Het hoge woord is er uit vanuit Cambridge: Ook NGO’s mogen de status van een soort in de Rode Lijst niet misbruiken voor niet-eetadviezen van vissoorten (zoals in de Viswijzer van Stichting de Noordzee/WNF RZ), zo bevestigt de IUCN desgevraagd.
Het kostte een week telefoneren en mailen naar IUCN, het botsen tegen de telefoniste die mij bij Kevin Smith vandaan moest houden, de programme officer Biodiversity van de Fresh Water Unit van IUCN. Ik kreeg eerst twee non-antwoorden, schakelde bioloog Matthew Gollock in van de Anguillid Specialist Subgroup die IUCN wetenschappelijk advies gaf over palingbeheer om druk te zetten. Gollock zette druk:
As a point of clarity, I voluntarily chair a specialist sub-group that advises IUCN as such I have deferred to IUCN staff to respond.
Na enkele non-antwoorden stuurde ik deze mail in ‘don’t fuck with Tony (Blair)-stijl’, dat ze wel moeten antwoorden om zichzelf niet voor aap te zetten:
After repeated calls and emails I still did not receive an on topic reply.Now because I am not a native English speaker, I might have sounded rude by not finding the linguistic subtleties and nuances to make me sound more polite. I beg your pardon for that
My perseverance can be interpreted as ‘some nutter harassing our staff’, but from my perspective you have treated me as unwelcome guest in your mailbox by first promising an answer from higher up the organisation (which did not happen, and seemed not the intention from the start) and then reply with the same paragraph that i sent you to comment on, and then use your telephone operator to keep me at distance (which is not kind to her as well)
2 minutes
Now again, forgive me for not finding the right language to express my displeasure, but by all international standards this is not a respectful way to treat an ecology journalist with a legitimate on topic question on conservation strategies, that could have been answered in a relevant way in 2 minutes, unless there is no will to do so: then admit this question is not in your organisation’s interestsI never give up, so i look forward to an on topic answer on the simple question if NGO’s should obey the same IUCN-standards as governments regarding the Red List (and if this is not an issue, than why make standards), and wish you a pleasant weekend for now, until next week :-)
Dus móest Smith wel antwoorden. Dat doet hij weliswaar omzichtig vanwege NGO-politieke belangen, een beetje op de wijze waarop Napoleon over vrouwen sprak: Alle NGO’s die de Rode Lijst gebruiken voor niet eet-adviezen zijn in overtreding van onze criteria behalve het WNF en dat is ook een NGO. Maar het is er uit:
Dear Rypke
Thank you for your email. I have consulted others within IUCN, and we cannot comment specifically on the WWF-NL situation as we have not been party to their discussions (either internally or with the supermarkets). The IUCN guidelines on the use and misuse of the RL apply to anyone using the Red List, and states that the RL should not be used, on its own, to inform conservation priorities (….) . We do not know what information WWF, or the supermarkets used in addition to the Red List to inform their campaign or decisions.
We have guidelines on the use and misuse of the Red List for many reasons, and one of these is that we do not have the resources to be engaging with every organisation, government or individual who uses the Red List.For these reasons, IUCN cannot say any more on this issue than we have already stated to you.
Kind regards
Kevin
Maar tussen de regels zien wij de veroordeling. Wanneer je – om de paling in het rood te krijgen als niet eetbare en verkoopbare vis liefst 8 van de 13 negatieve punten laat afhangen van de status in de Rode Lijst- Christien Absil met het WNF- , de zelfde kleurcodes als de Rode Lijst in je Viswijzer en beoordeling daarachter gebruikt en je blokkeert vervolgens verkoop in supermarkten via je smaakoordeel en kartelafspraken overtreedt je de richtlijnen van IUCN inzake gebruik van de Rode Lijst. Foei, WNF/Stichting de Noordzee! Jullie hebben niet het monopolie op de juiste strategie voor natuurbescherming. Bevestigt nu ook IUCN, een club die – bij goed management- sustainable use en gecontroleerde consumptie als belangrijke strategie voor bescherming ziet.
De Club van 13 miljoen euro Nederlandse subsidies: geen budget voor controle belangrijkste IUCN-lijst?
Als reply heb ik Kevin bedankt en gevraagd : wanneer heeft hij wel genoeg budget om naleving van criteria van hun belangrijkste lijst door zusterorganisatie WNF te controleren, waar hij PER JAAR meer dan 13 miljoen euro subsidie krijgt van ons Ministerie van Buitenlandse Zaken. Of dat IUCN een allocatieprobleem heeft van subsidies: van de 13 miljoen subsidies gaat relatief weinig (5.2 miljoen euro) naar conservation van zoet- en zoutwater ecosystemen, en liefst 4,2 miljoen naar utopistische energiepolitiek onder klimaatvlag. Je kunt je afvragen wat de natuur daarmee opschiet, tenzij de belangen van paling, vis en watervogels gelijk zijn aan die van de aandeelhouders van Eneco, de wind-energieboer van WNF.
