Vangstpieken aal dankzij onnatuurlijke ontwikkelingen
Nu wij het palingdossier heropenen drijft opnieuw wetenschappelijk wangedrag van Imares boven, nadat zij eerder in Natura 2000 er een zootje van maakten zoals de Stab in Den Haag bevestigde. Het Nederlandse streefdoel dat Imares vaststelde blijkt bij nadere analyse (weer) geen enkele grond in wetenschappelijke ecologie of fatsoenlijke populatiegegevens te hebben, en op dit punt heeft de palingsector dus deels gelijk. Mijn analyse wordt bevestigd door het rapport ‘herberekening streefbeeld aal’ dat oktober 2013 verscheen na de motie Bosman. Vooralsnog leidt die herberekening niet tot een beter herstelplan en effectievere strategie voor aalherstel, en fondsenwervende protestclubs als Stichting de Noordzee blijven politici en media bespelen met achterhaalde foutieve wetenschap.
Het Imares-effect: natuur NL verschilt dramatisch van buurlanden
Imares stelde een hoger streefbeeld vast voor gewenste palingstand dan Groot Brittannie, Duitsland en Belgie bij elkaar. Dit hogere streefbeeld is enkel te wijten aan de werkwijze van Imares, niet aan de palingstand of visserij (die zich zo snel mogelijk binnen biologische grenzen moet bewegen, en anders ophouden). Dankzij wat ik het Imares-effect noem, verschilt de natuur in ons land en de eisen die zij stelt dramatisch van onze buurlanden. Leest u maar mee en verbaas je dat Imares hiermee weg kan komen.
Volgens Europese afspraken moet ieder EU-land kunnen garanderen dat 40 procent van een geschatte ‘pristine’ referentie kan uittrekken naar de paaigronden in de Saragassozee. Die referentie betreft de natuurlijke uittrek zonder menselijke predatie en hinder aan gemalen, dijken en sluizen. Het staat als paling boven water dat de aal het moeilijk heeft, net als iedere (lekkere) vis die migreert tussen zoet en zout en daarbij steeds meer barrieres vindt. (zalm en forel)
Oh nee, alweer Imares….
In het buitenland stellen wetenschappelijke instituten die referentie ( en dus het streefdoel) vast. Groot Brittanie met al haar rivieren en immense kustlijn had een streefbeeld van een ruime 2000 ton. In Nederland hebben wij……… de nattevingerecologie van Imares. De streefsituatie zou hier dan 4000 ton uittrek zijn volgens Imares, of zelfs meer. Uhhh. Hoe stellen zij die referentie eigenlijk vast? Alle goede bescherming begint met goede populatiegegevens. Imares baseert zich volledig op vangstgegevens in het IJsselmeer inde jaren ’50 bij
a. het vaststellen van de ‘natuurlijke referentie’
b. het samenstellen van bovenstaande grafiek (met een piek van meer dan 4000 ton in de jaren ’50), die regelmatig wordt ge/misbruikt door fondsenwervende praatgroepen als Stichting de Noordzee om politici en supermarkten negatief te beinvloeden. Omdat alleen paling uit het IJsselmeer na vangst is geregistreerd, elders werd hij gewoon lokaal gerookt en gegeten zonder omkijken.. De aanname van Imares is dus
- – vangst is de graadmeter van de populatie-ontwikkeling van de aal
- – hoge vangst stond gelijk met een meer natuurlijk, gezond systeem, waarop wij van Imares vervolgens ons streefbeeld bepalen
Beide aannames zijn alvast feitelijk onjuist. Door heel Europa vond en vindt visserij op paling plaats waarbij de inspanning regionaal sterk verschilt, ook los van de aalstand. Een populatieschatting van een spawning stock biomass zul je via populatieonderzoek moeten vaststellen (mark en recapture), en dan nog tref je per regio grote verschillen: je kunt niet één regio als graadmeter voor landelijke trends hanteren.
Imares of Darwin, wie snapt de natuur?
Kwalijker is de tweede aanname, die zowel theoretisch als empirisch mank gaat. Allereerst theoretisch: Net als fondsenwervende protestpraatclub Stichting de Noordzee- die de aal met mediacampagnes al pratend herstelt- hanteert Imares een ecologisch gezien discutabele aanname, dat ‘meer natuurlijk’ gelijk staat met ‘hogere productie’: zij kiezen de hoogste vangst als ‘het meest natuurlijk’ volgens de naturalistische drogredenering. Natuurlijker is ‘beter’. Beter voor wat of wie?
