Wanneer de overheid de eisen inwilligt van de zichzelf groen noemende coalitie voor de nieuwe Wet Natuurbescherming wordt Nederland onbestuurbaar, holt de biodiversiteit achteruit, bureaucratiseert de natuuromgang verder en geldt de emotionele willekeur van hooguit 1 procent van de Nederlanders als leidraad bij natuurbeleid. Dat blijkt uit de innerlijk tegenstrijdige argumentatie van de brief van Natuurmonumenten in de op 16 september geformuleerde eisen voor de nieuwe Wet Natuurbescherming die ondertekend werd door Marc van Tweel (van WNF afkomstige reclamejongen, nu directeur Natuurmonumenten).
Intrinsieke waarde is een waarde van totalitaire systemen, niet van ecosystemen
Zo wil men het vage begrip ‘intrinsieke waarde’ opnemen als pressiemiddel om de overheid te motiveren tot een al even vaag gedefinieerde ‘zorgplicht’voor de vrije natuur. Ik kwam die vluchtheuvel van ‘intrinsieke waarde’ook al tegen bij het Ministerie van EZ om vissers van zee te pesten. Schelpenbanken die afhankelijk van het stormseizoen verschijnen en verdwijnen zouden een ‘intrinsieke waarde’ hebben die door visserij aangetast zou worden: je hoeft dan helemaal niet meer te omschrijven wat die ‘aantasting’ dan inhoudt. De aanwezigheid van jouw activiteit geldt per definitie als ongewenst, wanneer een machtsblok deze mening is toegedaan. Maar men hoeft die mening niet langer te onderbouwen of kwantificeren, het machtswoord is afdoende.
Zorgplicht moet ook gelden voor Natuurmonumenten, niet alleen voor overheid
Een zorgplicht in de een natuur waar het welvaren van de ene soort vaak ten koste gaat van de ander: emotionele willekeur van de hardst schreeuwende lobby wordt dus het uitgangspunt bij natuurbescherming als het aan Natuurmonumenten ligt. Ook maak je natuurbeheer onmogelijk met zorgplicht en intrinsieke waarde: want natuur ‘beheer’betekent dat je de natuurlijke groei van soorten tegengaat die het bij moderne milieucondities wél goed doen, in tegenstelling tot de natuur uit 1900 die in Natuurmonumentjes in stand moet blijven.
De toevlucht tot vaag gedefinieerde krachttermen lijkt dus vooral bedoeld om met de wet in de hand moeizame ecologische discussies en belangenafwegingen dood te slaan, waar deze niet in het financiele belang van Natuurmonumenten zijn. (dat per 2016 in subsidies wordt gekort) Daarnaast: wanneer Theo Wams van Natuurmonumenten het PBL natoetert en stelt ‘sinds 1900 is nog 15 procent biodiversiteit over’: dan faalde Natuurmonumenten in 100 jaar bestaan blijkbaar ook in het behoud van die biodiversiteit, ondanks voor miljarden euro’s om niet gekregen gronden van de overheid voor natuur. Dus die zorgplicht moet niet alleen voor de overheid gelden, maar vooral ook voor de TBO’s.
- Ik ken nogal wat gevallen waar Natuurmonumenten die zorgplicht met voeten treedt, bijvoorbeeld door om niet verkregen natuurgrond weer terug te verpachten aan boeren om dat ze geen geld investeren in herinrichting. Natuurmonumenten geeft alvast vele miljoenen meer geld uit aan marketing en fondsenwerving dan monitoring van ecologische waarden in haar gebieden. Als ze pleiten voor meer overheidshandhaving, zou Natuurmonumenten haar eigen boswachters eerst van alle papierewerk moeten verlossen en ze de natuur in sturen voor handhaving. Nu zie je ze zelden nog buiten.
