De bruinvis heeft de onhebbelijke gewoonte op het strand te gaan liggen, terwijl hij zou moeten weten dat hij dan dood gaat: pure aandachttrekkerij

Vandaag heb ik een vrij groot opiniestuk over Natura 2000 in Visserijnieuws waarvan vaste Climategaters onderdelen zullen herkennen: Uiteraard besteed ik warme aandacht aan de capriolen van Imares en Han Lindeboom met hun operatie Fuck the Fisherman (Natura 2000).

Hier nog een voorbeeldje: hoe smokkelt Imares de bruinvis de kustzone binnen als habitat H1110-probleembeest dat het visserleven zuur mag maken. De bruinvis is een soort onderwaterdwerg die er uitziet of hij in Museum Vrolik in de alcohol ligt, maar dan beweeglijker.

Deze bruinvis heeft uiteraard weer zijn eigen knuffelstichtingen die met Postcodeloterijgeld hun eigen en andermans tijd verdoen. Die aandacht hangt samen met de onhebbelijke gewoonte van de bruinvis om op stranden te liggen, terwijl hij zou moeten weten dat hij dan dood gaat. Pure aandachttrekkerij.

Bakvissen voor bruinvissen
Stichting de Noordzee en -ja sorry ik verzin dit niet- Eerste Hulp bij Zeezoogdieren maken meteen stampij als er een paar bruinvissen aanspoelen, zoals onlangs op Texel. Uiteraard suggereren zij dat gemene vissers de boosdoener zijn. Dat is nu eenmaal de ene groef in de plaat waarin deze dames (het zijn altijd dames op of nabij de overgang met latente kinderwens) blijven steken. OK, ook kinderen vinden ze leuk en sommige biologen.

Er spoelen steeds meer bruinvissen aan
Een belangrijke reden voor een toename van strandingen is dat er steeds meer bruinvissen zijn: dat kun je zien op de site van marien bioloog Cees Camphuysen, op basis van zeetrektellingen van vogelaars: nadat dit beest decennia afwezig was duikt hij weer op voor onze kust met 2000 waarnemingen in 2006.

Zoals Camphuysen schrijft:

Tegenwoordig is de Bruinvis vooral in winter en voorjaar een veel voorkomende kustbewoner, in het Deltagebied scharrelt gedurende het hele jaar een kleine populatie rond in de belangrijkste zeearmen, tot in de Grevelingen aan toe.

Een andere reden dat dit beest steeds aanspoelt is natuurlijk de tenenkrommende domheid van dieren, die bij vrouwen in de overgang ontfermingsdrang oproept. Het is toch niet zo moeilijk te onthouden: zee is leven, land is dood. Toch zwemt die bruinvis steeds naar het strand. Voor de bruinvis is zelfs die simpele vuistregel al een brug te ver. Toch neemt hij desondanks in aantal toe.

Wat is de bruinvis?
Laten we die vraag eerst een nuchtere behandeling geven voor we zijn noodzaak tot bescherming beschrijven. Het is geen vis maar veruit de lelijkste en onaanzienlijkste dwergdolfijn in het mariene dierenrijk. Terwijl je in Schotland orca’s kan zien, je bij Griekenland op de boot wordt nagezeten door tuimelaars die meezwemmen, komt uitgerekend dít beest naar Nederland. Zij Flipper, wij Flikker. Waarom nou?

    Vorig jaar op de boot naar Texel op het Marsdiep zag ik er ook één. Je ziet even een vinnetje boven water duiken in een fractie van een seconde en floep, daar moet je het de rest van je leven maar weer mee doen.

Laten we voor die sensatie een taskforce bruinvis in het leven roepen, conferenties organiseren en nachten onderhandelen, aangespoelde vissen mond op mond beademen en voor 3 miljoen euro per exemplaar de wereld over transporteren en alle visserij uit de kustzone verjagen. Ja laten we dat doen.

Ik weet niet of u ook voorstellingen hebt bij de kleur bruin?
De kleurenbeelden van mij komen niet overeen met de kleur van dit beest. Bruin is bruin, zou je zeggen maar zelfs bruin zijn lukt deze zielige zeegnoom niet. Het is dus twee keer niks, geen vis en niet bruin, eigenlijk drie keer niks omdat hij als dolfijn ook niks voorstelt. Bij elkaar opgeteld zou je kunnen stellen: die hebben we hier niet gemist, maar bij de Postcodeloterij denkt men daar anders over en dan begint de ellende.

Een…..beschermingsplan…
.Omdat het beest hier plots weer stormachtig toeneemt, je leest het goed, wil de dierenknuffelindustrie nu een ‘beschermingsplan’ voor die halfbruine zeegnoom. De paradox wil dat juist de mensen die vinden ‘dat je de natuur met rust moet laten’ er zich met alle macht tegenaan willen bemoeien

Nu wil ik u vragen: toen het dier hier NIET voorkwam, tussen de jaren 50 en 80 was er géén beschermingsplan nodig, terwijl je toen alles op alles had kunnen zetten om die bruinvis hier terug te krijgen. Maar nu hij plots algemeen is geworden, willen de dames in de overgang hem beschermen.Zodat je hem vaker niet kan zien, omdat hij zoals gezegd weer snel onderduikt. Een stranding is dus een geluk bij een ongeluk, dan zie je eindelijk waarom dat beest eigenlijk de moeite van het zien niet waard is.

Kortom, die bruinvisaandacht heeft geen biologische reden maar een sociale reden: het overschot vrouwen in het Westen die zich beter aan het moederschap hadden kunnen wijden of hun kleinkinderen moeten nu voor zichzelf en anderen bewijzen dat ze niet voor niets studeerden en wel degelijk een professioneel leven hebben. En dan krijg je een Eerste Hulp bij Zeezoogdieren, of zo’n andere therapiegroep voor overgangsters.

Ik vond dat ik eerst deze beschrijving van de bruinvis moest geven en het sociale krachtenveld dat zich heeft ontwikkeld rond deze bruinvis, die niet bruin is en geen vis is. IN het volgende deel kom ik dan ter zake: de trucs die Imares uithaalt in Natura 2000. Voor ik weer serieus kon worden en druk doen over de bruinvis moest dit er eerst even uit. Sorry.

Tien tegen één dat iemand ook ‘De Klimaatverandering’ met dit beest verbindt, reageerders mogen de links weergeven.

Deel dit bericht a.u.b.
LinkedInMastodonWhatsApp

Gerelateerd: