Groen Vispotje: Per kilo garnalen 10 eurocent naar een eigen Waddenfonds voor natuurcompensatie en educatie

Groen Vispotje: Per kilo garnalen 10 eurocent naar een eigen Waddenfonds voor natuurcompensatie en educatie

Onze offensievere insteek ‘Start de Groene Waarheid’ levert de visserij meer op dan het defensieve van Vissersbond en Visned, nu VIBEG- de sluiting van visgebied in de Noordzeekustzone- wordt opengebroken en overheid/NGO’s moeten inbinden.  Door meteen gas bij te geven en maximaal visgebied te houden, is het nu ook tijd voor een extra strategische zet ter vervanging van Productschap-functies die groene NGO’s het mediamonopolie op mariene natuur ontneemt, én waarmee je door consumptie iets terugdoet voor natuurgebieden waarin je mág vissen (het is je gegund):

  • Maak een Groen Vispotje voor natuurcompensatie via natuurconsumptie volgens Dupanmodel (per kilo eten, een euro naar bescherming…). Iedere visvergunninghouder doneert via zijn eigen visserijvereniging per gevangen kilo garnalen een bedrag van 5-10 ct (indexeerbaar voor wisselende marktwaarde visproducten) voor natuurcompensatie in een centraal potje- BEHEERD DOOR IEMAND DIE LOS VAN DE VISSERIJ STAAT MAAR WEL VOOR VISSERIJBELANG STAAT- (om onderling gezeik met eurotekens te voorkomen). Voordeel van eigen geld: Daarmee kun je op eigen voorwaarden volgens eigen filosofie werken, waar je bij subsidies en Waddenfonds op andermans voorwaarden moet werken.
  • Waarom? Daarmee compenseer je de eigen natuurimpact in NATUURGEBIED de Waddenzee en Natura 2000-gebied Noordzeekustzone waarin jij MAG oogsten- (dat is geen gewoonterecht maar voorrecht). Dat kan via natuur- en praktische educatieprojecten. Dat communiceer je vervolgens duidelijk in modern Nederlands naar media en politici. Dat werkt positiever dan geklaag, voorzien van een spandoek met spelfouten.
  • Wat schuift het voor mij? Dit doe je geheel uit volmaakt individueel eigenbelang om meer te verdienen in poen en PR. Want met een beter imago worden jullie producten ook aantrekkelijker voor verkoop, in een tijd dat lokaal vers voedsel consumeren toch al heter dan heet is. Zodat ik bij consumptie van een garnalencocktail een stukje mosselbank herstel, en wanneer ik de zee leeg eet, wordt van mijn vraatzucht een wadvogel-rustplaats aangelegd. We beschermen de natuur door haar te exploiteren!
  • Wat doe je er mee? Je kunt er een extra wadvogelrustplaats mee aanleggen, knelpunten voor trekvis mee helpen oplossen, riffen voor mosselbanken aanleggen: you name it, als het natuurimpact compenseert is het goed.  Ieder jaar een afgerond project en dat duidelijk communiceren. Voor verduurzaming van visserijtechniek bestaan al andere potjes, zoals het EVF, je gaat het niet besteden aan een nieuwe motor die ‘minder CO2 uitstoot’ (= brandstofkosten bespaart), het is voor natuurcompensatie.
  • Wat levert dat op voor je positie in NL? Je neemt zelf het voortouw, in plaats van dat je achter de muziek aanloopt. Tegelijk ontneem je zo de zichzelf als ‘natuurorganisatie’ profilerende marketing en consultingclubs als Stichting de Noordzee het monopolie van natuurhoeder (achter bureaus en op papier). Waar Absil en Leemans toch al geen tong van een schol konden onderscheiden vanuit hun kantoorpand van 50.000 euro per jaar aan de Drieharingstraat in Urecht aan Zee.
  • Waarom nu? De groene clubs als Natuurmonumenten krijgen een halvering van subsidies voor de kiezen, dus ze zullen minder snel gaan procederen als de pijn in 2016 voelbaar wordt. Ze moeten meer met anderen samenwerken om geld te verdienen, in plaats van tegenwerken. In steeds meer provincies krijgen particuliere landeigenaren nu gelijke rechten op grondaankoop voor natuur, ten opzichte van de traditionele natuurclubs, waar Brussel dit al verplicht. Dat kan op zee ook, als partijen opstaan die net zo goed of beter de natuur beheren dan zij die dat beweren (terwijl 10.000den hectares nog op inrichting wachten).  Dus moet je nu handelen, en voorop staan in plaats van wéér achteraan hangen en klagen als het al te laat is. De positie van organisaties verandert, dus neem je plaats nu in.
  • Wat verandert dit voor de werkwijze? Helemaal niets, het belangrijkste voorrecht blijven jullie houden: Jullie beroepsvissers mogen elkaar allemaal voor rotte vis blijven uitmaken, al jullie concullega’s zijn een stel klootzakken die allemaal voor hun eigen hachje gaan.. Als jullie maar compensatiegeld betalen, iedereen even veel waarbij heffing via lidmaatschap van verenigingen kan zoals eerder voor de Productschap-bijdrage. Dat sluit ook het ‘free riders’-gevoel uit, dat overblijft als de één wel en de ander niet dokt maar wel profiteert.
  • Is dat geen utopie (= wensdenken), want wij vissers leven toch nog in 1880? (………) Je onttrekt iets aan de natuur en in het jaar 2014 is het normaal dat je dan ook iets teruggeeft @#$%!!!, dus  dat je niet alleen een leeg blikje terug in zee gooit. Vissen op het Wad en in Natura 2000 gebied is een voorrecht, geen gewoonterecht: communiceer dat. Met eigen fonds kun je teruggeven op eigen manier in plaats van voorgeschreven door overheid/NGO’s, want de eisen komen toch wel. Wees ze voor.  Ja…Er zit een vorm van wensdenken in, maar je moet ook wat te wensen overhouden…

