aan 'groene'energie is niets groens
Het is crisis in natuurland, door de bezuinigingen die natuurclubs over zichzelf afriepen. Onze overheid kort natuurorganisaties en natuurbeheer met 400 miljoen euro: de staat heeft hogere prioriteiten als de strijd tegen hete lucht/ ‘De Klimaatverandering’ (18 miljard euro and counting), waartoe de nu gekorte groene clubs haar via marketinginvesteringen zelf aanzetten via klimaatcampagne Hier, met Sible Schone (ex WNF).
McKinsey-onderzoek: moderne natuurclubs geven geld aan alles behalve het goede
Nu betalen natuurclubs zelfs al het dure McKinsey om hun organisatie door te lichten op bezuinigingsmogelijkheden via fusies. Blijkbaar kan de overheid dus nóg meer op natuurorganisaties bezuinigen, want ze geven het geld consequent uit aan de verkeerde dingen- meestal marketing (Zie WNF)- in plaats van het mooi houden van NL.
Natuurclubs slachtoffer van eigen klimaatcampagnes: de overheid doet waartoe zij opriepen
Je kunt iedere euro maar één keer uitgeven. Mede dankzij de investering in klimaatmarketing van de 11 groene clubs-waaronder terreinbeherende organisaties- en hun lobbyiste Wyke Smit- verbrandt onze overheid dit jaar 8 maal meer geld aan windmolensubsidies en subsidies voor het bijstoken van Amerikaans bos in kolencentrales (klimaatbeleid) via de SDE+-regeling (3,2 miljard euro), dan zij bij natuur wegrooft (400 miljoen peanuts).
Deltaplan Natuur CLimategate.nl
Wat mij betreft zou Henk Kamp die subsidies beter in natuurbeheer steken en grondaankoop voor lokale natuur, parken en het opknappen van industrieterreinen met hoveniers, groene professionals die deze meestal afzichtelijke blokkendoosterreinen zo aantrekkelijk en groen maken, dat je er bijna zou willen recreëren. Een industrieterrein wordt zo mooi bedrijvenpark, waar ook bedrijven langer willen blijven zitten in overvol NL zie Groen Werkt. Maar de milieubeweging wil dat we het geld verbranden in een kolencentrale als ‘biomassa’. En iedere euro kan je maar één keer uitgeven.
Eigen schuld, dikke bult dus
Aan de motivatie om in natuur te snijden zijn groene clubs debet met hun misbruik van Natura 2000- procedures. Daardoor ging het publiek natuur associëren met procedures, linkse politiek en bureaucratie. De oppositie daartegen verwoordt Pieter Litjens van de VVD in Trouw, natuur haalbaar als het betaalbaar is.
‘Het milieu’kunnen we best missen
Ik ken niemand die op vakantie gaat naar een windfarm of andersoortig industrieterrein, iedereen gaat naar natuurrijke streken. Maar ‘het milieu’en haar handelaren in angst die de economie frustreren, zoals nu Greenpeace weer die Borssele via de rechter wil sluiten: die kan 95 procent van de Nederlanders missen als kiespijn.
Dus wat te doen natuurclubs?
Het milieu staat voor angst, bureaucratie, kortom linkse politiek. Terwijl natuur staat voor schoonheid en het leven, niet links of rechts maar voor iedereen. Nu de overheid bos bijstookt in kolencentrales en windmolens plant in Natura 2000 gebied is ‘het milieu’de grootste vijand van de natuur geworden. Dus wat te doen in tijden dat de overheid de natuur naait?
Ik zou met Rob Bijlsma willen zeggen tegen natuurclubs: ontsla alle communicatievogels en bespaar ons alle draagvlakcampagnes en marketingonzin. Dat is 1, scheelt miljoenen euro’s. De andere ongevraagde tip van Rip is:dump alle milieuigheid van handelaren in angst als Greenpeace en alle ‘groene’clubs die nooit één cent gaven aan natuurbeheer en grondaankoop in NL. Neem gezonde afstand van de overheid die de grootste sloper is van de natuur (zie Centrale As), en ga terug naar de kern: het mooi maken en houden van NL.
Het milieu staat voor angst, bureaucratie, kortom linkse politiek. Opvallende verdachte alarmistische reacties van NGO’s waarop fors gaat worden bezuinigd zijn reeds merkbaar en die zouden we eens moeten verzamelen:
Huilende alarmistische verhalen is het vaste pandoer op de bezuinigingen op NGO’s. Radio1 en DWDD/P&W etc. gaat zo bijna de gehele dag maar door, met verhalen van NGO’s, over hoe hun politieke fortificatiën worden gesloopt door bezuinigingen. Als je komende tijd goed oplet komen meer van dergelijke “scoops” zoals hieronder.
(1) Opvallend: Voedsel & Waren autoriteit: Ze heeft jarenlang haar plicht verzaakt in deze, maar pakt nu (zeer overdreven haar best doende) uit vanwege de paardenvlees-hype onder het mom “dat de volksgezondheid in geding is”. Voedsel & Waren autoriteit schaart zich zo weer in de schijnwerper, voor extra subsidies.
http://nos.nl/op3/artikel/494140-50000-miljoen-kilo-rundvlees-verdacht.html
Wie weet er meer dergelijke voorbeelden die kunnen worden doorgeprikt?
