument in Nederland heb ik uit eerste hand opgetekend en besproken in de alinea "De Nederlandse politiek en het klimaatalarmisme" in http://climategate.nl/2011/07/18/de-onpartijdighe…
Het politieke argument om klimaatpolitiek te benutten voor een toename van meer overheidsbemoeienis heb ik behandeld nav. de Heartland conferentie van vorig jaar. Dit is de kern van het klimaatdebat in de VS. Citaten uit het opmerkelijke nooit gepubliceerde plan voor een wereldregering als onder deel van het (geplande) Kopenhagen akkoord vond ik een mooie scoop voor Nederland!
http://climategate.nl/2010/09/28/heartland-confer…
Interessant hoor, dat boek van Janich dat de basis vormt voor dit artikel. Maar Janich gaat uit van de dialectiek, een hypothese die nooit empirische onderbouwing heeft gekregen. Of laat ik het zo stellen: een model dat niet onderbouwd wordt door de feiten.
En Janich redeneert er lustig op los, maar om nou ook eens gewoon onderzoek te doen, nou nee. Dus geen media-onderzoek, geen onderzoek naar stemgedrag politici of naar geldstromen. Onderzoek dat minimaal nodig is om een hypothese over macht en politieke praktijk te onderbouwen of te verwerpen.
Als de AGW-theorie in de ogen van skeptici kennelijk nooit bewezen is en vooral dat er volgens deze critici te weinig gemeten en te veel verondersteld en gemodelleerd wordt, zouden dan Janich en Thoenes ook niet moeten beginnen met beschouwingen over politiek, maatschappij en media eens empirisch te onderbouwen?
Thoenes schrijft: "Dit is een vrij ongenuanceerd standpunt, maar er kan een belangrijke kern van waarheid in zitten". Mijn reactie is: "En het kan ook enorme onzin zijn."
Eerst maar eens gegevens verzamelen.
@ Interessant:
Tegen de AGW is inmiddels meer empirisch en meer betrouwbaar bewijsmateriaal (data) beschibaar, dan de hele IPCC/KNMI/KNAW/PBL/WWF/GreenPeace/MilieuDefensie kan ophoesten voor haar zieltogende AGW-theorie.
Sceptci hebben overigesn niets te bewijzen voor de AGW. De bewijslast ligt bij de opstellers van en wetenschappers omtrent de AGW-theorie (IPCC/KNMI/KNAW/PBL/WWF/GreenPeace/MilieuDefensie).
Het bewijs van de AGW wordt echter steeds dunner deze decade. De invloed van CO2 op de Global Warming wordt als steeds geringer vastgesteld. Wetenschappers praten daarom nog slechts over regionale "Klimaatverandering". Global warming blijkt "uit".
Lees: "De staat van het klimaat" van Marcel Crok, en je weet waar het grote gat zit in de AGW-theorie!
Fred Versteeg,
Ik ga eerst het boek lezen.
Fred Versteeg schreef:
Dat is niet eenvoudig.
Zonder register waar je kunt opzoeken welke clubs subsidie krijgen en een register waar de kruisverbanden tussen de besturen/eigenaars van subsidieclubs in staan is het in feite onbegonnen werk.
Dit land wordt niet bestuurd door een democratisch gekozen onbaatzuchtend parlement maar door clubs die vooral het eigenbelang nastreven.
Het coöptatische streven: iedere makke burger een eigen subsidiekraan; de anderen kunnen doodvallen.
De cijfers blijven verborgen, zelfs voor het CBS.
@Turris: Croks boek heb ik gelezen.
Waar het mij om gaat is dat – het geldt ook voor alarmisten – zodra het over maatschappelijke verschijnselen gaat (media, lobby, politiek, economische belangen etcetera) iedereen opeens alleen maar redeneert, meestal vanuit een al vaststaand oordeel en gebaseerd op anekdotische verhalen, een paar gebeurtenissen en losse feiten. De empirie, gaat dan opeens de deur uit.
Crok heeft zelf enige tijd geleden nog verzucht dat sociologen, historici e.d ook eens goed onderzoek zouden moeten verrichten naar het klimaatdebat, inclusief de betrokkenheid van allerlei maatschappelijke groeperingen.
