Natura 2000: Wast Henk Bleker (CDA) imago groen met vissersbloed?

Eén spandoek zegt meer dan 1000 Imares-beweringen

Krijgt de PVV een eerlijk antwoord op kamervragen over klimaatkosten, als de ambtenaren die deze Kamervragen moeten beantwoorden zelf van die klimaatkosten leven? Die vraag viel mij binnen, nu duidelijk blijkt dat Bleker dankzij de ambtenaren van het Ministerie van ELI (en daarmee de milieubeweging/Imares) op 30 juni onwaarheden antwoordt op eerdere PVV-Kamervragen over de Noordzee.

De ‘CDA- Vissers voor Windmolens-wisseltrofee’
We berichtten al dat Henk Bleker tot vreugde van Greenpeace 15 procent van de Noordzee wil geven aan de milieubeweging/Imares (Het door Greenpeace/Stichting de Noordzee zo begeerde holistische aquarium).

In de praktijk betekent dit dat na verjaging van visserij de Doggersbank wordt volgezet met Britse windfarms, en in Natura 2000-gebied de Borkumse Stenen bouwt Bard al een door het CDA-gesubsidieerd windpark. Han Lindeboom, Natura 2000-rapportenleverancier en directielid van Imares is ook bestuurslid van offshore-windwarmlobbyclub We@Sea. En Imares/Alterra-directeur Martin Scholten is recent CDA-lid geworden. De wind waait kortom nogal uit één hoek.

De Imagogroenwas-hypothese
Met daaruitvolgend de volgende Bleker-hypothese, gebaseerd op polder-Machiavelli. Bleker haalt bij de groenen een wit voetje, door visgrond te offeren aan milieuclubs. Dit na geleden imagoschade door zijn voorgenomen natuurbezuiniging. De Anti-Bleker-campagne van de applausmachine van het progressief establishment ‘kwaliteitskranten’/publieke omroep  had zoveel effect, dat Bleker nu zijn imago als staatssecretaris moet vergroenen, ter versterking van zijn machtsbasis.

Laten we eerst van het positieve uitgaan: de fout ligt bij Imares.(the usual suspect)
Die arme Bleker is gewoon foutief voorgelicht door de milieuactivisten wetenschappers van Imares en zal zijn fout inzien. Want wij hadden immers hoge verwachtingen van Bleker. Hier puntsgewijs de meest opvallende blunders op een rijtje.

De meest opvallende blunders

De PVV vraagt naar het verband tussen fosfaat in het kustwater en de visstand.
 

Imares/Bleker 1: ‘Er is geen wetenschappelijke basis voor het bemesten van de Noordzee ten behoeve van een verhoging van de productie van schol en tong.

Die is er wel voor de Noordzeekustzone, zoals van voormalig RIVO-directeur Paul Hagel en onderzoeksdirecteur Dolf Boddeke gepubliceerd in Proceedings of the World Fisheries Congres, in 1995 uitgegeven door The American Fisheries Society . Maar ook het Nanninga-rapport van de Rijksunivesiteit Groningen in opdracht van Produktschap Vis uit 1996 ziet mogelijkheden voor experimenten met fosfatering om de visstand te bevorderen. Als Toby Tyrell in Nature in 1999 deze studies wel kan citeren, waarom weet Imares/het Ministerie van ELI dan plots niet meer dat ze bestaan? Ook Bleker’s voorganger Tineke Huizinga erkende in 2007 nog de negatieve consequenties van nutrientenvermindering op commercieel interessante vissoorten.

Imares/Bleker 2: ‘Het effect van een fosfaatbemesting op de platvisproductie is onvoorspelbaar en kan mogelijk tot negatieve effecten leiden in de vorm van zuurstofloosheid en het optreden van plaagalgen, ook in andere gebieden als Duitse Bocht en Oostzee.

Het effect is onvoorspelbaar: ja nou en, als onvoorspelbaarheid de reden is om géén experiment te doen, kun je de hele wetenschap opdoeken. Sterker nog, als het effect voorspelbaar is hoef je ook geen experimenten te doen.

Die verwijzing naar de Duitse Bocht wordt zo vaak door Imares-mensen herhaald als dooddoener. Het betreft één in media uitvergroot incident uit begin jaren 80. Op de hierna ontstane mediahysterie en roep om bevestigend onderzoek is vervolgens het volledige anti-eutrofieringsbeleid gebaseerd van Duitsland, Denemarken en Nederland. (klinkt bekend?)
Het proefschrift van Folkert de Jong in 2003 dat hij me opstuurde, waarvan ik het relevante hoofdstuk 4 HIER bijsluit toont echter dat dit eenmalige incident deels een natuurlijke oorzaak had.