Zilte zeelucht versus bureaustoelverwarming
Ik heb het al bij visserijvereniging Hulp in Nood en Ons Belang geplugt, en ze gaan het Groene Vispotje agenderen dus je hoort het ook via andere kanalen. Maar je kunt het idee hier al lezen.Nu het Productschap is weggevallen, zul je zelf enkele belangrijke PR- en educatietaken moeten oppikken, wil je als visserij maatschappelijk drijvend blijven. Om dat professioneel op te pakken is geld nodig. Wat is nu mooier dan via visserij tegelijk de natuur te helpen met een bijdrage. Voortaan wordt vissen de groenste activiteit van het Wad, waar de Waddenvereniging vooral bureaustoelen verwarmt en de kabelaanleg van windturbineterrein Gemini dwars door het Wad aanmoedigt. Tegelijk maak je de eigen onderhandelingspositie sterker.

De voltallige Firma Groen Links BV past straks in één Prius, in plaats van in grote kantoorpanden in Zeist en Utrecht.  Hun spel is uit, maar de taken blijven over: we moeten onze natuurlijke rijkdom goed beheren, dat is de belangrijkste opgave van deze eeuw en daar hebben we beter personeel voor nodig dan de mensen met ambitie in deeltijd/verlof, ziek zwak misselijk identiteitscrisis van Groen Links BV en Marianne Thieme. Of laat ze (WNF, SDN enz) het enige doen waar ze goed in zijn: subsidies halen en fondsen werven, en dat geld dan geven aan mensen die wél iets voor de natuur doen.

Of, lol, geef wat garnalengeld uit de Groene Vispot aan de dames van Stichting de Noordzee/Greenpeace om ze papier te laten prikken op het strand onder het motto ‘Hou onze stranden schoon!’   Ze hebben met al hun subsidies vooral papier geproduceerd, en daarvan is vast een gedeelte op het strand beland. Stellen we Carel Drijver, hoofd Oceanen van het WNF aan als chef papierprikken, 0m de impact te compenseren van al zijn vliegreizen en papierproductie:

‘Christien en Eelco, daar ligt nog een blikje, rapen jullie dat even op? Dank je!’

‘Femke Nagel, je hebt er een zootje van gemaakt, hier liggen nog allemaal plastic resten, wil je nog even met de prikker komen, we betalen er ook voor. Je loopt er de kantjes van af als een kansenjongere…’

‘Carel Drijver, je hebt nu wel genoeg geslachtsorganen van vrouwelijke panda’s op hun diepgang gecontroleerd bij het redden van de wereldzeeen, ga je nu gauw eens even die vuilnisbakken legen, de dames van Stichting de Noordzee staan te trappelen hun papierresten op te ruimen maar dat gaat zo niet. Of zijn de dames niet mooi genoeg, geloof je niet in de kracht van innerlijke schoonheid?’

 

 

Aanval is de beste verdediging. Start de Groene Waarheid!

Aanval is de beste verdediging. Start de Groene Waarheid!