@Boels: Het is geen onbegonnen werk, wel kost het veel tijd. Maar u geeft hierbij zelf toe dat niemand daar inzicht in heeft. Toch wordt er volop gespeculeerd over die verbanden.
@ OK Fred: ik begrijp je punt!
Het nadeel bij *.*logen is te vaak, dat zij zich richten op individuen, biotopen, cultuur, geestgesteldheid, massagedrag en hun onderlinge interactie.
Zij constateren en concluderen vervolgens, dat de AGW een nuttige waarheid is, omdat ie maatschappelijke en sociaal breed gedragen wordt en "hoop" en inspiratie biedt voor "een betere wereld" voor de mensen.
Voor een exact denkende klimatscepticus of critische analyst van de AGW "zakt dan de pantalon af" als hij juist omstandig aangetoond heeft, dat de AGW als wetenschappelijke klimaattheorie van geen kant deugt en zwaar overdreven werd door de aanhoudende politieke propoganda.
Fred Versteeg schreef:
Wat mij betreft: dat komt omdat de verbanden moeilijk na te trekken zijn ;-)
Ik kan de gelijke identiteit van "X" niet aantonen als ik "X" aantref in zijn beroepsmatige hoedanigheid (bijvoorbeeld als wetenschapper) en ik tref bij meerdere subsidietrekkende clubs en/of verwante adviesburo's dezelfde naam+voorletters "X" aan.
Maar sommigen lijken verduveld veel dubbelgangers te hebben. ;-)
Waar gaat dit nu eigenlijk allemaal over? Janich is tot de conclusie gekomen dat o.a. klimaatbeleid andere doelen dient dan die worden opgegeven. Dat lijkt me juist. Of daarbij sprake van opzet is (een complot misschien?) doet m.i. niet ter zake. Voorts toetst hij de “walk” van de Groenen weldegelijk aan hun “talk”. Hij noemt Stuttgard21, en b.v. de Kosovo-oorlog onder leiding van MinDef Fischer. De Groenen stonden pal voor het niet doorgaan van beide gebeurtenissen. Er zijn meer van deze staaltjes te bedenken. (transport bij Gorleben / brug over de Moezel) De Groenen liegen hun kiezers erger voor dan welke partij ook.
Een reden die Janich niet noemt waar door de Duitse vertegenwoordiger in Cancun nadrukkelijk werd genoemd is ‘welvaartherverdeling’. Letterlijk: “Cancun gaat niet over klimaat”.
De Groenen hebben trouwens een probleem. Wij denken dat de Duitsers voor 90% akkoord zijn de Atomausstieg. Dat klopt, maar daar moet wel bij “geleidelijk”. In Duitsland wordt Merkel momenteel alom geprezen voor de tactische poets die zij de Groenen bakt door alle knoppen in één klap op nul te zetten en er aldus met HET groene thema vandoor gaat.
Van mij mag het maar ik zit nu even niet op “sociogrophisch” onderzoek te wachten.
P.s. klimaatgeschiedkundig onderzoek wordt al wel gedaan. In Groningen zit iemand die daar zijn brood mee smeert. Ik heb deze man echter in de commentaren op Elseviers website zulke baarlijk nonsens zien schrijven dat ik meteen mijn interesse verloor.
Sorry in haast "waar door de Duitse" moet zijn "maar … "
En: Elsevier moet zijn NRC en meer precies onder een van de hilarische klimaatstukjes van Hofland.
@ Dick Thoenes: kanttekening…
" …… AGW-idee. Margaret Thatcher is hiermee in 1988 begonnen, omdat ze steenkool wilde vervangen door kernenergie (voor elektriciteitsopwekking)"
Ik heb altijd begrepen dat kernenergie op zich Thatcher weinig interesseerde, maar wel primair haar (The Tories) de mogelijkheid bood om de macht van de Miner Trade Unions te breken (i.c. Arthur Scargill) met steun van Labour in het Lagerhuis, en met behulp van Links omarmde argumenten zoals AGW & CO2-reduction.
