Meer opbrengst per oppervlak, het dichten van de yield gap spaart ook natuurgrond

Het academisch jaar opent vandaag weer in landbouwdorp Wageningen, waar ik al eerder schreef over de vraag hoe de wereld te voeden voor 2050. Het bleek dat Wageningse KLV-alumni de wereld vooral willen voeden met geleuter. Maar de methode die mensen als Rudy Rabbinge al toepassen- ook het motto van de Wagingse Universiteit- ‘meer met minder’ kรกn de verdubbelde voedselvraag voldoen voor 2050.

Dat stelt de studie in Nature ‘closing yield gaps through nutrient and water management‘.

Wat deden de auteurs?
Ze keken naar zogenaamde ‘yield gaps’: dat zijn de verschillen tussen haalbare en gerealiseerde oogst. De Haalbare oogst is wat je bij huidige stand van landbouwtechniek bij gegeven klimaat, nutrienten en irrigatie kunt bereiken. Oogst verbeteringen van 45 procent tot 75 procent zijn bij de meeste gewassen haalbaar. Ik moet de hele paper nog lezen, maar de teneur is hetzelfde als van eerdere studies: zeker als je de positieve effecten van extra CO2 meerekent. Neerslag blijft een grote onzekerheid waar klimaatmodellen volgens mij ook geen uitkomst bieden.

Niet alleen in Afrika is door inefficiente landbouw een wereld te winnen aan oogstverbetering, ook in Oost Europa. Iedereen die EU-lidstaat Roemenie bezoekt en zigeuners achter de handploeg ziet weet wat ik bedoel. Zoals insiders al vaker stellen verschuift de aandacht van klimaat nu naar voedselzekerheid.

Hoewel klimaat erg belangrijk is bij voedsel, moeten we ook stellen dat we met betere techniek minder klimaatafhankelijk kunnen worden. Zie wat de Israeli’s in de Negevwoestijn klaarspelen. Alleen heeft irrigatie met verzilting weer nieuwe problematiek. Kortom, ook dit jaar weer volop uitdagingen.