Hoe zit het met de natuur in de Oostvaardersplassen?
http://www.dichtbij.nl/almere/uitgaan/artikel/2732956/hoe-zit-het-met-de-natuur-in-de-oostvaardersplassen.aspx
NL was zeer rijk en het aantal nutteloze staatsruifeters kon ongehinderd exploderen.
De grens is bereikt, mede door de fratsen van milieufanaten.
De grote uitbarsting komt als de partijen van werkenden met een batig saldo voor de samenleving (VVD, PvdA, SP en PVV) er achterkomen dat ze gepiepeld worden door de milieugrootschreeuwers (in feite schadelijker dan grootgraaiers).
De eerste offerkandidaat is Samson.
Samson=Samsom
Stom toevallig: bezig met een vertaalproject onder de werktitel “Lyriek uit de Engelse Romantiek” begon ik zojuist aan het volgende sonnet van de pure romanticus William Wordsworth (en daar kunnen die moderne milieu-romantici nog wat van leren):
. Steamboats, Viaducts, and Railways
Motions and Means, on land and sea at war
With old poetic feeling, not for this,
Shall ye, by Poets even, be judged amiss!
Nor shall your presence, howsoe’er it mar
The loveliness of Nature, prove a bar
To the Mind’s gaining that prophetic sense
Of future change, that point of vision, whence
May be discovered what in soul ye are.
In spite of all that beauty may disown
In your harsh features, Nature doth embrace
Her lawful offspring in Man’s art; and Time,
Pleased with your triumphs o’er his brother Space,
Accepts from your bold hands the proffered crown
Of hope, and smiles on you with cheer sublime.
Kan prullaria dichter Nico Dijkshoorn veel van leren.
Ik zie hierboven het woord “leven”.
Jongens,
Hou eigenlijk maar op, schei maar uit.
Onlangs raakte ik verstrikt in een wat dieper gesprek over het LEVEN. U weet wel; die periode tussen kraaien en kwijlen en pruttelen en zeveren.
Dan gaat het over: duurzaamheid, molens, opwarming, strontgas, maispeut, zonne-akkers, te veel mensen, twee nee drie aardes, honger, schoon water, consumentisme, gentech, koeienflats, verpakte sla van de Aldi, smeltende polen en beren, naar het noorden vluchtende dinges, permafrost, de methaanhel, Afrikaanse zeerbuik, schaliegas en ‘vuurtje buurman? Daar is de kraan’, doodherten in de NL natuur, eierstampende hekrunderen, vroeger en dichter bij de natuur en waar in Duitse supermarkts toch die immense hoeveelheden “bio”voer vandaan komen, zeilen is beter dan stomen en alle Fukoechimezen gaan deaud net als alle Tjernobilianen en niet te vergeten: Is die citroen wel fairtreet? De laatste aap, de laatste fiat (?) en hoe fijn het studeren is voor zo’n Indiaas dorpskind bij het knipperlicht van een uit gifschepen geknipte windturbine met een heerlijk glas water uit de 20 km verderop gelegen door Oxfam aangelegde arsenicumput en als die klerelijers van Afrikanen het maar niet in hun bolle oedeemhoofd halen om een verharde weg aan te leggen die de gnoeroute kruist.
Ik ga hier niet uitweiden over de footprintverhoudingen van mijn lieve gesprekspartners en mijzelf. Maar u moet ongeveer denken aan alle Apolo-astronauten : een muis met één kind. En ik ben de muis.
Uiteindelijk kwam het hoge woord eruit: Ja, de woedende kok GELOOFT nou eenmaal in de wetenschap, terwijl wij ons goed voelen bij een leven naar de natuur. Geef mij nou maar mijn bietjes uit mijn eigen groentetuin. Veel lekkerder, gezonder en beter voor de aarde.
Je hoort de laatste tijd wel eens wat over eilanden van plastic in de oceanen en microplastics in vissebeesten; maar de Janboel in des burgers hersenpan, daar lees je nou nooit eens iets over.
Wie recent per trein overdag van Lelystad naar Almere reist kan het falen van “natuurscheppers” met eigen ogen zien. Op de gronden van de Oostvaarderplassen zijn dermate veel grazers toegelaten dat de begroeiing totaal vernield is.
Letterlijk overal liggen afgekloven dode bomen en struiken en wat er nog staat valr al bijna van ellende om. Het is lijkt een dodenakker waar een atoombom is gevallen. Ik vind het een blamage dat deze situatie wordt toegelaten. Wat moeten we met grote kudden opgesloten “wilde grazers”, moet hier een Serengeti komen ? Waarom geen grazende Hollandse koeien of een mooi natuurreservaat met een passend aantal “wilde grazers”. Voor een deel verwijt ik onze overheden die hun oren laten hangen in plaats van in te grijpen in hobbyistische excessen. Daar is geen geld voor nodig maat politieke moed!
@CW Schoneveld: prachtig. Ik heb net ‘Wolf Solent’gelezen van John Cowper Poys, de lyrische beschrijvingen van het vroeg 20ste eeuwse Britse platteland en de komst van vliegtuigen als voorbode van ontheiliging van het pastorale