Robert Zubrin is met zijn bedrijf, zijn uitvindingen, zijn boeken en zijn Mars Society dé man die ons mensen naar Mars gaat brengen (en allang had kunnen brengen als NASA niet al het budget had opgeslorpt). Een rasoptimist. Een humanist. De man dus ook om een tegenboek te schrijven tegen Naomi Oreskes door linkse reactionairen veel geciteerde Merchants of Doubt. Dankzij Harold weet ik dat dat boek er sinds april is en dat je alleen bovenstaande video hoeft te kijken om aan de borreltafel mee te kunnen praten.
Of koop toch:
Merchants of Despair: Radical Environmentalists, Criminal Pseudo-Scientists, and the Fatal Cult of Antihumanism.
Zubrin toont ook hoe Malthus -dé theoloog van de moderne milieubeweging sinds de Club van Rome in 1972- in de 19de eeuw door de Britten is gebruikt als rechtvaardiging voor massamoord op de Ieren.
De meeste mensen kennen de geschiedenis niet, waarbij arme Ierse families gewoon uit hun huizen werden gejaagd door landlords en gedwongen in de open lucht te leven in een dodelijk klimaat. Ik kwam die geschiedenis voor het eerst tegen in Donegal in Glenveagh National Park
Steeds met het excuus dat de 'draagkracht'van het land niet voldoende zou zijn voor zoveel Ierse untermenschen. Iers zijn werd door Victorianen geassocieerd met achterlijkheid, zoals wij in Nederland het katholicisme ook met achterlijkheid associeerden in tegenstelling tot het superieure protestantisme. Bedenk dat Malthus een protestants predikant was.
Natuurlijk was dat draagkrachtverhaal onzin. De Ierse families waren gewoon arm, en daardoor gedwongen tot een subsistence farming-bestaan.
Er is een lijn vanuit het Victoriaanse denken naar de moderne milieubeweging. Zoals de Huxleys, oprichters van zowel IUCN als het WWF, wiens voorvader fungeerde als 'Darwins Bulldog', en het evolutionisme (psychologen die met Darwin aan de haal gingen als Herbert Spencer, maar ook de eugenetici) zijn allen sterk door Malthus beinvloed. Die lijn van denken vinden we ook bij prominente leden van het Britse koningshuis als Prins Philip, de emeritus president van het Wereldnatuurfonds
De zelfde tactieken die de Britten tegen de Ieren gebruikten, worden tot de dag van vandaag door de 'internationale natuurbescherming'gebruikt én door Angelsaksische multinationals, mijnbouwfirma's enz: lees 'Eviction for Conservation' en recent nog een artikel in Der SPiegel over het WWF. De untermenschen zijn hier mensen die de natuurparken in de weg zitten
Jammer dat Zubrin zijn neiging tot overdaad bijvoeglijke naamwoorden niet onderdrukt in de titel: een echte 'scepticus' wat dat betreft, maar hij is wel een ingenieur en technicus – een heerlijke nerd- dus ik wil zijn boek wel lezen. Het zal meer deugdelijk feitenonderzoek bevatten en rationele analyse dan het CCCCP-pamflet Merchants of Doubt van hysterica Naomi Oreskes
Een lijn van denken die mij interessant leek te onderzoeken is die tussen het protestantisme en radicaal atheisme zoals we dat bij Richard Dawkins zien
Rubin maakt duidelijk, dat het anti-menselijke van de Club van Rome en GreenPeace die doelstellingen stelt tot het afsterven van de wereldbevolking terug naar 2 miljard in 2050 een wanhoopsdaad is, van politiek dogmatische radelozen "die de aarde willen redden". Er moeten dan nog wel 7 miljard aardbewoners sterven.
Dat is te bereiken door wereldwijd eco-fascistisch beleid en subversieve ondergrondse acties ten bate van utopische doelstellingen als consuminderen, voor agitatie tot revolte en door het laten uitbreken van hongeroorlogen, verdere verspreiding van ziekten, pandemieën etc.
