Minister Verhagen van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie (ELI) heeft zich op 24 augustus in een toespraak voor het Christelijk Sociaal Congres uitgesproken tegen de linkse alleenheerschappij in het milieudebat. In plaats van anti-kapitalistische retoriek roept hij op tot een realistisch milieubeleid. Dat is positief! Een heldere boodschap van dit kabinet, nadat Bleker ook al eerder zijn eigen reële koers inzette bij het natuurbeheer. Verhagen pleit voor minder statelijke planmatige regelgeving, en neemt stelling tegen de ‘moralistische stok’ waarmee de milieubeweging hardwerkende burgers en profijtelijke bedrijven placht te slaan. Hij wil een realistische kijk op kernenergie als oplossing, en een nuchtere kijk op de nadelen van wind- en zonne-energie. Eindelijk zou je zeggen, afscheid nemen van onzinnige klimaat- en milieudogma’s en een grondige herijking van het duurzaamheidsbeleid.
Maar nee hoor, helaas.
Wie het verhaal goed doorleest kan niet anders dan teleurgesteld zijn. Grootste zonde; Verhagen wil onverkort vasthouden aan het realiseren van de CO2 doelstellingen. Hij gaat daarmee voorbij aan zich opstapelende aanwijzingen dat de ‘natuurramp’ agv CO2-uitstoot waarschijnlijk heel erg mee zal vallen (zie www.staatvanhetklimaat.nl voor een rebuttal). Ook het al veertig jaar durende doemdenken over ‘eindige energiebronnen’ wordt als vanouds van stal gehaald (zie bijdragen van Theo Wolters 1 en 2). En er wordt over het drijvende afval in de Oceaan gesproken alsof er een dikke plastic soep ter grootte van Frankrijk ronddrijft (is met blote oog praktisch onzichtbaar, zie http://en.wikipedia.org/wiki/Great_Pacific_Garbage_Patch). De irreële en/of alarmistische uitgangspunten van het internationale milieubeleid blijft hij dus onderschrijven. In zijn uitweiding over ‘duurzaam rentmeesterschap’ omarmt hij ook nog eens innig het voorzorgsprincipe, het achterhaalde risico-management instrument dat een absolute rem vormt op welvaart en vooruitgang.
Met andere woorden, Verhagen blijft met de wolven meehuilen in het bos, alleen in een andere toonhoogte. Met zijn pleidooi voor een complete integratie van duurzaamheid in ons economische leven slaat hij dan ook compleet de plank mis. Hij wil gewoon de duurzame en onzinnige doelen op een andere manier de samenleving inplannen. Bijvoorbeeld het halen van de 14% duurzame energiedoelstelling in 2015. Hoewel Verhagen zegt met zijn nieuwe Green Deal geen subsidies uit te willen delen, gaat hij dat bij de SDE-plus juist wel doen. En dan ook nog de goedkoopste opties (goedkoop is duurkoop Maxime…), en biomassa verplicht bijstoken in kolencentrales (we gingen toch minder met wet-regelgeving doen?). En als al die subsidievretende ‘milieuvriendelijke’ technologieën uiteindelijk weinig tot geen werkelijke bijdrage leveren aan een beter milieu (want er was gen probleem…), dan is niet alleen het geld maar ook het menselijk onderzoekskapitaal verspilde moeite geweest. Verhagens plannen zijn daarmee alleen maar een andere inefficiënte en planmatige manier om dezelfde verkeerde milieudoelen te bereiken.
Wil Verhagen zijn claims over een realistisch milieubeleid waarmaken, zal hij ook de uitgangspunten van het milieubeleid moeten heroverwegen. Echter, die worden niet meer in Nederland gemaakt, maar in de EU en de UN. En dat is voor Verhagen allemaal nog een brug te ver. We hebben nog een lange weg te gaan…
Laat het klimaat & milieu beleid s.v.p. geheel bij Links. Past prima bij ze!
