Gisteren maakte ik wat foto’s in de zware klei bij windustrieterrein de Bjirmen bij Oosterbierum. Dit is het oudste windustrieterrein van Nederland, waar in 1988 12 turbines verschenen van 0,3 MW, bij een productiefactor van 0,2 op land goed voor het vermogen van een boodschappenkarretje (Ford K).
Kinderziektes? …
De Bjirmen werd in 1996 door Nuon overgenomen, en sindsdien hebben de molens een vermogen van 0,5 MW elk. Ik ben bij Oosterbierum in de buurt opgegroeid, en heb de afgelopen kwart eeuw nooit gezien dat álle molens draaiden: ook bij harde wind niet, meestal staat een kwart stil, gisteren 3 van de 12 molens, en heb meerdere malen meegemaakt dat turbines vervangen werden.
Mijn eigen waarneming wordt ondersteund door het gros van de feiten bij andere windustrieterreinen. We weten al dat bij het windmolenindustrieterrein op zee voor de kust van Egmond na 3 jaar al een kwart van de molens werden vervangen. Horns Rev, dat succesverhaal voor de Deense kust: zelfde verhaal, daar moesten al snel álle turbines worden vervangen. Enzovoort, geen uitzonderingen maar regel.
…dan hebben windmolens een eeuwige jeugd
Al een kwart eeuw horen we dat dit ‘kinderziektes’zijn, wat je doet afvragen wanneer zo’n molen dan volwassen wordt: ik bedoel, ook een molen die wél blijft werken is na 15 jaar al afgeschreven. Forever Young is blijkbaar het motto van windmolens, ze hebben de eeuwige jeugd en deze knuffelspeeltjes van Greenpeace en co mogen we dus navenant ontoerekeningsvatbaar verklaren als betrouwbare energiebron met enige economische waarde.
Onderzoek nodig om onderhoudskosten openbaar te krijgen
Reparatie op zee is goddeloos duur, en bij mijn weten zitten die kosten NIET inbegrepen bij de huidige ramingen van het immer leugenachtige Agentschap.nl- de kasspekker van voormalige nutsbedrijven als Eneco- en het Ministerie van (On)economische Zaken om de 14-procent niet-fossiele energie zonder rentabiliteitstoetsingsdoelstellng (‘duurzaam’) te halen. Wanneer komt een onderzoek dat een realistische onderhoudskostenopgave berekent?
Nauwelijks stroom, wel 825 dode vogels per turbinetje
Meer dan stroom, hebben ze vooral veel vogels vermalen: volgens onderzoek van Winkelman et al in 1992 jaarlijks per Oosterbierumer turbine 33. Even omrekenen hoor. Dat is 825 vogels per Oosterbierumer molen in hun lange leven vol ‘kinderziektes’. Maar een geluk voor de vogelfauna dat ze bijna nooit allemaal draaien. Er zijn mensen strafrechterlijk vervolgd om het doden van één vogel, mensen geruineerd voor het in gevangenschap HOUDEN van vogels die volgens AID en activisten niet door de beugel konden: maar ben je ‘duurzaam’ dan val je in een uitzonderingscategorie en krijg je steun van de groene medemens.
Hier is Vogelbescherming/Fondsenbescherming Nederland voorstander van:
Volgens het immer corrupte Imares zijn windparken zelfs een aanwinst voor de natuur: zij hopen op 10 tallen miljoenen euro’s subsidies via de TKI Wind op Zee. Wie niet wordt omgekocht en gewoon onderzoek doet, zoals het Vlaamse INBO in 2008 kan echter zomaar tot de volgende conclusie komen:
Extrapolatie van de gegevens met kleine 300 kW windturbines te Oosterbierum en Urk in
Nederland (open landschap nabij of aan de kust gelegen), toonde dat bij 1000 MW geïnstalleerd vermogen aan windturbines, op jaarbasis gemiddeld 21000 (maximaal 134000) zekere en zeer waarschijnlijke aanvaringsslachtoffers zouden vallen (Winkelman 1992a).Inclusief mogelijke slachtoffers geeft dit een gemiddelde van 46000 (maximaal 257000). Extrapolatie van recente gegevens met grote 1650 kW windturbines te Almere, Waterkaaptocht en Groettocht in Nederland (open landschap nabij of aan de kust gelegen, zie Tabel 41), geeft voor 1000 MW geïnstalleerd vermogen aan windturbines (=500 grote turbines van 2000 kW) op jaarbasis gemiddeld 17000 zekere, zeer waarschijnlijke en mogelijke slachtoffers (34 per 2000 kW per jaar).