Dierenkliniek met zorgplicht dankzij allianties met onredelijk links
Extreem doorgevoerd, wordt de hele vrije natuur met deze ‘zorgplicht’ een openlucht dierenkliniek waar iedere wandelaar die een wankelend hertje ziet en daarvan hard moet huilen aan de bel kan trekken, en met procedures de overheid kan dwingen tot verpleging. Zoals we al zagen in de Oostvaardersplassen, waar overpopulaties herten, paarden en koeien nu bijgevoerd worden. Ook wordt de natuur zo onaanraakbaar, waarin de hand blijkt van extreme entiteiten waarmee Natuurmonumenten een alliantie aanging als de Faunabescherming van Harm Niessen (‘mens mag alleen met handen op de rug de natuur in’)
- Een dergelijke alliantie is een middelvinger van Marc van Tweel richting stamvader Jac P. Thijsse. Een onaanraakbare bureaucratische natuur die slechts dient voor fondsenwerving en politieke ideologie is exact het tegendeel van wat Thijsse beoogde. (‘plukt den bloemen kinderen, zooveel gij wilt’)
Natuurmonumenten was ooit een redelijke organisatie, wars van extreem linkse entiteiten waaronder Milieudefensie, Natuur en Milieu en allerlei fondsenwervende obstructiegroepen/ verlengstukken van Groen Links of erger die nooit één vinger uitstaken naar onze natuur, noch daarvoor één euro in beheer of aankoop staken. Rood met een groen jasje aan, de koe gebruikend om anderen te koeioneren voor hun utopie. Blijkbaar gaat de schijn van politieke invloed en lobbykracht bij modern Natuurmonumenten boven de belangen van de echt bestaande natuur in ons landje. De natuur is van iedereen, niet (alleen) van anti-humanistische emotioneel incontinente herbivoren die ‘intrinsieke waarde’ en’het dier’zien als middel hun wereldvisie en eetgewoontes op te leggen aan de rest. Toch?
Geen oogst scharrelvlees meer mogelijk
Zo pleiten ze in hun kamercommissiebrief nu voor een totaal verbod op jacht, waar Jac P zelf jaagde (hoewel niet zo fanatiek en altijd gezond kritisch). Wat op zijn best gezien hypocriet is omdat 96 procent van de Nederlanders vlees eet en 100 procent op leren schoenen loopt, zoals ik in mijn eerste krantenartikel ooit al schreef (de Volkskrant), als jonge valkenier in opleiding ‘Aaibaarheid dier bepaalt protest tegen jagen’. Zodra je de zachte vacht er afscheert en er ‘leer’van maakt, scheer je ook het sentiment weg dat de anti’s motiveert. Ik heb de Partij voor de Dieren ook nooit een motie horen indienen tegen bestrijding van muizen in keukens, of ratten die op de schaal van Singer zeker binnen de ‘morele gemeenschap’zouden vallen. Moeten die overal het etenswaar aanknagen, hun Salmonellasporen nalaten?
Utopisme: Vleugje anti-humanisme en moralistisch narcisme als leidraad
Natuurlijk is iedereen voor wereldvrede, ook ik ben tegen het doden van dieren, hoewel ik net nog een steekmug doodsloeg: iedereen kan dus een enquete fabriceren waaruit rolt dat heel Nederland tegen jacht is. Maar we moeten ook eten, en wat doe je als de ene soort terrein wint ten koste van anderen (inclusief onszelf). Natuurmonumenten en consorten nemen hun toevlucht dus tot het zuiverste utopisme. Marc van Tweel hanteert argumenten qua natuur die lijken op die van Miss World in de bikinironde. Wij zijn voor wereldvrede, smile: kijk eens hoe mooi wij zijn. Overgoten met een sausje Westerse zelfhaat en anti-humanisme.
- Waarom mag je dan niet dieren uit de natuur oogsten, bijvoorbeeld de miljoenen ganzen die nu Nederland overspoelen in de winter en nu ook in de zomer? De ideologische geestverwanten van het deel van Natuurmonumenten dat zichzelf als progressief en moreel superieur beschouwt verkopen wel Wildernisvlees, ‘met de smaak van de natuur’. Er is géén redelijke danwel rationele argumentatie aan te dragen waarom je Schotse Hooglanders wel naar het slachthuis mag afvoeren zoals Natuurmonumenten doet, maar geen talrijke en lekker smakende dieren mag oogsten na een vrij leven in de natuur.
