Aardolie inruilen voor biomassa? Dan moeten we Indonesie heroveren

Licht aan het eind van de donkergroene tunnel?

Of je nu politieke wil toont of niet:  in De Rekening Voorbij van Ingenieursvereniging KIVI – het Nederlandse antwoord op  Without Hot Air voor de Britten- kun je zien wat de kloof is tussen droom en daad bij de overgang van fossiele energie naar alternatieven. Wanneer wij de component aardolie (50 procent van ons verbruik)- die vooral aan transport opgaat- zouden vervangen door biomassa is een landoppervlak van 3 maal Nederland nodig – 120.000 vierkante kilometer om die energiegewassen te telen. De reden is simpel: planten zijn inefficient als het gaat om het omzetten van zonne-energie in suikers als energiedrager. Onze zonnecellen halen per oppervlakte eenheid een veel groter rendement, maar zijn (nog) geen vervanger.

Nu 93 procent energieverbruik uit fossiele biomassa
Anno nu komt 93 procent van ons energieverbruik van fossiele biomassa (aardolie 50 procent, aardgas 35 procent, 8 procent uit steenkolen). Slechts 2 procent  komt van wind, zon en water, 4 procent uit actuele biomassa en dan vooral uit afvalstook, en één procent uit nucleaire energie. Dus bezitten de Groene kwakzalvers van Urgenda met Heksje Minnesma een toverstafje waarmee natuurwetten veranderen door te claimen dat Nederland in 2030 op windvaantjes, plantjes en zonnespeeltjes kan draaien?

Biomassa, het kan als we samen de schouders er onder zetten
Tenzij we politieke wil tonen natuurlijk. Dan ruilen we aardolie in voor ‘moeder aarde-olie’: biodiesel en aanverwanten, de Haarlemmerolie van de subsidiemolenaars van Agentschap.nl.

Want waarom zou 50 procent biomassa in onze energiemix in 2030 geen realiteit kunnen zijn?  Bij de keuze voor 50 procent biomassa in onze energiemix zouden we onze voormalige kolonieen weer in bezit kunnen nemen, die genoeg land over hebben. Dus laten we ons de Gordel van Smaragd weer toe-eigenen, die inlanders duidelijk maken dat deze kampong van ons is om biomassa te telen.Volgens de Wereldbank heeft Indonesie nog 220.000 vierkante kilometer ‘arable land’ die op Hollandse kolonisatie ligt te wachten: voor de helft van dat oppervlak kunnen wij dan onze transportsector op de been houden. En op de andere helft kunnen we dan ook nog ons voedsel verbouwen met biologische landbouwmethodes.

Met slavenarbeid van die koelies op de biomassaplantages in plaats van op fossiele brandstoffen lopende machines kunnen we dan tegelijk onze CO2-footprint verlagen. Wanneer we politieke wil tonen moet het toch mogelijk zijn om Indonesie te heroveren. U zegt nee? Wat bent u negatief en zuur! Ik denk positief en geloof dat we het kunnen, als we samen de schouders er onder zetten.  Al zijn er in de Aziatische regio ook andere kapers op de kust die op dat land azen voor energie. Er is in een volle wereld enige strijd gaande om vruchtbare gronden…We gaan weer richting Malthusiaanse toestanden, wanneer we ‘duurzaam’ doen in Urgenda-stijl.

Slimmer omgaan met beschikbare energie heeft wél toekomst
Dit laatste idee- Indonesie weer bezetten- is overigens niet een advies van de KIVI, maar mijn eigen dichterlijke vrijheid om het idee van ‘politieke wil’ belachelijk te maken, evenals de struisvogelfilosofen van de Positief Denkschool. Ik ben overtuigd pessimist en ken enkel meevallers in mijn leven.

De KIVI- ingenieurs eindigen met adviezen op het gebied van exergie. Neem een auto: een kachel op wielen die de buitenlucht verwarmt. Een fractie van de energie uit benzine wordt omgezet in beweging. Dat kan slimmer. Slimmer omgaan met wat we hebben, daar zit de meeste rek. Dat is ook al jaren het motto van Wageningen UR: meer met minder.

Tussen droom en daad staat een bureaucraat
Niets nieuws dus, gewoon stug doorwerken met slimme mensen. En slim omgaan met ons kapitaal. Dus niet teveel miljardensubsidies verdampen zoals aan één windfarm op zee voor 4,5 miljard euro (Gemini) zoals onze overheid doet, of 100 miljard euro via het SER Energie-akkkoord, die ook naar succesvolle innovatie kan gaan maar nu verdwijnt in diepe zakken van nutsbedrijven en offshore-industrie. Met wat politieke wil kun je wel degelijk dat akkoord om zeep helpen, daar geloof ik dan wel weer in. We zien dus dat verder geldt bij energie : tussen droom en daad staat een bureaucraat. (van Agentschap.nl/Economische Zaken )

Er is hoop: zelfs bij Joop.nl ruiken ze lont
Zelfs de salonsocialisten en broeders in het subsidieslurpen van Joop.nl- vallen nu Urgenda al aan. Arme Jan Rotmans, zelfs je politieke vrienden geloven je niet meer. Joop.nl maakt zich zorgen over ‘de geloofwaardigheid van de duurzame beweging’. Nu pas… Wij hebben Urgenda nog nooit op één waarheid kunnen betrappen. Een blik op de realiteit is al jaren voldoende om die duurzame beweging bij het grof vuil te zetten. Of wacht nee, als we samen de schouders er onder zetten heeft Urgenda wel degelijk gelijk. Laten we onze fregatten vast richting Bandung sturen, om de vorig jaar gehouden handelsmissie naar Jakarta militair te onderstrepen. Deze kampong is van ons!

Kwam onze eerste oliewinning ook niet uit die hoek?