Vier redenen voor 100% duurzame bioenergie bij 1000ppm CO2

Dubbel breaking news uit Australië. Ten eerste het droevige nieuws dat Murry Salby is na zijn toer door Europa ontslagen door zijn Macquarie University en wel op een hele onverkwikkelijke manier. Lees het op WUWT waar Anthony besluit met: I’m beginning to think Australia is ground zero for AGW crackpottery. Snel door naar het andere verbluffende nieuws van down under: CO2-fertilisatie veroorzaakt in droge gebieden al een toename van 11% aan bladloof tussen 1982 en 2010.

Lees even mee:

In findings based on satellite observations, CSIRO, in collaboration with the Australian National University (ANU), found that this CO2 fertilisation correlated with an 11 per cent increase in foliage cover from 1982-2010 across parts of the arid areas studied in Australia, North America, the Middle East and Africa, according to CSIRO research scientist, Dr Randall Donohue.

“In Australia, our native vegetation is superbly adapted to surviving in arid environments and it consequently uses water very efficiently,” Dr Donohue said. “Australian vegetation seems quite sensitive to CO2 fertilisation. The fertilisation effect occurs where elevated CO2 enables a leaf during photosynthesis, the process by which green plants convert sunlight into sugar, to extract more carbon from the air or lose less water to the air, or both. This, along with the vast extents of arid landscapes, means Australia featured prominently in our results. While a CO2 effect on foliage response has long been speculated, until now it has been difficult to demonstrate. Our work was able to tease-out the CO2 fertilisation effect by using mathematical modelling together with satellite data adjusted to take out the observed effects of other influences such as precipitation, air temperature, the amount of light, and land-use changes.”

The fertilisation effect occurs where elevated CO2 enables a leaf during photosynthesis, the process by which green plants convert sunlight into sugar, to extract more carbon from the air or lose less water to the air, or both. If elevated CO2 causes the water use of individual leaves to drop, plants in arid environments will respond by increasing their total numbers of leaves. These changes in leaf cover can be detected by satellite, particularly in deserts and savannas where the cover is less complete than in wet locations. “On the face of it, elevated CO2 boosting the foliage in dry country is good news and could assist forestry and agriculture in such areas; however there will be secondary effects that are likely to influence water availability, the carbon cycle, fire regimes and biodiversity, for example,” Dr Donohue said. “Ongoing research is required if we are to fully comprehend the potential extent and severity of such secondary effects.”

Dat laatste is natuurlijk de gratuite toevoeging van een uit de AGW-ruif etende wetenschapper: “Meer onderzoek  is nodig”. En het baseert ook op de ecologisch onhoudbare aanname dat verstoringen in de natuur meestal slecht uitpakken. Het voorzorgsprincipe bewijst zich weer eens als geldkraan voor verder onderzoek. Terwijl veelal het onderscheid tussen een primaire driver en secundaire effecten in complex systemen helemaal niet apart onderzocht kunnen worden. En dat effecten meestal fundamenteel onvoorspelbaar en niet-te-weten zijn.

Daarom herhaal ik nog eens een rijtje ecologische feiten:

• de natuur is altijd ver uit evenwicht
• natuur is synoniem met “ver uit evenwicht”
• natuur is synoniem met “verandering”
• natuur leeft van frequente “verstoringen”
• natuur heeft geen weet van het verschil tussen een natuurlijke en een menselijke verstoring
• verandering/verstoring leidt onvoorspelbaar en chaotisch tot verandering/verstoring
• de ervaring leert dat het (voor de mens) meestal wel meevalt met secundaire gevolgen: de soep wordt niet zo heet gegeten als ze wordt opgediend
• de ervaring leert dat de mens zo vindingrijk is dat elke veranderende omstandigheid uiteindelijk leidt tot vernuftige verbetering van omstandigheden
• CO2 is historisch ecologisch momenteel zeer laag: 400ppm
• planten groeien het best bij 1000-1400ppm CO2

Komen we bij de titel van mijn blogbericht. Wat zijn de drie redenen voor 100% duurzame bioenergie bij 1000ppm CO2? Eigenlijk heel simpel. Bij ongebreidelde verbranding van fossiele brandstoffen en dus toename van uitstoot van CO2 bereiken we de 1000ppm CO2 in de atmosfeer op zijn vroegst rond het jaar 2100 (als de hypothese van de bovengenoemde Murry Salby tenminste niet blijkt te kloppen – want dan gaat CO2 binnenkort weer dalen). Rond dit tijd begint de wereldbevolking weer te dalen van een maximum ergens tussen de 9 en 10 miljard aardburgers. Tegelijkertijd voltrekt zich tussen nu en dan een revolutie in de voeding waarbij we steeds meer gaan erkennen dat suiker en zetmeel de grote pandemische ziekteverwekkers zijn (en dus niet de microconcentraties chemische gifstoffen waar de milieubeweging zich druk om maakt).  En dus wat hebben we in 2100? Een wereld met:

1. Versnelde groei planten, algen, wieren en bomen door CO2-fertilisatie
2. Grote overmaat aan suiker en zetmeel die mensen dan nog maar mondjesmaat tot zich nemen
3. Dalende wereldbevolking

OK OK, ik geef toe dat mensen dan veel meer hoogwaardig eiwit en vet tot zich zullen nemen en dat daar weer diervoeder voor nodig is, maar ik denk dat als je uitrekent wat er toch aan suikkerriet, maïs en tarwe gaat overschieten dat je dan echt makkelijk, makkelijk 50% van alle verkeer op biobrandstoffen kunt laten rijden. En ik denk ook dat hout van bij 1000ppm sneller groeiende bossen gewoon ook een prima brandstof kan worden voor kolencentrales. Dan zit Nederland lang zo slecht nog niet met die houtpellets die zoals Rypke aantoont in eerste instantie zorgen voor een verhoogde CO2 uitstoot. Dat is namelijk net wat we nodig hebben!

Duurzaamheid is echt iets voor een 1000ppm wereld en daar moeten we dus zo snel mogelijk naartoe. En passant voeren we dan het grootste wetenschappelijke experiment uit ooit op aarde gehouden want letterlijk aarde omspannend: stijgende CO2 bij een inslapende zon. Volgens Hans von Storch en onze eigen Bas van Geel (zie actueel Elsevier) weten we bij aanhoudend stijgende CO2-concentratie over 5 jaar hoe het zit met de potentie van CO2 om de aarde op te warmen. Kan handig zijn om te weten voor als de volgende ijstijd begint. Ik zie onze achter achter achter kleinkinderen als massaal alle steenkool verbranden om de ijstijd te stoppen en dan blijkt het niet te werken. Zo iets wil je gewoon weten en dus is het allerlaatste wat je bij afnemende zonneactiviteit doet ook CO2 uitstoot laten dalen. En dus moeten we de schaliegas revolutie nu ook niet willen en vooral blijven inzetten op kolen en olie. En als CO2 die opwarmende potentie dus niet blijkt (wat we dus gaan weten binnen 5 jaar) te hebben, dan komen we bij reden vier voor  duurzame bioenergie bij 1000ppm CO2:

4. Bij een door natuurlijke variatie gedreven klimaat met snelle moeilijk voorspelbare schommelingen zal bij 1000ppm de landbouw veel beter bestand zijn tegen ongunstige condities zoals droogte en kou (lees Bas van Geel in Elsevier). Zie bijvoorbeeld de uitstekende oogsten in de VS in 2012 ondanks de hittegolf. Enne o ja, zo’n hittegolf heeft al helemaal niks met CO2 en andere broeikasgassen van doen. Zie dit boeiende WUWT-artikel.