Climategate.nl serveertip: Zwarte zee-eend Vibeg art met honingsaus

In het digitale roddelcircuit twitter probeert Wilfred Alblas van Natuurmonumenten het gezicht te redden van ideologisch blinde natuurclubs, door de Telegraaf zwart te maken. Dit nadat de Telegraaf vrijdag berichtte hoe duizenden mensen hun baan gaan verliezen, omdat fanatici als Alblas 225 garnalenvissers willen verjagen uit de Noordzeekustzone.

De vissers moeten weg om de spotters van een overwinterende eend te plezieren. De zwarte zee-eend, die dit voorjaar weer in recordaantallen voor de Texelse kust opdook. Een zeer smakelijke zee-eend, waarvan jaarlijks een eendje of 23.000 in een Europese braadpan eindigen. Van de eidereend eindigen jaarlijks ongeveer 100.000 in een Europese keuken. Mondiaal vindt sterke bejaging van de zwarte zee-eend plaats. De stand bevindt zich mondiaal in de laagste beschermingscategorie, al rapporteert men een afname.

Wilfred Alblas ‏@WilfredAlblas 17u
snapt waarom hij geen Duitse afschotcijfers zwarte zee-eenden kon vinden: er mag helemaal niet op geschoten worden #Telegraafschrijftmaarwat

Alblas ‘gelooft’dat de jacht al sinds 2006 gesloten is, maar geloven doe je in de kerk.

Alblas past een doorzichtig truukje toe om de Telegraaf-journalist in diskrediet te brengen, terwijl deze door het linkse establishment verguisde krant berichtte wat feitelijk waar is: de eend is een bejaagbare soort in Duitsland én Denemarken. Maar…Per DEELSTAAT in Duitsland verschillen de lijsten met sommige bejaagbare soorten als de zwarte zee-eend, zo meldt bv de UNEP in 2008.

For the following Column B species, at least one Federal State has established a hunting season (cf. Table , page 55): Mute Swan (Cygnus olor), central European / North African population of the Greylag Goose (Anser anser anser), Bean Goose (Anser fabalis), Brent Goose (Branta bernicla), Northern Pintail (Anas acuta), Black Scoter (Melanitta nigra) and Velvet Scoter (Melanitta fusca). Taking of these species from their natural environments is seasonally restricted, but no bag limits have been established.

En dus noemt Alblas de deelstaten, Niedersachsen, Sleeswijk Holstein en (minideelstaatje) Hamburg waar je géén zwarte zee-eend mag jagen. Dat betekent echter niet dat de eend in heel Duitsland (andere deelstaten) niet bejaagd mag worden. Commerciële jachtbureaus adverteren dit jaar nog met de zee-eend in Duitsland, waarvan het jachtseizoen van 1 oktober tot 15 januari loopt. Ik zou zeggen: Wilfred – ‘natuurbeschermer sinds 1967’, blaas wat minder hoog van de toren.

Zwørte zøø-øønd, låkker!!
In Denemarken bestaat een lange jachttraditie op zee-eenden, waaronder de zwarte zee-eend en eidereenden. In 2005 werd een afschot van 69.000 eidereenden gerealiseerd, wat de studie uit 2007 ‘duurzame jacht’noemt, van de zwarte zee-eend werden jaarlijks tussen 2800 en 5200 eenden geschoten, wat ook als ‘duurzame’vorm van oogst werd beschouwd.

De oogst van eenden is decennialang massaal geweest, mede doordat de eenden zo profiteerden van de toename van fosfaat in kustwateren, waardoor meer mosselen harder groeiden (zie ook het Maricult-onderzoek). Zo werden in de jaren ’80 bijvoorbeeld een eidereend of 140.000 geschoten door Deense jagers. De na de jaren ’50 sterk gegroeide populaties- en dus de ‘bag size’/afschothoeveelheid -namen na de jaren ’80 weer af omdat:
a. dankzij de afname van nutrienten in kustwateren na de jaren ’80 de condities voor hun voedsel- mosselen – verslechterden. Dat men voor de Waddenzee bijzaken noemt en mosselvissers beschuldigt, komt omdat in Nederland enkele ideologisch gemotiveerde onderzoekers de literatuur domineerden. Zij vergroten bijverschijnselen uit om maar niets over nutrienten te hoeven zeggen. Dat belandt dan in de literatuur, en de hoofdoorzaak niet.
b, én omdat de jagerspopulatie sterk afneemt.

Afsluitend nog een recept voor pragmatische natuurliefhebbers.
Vraag een MSC-gecertificeerde staandwantvisser om een verse bijgevangen zwarte zee-eend, eidereend, een topper smaakt ook prima.

Eet smakelijk.