Na jaren bloggen over klimaatverandering zie je toch nog wel eens iets waarvan je denkt: goh! Dat had ik gisteren toen ik op Kalte Sonne (H/T Pierre Gosselin) een artikel las over het aanstaande arctisch zeeijsminimum te verwachten medio september. Het gaat om bovenstaande grafiek. Want ik roep altijd tegen iedereen: satellietwaarnemingen van het arctisch zeeijs zijn er pas sinds 1979. Dit blijkt onjuist. Systematische satellietwaarnemingen van het arctisch zeeijs zijn er pas sinds 1979. Van de jaren daarvoor zijn incidentele metingen bekend en die zijn netjes in bovenstaande grafiek verwerkt die ook keurig in het eerste IPCC rapport heeft gestaan. Daarna niet meer natuurlijk want men had een agenda. Houd eens een A4 over het gebied rechts van de rode lijn en haal dan weer weg. Vraag: hoeveel miljoenen aan onzinnig onderzoeksgeld, hoeveel misleidende krantenartikelen en hoeveel miljarden aan duurzame zwendel is het verschil?
IPCC AR1 uit 1990 was dat rapport waar ook nog ruimte was voor de Kleine IJstijd en de Middeleeuwse Warme Periode. Het rapport van voor de coup van Michael Mann’s hockeystick. Het rapport van voor de verbanning van Henk Tennekes als directeur onderzoek van het KNMI. Allemaal bekend terrein voor me. Maar van die satellietwaarnemingen van voor 1979 wist ik niet en die ijsgrafiek had ik ook nooit eerder gezien. Het artikel op Kalte Sonne moet je maar even doornemen ook als je Duits niet al te goed is, Het verwijst onder meer naar dit Engelstalige artikel van Judith Curry die keurige overzichten heeft gemaakt van wat er bekend is over de sterke decadal variaties van het arctisch zeeijs. Neven’s zeeijsblog wordt ook genoemd. Neven: kom er maar in!
Onderzeeër breekt door ijs op exacte punt van noordpool in 1959 om as van een marinier te verstrooien.
Noordpool even ijsvrij in zomer 1987.
Goed dat je de zaak nog even op een rij zet
Op Judith Curry+s blog lees ik, dat Neven prof. Christie uitmaakt voor leugenaar, omdat hij het heeft over historische annecdotes.
En dan laat Neven de reconstructie van Kinnard zien. Dus google ik op Kinnard en arctic sea ice…en dan vind ik deze poster…
http://www.lpc.uottawa.ca/members/ladd/sea_ice_reconstr_poster_FINAL.pdf
Wat lees ik daar: 68 high resolution proxies, which we standardized and analysed using advanced multivariate statistical methods such as EOF and Partial Least-Squares Regression.”
The sea-ice proxy relationships were calibrated against observed and historical sea ice data sets. The derived functions were projected in the past to reconstruct pre-historical sea-ice cover for the past ~900 year.
Bij de observed en historic records zitten natuurlijk de aannames (de achilleshiel, of zo men wil de ontsnappingsclausule) bij Kinnard.
Effe een recalcitrante vraag….Is het werk van Kinnard al op bijv. “de gebruikte wiskundige technieken en uitkomsten” geaudit. Men moet tegenwoordig soms wel eens uitkijken ;-)
Los daarvan: Niet te dik zeeijs in de winter en niet te veel in de zomer lijkt mij wel goed voor de ijsbeer-populatie. En daar is het toch allemaal om te doen….de ijsbeer.
Jammer dat die link naar de poster niet meer bestaat.
Melig door de warmte zeg ik: blub blub.
Die grafiek kende ik wel, van een artikel van Steven Goddard. Dat was eind augustus 2012 een effectieve ontnuchterende respons op de alarmistische berichten dat het Arctisch zeeijs een ‘all-time low’ zou vertonen, zie zijn blog:
http://stevengoddard.wordpress.com/2012/08/26/hiding-the-incline-at-nsidc-and-giss/
Die grafiek kende ik wel, namelijk van Steven Goddard. Eind Augustsu vorig jaar na vele alarmistische media berichten over een zogenaamd all-time low van de Arctische ijsbedekking gebruikte hij die grafiek als een zeer effectieve en ontnuchterende reactie hierop: http://stevengoddard.wordpress.com/2012/08/26/hiding-the-incline-at-nsidc-and-giss/
Neven: kom er maar in!
