Onafhankelijkheid Raad van State matig ongunstig met liegende rechters Natura 2000-zaak

Rechters bij de Raad van State nemen toevlucht tot botte leugens om hun verbondenheid met de overheid te onderstrepen. Dat blijkt uit de – een half jaar vertraagde- uitspraak van de Raad van State over Natura 2000 in de Noordzeekustzone, na de zaak van 8 oktober 2012 die visserijverenigingen tegen de overheid voerden.

De beleidsbureaucratie van het Ministerie van Economische (…) Zaken wil tientallen kleinschalige kustvisserijbedrijven failliet laten gaan zonder schadecompensatie, zogenaamd om de natuur te redden. Dit op basis van de het persoonlijke oordeel van een select clubje auteurs van het tegen de overheid leunende Imares… Onzin wordt wet, doordat de RvS weigert de inhoudelijke onderbouwing te toetsen.

Van sociaal geograaf Pieter Lukkes- betrokken is bij procedures tegen door de overheid doorgeduwd windturbineterrein- wist ik al dat de Raad van State vooral toetst of de overheid haar eigen opgestelde regels volgt, niet of die regels inhoudelijk deugen. De overheid/belanghebbende kan dan met inhoudelijke onzin komen, en toch de zaak winnen omdat de overheid haar eigen procedures volgde. Dit gaat echter verder…

Raad van State blaast bezwaar ongelezen als stofje van bureau
De rechters negeren doodeenvoudig ieder aangedragen ecologisch of wetenschappelijk bezwaar tegen het door een zeer beperkt groepje tegen de overheid leunende Imares-biologen toegekende oordeel ‘matig ongunstig’in de Noordzeekustzone en enig verband met kleinschalige kustvisserij. Dat de Raad van State ook maar onderdeel van de overheid is, soi, maar wek tenminste nog de schijn van onafhankelijkheid door tenminste niet te liegen, als wij onderdeel 7.3 lezen:

De afdeling constateert dat de door de staatssecretaris gebruikte methode voor de beoordeling van staat van instandhouding is weergegeven in het Natura 2000 doelendocument en dat in het profielendocument is weergegeven waarom deze beoordelingsmethode volgens de Staatssecretaris tot de conclusie leidt dat de staat van instandhouding matig ongunstig is.

Dan komt de aperte leugen, zonder iedere inhoudelijke verwijzing:

In de beroepen wordt deze conclusie bestreden maar wordt niet met concrete argumenten (…….???????????!!!!!!!!!!!) betoogd waarom de beoordelingsmethode niet juist is of waarom de gehanteerde aannames over verspreidingsgebied, de oppervlakte, de kwaliteit en het toekomstperspectief niet juist zijn, noch waarom de aannames dat de staat van instandhouding ‘matig ongunstig’zou zijn niet juist zijn, noch waarom deze aannames de conclusie dat de staat van instandhouding ‘matig ongunstig’is niet kunnen dragen (……????)

En de overtreffende trap van liegen, het volslagen aan de kant schuiven van alle argumenten die de onderbouwing van profielendocument stukschiet, inclusief wetenschappelijke referenties:

In de betogen zijn geen aanknopingspunten te vinden om het standpunt van de staatssecretaris dat de overstroomde zandbanken zich niet een een gunstige staat van instandhouding bevinden, onjuist te achten.

Hebben de deeltijddames van Raad van State behoefte aan een betere leesbril?
Ik moet nog bijkomen van verbazing. Want tijdens de zitting op 8 oktober erkende de Raad van State nog:

En vele andere, die er allemaal op neerkomen dat Imares ecologisch rommelwerk levert op basis van achterhaalde opvattingen en gegevens, en door nationale koppen toe te voegen aan internationale definities. Ik sta niet alleen in dat oordeel, andere ecologen bevestigen dit.

Tijdens de zitting op 8 oktober erkende medewerker van het Ministerie Vincent van der Meij zelf nog dat de onderbouwing voor het oordeel ‘matig ongunstig’ ‘onvoldoende inzichtelijk was’, in het profielendocument, al was hij niet van plan dat te veranderen omdat de overheid dan haar plannetjes niet meer kan doorduwen als sluiting van visgebied. Iedere empirische onderbouwing, of kwantitatief onderscheid tussen natuurlijke en antropogene invloeden ontbreekt. Het uitstel van oordeel met een half jaar is al ongebruikelijk, maar had niet nodig geweest aangezien het oordeel vantevoren al vaststond.

Wanneer rechters wetenschappelijk onderbouwde argumentatie met peer reviewed studies bot negeren, welke optie rest de slachtoffers van de vaderlandse beleidsbureaucratie buiten burgerlijke ongehoorzaamheid? Hoe kunnen wij wat foei roepen richting Poetin als onze rechters zo met argumentatie omgaan, zo openlijk partij voor de overheid kiezen, en feitelijk liegen door met een bewering genoegen te nemen dat er geen argumenten zijn aangedragen, zodat je er ook niet op in hoeft te gaan?