Eén van mijn favoriete bloggers is de statisticus William Briggs. In een nieuwe posting ‘We have evolved beyond evolution‘ heeft hij uit de academische kwakzalverij- vroeger ‘wetenschap’genoemd- weer een prachtig voorbeeld gevist: Unfit for the Future van Julian Savalescu en Igmar Persson.
Boerenwijsheidsbegeerte: uw genetische ballast maakt u milieuonvriendelijk
Het duo is ‘evolutionair psycholoog’, en verpakt anti-humanistische retorica als ‘de wetenschap’, om dan met meer gezag een politiek standpunt door te duwen. Hier in een groen jasje: uw genetische ballast als jagerverzamelaar maakt u nu tot milieuverpester en bedreigt onze toekomst/geeft een ecologische overshoot.
Bedenker Ecologische Voetafdruk zet laars in gezicht mensheid
Je ziet die retorica ook terug bij de ontwikkelaars van de Ecologische Voetafdruk, zoals in dit ‘wetenschappelijke’artikel van Martin Rees. Maar ook bij ex-PBL directeur Klaas van Egmond, het donkergroene non-Darwinisme is wijd verbreid.
Darwin werkt overal, dus ook nu
Er zijn weinig wetenschappers in de geschiedenis die zo politiek zijn misbruikt als Darwin. Eén groene kwakvariant van Darwin: Wij zouden de natuurlijke selectie buiten spel hebben gezet, toen we als landbouwers gingen leven. Wat natuurlijk niet kan, want Darwin’s theorie van natuurlijke selectie is universeel. Tenzij hij niet overal in iedere situatie werkt, dan claim je dus dat de theorie ongeldig is.
‘Optimum Population’ en andere eufemismes
Wat Darwin’s misbruikers bedoelen is dus: wij zijn aan de greep van ‘De natuur'(een gefantaseerde toestand van ‘harmonie’) ontsnapt die de mensheid lekker korthield, en hebben nu ‘deskundigen’nodig om ons terug in het hok te duwen. Of bondiger: we moeten de mensheid uitdunnen. Zeg maar: de agenda van de milieubeweging van de afgelopen 40 jaar, maar dan eerlijker geformuleerd.
Darwin is apolitiek en wél wetenschapper.
Ik hou ook niet van veel mensen om me heen hoor, daarom woon ik hier in de Friese jungle. De eerste allochtoon moet ik hier na 2 jaar nog tegenkomen en ik mis ze niet dagelijks. Dus ik snap het sentiment wel, maar noem het niet wetenschappelijk.
Darwin beschrijft gewoon een stochastisch proces in The Origin met een vleugje Malthus, met buitengewoon slaapverwekkende en eindeloze passages over mieren, en andere beestjes waaraan hij minitieus en eindeloos waarnemingen verrichtte. Het was gewoon een neutrale wetenschapper, geen reet aan om te lezen: en dan claimt hij ook nog dat het niet uitgebreid genoeg is.ZZZZ.
Hoe softer de wetenschap, hoe gevoeliger voor politiek
Ik beschouw de psychologie als boerenwijsheidsbegeerte, buitengewoon gevoelig voor de politieke tijdgeest. In de jaren ’70 en ver daarna moest beslist álle menselijk gedrag worden verklaard vanuit ‘nurture’. Mensen als Frans de Waal- het alfamannetje – ontvluchtten de academische censuur door een Chimpansee als metafoor te gebruiken. Zo konden hij toch iets over de biologische kanten van menselijk gedrag zeggen, zonder de inquisitie van sociale ‘wetenschappers’over zich heen te krijgen .
Rechtse engerd scheef seksisties boek in 1859
Ergens in de jaren ’80 kwam de academische psychologie er achter, dat er zo’n enge rechtse seksistiese meneer in Victoriaans Engeland leefde, die in 1859 een fundament voor de moderne biologie leverde.
Alsof de academische psychologie de schade wil inhalen van het negeren van de biologische kant van de mens en politiek gekleurde achterlijkheid in het algemeen, slaat men sinds een jaar of 15 steeds verder door naar de ‘nature’-kant. Ik schreef er al over voor biologenkrant Bionieuws. In beide gevallen levert het vaak meer variantie van dezelfde onzin.
