httpv://www.youtube.com/watch?v=seamIB6sDuk
Academici die ‘oceaanverzuring’ onderzoeken, het oplossen van extra CO2 in de oceaan waardoor meer HCO3- ontstaat, lijken in media vaak op de imitatie van een luie straatmuzikant door Hans Teeuwen. ‘Lalalaaa eh, geld?’. Kijk naar dit onderzoek van de alarmist Ulf Riesebel dat in Biogeosciences verschijnt, en vergelijk de aan media verkochte conclusie met wat ze nu eigenlijk echt deden.
Tiny plankton could have big impact on climate
As the climate changes and oceans’ acidity increases, tiny plankton seem set to succeed. An international team of marine scientists has found that the smallest plankton groups thrive under elevated carbon dioxide (CO2) levels. This could cause an imbalance in the food web as well as decrease ocean CO2 uptake, an important regulator of global climate. The results of the study, conducted off the coast of Svalbard, Norway, in 2010, are now compiled in a special issue published in Biogeosciences, a journal of the European Geosciences Union.
“If the tiny plankton blooms, it consumes the nutrients that are normally also available to larger plankton species,” explains Ulf Riebesell, a professor of biological oceanography at the GEOMAR Helmholtz Centre for Ocean Research Kiel in Germany and head of the experimental team. This could mean the larger plankton run short of food.
Als een hond een koe was…
Lees ‘De Staat van het Klimaat’en je weet dat oceaanverzuring een hoax is
De alarmist Ulf Riesebel beweerde eerder dat coccolithoforen, plankton met kalkhoudend skelet, teloor zou gaan door het sterk gehypete ‘oceaanverzuring’. Bioloog Matt Ridley typeerde ‘oceaanverzuring’ als ‘het backupplan van milieuactivisten als de aarde niet meer wil opwarmen’.
De werkelijkheid was toch iets anders dan Riesebel Nature voorhield: er werd een toename van 40 procent geconstateerd, want in plaats van dat dit skelet oplost gebruiken ze de extra HCO3- voor de opbouw. Je kunt dat lezen in ‘De Staat van het Klimaat’van Marcel Crok, waarin ik de biologie verzorgde in hoofdstuk 6 en waar onze Elmar mij bij alle aangevoerde studies gelijk moest geven. Maar dankzij zijn alarmisme -braaf overgepend door de Elmars van deze wereld- sleepte Riesebel wel mooi onderzoeksgeld binnen voor zijn proefjes in Noorse fjorden. Ook de integere belangeloze onderzoekers van ons onfeilbare door de peer review gecontroleerde NIOZ deden mee.
Wat deed Riesebel nu?
In 2010 onderzocht een promovenda van onze oceaanalarmist 5 weken lang in zee water hoe plankton reageert op een plotse stresspuls van extra CO2, zoals verwacht over 100 jaar (rond 550 ppm), en daartussen. Volgens haar proef bleek nanonplankton toen harder te groeien dankzij het extra CO2. Dat lijkt logisch, want alle plantaardig leven gedijt bij meer CO2.
Wat beweert Riesebel nu dus, op basis van één proefje van 5 weken over wat over 100 jaar zal gebeuren als….. We zullen de oorzaak-gevolg-ketenredenering eens analyseren die bij Riesebel en het NIOZ lijdt tot het klimaatgeschreeuw dat hun weer aan miljoenen euro’s onderzoeksgeld uit de belastingpot zal helpen.
Wat een ontdekking, plankton neemt meer nutriënten op als het harder groeit
- 1. Ze zien dat bij hogere CO2 eencelligen meer nutriënten opnemen (=harder groeien, wat al lang bekend is) en verkopen het harder groeien van plankton dan als mogelijke klimaatramp over 100 jaar.
- 2. Omdat concurrerend groter plankton- als het minder hard groeit- omdat misschien minder nutriënten overblijven als de concurrentie harder groeit- in minder grote massa naar de oceaan zinkt.
- 3. Waardoor er misschien minder CO2 opgeslagen als organische stof richting diepzee verdwijnt. Omdat dit grotere plankton die CO2 opneemnt, al doet nanoplankton dat ook. 4. En bewijst u nu maar eens, dat de bewering van Riesebel NIET zou kunnen kloppen, dat uit zijn proefje van 5 weken in één Noors fjord niet blijkt dat een klimaatramp volgt als…
Het is als wetenschapsjournalist natuurlijk volstrekt illegaal om te twijfelen aan de oprechte intenties van wetenschappers, die belangeloze zoekers naar de waarheid, intellectuele lichten in een zee van barbarij, seculiere hogepriesters van het scientisme.
Maar als je weet dat met hun EPOCA-programma 30 miljoen euro is gemoeid, ze azen op nieuwe publieke miljoenen én je bent door het deelnemende NIOZ met een jurist bedreigd omdat je publicatie hun financiële belangen bedreigde, ga je zaken toch iets minder politiek correct zien. Het gros bestaat uit domeinafhankelijke kritiekloze kuddedieren die volgens de mode een volslagen nutteloos onderzoek doen op publieke kosten.
Maar mijn vroegere collegae zullen gewoon weer lekker het persbericht papegaaien, want ‘de peer review is onfeilbaar’. De beweringen en PR stemmen echter zelden overeen met de reikwijdte van het onderzoek.
Komende zondag mag onze klimaatpornoster van de VPRO Bernice ons ook weer bang maken over het einde van alle oceaanleven door ‘oceaanverzuring’.
Het is slap geouwehoer, wat de biologische impact betreft, slechts bedoeld om onderzoeksgeld binnen te harken. Laat u dus niets wijsmaken.
Goed stuk wel, Professor Plimer heeft daar allang een stukje over geschreven:
“The atmosphere once had at least 25 times the current CO2 content, we are living at a time when CO2 is the lowest it has been for billions of years, we continue to remove CO2 via carbonate sedimentation from the oceans and the oceans continue to be buffered by water-rock reactions (as shown by Walker et al. 1981). ”
http://jennifermarohasy.com/2008/10/not-enough-co2-to-make-oceans-acidic-a-note-from-professor-plimer/
Ook de oceaan bevatte toen natuurlijk veel meer CO2, daar voor hoef je alleen maar de wet van Henry voor te kennen uit de natuurkunde. De balans tussen de oceaan en de atmosfeer zorgde daar gewoon voor: dus ook de oceaan was toen ongeveer gevuld met 25 keer de huidige hoeveelheid CO2. En aangezien de massa van de oceanen veel groter is dan van de atmosfeer moet je een duizelingwekkende hoeveelheid CO2 de atmosfeer inpompen om dat ooit te bereiken, niet alleen tot alle fossiele brandstoffen op zijn, maar ook de, al door Plimer aangestipte carbonate sedimentatie, kalkstenen op alle continenten gaan omzetten in weer calcium en CO2.
En in die omstandigheden was de oceaan nog steeds niet zuur…
Kortom, ja, die 30 miljoen kun je nog beter door de plee spoelen.
Oceaanverzuring voorkomen.
Met onderzoek naar echte oplossingen zoals thorium