VVD fractie wil kosten Energieakkoord weten

Kamervragen van René Leegte over de kosten en inpassingsverliezen van 10,5 GW aan windenergie

Het begon erop te lijken dat de VVD overstag was.
De partij had drie goede redenen om niet aan het energieakkoord te willen tornen:

1. De VVD zit aan een regeerakkoord vast met een duurzame doelstelling die nog verder gaat dan het energieakkoord, dus is het SER akkoord voor hen een stap in de goede richting.

2. De regering moet op de een of andere manier aan de duurzame eisen van Europa tegemoetkomen, die jarenlang juist door Nederland zo fanatiek zijn gepropageerd.

3. Het akkoord is uiteraard een openliggende zenuw van de PvdA: die heeft ermee ingeleverd tov het regeerakkoord, in ruil voor brede poldersteun.

Logisch dat Rutte en Kamp het energieakkoord niet ter discussie willen stellen: als het van tafel gaat, gaat de PvdA over de rooie en komen de regeerakkoord bepalingen weer terug. Dan is Den Haag helemaal in last. Er zijn genoeg huizenhoge problemen die niét uit de weg te gaan zijn, waarom zou je het jezelf dan nog extra moeilijk gaan maken?

Ed Nijpels de Duurzame
Deze overwegingen gelden niet voor Ed Nijpels, die een week na onze publicaties over de astronomische kosten van het energieakkoord voorzitter werd van de SER-commissie Borging Energieakkoord.
Maar als voorzitter van de lobbyclub van de Nederlandse ingenieursbureau’s NLingenieurs wil hij er blijkbaar toch graag op toe gaan zien dat het akkoord integraal en op schema wordt uitgevoerd, zodat onze economie ernstig schade wordt toegebracht. Het gaat per slot van rekening om tientallen miljarden euro’s aan business  een duurzame toekomst en global warming en zo!

Hiermee heeft de VVD dus inmiddels twee corifeeën die innig geassocieerd worden met het energieakkoord.

Maar hoe je het ook wendt of keert: de bedragen die door het energieakkoord aan de burger in rekening gebracht gaan worden, zullen de koopkracht binnen tien jaar met minstens €1000 per gezin reduceren. Dat zal ons land hoogstwaarschijnlijk in een nieuwe, langdurige recessie storten.

Wij vroegen ons af of dhr Nijpels zich dit wel gerealiseerd heeft toen hij het baantje aannam.
Een week geleden heeft hij dan ook een zeer lezenswaardige brief ontvangen van winddeskundige Fred Udo waarin hem om uitleg gevraagd wordt.

Daarin wordt onder andere gevraagd of het binnen Nijpels’ opvatting over liberalisme valt om met behulp van met miljarden gesubsidieerde windmolens de reguliere energieproductie dermate onrendabel te maken dat ook deze van subsidie afhankelijk wordt.

We zijn erg benieuwd naar de antwoorden van Nijpels. Vooralsnog is er niets van hem vernomen.

Broekzak-vestzak
Hoe begrijpelijk de korte termijn politieke overwegingen ook mogen zijn, we hebben het hier over een project dat de economie van ons land ernstig schade zal berokkenen. En als alle windprojecten (zoals vastgelegd in het akkoord) binnen 5 jaar aanbesteed zullen zijn, zitten we er voor 15 jaar aan vast.

Dit dringt niet door tot het kabinet. Men is enorm bezig met het bezuinigen en het hervormen. Deze week sprak minister Hennis nog in Delft en haar verhaal was glashelder: de ministers zijn zeer eendrachtig bezig om de begroting onder controle te krijgen. Hoe moeilijk dat ook is en hoe pijnlijk de gevolgen daarvan ook zijn.

Het is dan alleen maar menselijk dat een project dat geen invloed heeft op het huishoudboekje van het kabinet niemand interesseert. Want het grootste deel van de 55 miljard voor wind komt via de SDE+ regeling rechtstreeks uit uw zak. Daar voelt het kabinet niets van.

Maar inclusief de overige  kosten is het wel jaarlijks een groter bedrag aan extra ‘staats-‘ uitgaven dan de 6 miljard per jaar die men nu met kunst en vliegwerk aan het bezuinigen is!

René Leegte doet zijn dure plicht!
De dag voor de vorige verkiezingen heb ik u in een soort van liberaal traktaat gevraagd om Rene Leegte de kamer in te stemmen. Dat heeft u gedaan, waarvoor nog mijn hartelijke dank!

René heeft als trouw lezer van climategate.nl onze boodschap begrepen en heeft als VVD woordvoerder energie inmiddels twee maal schriftelijke kamervragen gesteld aan minister Kamp over de kosten van het energieakkoord. Aangezien dit een politiek gevoelig dossier is mogen we ervan uitgaan dat de VVD fractie hier achter staat. Dit getuigt van grote durf, en beschouw ik als een mijlpaal in de ontwikkelingen rond het energieakkoord.

Eerste vragenlijst
De vragen op 21 oktober concentreerden zich nog op de verwachte ontwikkelingen rond de kosten van wind op zee. Daarbij stond het interview van Michael Persson met de ontwikkelaar van windpark Gemini in de Volkskrant centraal, dat ik behandelde in mijn tweede blog over het energieakkoord.