Stapels van Just so stories
Ja, u bent blij dat u bloemen krijgt in het ziekenhuis omdat toen uw voorouders op de savanne leefden en bloemen associeerden met het groeiseizoen. Echt, voor iedereen met een beetje vertelkunst is een graad te halen in de evolutionaire psychologie. Er zijn ook varianten, waardoor je over ‘mededieren’ gaat leuteren, wees vrij om je variant te verzinnen die je politieke agenda past. Er zijn stapels van dit soort verhaaltjes. Voor zover iets zinnigs over menselijke biologie valt te schrijven, doet een bioloog dat zoals Matt Ridley in ’the Red Queen’
Paleodieet
Het beste bewijs van ons vroegere savanneleven vind ik wel onze armen en benen. Daarmee konden we rennen voor een leeuw en zwaaien naar een olifant, dus leefden we in Afrika. Overigens zijn er hele dieten op de jagerverzamelaarsretorica gebaseerd, zoals het ‘Paleodieet’. Hier kan ik me dan weer wel in vinden: ‘De’wetenschap – mijn versie- zegt dat we dus veel vlees moeten eten. En vanmiddag haal ik mijn Brahmakuikens op, Stientje, Marianne en Esther, voor wat groen gekakel in de kippenren.
Ecologie teveel besmet door milieubeweging
De zelfde moeite met Darwin zie je terug bij ecologen, en bureaucraten die de veranderlijke natuur willen vastspijkeren in Natura 2000. Beide zijn sterk beinvloed door de fascistische zuiverheidsideologie van de milieubeweging: een vorm van holisme waarin iedere door de mens gestimuleerde wijziging een afbraak heet, en je de bewijslast verlegt met beroep op het voorzorgprincipe. Terwijl alle verandering ‘natuurlijk’is, dat wil zeggen: het is de natuur om het even, de natuur zelf ís stochastisch.
Haring kakende ecologen
Je ziet moeite met Darwin ook bij de emotionele reacties op Bas Haring, waarbij veel ecologen termen uiten als ‘hij heeft het niet begrepen’, en ‘het zit vol fouten’, en ‘we zullen het nog eens moeten uitleggen’. Zo reageren op hun pik getrapte academici altijd, vooral als ze geen goed antwoord hebben.
Arrogante deskundologen die gemotiveerd door emotie zich willen verheffen boven Haring om een centrale these maar te vermijden. Dat de biologie zélf geen waardeoordeel heeft over verdwijnende soorten. Het is toegekende waarde, en bewijs dat het verdwijnen van soorten ‘schadelijk’is: dat is er nauwelijks. Bewijs dat méér soorten in een gebied schadelijk is, dat bestaat volop: die noemen we exoten.
‘Onnatuurlijk’is on-Darwiniaans
Zie ook het waardeoordeel dat wij mensen nu ‘onnatuurlijk’leven. Vanuit darwinistisch perspectief bekeken is dat volslagen onzin. Wat men bedoelt: onze favoriete onkruidjes en ongedierte wordt weggeconcurreerd door een dominantere ‘soort’. Het enige dier dat kan vaststellen dat het geen dier is.
Een wezen dat zijn intelligentie en wijsheid (via schrift vastgelegd extern geheugen) kan gebruiken om zowel groene onzin te verkopen om macht en geld te krijgen, als om oplossingen te vinden voor reele vraagstukken.
Verdomd mooi stukje, ga ik nog eens lezen, er zit heel veel in, Rypke. Komt er nog meer? Ik heb de boeken van Frans de Waal. De apenrots is ook duidelijk herkenbaar in de "duurzame" wereld. Wie is de duurzame Macho Alpha ape?
Het is me geheel duidelijk:
Wij horen hier niet.
@DWK:
Dat zie je toch verkeerd, groene malloten horen hier niet ;-)
In een natuurlijke omgeving worden individuen die het belang van de soort ondergraven, verstoten of gesmoord.
Dat is de onbelichte andere (lichte of duistere) kant van het karakter van "Moeder Natuur".
Ecologie en soortdiversiteit
Voor mijn opvattingen hier over en van anderen (anno 1993) zie mijn kleurboek.
http://www.boels069.nl/Keerpunt2000/KEERPUNT2000v…
Hoofdstuk 4. Het groenboek pagina 61 – 73
Hoofdstuk 5 Het roodboek: vanaf pagina 73, ihb
Pag. 85-96 Soortdiversiteit.
Mijn ideeën destijds lijken voor een belangrijk deel overeen te komen met die van de bestuursvoorzitter Wageningen, Dijkhuizen.
Destijds ben ik erg ‘uitgescholden’ in Wageningen voor mijn gedurfde opvatting dat het overeind houden van ‘slechts’ 50 cultuurgewassen voldoende is om een wereldbevolking van 10-20 miljard te voeden.