Ik las de review van Rubin op de Washington Times, die dit beeld van neerbuigendheid ten opzichte van de mensheid en de inhumaiteit door het eco-fascime onderschrijft.
"Moral and philosophical questions to the side, Mr. Zubrin leaves out little in his chart of the battlefield: biotechnology (he’s for it – all the way), nuclear power (bring it on), DDT (yes!), the global-warming lobby (booooo!). Possibly the strongest chapters in this Tomahawk missile of a book are those dealing with population control, meaning, of course, forced population control under color of making the world a more comfortable place for the controllers. China’s notorious one-child policy comes in, predictably, for a severe drubbing.
'Merchants of Despair' – Washington Times http://www.washingtontimes.com/news/2012/may/28/b…
Door continu crises te roepen, dan zelf een crisies te kunnen veroorzaken en voluit neerbuigendheid te demonstreren te zijn tegen de vooruitgang in de wetenschappen van bio-gen-techniek, fysics, chemie, pharma, fossiele grondstoffen winning, metallurgie, kernergie etc. hopen ze deze doelstellingen te bereiken.
Het geheel versterkt mijn perceptie dat eco-fascisten zoals Club van Rome en GreenPeace volle aanhangers van Stalin en Mao zijn, en een nieuwe fascistische wereldorde nastreven.
Rypke schreef:
Dan is misschien de aparte visie van prof. em. Arie van de Beukel ook interessant.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Arie_van_den_Beukel
Heb hem ervaren als een heel bijzonder mens (als broekie werkte ik voor hem bij zijn promotieonderzoek).
Van de Beukel zijn boeken ken ik natuurlijk, zoals 'met andere ogen'. er werken op de TU Delft meer mensen vanuit de orthodox gereformeerde hoek. Techniek was een 'veilige'studie voor hen waarbij je intelligentie kon gebruiken voor onderzoek, ipv atheistische speculatie die vooral bij softere studies als 'de wetenschap'is gaan gelden zoals sociologie en spiegelogie
De rigiditeit van Dawkins en zijn drang tot intellectuele eerlijkheid hebben een calvinistische bijklank, evenals het fanatisme waarmee hij anderen van oneerlijkheid beschuldigt.
Ik vind hem vermakelijk schrijven, maar heb 'm er een keer op aangesproken. Ga weer een boek schrijven over biologie en evolutie, ipv wat gelovigen schoppen. Daar was hij toen al mee bezig. The Ancestors Tale
@ Diederik Samsom:
IDEAS HAVE CONSEQUENCES!
Prachtig verhaal, maar wel heel Amerikaans: alles wordt uit de kast getrokken om één kant van het verhaal te bekrachtigen. Daarbij gaat hij af en toe veel te ver.
Het zal niemand in het alarmistische kamp overtuigen, en ook geen twijfelaars.
Je kunt twee uitgangspunten hanteren bij het schrijven van zo'n boek:
1. Ik schrijf alles op wat ik kan verzinnen, zodat er altijd nog een lading argumenten overblijft wanneer er een paar sneuvelen.
2. Ik schrijf alleen op wat ik absoluut kan verantwoorden, zodat er geen kritiek mogelijk is en niemand mijn werk als slecht zal kunnen afschrijven.
De eerste manier is prima voor de applausmachine van de eigen groep.
Die tweede manier is veel overtuigender en zal wél veel twijfelaars imponeren.
Jammer dat Zubrin voor de eerste kiest.
Wat Theo hierboven omschrijft als "de eerste manier", namelijk de methode die als volgt werkt:
ondermijnt de geloofwaardigheid van klimaatbeleid-skeptici en is daarom waarschijnlijk schadelijk.
Argumenteren voor "de applausmachine van de eigen groep" heeft geen zin als die groep niet groeit.
Anderzijds: voor een politiek sukses hoeft een argumentatie ook weer niet perfect te zijn, zoals we bij de verkiezingen van de vorige week hebben kunnen zien. Een argumentatie moet populair zijn.