RZ13mosselkotter

Wilt u een nieuw voorbeeld hoe Nederland zichzelf richting werkeloosheid werkt dankzij de milieubeweging en bevriende activist-wetenschappers? De Mosselsector! Bij liefst 60 procent van de mosselvisserijbedrijven in Nederland is de schuldenlast op dit moment hoger dan de waarde van het bedrijf. Dat blijkt uit cijfers van het Landbouw Economisch Instituut. Oorzaak ligt in het duur(zaam) maken van de mosselvisserij, als gevolg van procedures die fondsenwervende organisaties (Waddenvereniging, Vogelbescherming) in 2008 tegen de mosselsector aanspanden.

Daardoor werden de mosselvissers verplicht om het traditionele zaadvissen vanaf de bodem (kosten 10 eurocent per kilo mosselzaad) in te ruilen voor kapitaalintensieve MZI-installaties (kosten 90 cent per kilo mosselzaad), waarbij mosselzaad zich hecht aan touwen die vast zijn gemaakt aan drijvende pontons. De installaties zijn zeer gevoelig voor stormschade. Tegelijk ligt de aanvoerprijs van consumptiemosselen tussen 90 cent en 1,80 euro per kilo, wat betekent dat de mosselaars de na 2008 gedane verplichte investeringen niet of nauwelijks terug kunnen verdienen.

Een mossel-Ferrari inruilen voor mosselfiets
De investeringen in de MZI werden door mosselvoorman Cees Otte in Bruinisse- waar ik 2 jaar geleden een lezing gaf- al aangeduidt als ‘het inruilen van je mossel-Ferrari voor een mosselfiets’. Waar de mosselaars vroeger met een uurtje vissen klaar waren moeten ze nu tonnen investeren om pontons op het Wad te installeren. De milieubeweging dwong de mosselsector zo om tonnen euro’s te investeren om daarna minder te kunnen verdienen, voor meer arbeidstijd. (=Duurzaam) Tevens werden gebieden gesloten om daar ‘ongestoord’ mosselbanken te laten ontwikkelen. Die banken zijn weggespoeld door stormen, omdat op het dynamische Wad de invloed van de mens ondergeschikt is aan natuurkrachten als getijdenstroming, stormen en de zandhonger van 12 miljoen kuub per jaar: een gevolg nog van de aanleg van de Afsluitdijk die stromingspatronen veranderde, en getijverschillen verhoogde.

Homo sapiens procedurensis: het aantal eenden dat deze man met enkele andere liefhebbers telt op  trektellingen via zijn verrekijker is- nee dit is geen grapje- maatgevend voor wat onze visserijbedrijven mogen doen

Homo sapiens procedurensis: het aantal eenden dat deze man met enkele andere liefhebbers telt op trektellingen via zijn Swarovski-kijker is- nee dit is geen grapje- maatgevend voor wat onze visserijbedrijven mogen doen

De primitieve verbeelding aan de macht
Aanvankelijk wilden de fondsenwervende organisaties, in samenwerking met activist-ecologen bij NIOZ bij Imares een volledig visverbod afdwingen bij de rechter.Zij startten die procedures vanwege hun obsessie met een mensloze Waddenzee waarin ‘de natuurlijkheid’ tot ecologische wonderen zou leiden. Deze ideologie heeft geen raakvlak met serieuze wetenschappelijke ecologie, zoals ik beschreef in ‘De primitieve verbeelding aan de macht’ in 2 essays in Visserijnieuws, al wordt deze door activist-wetenschappers bij Imares en NIOZ wel zo uitgelegd.

In reactie daarop startten de mosselvissers van Bruinisse de ‘stop de groene leugen’-campagne, zodat een volledig visverbod werd tegengehouden. Het ‘convenant’- de polderoplossing- die vervolgens tussen sector en fondsenwervende actiegroepen werd gesloten moest vervolgens een uitweg bieden. Daarbij mocht de mosselsector verder vissen als zij zou voldoen aan de eisen van een gesjeesde Groninger student Martijn de Jong met zijn Coalitie Wadden Natuurlijk- die eerder de kokkelvisserij van het Wad bonjourde als actiegroep ‘Wilde Kokkels’- en een paar Groen Links-fanatici in Zeist die meer geld uitgeven aan reclame voor zichzelf/marketing dan het beschermen van vogels.

 Vergeef mij voor deze persoonlijke toonzetting, die mogelijk afdoet aan de geloofwaardigheid van het bericht. Maar ik heb van dichtbij gezien waartoe deze mosselvissers worden gedwongen, door mensen die zichzelf van een hogere beschaving achten maar die – behalve wat ideologisch gekleurd flutonderzoek- niets toevoegen aan onze economie. Waarbij ik door mijn kennis in staat ben door Imares- en NIOZ-zeepbellen heen te prikken…Ik heb diverse NIOZ-ecologen gesproken: het zijn politiek gemotiveerde ideologen die wat bazelen over ‘de Waddenzee die op eigen benen kan staan’.Ik zou willen dat ik hier één woord overdreef maar moet mezelf en mogelijk u daarin teleurstellen.