Hoe harder ze op Links zich vastbijten in belastinggeld verspillende, CO2-producerende Windenergie en in economisch contra-productieve CO2-reductie programma's en met hun ideologische propaganda, des te groter de deceptie, de downfall en de afkeer van de stemmers wordt. Het is gewoon afwachten dus! Ze hebben het nog niet door dat ze in een doodlopende straat lopen!
Het kan de stemmer niet ontgaan, dat ze worden belazerd door de alarmistische klimaatwetenschap en hun Linkse politiek.
Groen-Rechts en klimaatrealisme bestaat niet! Het is "ondernemen" t.b.v. het "klimaat" geheel op kosten van de belastingbetaler!
Adaptatie aan de uiterst kleine en langzame klimaatverandering zou wel uitstekend politiek klimaatrealisme zijn! Dat biedt realistische uitzichten.
Dat mensen hierdoor ernstig gekwetst worden voor wat betreft hun "zorg voor het klimaat" beeld, dat interesseert me niet, Verhagen en de meest machtige Vrouw van de wereld (Merkel): Smerige Plucheplakkende Opportunisten (zal het deze maal maar goed spellen dan)!!!!
Verhagen merkt wel een paar waarheden op:
“ In de jaren zestig en zeventig werd het milieuvraagstuk geglobaliseerd en verbonden met verder strekkende vormen van activisme. Milieu werd daarbij ook een onderwerp voor ‘links’, waar, bij sommige partijen en bewegingen, een soort mutatie tot stand kwam van ‘rood naar groen’. Om het gechargeerd te zeggen: de aarde werd het volgende slachtoffer dat gered moest worden van een uitbuitende westerse cultuur – zoals eerder het proletariaat, de derde wereld en de jeugd moesten worden bevrijd. Daardoor werden zeker concrete bestaande problemen op de agenda gezet. Dat was winst, en we kunnen de eertijdse pioniers daar dankbaar voor zijn. Maar tegelijkertijd werd milieubescherming zo wèl in een activistische ideologische vorm gegoten.”
En
“Maar eenzijdig wijzen naar risico’s van een energiebron daarmee los je het energieprobleem niet op.”
Verder is de inhoud inderdaad zwak. De kern van zijn standpunt is het geloof in de Green Deal:
“ Met de GreenDeal wordt rentmeesterschap ook nog eens profijtelijk, in sociaal- en economische zin. Want als bedrijven de kans krijgen om duurzame oplossingen in de praktijk te brengen, kan hen dat een concurrentievoordeel opleveren.
Als elektrische bussen door de wijk gaan rijden, wordt het buiten stiller en schoner.
Als gezinnen door een vergister in de tuin zelf stroom opwekken, gaat hun energierekening omlaag.”
Elektrische bussen en schillenvergisters als Topvoorbeelden van profijtelijkheid en innovatie ? Door welke lobbyclubs heeft hij zich ditmaal laten ringeloren ?
Terzijde: Die vergisters lijken te veel op Mao's Grote Sprong Voorwaarts, net als
“Wat de overheid moet doen, is ruim baan maken voor de creativiteit en ideeënrijkdom in de samenleving.” Uiteraard mits de creatie bijdraagt aan de door de EU opgelegde doelstelling. De leiders wijzen de weg, het volk stroopt de mouwen op.
Mogen wij 1 voorbeeld horen van een concurrerende groene/duurzame sector die subsidies ontvangt noch door wetten/regels bevoordeeld wordt, vooruit 1 bedrijf dan ?
Geef mij tig miljoen plus belastingvoordelen voor afnemers en ik zet een mooi 'concurrerend' bedrijf op, no sweat.
Of zit er in deze uitspraak een ommezwaai ?
“Concreet houdt de Green Deal in dat de Rijksoverheid burgers, bedrijven, mede-overheden en niet-gouvernementele organisaties helpt om plannen voor verduurzaming uit te voeren. Niet door subsidies te verlenen, want de projecten moeten rendabel zijn en snel uitvoerbaar zijn.”
Dit laatste kan hem bij gelegenheid onder de neus gewreven worden.