Men heeft niet begrepen, en doet dat nog steeds niet, met allerhande ideologische overwegingen, dat het hier gaat om het definiëren van een extreme randvoorwaarde. Ons pleidooi was destijds, kijk niet alleen eendimensionaal naar ecologie/milieu, maar steeds driedimensionaal met op de andere assen technologie/hanteerbaarheid en economie/consequenties en doelen, en begin dan met het aangeven van extreme randvoorwaarden op elke as, waar we binnen zouden moeten blijven. (Zie figuur 4 pagina 25)
Wellicht kunnen we een poging wagen om dit principe nog eens onder de ogen te brengen van de toekomstige kabinetsinformateur. Open brief in de krant aan de informateur?
Ik ben aan het lezen geslagen Arthur! Geen makkelijk document!
We zijn 12 jaar verder!
Kunt u in een verse blog aangeven/aansnijden:
Welke top-5 aspecten in het boekje van Keerpunt 2000 zijn (1) nu minder van toepassing (cq. minder relevant) en (2) welke top-5 aspecten zijn nu versterkt van toepassing (cq. echt sterk actueel)
Beste Turris,
Is het kleurboek echt zo moeilijk? Dat is dan mogelijk een verklaring waarom het in 1993 niet echt aansloeg. Dat is overigens bijna 20 jaar geleden, geen 12.
De essentie is ‘transitie management’, maar dan niet éen dimensionaal, maar drie dimensionaal, steeds ecologische, technologische en sociaal economische (gewenste en ongewenste) veranderingen tegen elkaar afwegend. Het transitie management dat Jan Rotmans predikt is nog steeds één dimensionaal. Dat zal ik hem nog maar eens een keer voorhouden.
Ik zal mijn best doen de essentie van het kleurboek, voor zover vandaag relevant, samen te vatten. Echter, ik ben met twee andere zware klussen bezig in de klimaatproblematiek, waaraan ik dagwerk heb.
Leesadvies kleurboek, begin met het laatste hoofdstuk, het blauwboek, pagina 103 ev waarin de nadruk wordt gelegd op de randvoorwaarden voor duurzame ontwikkeling.
Existentieel goede blog dit!
Over Rotmans,
Zie hier ter kennisneming mijn laatste e-mail aan hem.
Ondanks wederzijds opgewekte irritaties stel ik:
ik waag nog een poging om met je een discussie te beginnen over je hoofdvak: transitie management. En wel aan de hand van aangehechte pdf van mijn boekje anno 1993. Dat in essentie over niets anders dan transitie management gaat. En wel in drie dimensies:
Steeds ecologische, technologische en sociaal economische (gewenste en ongewenste) veranderingen tegen elkaar afwegend. (zie figuur 4 pagina 25) Het transitie management dat jij predikt is mijns inziens nog steeds één dimensionaal en blijft daardoor buiten de werkelijkheid en slechts ideologisch gedreven. Voor dat laatste kopen we niet zoveel in de (ingenieurs) wetenschap.
Op het web wat lezend over je praktische ervaring met transitie management (e.g. in Maastricht) is je conclusie: het is moeilijk. Daar ben ik het uiteraard mee eens, maar als je niet begint met de randvoorwaarden voor veranderingen op de drie assen ecologische, technologische en sociaal economische (gewenste en ongewenste) veranderingen , vast te stellen maak je de problematiek onnodig moeilijk en sticht je met uitsluitend aanvoeren van ideologische overwegingen slechts wetenschappelijke en politieke verwarring.
Vriendelijk verzoek, begin met lezen van Keerpunt 2000, destijds bekend als het 'kleurboek' waarin uiteenlopende visies werden belicht, met het laatste hoofdstuk het Blauwboek. Waarin specifiek de randvoorwaarden werden aangegeven op de drie assen. Daarop dan in de eerste plaats gaarne kritiek uwerzijds.
VG
Arthur Rörsch
Exoten zijn ook niet goed of slecht. En als we dan toch het menselijke begrip goed of slecht aan ze geven dan verschilt dat ook.
De reuzenpad in Australie is één van de bekenste voorbeelden van “een ecologische ramp”.
Maar er zijn geen dieren uitgestorven door dit dier (door vos en konijn in Australie waarschijnlijk wel). Het is zelfs zo dat sommige dieren proviteren van de reuzenpad. Deze schakelt namelijk grote roofdieren uit waardoor prooidieren van de goanna’s (zo noemt men varanen in Australie) en dergelijke juist floreren.
Eén zijn dood is de ander zijn brood. En exoten zullen uiteindelijk nieuwe diersoorten vormen, zo wilden de Britten hommels uit Nieuw Zeeland importeren, die daar exoot zijn, om te herintroduceren maar deze hommels waren te verschillend.
Neemt niet weg dat we dieren beter “thuis” kunnen laten. Maar ik voorzie nog veel exoten (vooral planten en ongewervelden) omdat we veel willen handelen.