Interessant hierbij is vraag 6:

In het Energieakkoord staat dat het Rijk zorgt voor

«een allocatie of een aparte categorie binnen het budget van de regeling voor de Stimulering van Duurzame Energieproductie (SDE+) voor wind op zee, dat voldoende is om de hierboven afgesproken uitrol te realiseren»;

wat betekent dit als windmolens op zee duurder blijken te zijn dan verondersteld?
Komt er dan minder operationeel windvermogen op zee?
Of gaat dit dan ten koste van andere vormen van hernieuwbare energie?
Of stelt u dan extra middelen beschikbaar, bijvoorbeeld uit uw begroting of uit de SDE+?

De bouwer van Gemini stelt dat als alles veel goedkoper wordt dan nu begroot, waar hij uiteraard op zegt te hopen, dit miljarden aan subsidie minder zal kosten.
Wij zijn vooral benieuwd of dat ook de andere kant op zo werkt, nl dat de windparken als het allemaal tegen mocht zitten juist miljarden meer aan subsidie zullen krijgen! Dan mag u één maal raden wat er in de praktijk gaat gebeuren met die kosten!

Het moge duidelijk zijn dat de overheid in zijn groene fanatisme wil dat die windparken er komen. Maar iedereen weet dat die dingen voor 90% op subsidie draaien. Zelfs het onderhoud op zee kost al twee maal de waarde van de geleverde stroom. Geen enkele ondernemer begint er dus aan zonder uitgebreide overheidsgaranties. We kunnen dus wel raden naar de strekking van de regeling.
Het antwoord op deze vraag van Leegte zal ons uitsluitsel verschaffen.

Tweede vragenlijst
Hierin volgt Leegte op 31 oktober de lijn van de brief van 11 aan Kamp, en baseert hij zich sterk op het onderzoek van Fred Udo dat daaraan ten grondslag lag.

De vragen zijn zeer gedetailleerd en sturen aan op totale openheid over de kosten van wind in het energieakkoord, maar ook over de totale kosten van het akkoord.

De kern van de vragen zit in de laatste regels van de laatste vraag:

In hoeverre gaat de energierekening stijgen de komende jaren als gevolg van het energieakkoord?
Wat is wat u betreft een maximum acceptabele stijging?

Het interessante aan deze vraag is dat de minister daarin de SDE subsidies moet verwerken, maar ook de kosten aan Tennet, die de aansluitingen aan de windparken op zee moet leggen. Die bedragen ruwweg 1/3 van de kosten van een park en zijn dus zeer significant. Nu al betaalt u in de kWu prijs evenveel voor de productie van de stroom (dus alle centrales en brandstoffen bij elkaar!) als voor het al voor een groot deel afgeschreven elektriciteitsnet. Die aansluitkosten komen daar dus bovenop.

Ook dienen in dit antwoord inbegrepen te zijn de verliezen op de inkoop van de windstroom die de elektriciteitsbedrijven lijden. Ze moeten namelijk voor wind de volle prijs betalen van 5,5 cent per kWu, ook al is die stroom op dat moment niets waard omdat er geen vraag naar is. Die kosten komen natuurlijk hoe dan ook indirect weer voor uw rekening via de elektriciteitsrekening.

Heeft de tweede kamer nog gezond verstand?
De antwoorden van minister Kamp zullen uiteraard goed door ons gelezen en nagerekend worden. Als ze niet kloppen zult u het horen, en zullen daar ongetwijfeld vervolgvragen over komen vanuit de kamer.

Als ze wel kloppen, weet elke volksvertegenwoordiger vanaf dat ogenblik dat hij zijn handtekening zet onder de grootste koopkrachtdaling van de bevolking als gevolg van een regeringsmaatregel in de geschiedenis van het land, wanneer hij het energieakkoord steunt.

Voor de verblinde groene dromers is dat natuurlijk geen argument: die zijn te druk bezig met het redden van de wereld van een allesvernietigende global warming (die overigens nog maar steeds niet wil komen) om zich met laag bij de grondse zaken als koopkracht en economie bezig te houden.

Maar Dijsselbloem die natuurlijk graag een oplevende economie wil nalaten,  zal zich bij deze getallen toch ook wel achter de oren beginnen te krabben, zo stel ik me voor. En ook bij Samsom, met volgens eigen zeggen een groot verantwoordelijkheidsgevoel voor het lot van de volgende generatie, zouden bij deze cijfers luide alarmbellen moeten afgaan. Massale werkloosheid en een instortende economie wegen dan wellicht toch zwaarder dan de ca. 0,001 C temperatuurstijging die er als gevolg van onze honderd miljard euro aan wind volgens het IPCC voorkomen zou worden.

Gaan onze vertegenwoordigers als lemmingen door met dit dwaze en zelf-destructieve akkoord, of komt de kamer net op tijd bij zinnen en gaat het energieakkoord op de stapel afgewende ernstige parlementaire dwalingen?
Op  11 november is de volgende stap in dit proces. Dan zal blijken of de VVD fractie de rug recht houdt!