In de natuur regeren niet de behoeften en verlangens van mensen (zoveel mogelijk vis om te eten, zoveel mogelijk girodieren om fondsen mee te werven door ze als ‘bedreigd’ af te schilderen), maar Darwinistische concurrentie en competitie. Van een roofdier en aaseter als de paling (op consumptiegewicht) mag je normaal gesproken relatief lage dichtheden per hectare verwachten, hoge dichtheden zijn voorbehouden aan kleinere beesten lager in het systeem. Zeldzaamheid is algemener dan algemeen zijn. Tenzij:
a. de aal geen enkele concurrentie om voedselbronnen heeft, het rijk alleen, dan wordt hij groter en talrijker want meer overleving
b. er een overdaad voedsel beschikbaar is, dan wordt hij talrijker en groter, want meer overleving en groei
A en B gaan uit van de zelfde wetmatigheid: voedsel bepaalt de groei, overleving en dus stand, niet ‘de natuurlijkheid’ (paradijselijkheid enz). Imares hanteert net als in haar Natura 2000-rapporten de naturalistische drogredenering als fundament van ecologie. Meer natuurlijkheid is ‘beter’want de natuur is goed, dus is meer natuurlijkheid goed. Ik kies voor Darwin en natuurlijke selectie om biologische trends en gegevens te duiden. Dat is meer dan een kwestie van smaak
Het onnatuurlijke IJsselmeer als natuurlijke referentie??????
Wij leerden op de lagere school dat het onnatuurlijke IJsselmeer ontstond door het volledig afsluiten van de Zuiderzee met de Afsluitdijk van het IJsselmeer in 1932. Misschien dat ze bij Imares steeds spijbelden bij aardrijkskunde? Alle paailustige schieraal die uit IJssel, Eem, Vecht zwom en een enkeltje Sargassozee bestelde, botste tegen deze nieuwe dijk. Dit zien we terug in de vangstpiek na afsluiting, de palingvissers hoefden de schieraal slechts bij de dijk op te wachten, die kon geen kant op: vette vangsten, jarenlang.
Dat is onnatuurlijke vangst (en volgens Imares dus populatie-)piek 1
Die piek zakt in de oorlogsjaren (du sollst kein pfaling gefangen schweine, oder wir schiessen!)
Dan piek 2, 3 en 4 in aanvoer: opnieuw onnatuurlijk, hier zien we hoe de gevangen vis uit de drooggelegde Noord Oostpolder (gevolgd door daling), dan Flevoland massaal op de veiling wordt gebracht. Tegelijk heerst in het IJsselmeer een brakke situatie waar veel zoetwatervis-concurrenten niet kunnen leven. De aal heeft geen enkele concurrentie.
In 1968 wordt het IJsselmeer dan definitief ons nationale zoetwaterbekken, vanaf dan verandert het spuiregime in de Tsjerk Hiddessluizen. Zout water uit de Waddenzee, waar glasaaltjes trappelen om in te trekken, komt er niet in. En daarmee keldert de mogelijkheid voor glasaal om in te trekken met vloed vanuit het Wad. (met eb liggen ze aan de grond, met vloed bewegen ze mee met het tij)
Daarna gaat het bergafwaarts met de Ijsselmeer-aal gevolgd door kunstmatig piekje 5: dankzij fosfatering is het water even wat voedselrijker, dus kan aal nog wat groter groeien. De rest is geschiedenis: de visserij blijft te lang buiten biologische grenzen doorvissen en nu is de aal dus kritiek bedreigd.
Het Imares-effect: de Nederpaling streeft naar het maximaal biologisch onhaalbare
We zien bij de trend van de paling op het IJsselmeer dus een schoolvoorbeeld van de onnatuurlijke historie van onze Nedernatuur. En daarop baseert Imares vervolgens haar ‘natuurlijke’ streefbeeld. Zodat Nederlands beleid (weer) volledig onwetenschappelijke uitgangspunten hanteert voor aalherstel en volledig uit de pas loopt met buurlanden, die geen Imares hebben maar instituten die wetenschap bedrijven.
Ligt het dan aan mij als ik zeg: Imares is het Buckler van de Nederecologie? En kan er eindelijk eens een integriteitscommissie naar dit instituut kijken. Het is echt niet meer om aan te zien, wie denken ze nu voor de gek te houden behalve wat eco-analfabete politici en Zemblajournalisten.(Marxist-journalisten die bij uitzending over Nigeria voor Milieudefensie leden werven)
Sorry, dat moest er even uit..