Ook leidt de kaalvraat van overpopulaties damherten in de Waterleidingduinen, Natura 2000 gebied tot afkalving van plantaardige biodiversiteit. Een zelfde trend zagen we in de Oostvaardersplassen waar overpopulaties grazers de vogelstand op de Buitenkaadse plassen decimeerden. Ook treedt Natuurmonumenten die zorgplicht zelf met de voeten op bijvoorbeeld Schiermonnikoog door haar lakse houding naar bestrijding van exotische katten, die bewezen negatieve invloed hebben op grondbroedende vogels en zoogdieren.
- Hoe kan Natuurmonumenten dan voor aanpak exoten pleiten, als ze dat zelf nalaat. En als de partijen waarmee zij allianties aangaat deze bestrijding onmogelijk maken?
Gros van leden natuurorganisaties denkt veel genuanceerder
Het gros van de ondertekenende organisaties hanteert daar in de praktijk een veel genuanceerder standpunt over. Ik vroeg het Arjan Berkhuijsen, directeur van de Waddenvereniging nog na: die zijn niet tegen jacht zo stelde hij. Ook binnen de Landschappen, Staatsbosbeheer én binnen Natuurmonumenten zelf wordt aanmerkelijk genuanceerder gedacht over de oogst van wild scharrelvlees en delicatessen uit de natuur- de jacht. In principe is 96 procent van de Nederlanders voor jacht, en met kerst is het wild niet aan te slepen. Waarom dus de klok weer terug zetten naar de jaren ’90, en de willekeur van emotioneel incontinente baardgleuven de doorslag laten geven? Marc van Tweel, lees aub nog eens het bijzonder vermakelijke artikel van bioloog Jelle Reumer over deze starre discussie ‘De natuur is gruwelijk‘.
- Is het niet voldoende gezond kritisch te zijn ten aanzien van jacht? Wie dat niet op zijn terrein wil, die laat dat toch al niet toe. Maar laat mensen op eigen grond aub zélf beslissen wat ze willen doen. Is Natuurmonumenten de partij van anti-liberale minderheidsdwang?Het zijn de totalitaire trekjes die tegen de borst stuiten, het verongelijkte van verwende nestjes die bang zijn voor hun subsidiekorting
Win win:? Natuurmonumenten kiest voor verlies, bureaucratie en overlast, natuur aan subsidie-infuus
.Waar je met een schot een damhert kan verwerken tot streekdelicatesse én daar ook nog geld voor natuur aan kunt verdienen, kiest Natuurmonumenten nu met haar op redeloosheid gebaseerde ideologie voor tripel negatief: aanhoudende overlast, ellenlange papierprocedures, en emotionele willekeur van mensen die in geestelijke ontwikkeling bleven steken in een infantiel stadium. Terwijl ze wel in zee gaan met mensen als Tom Bade die in ‘wild van de natuur’ ook de producten van de jacht meerekent als verdienste: scharrelvlees
Kort samengevat bereikt Natuurmonumenten zo het tegendeel van het beoogde, zoals bij alle utopistisch gemotiveerde bewegingen: buiten de infantiele fanatici van veganistische wollensokkenbrigades en wat emotioneel incontinente protestgleuven associeert 99 procent van de tot meer rede in staat zijnde Nederlanders de natuur zo steeds meer met lastenverzwaring en overlast, negativiteit: met redeloosheid en emotioneel totalitairisme.
- En dat zou dan tot betere bescherming leiden? Waar zijn hier het pragmatisme en de positiviteit gebleven waarmee je veel meer winst zou halen voor natuur?
