Biologen doen oproep aan rijke milieuclubs: koop je eigen stukje oceaan

Mariene biologen in New Scientist verkondigen nu, wat ik hier op Climategate ook al jaren verkondig: wie natuur wil beschermen, doet dat het beste door het zelf te kopen, ook op zee. Wil je een zeereservaat, zoals Stichting de Noordzee en het Wereldnatuurfonds (+60 miljoen euro gratis geld per jaar) in de Noordzee met hun Natuurplan Noordzee, dat ik behandelde in de MPA-Wijzer van de SWNM? Koop/pacht je eigen stuk zee met de tientallen miljoenen Postcodeloterijgelden, dit beveel ik letterlijk aan in de MPA-wijzer.

Natuur aankopen is een betere besteding dan marketingcampagnes om je eigen noodzaak te onderstrepen, mensen bang te maken en vissers te overspoelen met ongefundeerde laster, zoals recent weer via de Viswijzer. Of zoals de coalitie Oceans 2012 weer doet (WNF, Stichting de Noordzee, Greenpeace en andere gezichten van Groen Links) richting Europarlement ‘Er zijn teveel vissersboten voor te weinig vis’: wat hier in de Noordzee niet opgaat na 40 procent vlootkrimp en dus zelfs misleiding is. De moderne milieubeweging is een leugenachtig op geld gericht bedrijf geworden, wat ze dankzij hun omvangrijke reclame-investeringen professioneel verbloemen. Zie mijn onderzoek naar het Wereldnatuurfonds.

Jac. P. Thijsse wist het al: redt de natuur van de overheid, niet ‘redt de overheid’
Dat gebieden opkopen deed Jac.P. Thijsse al een eeuw geleden toen de overheid natuurgebied na natuurgebied vernielde, er is niets nieuws onder de zon. Op je eigen stukje grond, kun je immers doen en laten wat je wilt, mits de overheid het feest niet bederft zoals met zinloze Natura 2000-papierbundels. Zie ook Nationaal Park de Hoge Veluwe: één van de weinige subsidie-onafhankelijke terreinbeheerders, die nu weer hip wordt door lang genoeg zichzelf te blijven. De overheid is op zijn best een onoverzichtelijke jungle, met innerlijk tegenstrijdige beleidsdoelen en belangen. Niet een vehikel waarmee je efficiënt kunt werken.

Moderne milieubeweging: Extended Government, vijand van natuur en mensen
De moderne milieubeweging is een overheidsextensie geworden en daarmee een vijand van vrije mensen én de natuur. De strategie is steeds: lanceer een campagne waarmee een probleem wordt opgeblazen/uit haar verband gerukt, hoop dat ambtenaren en politici dat oppikken en dat dan meer regels ingevoerd worden. En dat die regels dan goed uitwerken voor de natuur. De aanname van merendeels Groen Links-ideologische clubs als Greenpeace is dus dat een steeds loggere overheid met steeds meer regels goed werkt voor de natuur. En vooral voor de eigen inkomsten, want campagnes dienen vooral om jezelf op de voorgrond te duwen voor fondsenwerving.

Het bewijs voor de aanname van de bureaunatuurbescherming – meer regels en meer inkomsten voor campagnes redden natuur- is nogal twijfelachtig, én omslachtig. De zelfde overheid die miljarden pompt in de Ecologische Hoofdstructuur duwt ook de A73 door op de meest natuurrijke oever van de Maas, legt ook een vierbaansvariant van de Centrale As dwars door Nationaal Landschap de Friese wouden. Zie ook de klimaathype die meer schade aanricht aan de natuur via monocultures bio-energiegewassen, monocultures CO2-plantages en windturbinefarms in natuurgebieden. Ook voor dieren geldt dat ze in gelul niet kunnen wonen, wel in geschikt leefgebied. Terwijl de inkomsten van milieuclubs als WNF explosief toenamen, kregen ze slechter voor elkaar wat ze adverteren. Dat constateerde Der Spiegel ook al bij het WWF.

Overheid heeft vele gezichten
Zoals de biologen in New Scientist constateren is de overheid niet het juiste vehikel voor natuurbescherming, terwijl milieuclubs enkel via overheidsdruk hun plannen willen uitvoeren: ze zijn zo vergroeid met het Brusselse bureauapparaat, dat Brusselse bureaucraten het WNF-kantoor in Brussel zelfs 6 ton euro betalen per jaar.

Er zijn immers al sinds de Rio-conferentie van 1992 plannen om een substantieel deel van de oceanen tot marien reservaat uit te roepen, in 2010 zou 10-15 procent reservaat moeten zijn zoals ik al opscheef in de MPA-Wijzer van de SWNM.

Daar heeft bijna geen enkel land economisch belang bij, dus gebeurt dat niet. Campagnes van de Groen Linkse subsidiecoalitie Oceans 2012 die vissers belasteren en beweren dat er ’teveel vissersboten zijn voor te weinig vis’, doen dit enkel omdat ze mariene reservaten willen afdwingen. Door zoveel lasten te verzwaren met overregulering, dat kleinschalige vissers het niet meer redden. Groen Links werkt altijd averechts: door lastenverzwaringen blijven grotere schepen over die meer moeten vissen om het zelfde binnen te halen.

Bureaunatuurbeschermers zijn al te menselijk
Mijn verklaring voor het wezen van de moderne milieubeweging – slapend in de schoot van de bureaucratie- leunt op eigen ervaring. Ik weet hoe comfortabel het Brusselse vergader en logeercircuit is, ik logeerde ook in dure hotels van Helsinki tot Eilat, van Brussel tot Triest. Gratis eten, comfortabel confereren, niets zo heerlijk en gezellig als bureaunatuurbescherming. Ik mis het nog steeds.

De kosmopolitische milieubeweging bestaat enkel omdat de deelnemers van een kosmopolitische levensstijl willen genieten op andermans kosten, en genieten van het gevoel dicht bij de macht te leven.