Ook in situaties zonder door mensen veroorzaakte eutrofiering ontstaan anoxische delen. Tevens tonen Beukema en Cadee in het Vakblad voor Biologen op de PIEK van de eutrofiering op Wad en Noordzee dat er géén zuurstofloosheid optreedt en dat de VOORDELEN overheersen, zoals een verdubbelde groei van schelpdieren.

Imares/Bleker 3: ‘Tevens lijkt fosfaatbemesting van de Noordzee strijdig met de Kaderrichtlijn Water die noodzaakt tot een verdere verlaging van de nutriënten.’

Dat is zo, maar een politiek argument is niet beslist wetenschappelijk.

Imares/Bleker 4: ‘Uit onderzoek in de Noordzee blijkt dat ondanks de afname in nutriëntconcentraties de fytoplankton biomassa niet is afgenomen.’

Die biomassa is ook niet relevant, wat wel van belang is, dat is de algemeen aangetoonde afname van primaire productie sinds de jaren ’90. Die basis van het ecosysteem, primaire productie leidt bij groei tot hogere secundaire productie en daarmee betere voedselbasis voor commercieel interessante visbestanden. Een afname zorgt voor omgekeerd effect. Of de opbrengst van vis vervolgens groeit in de kustzone (door bijvoorbeeld de Kaderrichtlijn te versoepelen) zou je alsnog kunnen toetsen.

Een normale nieuwsgierige wetenschapper zou willen kijken of dat effect ook optreedt. Tegen nutrientenaddities kan geen principieel bezwaar bestaan, want in het kader van klimaatexperimenten heeft men ook ijzer en voedingstoffen in de oceaan gedumpt. Dan hoor je de milieubeweging ook niet protesteren.

Imares/Bleker 5 ‘Dat laat onverlet dat een hoger fosfaatgehalte in het late voorjaar en de zomer een hogere biologische productiviteit met zich brengt in het mariene milieu. Dit staat haaks op het overheidsstreven naar een meer natuurlijke Noordzee.’

Opnieuw het politieke argument, waarbij de aap uit de mouw komt: Nederland heeft als beleidssnoer de ideologie van de milieubeweging en de Wageningse Primitieven geadopteerd: ‘de natuurlijkheid’, een niet objectief toetsbaar begrip dat milieuclubs hanteren als ‘de mate waarin vissers afwezig zijn’. (en windfarms daarvoor in de plaats komen, want zowel Stichting de Noordzee als Greenpeace lobbyen voor windmolens op zee)

Ronduit misleidend is het antwoord op de PVV-kamervraag over de Scholbox
Nu moeten we toch even de duimschroeven aandraaien: De PVV vroeg om het opheffen van de Scholbox, want het experiment is mislukt. Het oorspronkelijke doel, de visstand bevorderen door verwijdering visserij is NIET gehaald: het tegendeel gebeurde.

De Scholbox is het 38.000 vierkante kilometer grote zeereservaat langs de Nederlandse, Duitse en Deense kust. De visserijsector sloeg hier in 1989 de handen ineen met biologisch onderzoek. Kotters van meer dan 300 pk mochten hier niet meer vissen (Nederlandse, want de meeste Duitsers en Denen hadden geen zwaardere motoren dan 300 pk): men geloofde- net als Greenpeace/Han Lindeboom nu nog steeds- dat het instellen van een zeereservaat zou leiden tot een hogere visstand.

Het tegengestelde gebeurde, de schol trok weg uit de box. Over die mislukking schreef Bionieuws vorig jaar nog een verhelderend stuk ‘Scholbox als Kraamkamer Mislukt’. We citeren

De scholbox moest ondermaatse schol in de Noordzee beschermen. Maar de hoeveelheid schol in het gebied nam af in plaats van toe.

De scholbox op de Noordzee functioneert niet. Dat concludeert onderzoeksintituut Imares in een evaluatie, op 26 maart gepresenteerd in IJmuiden. De box heeft geen beschermend effect op jonge schol, doordat de vissen het gebied massaal blijken te verlaten.

Die conclusie was in 2000 al bekend zo schreef de Volkskrant terwijl de visserijdruk daalde met 87 procent. De kop luidt ‘Jonge Schol wil niet in de box blijven’. Dit betreft dus de grootschaligste wetenschappelijke falsificatie op Nederlandse zeebodem van het geloof dat zeereservaten goed zijn voor de visstand. Alle andere conclusies zijn speculaties

Waarom dan toch meer zeereservaten? Milieubeweging zit op stoel van de overheid
De Scholbox mag niet worden opgeheven van de milieubeweging zo schrijft ook Bionieuws, en wel bij monde van Christien Absil van Stichting de Noordzee, een rooibosthee/yoga/New Age-deskundige die bij Natura 2000 in Harlingen ook al op de stoel van de overheid zat.