Jac P draait zich om in zijn graf bij verwording Natuurmonumenten
Wanneer Marc van Tweel een redelijk mens is kan hij vast antwoord op die vragen geven. (niet zo’n tenenkrullende communicatiemiep aub) Ik heb ‘m nooit gesproken dus kan dat moeilijk inschatten, maar teveel mensen in de natuurhoek zijn laffe pussies dus het zal wel stil blijven. Het is jammer, want Natuurmonumenten was ooit een redelijke natuurorganisatie waar ik graag mijn bijdrage aan leverde. Wanneer zij weer in de geest van Thijsse zouden handelen, zou ik dat weer doen. Ik vermoed nu dat Jac P zich in zijn graf omdraait om wat het huidige Natuurmonumenten van zijn gedachtengoed heeft gemaakt, hoewel er nog vele goede elementen bewaard zijn gebleven.
Voor deze leden is natuurgeleuter een voortzetting van de strijd om de macht met andere middelen.
Vreemd van Milieu-zeloten nu de intrinsieke waarde weer te willen nemen voor natuur & milieu waardering voor de “zorgplicht”, en ook inconsequent. “Intrinsieke waarde: het is de actuele waarde van alle bezittingen van de juridische entiteit, verminderd met de schulden die er zijn; bij de intrinsieke waarde geldt de actuele waarde (dat is de daadwerkelijke waarde op dat moment, die hoger of lager kan liggen dan de boekwaarde).” Voorheen werd juist de (kunstmatig verhoogde) boekwaarde van natuur en milieu gehanteerd om indruk te maken op de politiek. De intrinsieke (actuele) waarde is gelijk aan de marktwaarde, zoals nu de marktwaarde van CO2-uitstoot per ton nog slechts 10% is van de beginwaarde bij de Kyoto-protocol-start. Begrijp dus niet echt hun drive voor de “intrinsieke waarde”.
Dit is de juiste toonzetting naar de politiek toe en ik hoop dat heel veel mensen dit lezen.
Zelf heb ik een iets gedemptere toon aangeslagen op mijn website http://www.jachtargumenten.nl ten eerste omdat ik niet beter kan, maar vooral omdat ik hoopte een bepaalde doelgroep wat inzichten te verschaffen. Namelijk de grote groep goed opgeleide, vooral stedelijke Nederlanders, die zoweinig kaas hebben gegeten van onze natuurlijke realiteit, dat ze menen dat groepen als de PvdD toch wel iets nuttigs doen, althans voor zo ver ze met het onderwerp bezig zijn. Een de-infantilisering van de publieke opinie zou uiteindelijk bij de politiek moeten uitkomen. Althans dit was mijn hoop.
@paul bouwmeester, de huidige natuurorganisaties- althans de genen die daar op kantoor de dienst uitmaken- zijn dusdanig van de rede vervreemd dat argumenten niet helpen, alleen geld en bot machtsvertoon werkt. Een beetje wat we ter academie ook zagen, waar de leuteraars de positie innamen van de echte natuuronderzoekers. Aks het op papier goed lijkt is het goed, dat is ook de mentaliteit van deze tijd, ook in onderwijs en andere beroepsterreinen.
Er zijn vele natuurgebruiksorganisaties die te lang hebben afgewacht en verzuimden een eigen groen verhaal op te tekenen. Nu het al (te) laat is zullen enkelen nog wakker schrikken, en dan met de staart tussen de benen met een visieloos groen light verhaal komen, een beetje ‘duurzaamblabla’ zonder dat men werkelijk zelf snapt wat men zegt, en dat overtuigt nooit helemaal. Het is reactief in plaats van pro-actief. Bij de visserij zie je dat ook, en zo leveren ze de natuur uit aan zichzelf als groen verkopende organisaties, die de natuur misbruiken voor politiek en financieel gewin
Is geen nieuw fenomeen, deze stadse balkon-naturisten, die menen iets te weten van Natuur & Milieu, en deze alarmistische onzin steunen. Deze “dierenliefhebbers” laten hun hond de hele dag op het balkon 4 hoog achter, zoals onlangs weer eens in het nieuws verscheen.