Milieu-alarmisme spreekt vooral vrouwen aan, urbane wereldverbeteraars en andere gevoelswezens die qua rationaliteit een zekere vorm van ontoerekeningsvatbaarheid aan de dag leggen, maar niettemin een waardevolle aanwezigheid zijn op onze planeet en die allen zo hun eigen kwaliteiten hebben maar laten wij toch geenszins generaliseren. Zeg ik dat zo niet diplomatiek of is het wéér fout? Neem deze tweet van het MSC-meisje Nathalie Steins, tegenwoordig doet ze iets met visserij bij het instituut voor mariene Bucklerbiologie Imares en heeft een ambtenaar van EZ haar vacature bij MSC gevuld.
Nathalie Steins (@NathalieSteins)
24-09-13 11:09
Richard Feely #ICES_ASC: verzuring oceanen door opname CO2 uitstoot heeft grote gevolgen voor zee voedselketen en daarmee voedselzekerheid.
Oh Nathalie, nu ben ik helemaal van mijn stuk, laten we de zee redden
Voor de bewering van Richard Feely over de gevolgen voor het leven in zee, één van de grootste schreeuwers/onderzoeksgeldstropers- is geen enkel bewijs en het meiske Steins weet niet waar ze het over heeft. Dat is tegenwoordig normaal bij academisch geschoolde mensen, het volstaat gewoon wat mensen na te blaten binnen politiek correct idioom. Oceaanverzuurders menen zichzelf en anderen voor de gek te kunnen houden met CO2-shockproeven waarbij men een realistische simulatie van zeeleven in het jaar 2100 claimt (met een 560 ppm CO2-concentratie) door plotseling diverse calcificerende organismen bloot te stellen aan een CO2 verdubbeling, meestal in proefjes van 3 weken.
In het veld – de echte zee- blijkt koraal juist beter te groeien na een eeuw dat de CO2-concentratie met 30-40 procent omhoog ging, calcificerend plankton groeide ook beter. Je kunt mijn toetsing van de Oceaanverzuringshoax- (de pH in zee daalt jaarlijks vrijwel onmeetbaar waarbij de foutmarge van de meetapparatuur groter is dan de jaarlijkse pH-daling) lezen in hoofdstuk 6 van het beste klimaatboek sinds ‘De menselijke maat’van Salomon Kroonenberg: ‘De Staat van het Klimaat‘van Marcel Crok. Het verscheen in 2010 maar ik verwacht niet dat de oceaan in 3 jaar dusdanig in rampspoed ten onder ging dat de situatie wezenlijk veranderde. Wel zijn er meer onderzoekers bij gekomen die van de oceaanverzuringshype een graantje willen meepikken.
De chemie van het oplosssen van meer CO2 in oceanen zodat zij minder BASISCH worden is goed begrepen, je kunt van mij het leerboek van Richard Zeebe daarover lenen, het is ook in de Imares-bibliotheek in IJmuiden te lezen als personeel van jullie ooit de moeite neemt om eens een boek na te slaan of onderzoeksliteratuur. Succes Nathalie.
Het enige bewijs dat ik vond is dat onderzoekers zo graag onderzoeksgeld willen oogsten door iets alarmistisch te schreeuwen, zoals via Epoca dat ze je met juridische procedures bedreigen zodra je een nuancerend artikel wilt publiceren. Zo, wie heeft er nog meer onzin in de aanbieding? Komt u maar…
Geef een reactie