Deze innig met het Minsterie van ELI verweven stichting noemt zich ‘NGO’ maar ontvangt meer dan één miljoen euro subsidie per jaar, en zou zonder subsidie direct worden opgedoekt bij gebrek aan financiele steun uit de maatschappij. Ik schrijf binnenkort over de nieuwste horde die ze opwerpen- discards-, om via het opdrijven van bedrijfskosten de Noordzee nog ‘natuurlijker’ te maken (meer vissers die failliet gaan).

Dan nu het Bleker-antwoord
De PVV-fractie geeft aan de scholbox te willen opheffen.  

Imares-Bleker: IMARES heeft met haar collega-instituten uit Duitsland en Denemarken op verzoek van de Europese Commissie in 2010 een evaluatie van de scholbox gedaan. Het was niet mogelijk om hieruit conclusies te trekken over de effecten van de scholbox. Dit omdat de monitoring en onderzoek hier eerder nooit op gericht zijn geweest.

(ALS JULLIE DAT 22 JAAR GELEDEN AL WISTEN, WAAROM MOET DAT NU DAN DOOR EEN COMMISSIE WORDEN VASTGESTELD?)

Dat de scholbox niet zou werken, kon dan ook niet worden aangetoond. Wel is bevestigd dat klimatologische veranderingen hebben bijgedragen aan het wegtrekken van jonge schol uit de kraamkamer Waddenzee naar de diepere Noordzee.

Dat Klimaat is een ontoetsbare bewering die niet is bevestigd en waarvoor een steekhoudende biologische verklaring ontbreekt. Wie hem mij kan overhandigen: kom maar op.

Imares: 'Dat de Scholbox niet zou werken kon niet worden aangetoond'

Conclusie: Imares verzette de doelpalen van Scholbox van ‘experiment’ naar ‘permanent reservaat’ Zoals reeds geblogd: in de loop der jaren, na fusie met Alterra en met de komst van de sinds 1990 voor zeereservaten lobbyende Han Lindeboom verzette het moderne Imares de doelpalen richting milieubeweging.
Zo verschoof ook het doel van de Scholbox. Niet het klassieke RIVO-doel: stimuleren van de visstand, het oorspronkelijke doel werd bepalend maar de hier besproken ideologie van de Wageningse Primitieven van Alterra: ‘de natuurlijkheid’.

Waarom dus vaag blijven over evidente biologische verklaringen, terwijl men klimaatspeculatieve beweringen stellig verkondigt? Ander Imares-onderzoek van Adriaan Rijnsdorp  bevestigt  bijvoorbeeld dat bodemberoerende boomkorvisserij haar eigen ‘prooisoort’ stimuleert DANKZIJ bodemberoering. Er komt meer platvisvoedsel los uit de bodem. En dat de schelpdierstand zich jaarlijks weer herstelt, zelfs in gebieden met intensieve bevissing.

Maar dat is ‘niet natuurlijk’. Toch,  ‘de natuurlijkheid’ was niet het doel van de Scholbox maar is door invloed van milieuclubs nu wel staand beleid geworden zoals ook uit Bleker’s antwoord blijkt.

Het Losgeld van Noordzeevisserij al door het Lei berekend
Al sinds de Nota Ruimte in 2004 en IBN 2015 is bekend dat vissers moeten wijken voor windmolens. Het losgeld voor het offer van Noordzeevisserij aan de milieubeweging en de windfarmlobby is al in 2008 door het Landbouw Econonomisch Instituut berekend. Dus wanneer iemand begint over de economische waarde van eliminatie van deze voedselvoorziening: die sneue vissertjes dragen minder dan 100 miljoen bij per jaar.

Peanuts vergeleken met de 8 miljard euro CDA-subsidie aan windfarms op zee, bij Urk en de houtkachel (Amercentrale) van Essent.

Nogmaals, dat men bij  het Ministerie van ELI (VROM + LNV) en haar Wageningse rapportfabrieken alternatieve opvattingen hanteert over integriteit, dat is geen nieuws.

Zie ook het gegoochel met natuursubsidies waarmee het ministerie van ELI vrolijk blijft doorgaan. Dat meldt de Vereniging Gelijkberechtiging Grootgrondbezitters
Ondanks de flinke taal van Bleker, die het ontstane machtsblok dus niet kan doorbreken.

Dus toch de CDA-vissersvoorwindmolens-wisseltrofee?
Ik begon met de ‘Groenwas-hypothese’. Bleker zit met een door zijn instituten en ambtenaren en onze media gegeven werkelijkheid, en moet daarin laveren met behoud van macht. Daarvoor is geen ‘kwade opzet’ noodzakelijk: puur politiek is voldoende.

Maar er is natuurlijk ook een andere optie mogelijk. We leven in gelukzalig Plopsaland waarin iedereen van elkaar houdt, zich mateloos voor de ander inzet en geheel belangeloos streeft naar het redden van de zee, nee zelfs de Gehele Aarde en een gezonde visstand met hulp van de integere wetenschappers van Imares.

De gastblog van Han Lindeboom is binnen: hij heeft hier steeds meer uit te leggen.