Campagne Red de Rijke Weide Vogelbescherming nobel streven met valse argumenten

Waar zijn nog bloemen in de wei? Nou, hier bijvoorbeeld…

De campagne Red de Rijke Weide van Fondsenbescherming Vogelbescherming haalt nu al 10.000 facebooklikes, en 61.000 handtekeningen voor een petitie. Hoewel ik sympathiseer met de beleden doelstelling- is Red de Rijke Weide wéér een typische naar publieksmisleiding neigende alarmcampagne van een fondsenwervend bedrijf als Vogelbescherming- dat in de geschiedenis van haar bestaan meer geld uitgaf aan reclame voor zichzelf dan hectares weidevogelland.

De fondsenwervers uit Zeist moeten zichzelf beter de vraag stellen waar zij haar geld aan wil uitgeven: aan het laten geloven van mensen dat zij vogels beschermt met publicitaire zelfbevlekking, of daadwerkelijke vogelbescherming.  Gaat dat werkelijk via een Vogelbescherming-consultant die 500 euro per dagdeel vraagt, terwijl kleinschalige boerende boeren ieder dubbeltje moeten omdraaien dankzij regeldruk van de overheid?
Vogelbescherming: hoeveel geld hebben jullie besteed aan weidevogelhectares? Een paar tienduizendjes op een miljoenenbudget
Wie de jaarverslagen van Vogelbescherming navlooit ziet dat van de 8 miljoen euro jaarbudget (waarvan 2 miljoen euro Postcodeloterijgeld) slechts rond de miljoen euro jaarlijks naar bestedingen gaat die je als concrete natuurwinst kunt omschrijven- zoals een paar tienduizendjes naar het akkervogelproject van Ben Koks en zijn grauwe kiekendieven (die wel goed werk doet, en daar gewoon hard voor werkt in de praktijk, terwijl Vogelbescherming pronkt met andermans veren).

De rest gaat bij Vogelbescherming naar overhead, af en toe een progressief politiek gemotiveerde procedure tegen boeren of vissers, (maar NIET tegen Staatsbosbeheer dat Natura 2000-regels overtreedt in de Oostvaardersplassen). Het meeste geld gaat naar reclame‘bewustwordings’-campagnes waarmee Vogelbescherming onder anti-jachtactivist Fred Wouters zichzelf in de kijker zet, zonder dat duidelijk is wat dit de vogelbescherming in Nederland concreet oplevert. Daarom heb ik enkele jaren geleden mijn lidmaatschap van Vogelbescherming opgezegd, terwijl ik vanaf het eerste Vogelaartje lid was.

Liever geld in handen uit de mouwen steken dan publicitaire zelfbevlekking
Er zijn al vele agrarische natuurverenigingen met Wildbeheer-eenheden die hun best doen de monotonisering van het boerenland te keren-  die meer geld steken in handen uit de mouwen steken om bijvoorbeeld de patrijs terug te krijgen met faunaranden- dan reclame voor zichzelf, kijk bijvoorbeeld ook op Texel waar je nog veldleeuweriken hoort zingen. Daarom weet u dat niet, terwijl u wel meent te weten dat Vogelbescherming iets zou betekenen voor weidevogels.  De onrechtvaardigheid is dus bij moderne ‘Natuurbescherming’ dat de partijen die het MINSTE betekenen voor natuurbescherming- dankzij hun omvangrijke zelfbevlekkingsbudget bij het publiek bekend staan als nuttiger dan de mensen die wél wat doen. Zie mijn eerdere onderzoek naar campagnevoorjezelfclub het Wereld Natuur Fonds.

Terwijl je kunt afvragen wat deze petitie gaat opleveren: een paar bezorgde linkse plezierpolitici kaliber Stientje van Veldhoven/ Lutz Zware Van Nelle Jacobi- die dan boeren weer gaan hinderen met meer regels, vanuit volmaakte onkunde van de praktijk maar wel een heel goed gevoel? Zie ook de valse probleemanalyse die Vogelbescherming hanteert:

Waar zijn alle bloemen gebleven? Waar eens de boterbloemen bloeiden, zien we nu uitgestrekte raaigrasakkers. De Nederlandse melkveehouderij zorgde er in de jaren zestig voor dat onze polders vol bloemen stonden. Daar broedden honderdduizenden weidevogels tussen. Maar de race om steeds meer melk te produceren verjoeg de koe naar de stal en de bloemen, bijen en vogels van het land. We zijn nu derde melkexporteur van de wereld, maar een van de armste landen als het om biodiversiteit gaat.

• We zijn juist één van de in biodiversiteit rijkere vogellanden, dankzij onze ligging in een delta en er zijn afgelopen decennia meer broedvogels BIJ gekomen. U hoeft mij niet te GELOVEN, maar kunt dat controleren: lees de Biodiversiteitwijzer die ik voor de SWNM maakte, of ‘Het gaat weer beter met de natuur in Nederland‘ van ecologen Herbert Prins en Geert de Snoo’, in Landschap in 2009.
• De overheid is een groot probleem bij natuurbescherming: Het is het Gemeenschappelijke Landbouwbeleid van de Europese Unie dat via subsidies, regeldruk en bureaucratisering het agrarisch natuurland om zeep helpt, lees Europe’s Living Landscapes maar, uitgegeven bij KNNV, én lastenverzwaring voor boeren dankzij milieuregels geeft verder intensivering als enige rendabele uitkomst. Het waren de RUILVERKAVELINGEN met hyperdrainage die de OVERHEID doordrukte en subsidieerde die het natuurrijke boerenland straktrokken
• Vele onderzoeken- ook van Sovon Vogelonderzoek- toonden met opzichtige tegenzin van de onderzoekers aan dat predatie door de afgelopen decennia van vossen, zwerfkatten, kraaien, blauwe reigers en de buizerd vrijwel alle aanwas opslokt van weidevogels. Het niet noemen van predatie- bekend bij alle lokale natuurverenigingen die daadwerkelijk iets DOEN voor weidevogels- is alleen uit politieke redenen verklaarbaar, niet ecologische. Uit ecologische overwegingen kun je een campagne tegen Dierenbescherming lanceren, die via een emotie in de Tweede Kamer de afschot verbood van vogelmoordende zwerfkatten.

Dus alleen weer landbouwintensivering de schuld geven is een dusdanig eenzijdige probleemanalyse, dat het neigt naar politiek getinte publieksmisleiding. Helaas is dat het handelsmerk geworden van fondsenwervende organisaties als Vogelbescherming, een club die vooral pronkt met andermans veren en uw geld vooral in eigen zak steekt. Sluit u liever aan bij een lokale natuurvereniging en steek de handen uit de mouwen, als u écht wat wilt betekenen.