Nieuwe Kamervragen klimaatkosten over verdwenen Joop Atsma-miljarden

Kameraad Atsma steunt ook de strijd tegen klimaatverandering in Burundi: kosten 300 miljoen euro

Ons bericht hier op Climategate ‘Kabinet zicht volledig kwijt op kosten klimaatbeleid’ heeft weer geleid tot nieuwe Kamervragen van de onvermoeibare Richard de Mos aan Staatssecretaris Joop Atsma van Infrastructuur en Milieu.

Ook bij de VVD is het kwartje gevallen en archetypische VVD-man Hans Labohm berichtte er ook al over op de Dagelijkse Standaard.

Joop Atsma en de kunst van het weglaten bij zijn taalspelletje/Kamervragen-beantwoording
We toonden immers al aan dat Atsma alle besteedde subsidies aan ‘duurzaam’ van meer dan 8 miljard euro weglaat bij zijn eerdere beantwoording van De Mos zijn Kamervragen over klimaatkosten. Terwijl hij tegelijk claimde een duidelijk verband te zien tussen klimaat en energie.

Daarmee ging Atsma volledig nat.

Tegelijk blijkt dat we in 3 jaar tijd 300 miljoen euro’s klimaatgeld storten op de bankrekening van warlords/het proletariaat rond de evenaar en NGO’s. Goed besteed Kameraad Joop! De ‘derde wereld’ heet dat, een term die in 1952 werd bedacht door de marxistische demograaf Alfred Sauvy.

Tiers Monde.

Bezuinigingen nodig: ra ra, hoe kan dat toch? Eeh eeeh
Die dikke acht miljard – ex-personeelskosten en ‘verdwenen’uitgaven – is een bedrag ter grootte van twee Betuwelijnen, tenminste alle huidige bezuinigingen op zorg, wetenschap, cultuur, natuur. Met 300 miljoen euro – nu besteed aan compensatie van ressentiment tegen het Westen – hadden we ook het Museum Boerhaave kunnen openhouden, alle orkesten in bedrijf.

Terwijl media zich afvragen hoe het toch mogelijk is – behalve dan het abstracte mysterie van een al even abstracte ‘crisis’, dat onze koopkracht daalt en de Telegraaf opent met ‘Kostwinner gepakt’of iets dergelijks, hebben wij van Climategate al de vinger op een zere plek kunnen leggen: de verdwenen klimaatmiljarden van Joop Atsma en zijn CDA-voorgangster bij Economische Zaken Van der Hoeven (en Van Geel)

Dus nogmaals de tip: Zonder de prijsvervalsing van ‘duurzame'(onrendabele en wisselvallige) energie met meer meer dan 8 miljard euro subsidie zonder enig meetbaar effect op het beleden doel, de SDE en MEP waren rigoureuze bezuinigingen niet nodig. Dat kwartje schijnt niet meer te vallen.

Welke kosten laat Atsma volgende keer weg in zijn taalspelletje/Kamervragen-beantwoording?
Wat mij er toe brengt om de lezers te vragen om suggesties te doen: welke bedragen zal Atsma bij de volgende beantwoording verstoppen? Ik doe alvast één suggestie. Steeds meer geld uit het Nationaal Groenfonds- bedoeld voor natuurcompensatie- gaat richting klimaatmarketing en klimaatmassage zoals ik al blogde. Die kosten zal hij niet meenemen.

300 miljoen euro Kopenhagen-geld tot 2012 naar corrupte warlords
Dat ambtenaren creatief zijn in het ontwijken van de vraag is een constatering. Zie maar naar de beantwoording van andere Kamervragen over klimaatuitgaven aan corrupte landen die iedere 2 jaar van warlord wisselen waarna de PvdA-gezinden zich afvragen hoe het toch komt dat deze landen zich maar nooit ontwikkelen: zogenaamde ‘Derde Wereldlanden’.

De Mos wilde weten waarom wij klimaatgeld geven aan landen die op de Corruptiemonitor staan, zoals Elsevier berichtte. Wie dacht dat ons land na Kopenhagen geen betalingsverplichtingen was aangegaan; dream on.

Voor de korte termijn (tot en met 2012) besteedt Nederland 300 miljoen euro aan klimaatfinanciering die in meerdere arme landen wordt uitgegeven. (Bij mijn weten is dat toch echt na Kopenhagen afgesproken, als ik er naast zit: corrigeer mij aub.RZ)
De focus van de uitgaven ligt op landen in Sub Sahara Afrika, met name in Rwanda, Burundi, Mozambique, Oeganda, en in Indonesië. Net als bij andere uitgaven van belastinggeld, worden de ontvangende organisaties en landen vooraf beoordeeld om de meest geschikte hulpvorm te kunnen selecteren. Achteraf dienen alle organisaties die het geld hebben ontvangen zich altijd te verantwoorden voor de uitgaven. Zodoende kunnen wij iedere cent verantwoorden. Zodra corruptie wordt geconstateerd, wordt dit onderzocht en wordt zo nodig geld teruggevorderd.

Haha Atsma grappenmaker.
Je geeft weer wat er reglementair op papier staat, niet wat er daadwerkelijk gebeurt als corruptie wordt geconstateerd: terwijl landen als Indonesie van corruptie aan elkaar hangen, zo konden diverse daar werkende ingenieurs mij eerder kleurrijk vertellen bij een waterproject in Bandung. Volgens mij is een kenmerk van corruptie juist vaak dat het op papier allemaal zo goed is geregeld, dat het niet opvalt. Opnieuw toont Atsma dat hij het met informatieplicht niet zo nauw neemt. Dit is een formulering die is gedaan op basis van hoop: hoewel deze landen er om bekend staan dat bestuur corrupt tot op het bot is, hopen we dat het deze keer op mysterieuze wijze goed zal gaan: de ‘Best case fallacy’. Op naar de volgende Joop.

We spenderen dus vrolijk klimaatmiljoenen
Liefst 300 miljoen euro in 3 jaar. Muusea en orkesten moeten dus weg zodat een warlord in Burundi klimaatgeld mag vangen van Joop Atsma. Omdat de Homo nonsapiens ressentimentus gelooft dat onze welvaart in het Westen alleen kon ontstaan door ‘uitbuiting’ van de ander: de zero-sum fallacy. Zo ontstond de omzetting van persoonlijke teleurstelling over de wereld in beleid dat wij ‘ontwikkelingshulp’noemen, nu Klimaatcompensatie.

Ik denk dat we straks na 30 miljard euro bezuinigingen wel kunnen constateren dat het proletariaat dan toch heeft gezegevierd.