Bedenk dat de provincie Fryslan in Natura 2000 meer windindustrieterrein wil neerzetten zoals rond Pingjum en het IJsselmeer. De Milieu-effectrapportage wordt uitgevoerd door mensen die ZELF financieel belang hebben. En stel dan de vraag: wat is er met onze bestuurders in hun hersenpan gebeurd? Dat is- naast een nationaal onderzoek naar onderhoudskosten- toch een belangrijke vraag dames en heren..
Windmolens zijn vooral peperdure monumenten voor een periode waarbij ‘de elite’ via media- en massahysterie haar gezonde verstand verloor nadat eerder hun betrouwbaarheid al was geofferd voor verregaande zelfzucht.
Rypke, ter informatie. Uit de kwartaalcijfers van Vestas die het bedrijf vorige week presenteerde.
Onderhoud is een goudmijn voor Vestas. Dit boekjaar zet Vestas alleen aan onderhoud meer dan € 800 miljoen om….ACHTHONDERD MILJOEN…..
Ik ben er evenals jij van overtuigd dat je de onderhoudskosten van windparken nergens kunt terug vinden. Dat houdt men om duistere redenen liever geheim.
En dan heb ik het nog niet eens over Siemens, BARD, Dong en vele andere windmolenfabrikanten die ook onderhoud doen. Onderhoud is een MILJARDEN zaak PER JAAR.
Het gebrek aan openheid hierover is een veeg teken.
De redenen voor de geheimhouding hiervan zijn eenvoudig te raden: het rendement van die dingen is door het extreem dure onderhoud nog veel slechter dan critici (als Le Pair) veronderstellen. Dit ondergraaft het draagvlak voor de bouw van nog meer van die dingen, wat het onmogelijk zou kunnen maken om het Europees beleid zoals gepland uit te voeren.
Het kiezersvolk wordt bedrogen en het laat zich ook bedriegen zolang dit niet boven tafel komt.
Het grootste probleem is dat het effectieve rendement van windparken hooguit 10% is. Energie rendement 20% en kwart tot de helft van molens buiten werking…
Een oude (2011), en niet verdachte bron is John Muir instituut in Schotland
http://www.jmt.org/news.asp?s=2&nid=JMT-N1056…
Een oude bron (2010) van de onderhouds kosten is dit wellicht:
http://www.windpowermonthly.com/news/1010136/Brea…
Maar bij de huidige afmetingen van turbines, en vooral op zee, moeten de kosten hoger liggen.
Windturbines: De lege kathedralen van 4 decennia klimaatalarmisme, zodra de rijkssubsidie stopt.
Eigenlijk verbijsterend als de onderhoudskosten niet bekend zijn en/of niet meegenomen worden in rendementsberekeningen. Elk gezond bedrijf doet dit uiteraard ; het geld moet uit de eigen zak komen en dan wil je dat weten. Als er ideologische subsidiepotjes zijn kijk je er kennelijk anders naar. De onderste steen boven graag !
Misschien helpt het om druk op de ketel te zetten via de gahaktmolen-theorie van Rypke. OK, het is een Greenpeace methode, maar zouden enkele goed geplaatste webcams niet een mooi viraal videofilmpje op kunnen leveren op youtube die de ogen van de groengelovigen helpt openen ? Zodat er dan ook wat meer aandacht komt voor de harde economische (en complete) feiten zodat de belastingbetaler weet wat hij krijgt ?
@DvW
We hebben geprobeerd bij een windpark ergens in Nederland een webcam op een molen te krijgen om onderzoek te doen naar de invloed die windmolens hebben op het weer ter plaatse.
Wat denk je?
Niet thuis, want de exploitanten of eigenaren willen geen pottenkijkers en al helemaal niet als de gevolgen voor hen negatief uitpakken.
Mijn mening is dat het één georganiseerde bende van charlatans en duistere zakenlui zijn die met alle geweld de vuile was willen binnen houden.