Rypke, je verstaat de kunst om een lastig verhaal in korte tekst helder uiteen te zetten zo, dat een relatieve leek het goed kan volgen. Klasse!
Vraagje, aangezien ik volledig vrij ben van enige kennis in dit dossier: de uitleg van de vijf pieken in palingsvangst, is dat puur hypothese of is daar een of andere onderbouwing voor, bijvoorbeeld in wetenschappelijke literatuur?
HB
Vraag het Imares …….
Bij het advies Herberekening streefbeeld aal, is in bijlage een uitvoerige beschrijving opgenomen over de aal-aalvisserij-IJsselmeer in de periode 1932-1980. Hierin is eea aan achtergronden en verklaringen beschreven over o.a. de pieken in de aalaanvoer IJsselmeer.
meneer Quak, Het regent in Amsterdam dus heb ik, als ik het goed lees bent u de opsteller, van het door u aangehaalde stuk doorgelezen. Nu weet ik een klein beetje van marine biologie dus dat maakt het voor mij iets makkelijker gericht commentaar te geven en vragen te stellen.
Allereerst mijn complimenten voor alle data en de uitleg die u geeft. Ik ga een heel eind mee met uw verhaal, duidelijk is de invloed van de aquatische omstandigheden voor het IJsselmeer, intrek heeft natuurlijk te maken met productie mogelijkheden van een water, net als temperatuur (wat u aangeeft voor de jaren rond 1976) en beschikbare voeding. Dan komt de visserij om de hoek als “oogst” als men de visserijdruk hoger maakt zal de “oogst” tot een bepaalde hoogte mee stijgen. Echter bij te hoge visserijdruk zal de “oogst” weer afnemen. Dat is dus gebeurd in het IJsselmeer tot zover ga ik mee in uw verhaal. Echter zie ik u productie getallen per hectare noemen die u niet afzet tegenover de afname van voedingsstoffen. Prof. Boddeke heeft daarover een duidelijk verhaal: geen voeding minder vis, meer voeding meer vis. Dat lijkt mij plausibel. U schrijft in uw stuk over productiecapaciteit per hectare. De door u aangehaalde getallen kwamen mij er hoog over. Mijn gedachten werden bevestigd door het volgende stukje tekst: ” Aan de hand van deze analyse wordt geïllustreerd dat er sprake is van een onomkeerbare verandering in het IJsselmeer. Deze heeft ervoor gezorgd dat het ecosysteem voor vis sterk is verarmd. Omdat deze veranderingen (inpolderingen) onomkeerbaar zijn kan alleen de situatie van na 1970 als referentie voor de toekomst dienen. In de periode 1970-1975 was de vangst van rode aal nog als vanouds en trok er voldoende glasaal in. Op grond daarvan zou een productievermogen van het water voor aal van rond de 6-7 kg/ha/jaar als streefgetal gelden.” dit staat in de volgende bijlage: Een rekenvoorbeeld met betrekking tot het verloop van de aalproductie en oogst in het IJsselmeer deze bijlage die eerder gepubliceerd is in Eijsackers et al. (2009).
Dus het aanhouden van hoge productiecapaciteit c.q. biologische productiemogelijkheid c.q. carrying cappacity leidt tot een vertekend beeld. Beter zou zijn de huidige werkelijke capaciteit van het IJsselmeer en Markermeer (wateren zijn gescheiden) te bepalen en daar een rekensom op los te laten. Overduidelijk is als je het aan de vissers overlaat dat deze net zo lang doorgaan tot alles leeg is. Dat moet je niet willen !
meneer Quak had u deze al gelezen: Duidelijk in een plaatje !
http://climategate.nl/2014/07/10/de-onnatuurlijke-geschiedenis-van-het-ijsselmeer-een-beeld/comment-page-1/#comment-812002
Leuk verhaal Rypke, vooral de gedachte dat de (schier)aal na de afsluiting van de Zuiderzee niet meer weg kon, en zich daardoor in het IJsselmeer ophoopte en grotere vangsten mogelijk maakte. In feite min of meer het omgekeerde van wat er met de Zuiderzeeharing gebeurde: die kwam elk jaar paaien voor de kust van Gelderland, om daarna weer naar de Noordzee terug te keren. Na afsluiting van de Zuiderzee konden ze niet meer bij hun paaigronden komen, en werden aan de Waddenzeekant van de Afsluitdijk massaal gevangen. Dat duurde een paar jaar en toen was door het wegvallen van de voortplanting de hele populatie verdwenen/weggevist.
