Nieuwe studie bevestigt SWNM: discardban ecologisch nadelig

Eén van de vele slachtoffers van discardban: de Noordse stormvogel, een mini-albatros

Waar de SWNM Discardguide al voor waarschuwde afgelopen jaar, het wordt nu in een nieuwe studie in Nature Communications bevestigd, door biologen van de universiteit van Strathclyde, Glasgow: Stichting de Noordzee veroorzaakt met haar sterke lobby voor de discardban  ongewilde zij-effecten op het zee-ecosysteem.

Waar vissers anders bijvangst over boord zetten die deels overleeft en deels als aas en eten belandt bij vele andere organismen in zee waaronder populaties meeuwen, noordse stormvogels eva, wordt straks alles aan wal gedumpt en dus volledig onttrokken aan zee. Omdat Christien Absil van Stichting de Noordzee dat zo graag wilde met lobbygeld van het Ministerie van Sharon Dijksma en de ideologisch gemotiveerde ‘natuurbeschermers’ van de Oceans 2012 coalitie met 220 miljoen dollar lobbygeld van Amerikaanse filantropen

Dr Robin Cook, who worked on the study, said: “Our results highlight the importance of considering the broader ecosystem consequences of fishery management. Policy changes to reduce discards affect the food web and, without careful consideration, may dissipate or negate intended benefits.

“Inflating landing quotas to accommodate the entire catch is an inadequate solution with few conservation benefits. (waar zijn de natuurbeschermers nu?…RZ)On the other hand, the effective reductions in harvest rates resulting from changes in fishing practices to eliminate the capture of unwanted fish can deliver conservation benefits, especially in heavily exploited systems.

“These ecological effects need to be considered alongside the practical, societal and economic issues in developing a sustainable policy.”

De SWNM Discardguide die ik schreef met review door Boddeke en Hagel voorzag het al, het wordt nu onafhankelijk bevestigd

Menselijke invloeden zowel goed als slecht, intensiteit bepaalt impact, niet de aard
NGO’s als WNF, Greenpeace en Stichting de Noordzee doen aan ideologisch gemotiveerde natuurbescherming waarbij de natuur ‘goed’is en de mens ‘slecht’. Dat levert ecologisch gezien dogmatische ofwel onzinnige stellingnames 0p, die dan steeds weer tegen vissers gebruikt worden. We zagen dat al bij ‘bodemberoering’. Een storm en getijdenstroming beroert veel meer bodem dan een kotter in een zandbodem, toch heet die kotter dan per definitie schadelijk.

Neem de Noorse stormvogel, hierboven afgebeeld die ik bij Normandie voor de kust fotografeerde. Die kwam eerst nauwelijks in de Noordzee voor, hij leefde rond Groenland als meest noordelijke zeevogel. Maar door opkomst van meer industriele visserij en discards schoof hij zijn broedgebied op naar het zuiden.

Verwijder die voedselvoorziening, en zeevogelpopulaties van meeuwen en stormvogels kelderen: waarbij vissers ongetwijfeld via Ospar en Kaderrichtlijn Marien die achteruitgang op hun bord krijgen. Omdat Ospar indicatoren hanteert voor ‘ecosysteemgezondheid’ (Good Environmental Status), waarbij ze alle zeevogels van de hele Noordzee door elkaar mengen tot één trend die dan aan een ambtenaar moet vertellen: het gaat goed/slecht. Waarbij het alleen slecht kan gaan, als mensen de oorzaak heten, omdat deze criteria door ideologisch gemotiveerde mensen van WNF en co zijn samengesteld. (mens= slecht, natuur=goed)

Langs de Nederlandse kust  zien we dat al gebeuren: de kleine mantelmeeuwen die vroeger de vissersschepen volgden langs de kust, trekken nu landinwaarts op zoek naar voedsel dankzij de afname van 90 procent visserijdruk in de Scholbox. Die prederen daar kolonies zwarte sterns en ander zeldzaam en kwetsbaar spul, waar ze eerder discards opvraten.

Tegelijk: vissers hebben ook positieve gevolgen door dat ze roofdiertjes als de garnaal wegvangen, die weer kleine scholletjes, schelpdierlarven en ander grut eten. In de tweede editie van Vork, het nieuwe voedselblad ga ik op de discardban in. Meer selectieve visserij en lastenverlichting zijn veel effectievere maatregelen voor verduurzaming van visserij, en de afschaffing van ideologisch gemotiveerde beleidsstokpaardjes als de discardban die Sharon Dijksma invoert.

• De Noordse stormvogel is overigens ook één van de vele weerleggingen van klimaatprojecties van Chris Thomas en Michel Bakkenes die vinden dat een soort 1 op 1 naar het noorden moet vluchten op zoek naar voldoende koude.  Met zo’n aanname in je computer sterft de halve wereld uit door 1,5 graden opwarming, terwijl zij buiten de computer een vrij levendige indruk maakt.

Mijn droom is dan ook: een nieuwe natuurbescherming die handelt op basis van ecologie, niet ideologie waarin de mens altijd maar slecht is en de natuur eeuwig goed. De intensiteit en interactiesterkte bepalen het belang van een handeling en een soort. Maar met zo’n uitgangspunt is het minder effectief fondsenwerven. Dat snap ik ook wel…