Groene Groei is geforceerde economische krimp vanuit paradijsverlangen

Beste Maarten, dit boek moet je lezen

Ik voltooi net een boek van Kevin Rusby over apocalyptische denkbeelden en het verlangen naar het Paradijs. Vele Maarten Hajers passeren daar de revue in vele gedaantes.

In een ander geschrift, de Christendemocratische verkenningen mag de echte Maarten Hajer van het Planbureau voor de Bureaucratische Leefomgeving (PBL) het groene groeivangelie verkondigen (=planmatig geforceerde krimp) verkondigen: ‘Groene Groei, een kwestie van economische structuurversterking‘.

Volgens Hajer moet voor 2050 al 90 procent minder fossiele brandstof worden verbruikt, met beroep op de noodtoestand.

De ecologische opgave is enorm: voor broeikasgassen is omgerekend voor Nederland een reductie
nodig met een factor vier tot vijf (tachtig tot negentig procent). Voor mondiaal materiaalgebruik denkt het grondstofpanel van het unep dat een vergelijkbare reductie nodig is. Hiervoor is een radicale verbetering nodig van de efficiëntie waarmee energie, materialen, water en land worden gebruikt.
Dit is niet alleen noodzakelijk, maar ook haalbaar.

De Groene Groeikerk
Groene Groei heeft de zelfde strak dualistische (goed/fout)aannames als bij iedere apocalyptische sekte. Het gaat uit van de aanname dat ‘groen’het zelfde is als ‘geen fossiele brandstof’, zónder met ieder ecologisch voordeel rekening te houden van deze ruimtebesparende want energie-intensieve energievorm in een wereld met 7 miljard mensen en schaars vruchtbaar landbouwoppervlak.

Meer CO2 in de atmosfeer is alléén maar slecht, en moet kostte wat kost vermeden worden. Die laatste zinsnede maakt het groene denken per definitie anti-economisch. De noodtoestand die radicale verandering en offers vraagt is voldoende om iedere toetsing uit de weg te gaan.

Maarten Hajer heb ik ontmoet..
.. toen ik de Onkreukbare Crok hielp boeken sjouwen bij zijn lezing op het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL). IN het besneeuwde Bilthoven kreeg Marcel volgens PBL-employees ‘veel te weinig tijd’om zijn verhaal te doen. Discussies over het groene evangelie zijn binnen het groen-orthodoxe PBL afwezig, zo klaagden zij. Terwijl mensen als Leo Meijer zich vatbaar tonen voor goede argumenten, blijft directeur Hajer volharden in groene orthodoxie.

Malthus x Marx = Maarten Hajer
Omdat iedere rentabiliteitstoetsing bij ‘groene groei’verboden is/ketterij, ontslaat Hajer zich van een toetsting van haalbaarheid. Verwijzingen naar rapporten van de Oeso die ook de rentabiliteitsvraag ontduiken is voldoende. Sterker nog, wie kritische vragen stelt die ’toont geen ambitie’of die ‘zaait twijfel’. Je vindt die immuniteit voor rationele analyse ook bij politica als Stientje van Veldhoven (D666).

Alle wegen naar Club van Rome
Het is niet verwonderlijk dat het Planbureau voor de Leefomgeving en RIVM bevolkt worden door leden van de Club van Rome/ WWF en haar Spinoff de Balatongroup, waarover ik al blogde. Deze club streeft al sinds 1971 economische stagnatie na voor het Westen met beroep op ecologische noodtoestand.

Ik behandel de CLub van Rome uitgebreid in mijn rapport over het Wereld Natuur Fonds, omdat president Aurelio Peccei ook bestuurder bij WWF was.

Groene Groei = eufemisme planmatig opgelegde economische krimp.
Hoewel argumenten dus al 40 jaar vruchteloos zijn, laten we toch maar een econoom citeren die van groene groei op gepaste wijze gehakt maakte in NRC Handelsblad, en die ik ook citeer in mijn WNF-rapport:

‘Groene’ banen – exclusief door WWF en UNEP vertaald als werk gerelateerd aan de energiesector- kunnen volgens de Iers-Nederlands milieu-econoom Richard Tol daarnaast nooit leiden tot substantiële economische groei.

“Klimaatbeleid draagt niet bij aan de economische groei of de werkgelegenheid. Integendeel.
Ongeveer 2% van het Bruto Europese Product wordt besteed aan energie. Als de energiesector met 10% groeit, dan groeit de economie met 0.2%. Een kleine sector kan de economische groei niet aanzwengelen. Dat geld in sterkere mate voor de werkgelegenheid. Ongeveer 1% werkt in de energiesector. Als het aantal energiewerkers verdubbelt, dan daalt de werkloosheid licht.”

Efficiency: is industrie al decennia mee bezig
Wat wel een waarheid is als een koe: bij een groeiende bevolking zul je steeds zuiniger om moeten gaan met beschikbare materialen: meer met minder. Daarmee zijn we al decennia druk doende. Er is dus géén radicale revolutie nodig in de Hajersfeer en zijn Vijfjarenplanbureau voor een Bureaucratische Leefomgeving. Verbetering komt met kleine stapjes die niet van boven zijn geforceerd, met apocalyptische motieven.

Zoals Kevin Rushby vaststelde: de mensen die het paradijs in zichzelf zochten richten de minste schade aan. Hear hear.