Volgt u de heropening van diverse kolenmijnen in UK, onder het labour regiem van Blair, maar nu door Russische maatschappijen geëxploiteerd?
Het doet mij genoegen dat mijn stukje enige discussie heeft losgemaakt. Veel schrijvers delen mijn standpunt, anderen vinden dat ik te weinig van het politieke bestel af weet. Dat zou best kunnen! Maar wat is dan de verklaring voor het algemene geloof in de “klimaatleugen”? Ik denk niet dat ik de invloed van de NGO’s onderschat, maar de vraag is waarom er naar hun propaganda meer wordt geluisterd dan naar de wetenschap.
Er zijn nog nooit goede wetenschappelijke argumenten naar voren gebracht vóór de AGW of tegen de kritiek van de “sceptici”, maar het geloof in de AGW houdt stand.
Misschien is een van de grootste fouten van onze cultuur dat we van elkaar verwachten dat we respect hebben voor het geloof van anderen. Geloof is in maatschappelijk opzicht altijd gevaarlijk, want het is in principe strijdig met democratie.
Dick Thoenes
Geachte heer Thoenes,
Zoals ik eerder schreef, men luistert naar "de" wetenschap: IPCC, KNAW, KNMI, Universiteiten. Pas als je echt verder kijkt en je je er echt in verdiept, komt de "zelfstandige" twijfel: Marcel Crock, The Great Global Warming Swindle, de Independent Summary for policymakers, the Oregon petition, Climategate.nl. Vervolgens moet je daaruit heldere en onderbouwde argumenten destilleren om in het politieke debat vooruitgang te boeken.
Als politici vervolgens vragen stellen aan het kabinet (dit of vorige) dan worden ze met een kluitje in het riet gestuurd (Richard Mos, en destijds Helma Nepperus).
Dat de policymakers (vooral kranten en televisie) niet meewerken maakt het moeilijker.
Voor mij blijft de vraag hoe we, goed onderbouwd, dit verhaal in de hoofden van de mensen krijgen? Als kiezers de politici steunen, krijgt hun kritische werk meer resultaat.
Neem het Duitse kombikraftwerk dat aan mij gepresenteerd werd als "zie je wel, het kan echt"-oplossing: http://www.kombikraftwerk.de/index.php?id=29. Het werd voorgespiegeld als dé oplossing. Pas na lang zoeken blijkt dat ze 17% van het landbouwareaal nodig hebben en 20% van de daken en slechts 0,5% van het landoppervlak voor de windmolens op land (bebouwde terreinen, luchthavens enz. niet meegerekend. Alleen de kosten kan ik nog niet achterhalen. En wee je gebeente als je deze creatieve oplossingen niet serieus neemt …
Misschien moeten we kijken naar de belangen. Stel dat de CO2 ballon wordt doorgeprikt. WNF, Greenpeace, Natuurmonumenten, KNMI, KNAW, vele politieke partijen, wetenschapsredacties, IPCC, universiteiten, politici, NUON, Essent windmolenjongens die wat uit te leggen hebben. Zijn deze opgetelde belangen niet gewoon te groot?
Vergeef me mijn moedeloosheid.
@Ivo:
Het gaat om macht en inkomen en daarbij is de zuiverheid bij het beoefenen van wetenschap in het geding.
Het krankzinnige feit doet zich voor dat vroegere strijders tegen religieuse invloed nu zelf zelotisch Moeder Aarde en het Edele Dier aanbidden en dat over de ruggen van de echte harde werkers.
De arbeidersstrijd is gestreden en de voormannen/vrouwen zochten een nieuwe bezigheid om te voorkomen dat ze in het normale arbeidsproces moesten worden opgenomen.
Groenlinks heeft dat bijzonder capabel aangepakt: de soep van communisten, RK-radicalen, pacifisten en niet zo geweldloze activisten slurpte lekker.
Met de geërfde lust tot coöptatie werd een exclusief netwerk van ouwejongenskrentebrood opgebouwd.
Met de groeiende invloed werd vervolgens de geldkraan gevonden en kon op de vertrouwde marxistische wijze geïnfiltreerd worden in het, in feite decadente, topnivo.