Als je wilt dat ik erin kom, moet je me even op de hoogte stellen van je artikel (ik zag het nu toevallig bij m’n blog stats dat er hiervandaan gelinkt werd). Maar hier ben ik dan.
Ik heb dit toentertijd met Goddard besproken. Ik weet de details niet meer, maar het kwam neer op de vraag of appelen met appelen vergeleken werden. Goddard wist dat eigenlijk zelf ook niet, maar had z’n conclusies al lang getrokken of geïnsinueerd. Dat is niet verwonderlijk, aangezien Goddard en Gosselin seriële feitenverdraaiers zijn. Goddard heeft al zoveel ‘fouten’ gemaakt met betrekking tot zee-ijs dat ik me nauwelijks kan voorstellen dat er iemand is die z’n halve waarheden voor vol aanneemt. Behalve Hajo natuurlijk. ;-)
Er is vrij veel informatie over die pre-1979 periode van satellietopnames van het Arctische gebied. Wat ik ervan weet is dat de coverage niet compleet was, en dus de error bars groot (daarom begint men ook pas na 1979 met de lancering van satellieten die veel meer data verzamelden; nee, niet vanwege een agenda, FFS). De vraag is dus waar dat gecherrypickte en onderhand achterhaalde grafiekje van het eerste IPCC-rapport over gaat (Vanaf welke noorderbreedte? Hele Arctische gebied? Wat was de resolutie van de sensor? Welke algoritmen werden gebruikt? Zijn de criteria voor ‘extent’ hetzelfde als tegenwoordig? Hoe zit het met de Pole Hole? etc, etc), en hoe je dit dan kunt vergelijken met latere datasets. Doodleuk grafiekjes op elkaar splicen, zoals Goddard graag doet als propaganda-tool, is onwetenschappelijk en onverantwoord.
Da’s duidelijk, waarnemingen die niet aan dezelfde criteria voldoen moet je niet aan elkaar knopen.
Waarom dan wel paleotemperatuurproxies gebruiken als ondersteuning bij het ophangen van een alarmerend beeld?
Dat is toch hetzelfde als meteogegeven meten met een meetkar?
In die zin is het diep in de geschiedenis kijken gelijk aan het diep in een glaasje kijken.
Ik heb nog even kort gezocht en een blog post gevonden die ingaat op Goddards beweringen. Zoals ik al dacht, zijn er verschillen tussen de gebruikte radiometers (ESMR 1972-1978 vs SMMR 1979) waardoor je de data al niet met elkaar kunt vergelijken. Dan zijn er nog simpele verschillen in hoe de verschillende grafieken zijn opgebouwd, die direct ‘splicen’ onmogelijk maakt. Er zijn hoogstwaarschijnlijk verschillen in baselines. Het staat er niet vermeld, maar ik denk dat resoluties en dus ook error bars danig zullen verschillen. Volgens IPCC AR1 was de concentration threshold 10% (is de concentratie ijs in een grid cell meer dan 10%, dan wordt de oppervlakte van de hele grid cell meegerekend in extent). Ik weet niet wat de threshold na 1979 was met de komst van SMMR, maar tegenwoordig is het 15%.
Kortom, een hele hoop mitsen en maren, caveats en nuances, waar Goddard geen seconde over rept. Ik wil jullie op het hart drukken om zijn en Gosselins berichten met een flinke korrel zout te nemen, vooral als Morano ermee aan de haal gaat (waar hij heel rijkelijk voor beloond wordt), want dat is bijna altijd een teken dat er gelogen en/of verdraaid wordt.
Hajo/Rypke, als er weer wat met betrekking met zee-ijs is dat jullie willen plaatsen of er gewoon meer van willen weten, neem dan alsjeblieft contact met me op. Ik blog nu al 4 jaar erover, en probeer dit zo eerlijk en transparant mogelijk te doen. Ik vind het gewoon doodzonde als jullie andermans desinformatie zo kritiekloos hier neerploffen.
Oké, die laatste zin was concern trollen. :-P
Plaats gewoon geen desinformatie (over Arctisch zee-ijs), punt.