Haagbeuk in Urwald Hasbruch volgens Munch: Het verbranden van bos in energiecentrales schreeuwt om uitleg

Haagbeuk in Urwald Hasbruch volgens Munch: Het verbranden van bos in energiecentrales schreeuwt om uitleg

In dagblad Trouw van 5 juli proberen ECN-onderzoekers Marc Londo en Mark Overwijk afgelopen weekeinde het lopende regeringsbeleid rond biomassa te verdedigen, nu kritiek aanzwelt over de afwezige milieubaten bij hoge kosten en hoog land- en grondstofgebruik wanneer je hoogwaardige biologische producten uit land- en bosbouw toepast voor de meest laagwaardige verwerking: verbranding.  Met een titel ‘biomassa meer dan welles-nietes ‘en de vraag is niet óf we biomassa gebruiken, maar hoe’, waarna zij net als milieuclubs pleiten voor meer en langduriger overheidsingrijpen en garanties (= meer subsidiegaranties)

Hun betoog leunt op 3 beweringen die je als belijdenis kunt zien van belanghebbenden

Biomassa is onmisbaar voor onze duurzame- energie en klimaatambities. (1) Zowel in de energiesector als in de chemie kan het de rol van kolen, gas en olie overnemen.(2) Nederland zet met het Nationale Energieakkoord sterk in op biomassa, bijna de helft van de doelstelling voor duurzame energie in 2020 zal worden gerealiseerd met biomassa.(3)

en

Een overheid die richting geeft is hier van belang. Alleen dan kunnen we gezamenlijk (…)de onmisbare rol van biomassa in onze energievoorziening een rol geven.

Het duo kiest de bekende weg van ‘de neutrale deskundigen die zich boven het gekrakeel der kortzichtigen verheffen’. Maar hoe neutraal is ECN. Omdat naast de club rond Wim Turkenburg in Utrecht niemand in NL zo afhankelijk is van door de overheid betaald biomassa-onderzoek als ECN- bijvoorbeeld naar torrefractie- krijg je  lichte bedenkingen wanneer zij de bureaucratische geloofsbelijdenis propageren, waarin het doel van beleid het beleid zelf is, los van de vraag of dit het (klimaat)doel helpt:

  1.  geef mij antwoord op de legitimiteit van die ambities en een kosten-baten-analyse waaruit blijkt dat die ambities werkelijk substantieel fossiele energie besparen. De voorzitter van de Borgingscommissie Ed Nijpels weigert dat, Henk Kamp weigert hier beantwoording van Kamervragen. Dat draagt weinig bij aan de legitimiteit, hoezeer men ook via omkoping van burgers de acceptatie wil vergroten van het Energieakkoord. (‘draagvlak creeren’ via uitdelen van een deel van de subsidies, en via ‘draagvlakcampagnes’, terwijl dat draagvlak niet nodig is dankzij de Crisis en Herstelwet en iedereen dat al lang weet). Wanneer je burgers moet omkopen voor je beleid en ze met bot machtsvertoon je beleid opdringt, wat zegt dat dan over de gewenstheid daarvan
  2.  geef mij de berekeningen waaruit blijkt dat biomassa uit landbouwgewassen en bosbouw aardgas en olie substantieel kan vervangen (de 40 procent die zij noemen voor 2050), zonder hoogwaardiger doelen als voedselvoorziening en lage voedselprijzen te schaden, biodiversiteitsdoelen en grondstofschaarste als bij fosfaat aan te wakkeren. Volgens berekeningen van Ingenieursvereniging KIVI is 3 maal het oppervlak van Nederland nodig om de helft van onze primaire energievoorziening over te nemen, nu dekt aardolie die 50 procent. Ook Bill Gates onderschrijft nu de heilzame werking die fossiele brandstof had bij het uit de armoede tillen van meer dan een miljard mensen, waaronder in China. Waarom laten we de immense voordelen bij deze discussie volledig weg?
  3. Een politieke gewoonte is iets anders als een ecologische of economische noodzaak, het doel voor 2010 was ook al voor de helft biomassa, via bijstook van bos in de Amercentrale van Essent: 4 miljard euro MEP subsidie, nul innovatie. Hoe ‘duurzaam’ zijn hernieuwbare energievormen dus, wanneer niet ecologie en economie maar politieke dogma’s en gemakzucht de invulling bepalen?

Hoe kun je de economische kortzichtigheid van duurzame energie nu ‘duurzaam’ noemen?
De titel ‘biomassa meer dan welles-nietes’ lijkt kortom een volmaakte uiting van veelzeggende nietszeggendheid, aangezien we al biomassa gebruiken sinds de uitvinding van het vuur. De ‘biobased economy’  bestaat al sinds de uitvinding van de landbouw, en Nederland draaide al in de Gouden Eeuw naast windenergie op biomassa van turf. Moeten we terug naar de 17de eeuw, die goeie ouwe tijd toen Nederland bijna 9 maal minder inwoners telde en 100.000 (?) maal lagere energiebehoefte kende? Of zijn biomassaplantages de natuurgebieden van de toekomst. Dat zijn de voormalige turfwingebieden nu ook, Ankeveense Plassen, Vinkeveen, Fochtelooer Veen enz allemaal onderdeel van het Nationale Natuurnetwerk. Het was deze veenwinning die de Lage Landen zo omlaag brachten, van hoogveen naar de met 4 meter ingeklonken polders.

Dé vraag is natuurlijk: hoe gaan we op onze reeds overvolle planeet 0m met het meest schaarse goed van allemaal, waar nu al zo’n grote druk op ligt: vruchtbare grond en natuurlijke leefruimte. Met die vraag als startpunt ligt de bewijslast voor de noodzaak van het verbranden van hoogwaardig land- en bosbouwgewas volledig bij de voorstanders/belanghebbenden als ECN.

Al met al moet je wel van de Yosti-band zijn om nog te geloven dat ons nationale klimaatbeleid/Energieakkoord niet volledig draait om baantjes, belangen en subsidies. In plaats van om effectieve besparing op fossiele brandstof en energie-innovatie: een redelijk doel dat alle naar subsidie hengelend gekrakeel over klimaat en duurzaam ontstijgt.