Hielenlikken loont, om het maar kort te zeggen.
Heren,Ik heb al uw commentaren met interesse gelezen.In feite zijn wij het allen in grote lijnen eens.
Er is mijns inziens slechts een middel dat snel een wereldwijde kentering teweeg kan brengen.
Bring in the lawyers!!!
Er worden ten onrechte miljarden verspild, bedrijven en burgers betalen miljarden aan waanzinnige CO2 belastingen, economiën ondervinden nu al zware schade door deze gesubsidieerde leugens, etc. etc. Vult u het zelf maar verder in.
Ik ben geen advocaat maar het lijkt mij dat er bij voldoende ` amice` het water in de mond staat bij zoveel potentieel gewonnen zaken met astronomische inzetten en pro rata fees…..
@Ben
Er zijn in de VS wel stappen gezet na climategate, tegen het CRU geloof ik, maar ik weet niet waar die op uitgelopen zijn.
En meestal heb je met grote instituten te maken, die rechtsondersteuning van de staat (of de VN…) krijgen en die je dus nooit kapotgeprocedeerd krijgt. Niet interessant voor no-cure-no-pay advocaten, en ondoenlijk voor ons sceptici.
Wat me wel verbaasd heeft is dat Pachauri, die miljoenen van de Carnegy foundation had gekregen voor zijn eigen gletsjerinstituut nav de gelogen paniekverhalen over de Indiasche gletsjers, niet door de gulle gevers aangepakt is.
Misschien wilden die de negatieve publiciteit niet. Of is het achter de schermen geregeld.
Zo'n oplichtingszaak is natuurlijk wél uitstekend te winnen: het is gedocumenteerd dat de Indiase expert-reviewers geen spaan heel lieten van de grijze smelt-claims, maar dat het IPCC ze liet staan om een voldoende hoog "niveau van urgentie" te creëren. Dan hoeft een rechter niet lang na te denken lijkt me.
Maar alle andere (in onze ogen) leugens worden door teveel wetenschappers gesteund om strafbaar geacht te kunnen worden vrees ik.
Zolang je je op het IPCC beroept zal geen rechter je veroordelen.
Omgekeerd, een rechtszaak tegen ons had vóór climategate waarschijnlijk nog best een kans gemaakt, zo groot was toen de morele en wetenschappelijke "waarheid" van het IPCC.
Ik ben zelf niet zo voor dat vervolgen trouwens. Rechtspraak heeft helemaal niets met waarheidsvinding te maken, en zal het debat sterk verder polariseren. Ik denk dat de feiten en de redelijkheid sneller zullen winnen als er vooral meer gepolderd gaat worden.
Een uitzondering maak ik voor het niet vrijgeven van data. Dat is te gek voor woorden en elke veroordeling is dan een duidelijk signaal dat iemand erg fout zat.
Dat zijn ook zaken die zowel in Engeland als de VS al een tijdje gevoerd worden.
Mijn eerdere opmerkingen over het groenlinke worden door eigen kring bevestigd:
en
http://www.ksta.de/html/artikel/1312375713538.sht…
Het blijft een van de grootste vragen van onze tijd.
U laat zelf ook al zien dat het op een geloof lijkt.
Dat geeft m. i. aan dat de afzonderlijke volgeling van het geloof niet opzettelijk aan het liegen is, maar zich gedraagt als een schaap in een kudde, die aanvaard wil worden door de kuddegenoten.
Degenen die de Hockeystick-grafiek gemaakt hebben en die het "Hide the Decline" toneelspel hebben opgevoerd, zou je mogelijk wel leugenaars kunnen noemen, ze staan aan de bron van dit geloof en die overtuig je toch niet.
De volgelingen hebben in de samenleving een methode nodig om te laten zien dat ze erbij horen. Dat gaat dan door aanhanger te worden van een geloof als dit.
Het winnen van het politieke debat is dan moeilijk, maar zal toch het namaakgeloof moeten ondergraven zonder de gelovigen onnodig te beledigen. Je vang vliegen beter met suiker dan met azijnzuur.