Dat antwoord is er nog niet, maar de basis voor onze warme vriendschap ligt er nu. In ieder geval zijn ze bij IUCN nu wakker geworden.
- Laat ik tegelijk onderstrepen: de IJsselmeervissers die via de Telegraaf nu weer wat roepen over ‘er is heul veul paling’ moeten hun waffel houden, alle paairijpe paling naar de Sargassozee laten zwemmen en @#$$*&#&#&!!! eens enige acht slaan op @)##))$)serieuze wetenschap die er al ligt, en waaruit blijkt dat jullie het IJsselmeer stelselmatig overbevisten, dus jarenlang boven draagkracht. Dat ‘de meeuwen vliegen laag, we houden het niet droog vandaag’-gelul en dan weer de plomp leegtrekken. Ga Annie Schilder een veeg geven maar verveel ons daar niet mee. Anders ga ik werken voor Stichting de Noordzee!
Dat mag ook wel eens gezegd. Ik doe aan waarheidsvinding, niet aan cheerleaderschap van welke club dan ook.
Jij past niet in het functieprofiel Rypke van welke functie dan ook bij Stichting de Noordzee. Je grootste manco is echter dat je eerlijk bent en niet in sprookjes gelooft, en geen sprookjes wil vertellen aan het publiek, maar wetenschappelijke feiten. Dan kom je al helemaal niet in beeld.
WNF Nederland weer op volle toeren met voormalig astronaut Andre Kuipers als propaganda verspreider van “de Noordzee is leeg en overbevist”. Alles om de onwetende Nederlander te hersenspoelen met groene leugens, om de subsidiekranen open te laten staan: http://www.rtvnh.nl/nieuws/153598/Duizend+mensen+duiken+in+de+Noordzee+voor+bescherming+natuurgebied
André Kuipers die “regelmatig massa’s vis op z’n bord ziet” steekt met succes onze vorige man in space naar de kroon als het om onzinnige duurzaamheidsflauwkul gaat. Wetenschappers die niet geïnteresseerd zijn in wetenschap, het is zo zoetjes aan een randvoorwaarde voor een spetterende carrière.
roeptoeters zijn het die ruimtevaarders, zou gewichtsloosheid iets met je hersenen doen?
Alsjeblieft, om de heren van de palingvloot een beetje in de stemming te brengen:
http://www.bicat.net/archives/00000995.htm
@Rypke:
Nu snap ik waarom jij zo’n hondje hebt ;-)
Blijf bijten!
Grrrrrrrrrrrrrrr, we lussen ook die oplichtersbende van het WNF rauw, aldus mijn terrier Trudy, tenminste zo interpreteer ik haar gegrom.
Even serieus: volgens mij heb ik nu in 1 weekje een antwoord losgepeuterd over iets waar vissers en hun slappe voorlieden al 5 jaar over klagen zonder de kern aan te pakken. Of niet?
En maar klagen dat het niet zou kunnen….het kan wel, zie boven
Het kan ook Rypke. Alleen het inzicht ontbreekt om met de sterkste opstelling van professionals te spelen. Tsja, dan verlies je elke wedstrijd. Dat heeft de praktijk tot nu toe uitgewezen. Blijkbaar zijn er krachten die tegenhouden dat de visserij met het sterkste team aan de wedstrijd begint. Dat je daar als visserijbedrijf jaarlijks nog een behoorlijke sponsorbijdrage
voor inlegt gaat er bij mij niet in. Dat geld kan beter besteed worden als mensen zoals jij, SWNM en de groene rekenkamer, etc. Dan krijg je tenminste nog waar voor je sponsorbijdrage.
Ik ken dat wereldje niet maar als ik naar de horecabond hier te lande kijk zie ik gewoon een carrière-instituut bevolkt door mensen met particuliere agenda’s die op kosten van de leden hun eigen loopbaan aanduwen. Eerst intern ‘van campagneleider tot bestuurslid’ (ik noem maar wat) en tijdens deze reis wordt er al driftig ‘naar buiten’ gekeken en dan kom je al gauw bij de politiek terecht en je raad het al … die politiek moet onderweg natuurlijk wel een beetje te vriend gehouden worden. En die weg is lang. Tegen de tijd dat je op bestuursniveau bent aangekomen ben je al een volslagen bureaucraat die nauwelijks nog oog heeft voor de achterban.
Het is dus eigenlijk een organisatieprobleem. Bureaucratische instellingen hebben geen zelfreinigend vermogen, verzetten zich dan ook vaak tegen het ‘borgen van kennis’. Die ‘kennis’ is meestal sterk aan personen gebonden; wel zo handig als je hogerop wilt. Zo kom je vrijwel altijd uit op een soort autistische bureaucratie of moet ik zeggen: bureaucratisch autisme. Je treft het overal aan: bij bedrijven, sportbonden, vakbonden, NGO’s en vooral natuurlijk bij de Overhead (spreek uit met Haagse tongval).