Niek,
als die molens zo vaak stil staan, ga ik ervan uit dat hun invloed op het lokale weer minimaal is.
Verder verbaast het niet dat de molenaars niet mee willen werken.
Dan: Het moet toch te doen zijn om een netwerk van molenspotters op te bouwen die (helaas voor hen) wonen met uitzicht op een park en die bereid zijn om dagelijks een elektronisch observatieformuliertje in te vullen.
Suggestie voor naam website: Vérité à la Meunière of gewoon ‘klap van de molenwiek’
DWK, er valt met een 1 of 2 webcams veel meer te zien dan alleen het ontstaan van zog achter een molen….. Die lui zijn ook niet gek, maar ze willen er niet aan.
Ik zei al, de vuile was moet koste wat kost binnen blijven.
Onderhoudskosten
Je kan zeggen dat windmolens draaien op subsidie. Maar let wel: die subsidie wordt uitbetaald per geproduceerde kWh en is verder fiscaal van aard (EIA en dus voordelig ALS er winst wordt gemaakt).
Als de onderhoudskosten zo hoog zouden zijn en de turbines maar 10% rendement zouden halen (zoals hier wordt beweerd) dan is dus elk windpark in Nederland feitelijk failliet. Dan moet men mij toch eens uitleggen waar dat onderhoud dan van betaald wordt? Zonder cashflow geen uitgaven.
@Succhero
Een doorsnee windpark, ik ga nu uit van een offshore windpark, kost om en nabij € 1.3 miljard. Dan heb je het over ongeveer 60 tot 70 windmolens.
Een deel van de € 1.3 miljard wordt gereserveerd voor onderhoud en reparatie in de paar jaar na de bouw.
Het eerste jaar is meestal voor rekening van de fabrikanten en voor de volgende jaren heeft men een 'potje'.
Een feit is dat er per jaar meer dan € 2.5 miljard alléén al aan onderhoud en reparatie door windmolenexploitanten wordt besteed.
Dat blijkt uit de jaarcijfers van de grootste windturbine fabrikanten zoals onder andere Vestas, BARD en Siemens en nog een paar Amerikaanse fabrikanten waaronder General Electric. In China hoeft men kennelijk om strategische redenen geen jaarcijfers te publiceren.
Ik ben nog aan het uitzoeken hoe groot het bedrag is voor het onderhoud in Europa, maar dat het aanzienlijk is staat voor mij vast. De jaarcijfers van de diverse fabrikanten geven wat dat betreft weinig uitsluitsel in welke regio de miljarden zijn omgezet, maar soms kun je door verschillende posten te vergelijken en te combineren een aardig beeld krijgen.
Het is een onderwerp waar, zowel door de fabrikanten, als door de exploitanten niet graag te koop mee wordt gelopen.
Het is dat de fabrikanten zich aan bepaalde boekhoudkundige regels moeten houden voor wat betreft hun jaarcijfers, maar het liefst hadden ze die omzet ergens binnen het totale financiële plaatje ondergebracht zonder specificatie.
ENECO had daar ook een handje van. Dit gaat even niet over windmolens maar over zo'n ander wereldvreemd duurzaam groen hersenspinsel uit de koker van Jan Paul van Soest, maar in de jaarverslagen van Eneco zijn de bedragen die ENECO als grootaandeelhouder aan BioShape betaalde zo verborgen en onder andere posten ondergebracht dat je zowat accountant moet zijn om ze te vinden. Hoe meer tegenwerking ENECO gaf om de ware cijfers boven water te krijgen des te meer gebeten was ons onderzoeksteam om de jaarcijfers tot 3 decimalen achter de komma uit te pluizen en 'bingo' te kunnen roepen.
ENECO wilde op de één of andere manier niet dat de echte verliescijfers zomaar op straat lagen. Dat ENECO uiteindelijk een verlies van meer dan € 7.5 miljoen over de ruggen van zijn klanten afboekte, ach, kniesoor die daar op let. Toch?
ENECO was in de jaren 2008 en 2009 net begonnen zich als groene energiemaatschappij profileren en daar paste geen mislukt jatropha avontuur in Tanzania bij. De vuile was over de toestanden in Tanzania moest koste wat kost binnen de muren van het hoofdkantoor blijven.