De brakke situatie waarover je spreekt bij de pieken 2,3 en 4 , waarbij het zoutgehalte te laag was voor zoutwatervissen en te hoog voor zoetwatervissen, had overigens betrekking op de brakke jaren voor de Tweede Wereldoorlog. De omgeving van het IJsselmeer werd in die periode geplaagd door massale muggenvoorkomens, waarop zich grote aantallen spinnen konden ontwikkelen. Een in de ochtend schoongemaakt huis zag er door het spinrag in de avond alweer uit of de bewoners al jaren waren vertrokken! Toen het zoutgehalte voldoende gedaald was kwam bijvoorbeeld de pos in beeld, die door predatie op muggenlarven krachtig met deze muggenplaag afrekende.
Bij de aanpassingen van de sluizen in de Afsluitdijk in 1968 is juist zeer uitgebreid aandacht besteed aan een door een uitgekiend spuiregime verbeteren van de mogelijkheden voor de intrek van glasaal uit de Waddenzee. Daaraan kan het voor wat betreft de populatieontwikkeling van paling in het IJsselmeer dus niet gelegen hebben.
Iets heel anders natuurlijk is het ‘kuilverbod’ van rond 1970, waardoor in het IJsselmeer niet meer met gaande vistuigen op paling gevist mocht worden. Alleen palingfuiken en ‘kistjes’ waren nog toegestaan, met uiteraard negatieve effecten op de palingvangst.
Het gebruik van onnatuurlijke situaties als ‘natuurlijke referenties’ is een geliefde vorm van natuurdesinformatie. Voor de Nederlandse kustzones wordt zo bijvoorbeeld de situatie rond 1980 gebruik als referentie voor de ook bij jou zo geliefde Zwarte Zeeëend, waarbij de hoge fosfaatgehalten die een dergelijke eendenstand toen mogelijk maakte nu natuurlijk niet meer zijn toegestaan. Hiervoor geldt Dolf Boddeke’s zegswijze: “Milieu op orde (weinig eutrofiëring), lege borden (geen vis, geen schelpdieren en dus geen eenden)”!
@paul, dank opnieuw voor je waardevolle aanvulling, daar heb ik wat aan, dit was even een zevenmijlslaarzen-analyse door het dossier. De kern is zoals je zegt: men kiest een onnatuurlijke referentie als ”natuurlijk’ en zet daar beleid op in, dus daar heeft Imares iets uit te leggen
@honest broker, daar ligt wat de historische analyse betreft nog een mooie opgave die ik graag wil vullen, wanneer je in het aaldossier duikt kom je al snel in een zee van anecdotes,beweringen en correlaties die als relatie worden uitgelegd. Afgezien van vangstcijfers kom je weinig zekerheden tegen, misschien is het daarom wel goed dat die aal achteruit is gegaan, gaat men eindelijk eens kijken waarop men nu eigenlijk vist
Ik waardeer daarom alle gefundeerde input van reageerders, naar het voorbeeld van Paul Hagel, dan kunnen we het dossier versterken.
Nederland daar hebben we natuur met een hek eromheen. Op het land noem je “de nieuwe natuur” in een film in het echt heet het Oostvaardersplassen. Daar laten we elke winter duizenden beesten creperen zonder voedsel.Als het water is houden we angstvallig het waterpeil in de gaten en noem je het IJsselmeer en Markermeer en maak je het water zo schoon dat er niet eens algen in willen (kunnen) leven. Al eens op Google Maps gekeken? Daar zie dat het water in deze twee plasjes er wel heel raar uit ziet, nog een tip: vaar er eens over en je kijkt meters diep in een bak met leidingwater. Conclusie: Nederland heeft geen echte natuur! Hoe kan je daar in vredesnaam beleid op maken. Kortom: Prutsers die daar in geloven.
Ik moet denken aan het college sovjet economie dat ik in 1973 volgde. De vergelijking met de palingvangst gaat op. Er werden weinig weinig toiletspullen, luxe tassen, modiueze schoenen geproduceerd “omdat er (volgens de sovjet) officiële lezing van de overheid géén enkele vraag naar was. Deze “luxe” artikelen werden in de propaganda westerse prullaria genoemd en werd de Sovjet bevolking onthouden. Het is 100% overheidsingrijpen.