Als je door je wimpers naar dat Haagse bedrijf kijkt zie ik toch vooral een ratelende carrousel die zichzelf draaiende probeert te houden en uitsluitend op de middelpunt vliedende kracht reageert door uit te dijen. De burger – waar het gedoe allemaal voor bedoeld schijnt te zijn – wordt slechts opgevoerd als excuus.
Bovenstaand van mij voor u, gratis en voor niets ter vervanging van één volle boekenplank bestsellers “managementliteratuur”.
Onze economie en met name de visserij (alhoewel die van 0,0 betekenis nog is voor de economie) blinkt uit in een ouwehoer cultuur.
taskforce dit taskforce dat , echt je wordt er misselijk van , en al die groene lui , ministerie type’s en door de overheid ingehuurde adviesburo’tjes zitten daar in de baas z’n tijd wat te zwammen en toe te leuteren naar de next meeting terwijl ze in hun achterhoofd de volgende subsidie pot alweer onder de armen aan het verdelen zijn , de ene helft onder de rechter de andere onder de linker.
Rypke jou inzet tegen het onrecht in de milieu/visserij wereld , ik vind het fantastisch.
Dank daarvoor , maar er zit een generatie in het pluche zowel als het gaat om bepalende maatregelen omtrent visserijwetgeving als visserijvoormannen/vrouw die zich ondanks allerlei protesten uit de sector zelf niet van hun doel af laten brengen.
En zo lang die cultuur zich blijft manifesteren als “wij zijn de eens zo trotse Neerlandsche zee visscherij” komt er geen ene klote van terecht.
En om de het faalbeleid niet helemaal toe te schuiven naar de jostiband die de boel op de rit denken te blijven houden , de visserlui zelf die snappen er nog veel minder van.
Echt ik ken geen sector die zich zo lang en zo hard in een hoek laat trappen als vissers , de boeren hadden al (zich niks aantrekkend van slappe straks bij NGO baantjes krijgende voormannen? , 300 keer met de aller grootste tractoren dwars door het gebouw van de Europesche commisie heen gedenderd onderwijl een volle mestwagen leeg te rijden op de trappen van het Brusselse Kremlin.
Maar Rypke nogmaals , nog steeds dank en als vanzelf staat de skuumkoppe altijd standby voor je.
Antwoord op RF Boom, vissers zijn harde werkers die niet protesteren bij een gebouwtje hier of daar, maar gewoon dr klote naar zich halen om hun eerlijke brood te verdienen.
Catharsis
Er is natuurlijk wel een oplossing, nl. de zogenaamde catharsis. Daarvoor is lef nodig en daar ontbreekt het aan. Sla vandaag de krant open en je krijgt een stortvloed van staatssecretarissen over je heen die onder het mom van vereenvoudiging regel op regel, wet op wet stapelen. En lachend als een schaap dat zojuist door een Franse terrorclown achterlangs de knoet kreeg toegediend geven ze het met het grootste gemak vol op camera toe. Hahaha kijk mij nou (Staatssecretaris Kwibus) eens moeilijk doen terwijl ik eigenlijk van de vereenvoudiging ben.
Enige tijd geleden hoorde ik Louise Fresco in het Buitenhof tegenover een bleek wegtrekkende ontwikkelingspaus zeggen dat je gewoon ALLE hulp moet stop zetten. Daar is helemaal niets geks aan: binnen no time zie namelijk wat echt nodig is.
Onmogelijk? Geen beginnen aan?
Ik weet het niet. Het enige “managementboek” dat ik ooit uitlas ging over een Braziliaanse jongeman die ’s lands grootste witgoedfirma erfde van zijn vader. Dat bedrijf was inmiddels uitgegroeid tot een bureaucratisch monster waar hele volksstammen rondliepen die niet eens meer wisten dat ze daar in koelkasten en wasmachines deden. Op dag 1 liet de nieuwe baas bij bijna het gehele management de telefoons en de computers weghalen. Vergaderruimten gingen op slot en zakenreisjes geannuleerd. De pleuris en de chaos brak uit maar na een maand hadden alle mensen die er toe deden hun verantwoordelijkheden genomen, geen klant kwam tekort en de duimendraaiers die aldus aan het licht kwamen vlogen eruit om vervangen te worden door nieuw personeel t.b.v. de rap groeiende productieafdeling.
Maar daar is dus lef voor nodig. Geen love maar lef.
Aan de andere kant van de Noordzee zegt men: For those who seek breakthrough outcomes, it helps to believe that they are possible in the first place. Geloven dat het anders kan en er een oplossing is, dat zou de vissers in kwestie kunnen helpen.