Als men in NL de palingsproductie (voorplanting) afkapt door afsluiting, de vangstmethoden beperkt met overheidsmaatregelen, vervolgens propaganda maakt voor gesubsidieerde kweekvis uit 3de wereldlanden (zgn. ontwikkelingshulp) en de bevolking misleid over de “verfoeide” NL-palingvangst dan heb je een “Sovjetje” gecreëerd. Dan is er als gevolg geen vraag meer naar paling. Dat is duidelijk!
Ik heb al meerdere keren gestaafd op climategate.nl, dat groene crypto-sovjets onze ministeries en NGO’s hebben geïnfiltreerd. De Russen hebben het Sovjet-juk wijselijk afgegooid en lachen zich nu wezenloos om onze groene sovjets met het “duurzame” SER-energie-akkoord. :-) We zijn straks dus volledig afhankelijk van Russisch gaz.
Ook de anti-wapens en anti-kernenergie beweging wordt al sinds de jaren 70 van de vorige eeuw continue vanuit de Sovjet-politiek en nu dus door de Poetin-Rusland-politiek gesteund. Gazprom wordt marktleider in Nederland, als de Groningers zich noch meer “geschokt” tonen over het Nederlandse aardgas. http://nos.nl/artikel/605448-gazprom-groeit-hard-in-nederland.html
wonderbaarlijk, mijn interesse in de historie van dit dossier groeit met de minuut. Ben zelfs niet naar mijn kroegje gegaan, ze zullen mij wel missen. Ik ben eens op internet gaan graven: Bo pristine berekening voor aal in Nederland rammelt aan alle kanten. Staat bol van aannames. Heren deskundigen: Als je een berekening begint met een aanname zal het antwoord ook een aanname opleveren.
Dat blijkt wel uit het streefbeeld uittrek schieraal: Let op! Ik kom de volgende getallen op internet tegen: 6200 ton, 5000, 4000 ton, 620 en 400 kom ik tegen. Klopt dit ? Het kan toch niet waar zijn dat de een 400 ton berekend en een ander met een vijftienenhalf keer hoger getal uit zijn (aanname)hoed komt? Is dit wetenschap of een grap! Ik ga de komende tijd mijzelf eens verdiepen in dit dossier. Nu eerst een biertje drinken in de Oosterling.
ik heb afgelopen week op de markt een tweedehands boek gekocht. Vissen op een zoete zee van Gees R. Gmelich Meijling 2008.
Grappig ik was aan het bladeren en kwam de volgende tekst tegen: blz 314 ” visserij op ondermaatse aal” “Volgens Barelds (IJsselmeevisser) begint de aftakeling in de Ijsselmeervisserij aan het einde van de jaren tachtig, met de opkomst van aalkwekerijen. ” iedere beroepsvisser kreeg ontheffing om te vissen op ondermaatse aal voor de aquacultuur. Het Ministerie, het RIVO (nu imares) en de OVRIJ (effe Googelen: Organisatie van Rand- en IJsselmeervissers) steunden dat. Er waren onderzoekers die hardop zeiden dat er teveel ondermaatse aal in het IJsselmeer zat. Alles wat in de netten kroop kon je lossen, duizenden ponden per dag”
Wat interessant is dat “men” toen niet bedacht wat elke simpele agrariër weet: als je het kalf verkoopt zal je die nooit meer als koe melken.
Ik blijf zitten met een paar vragen: Waren die vissers (op een enkeling na) nou zo dom, waarom stemde de wetenschap daar mee in en tenslotte de vraag hoeveel kilo (stuks) aal zijn zo uit ons IJsselmeer geroofd?
Al Googlend kwam ik dit tegen: http://www.digibron.nl/search/detail/012e909b2756c014f8fe3c31/actie-ijsselmeervissers-tegen-beleid-braks
In dit stuk roepen de vissers op tot een reductie van 75% ! ! ! va de vistuigen. Dit was 1989 !! Waarom ging de Minister niet mee in dit verhaal ?? Het IJsselmeer roept bij mi steeds meer vragen op…
@klaas jansen, interessant,bedankt!
“Imares hanteert net als in haar Natura 2000-rapporten de naturalistische drogredenering als fundament van ecologie. Meer natuurlijkheid is ‘beter’want de natuur is goed, dus is meer natuurlijkheid goed. Ik kies voor Darwin en natuurlijke selectie om biologische trends en gegevens te duiden. ”
En visvangst is pure natuurlijke selectie, uiteraard !