Delfts Blauw tegeltje: De Natuur is niet van natuurorganisaties, maar van ons allemaal

Een lezer van Climategate.nl stuurde deze Delfts Blauwe tegel van een citaat uit ons blog:  ‘De Natuur is niet van Natuurorganisaties, zij is van ons allemaal’. Dank!. Die blog ging over een voorstel voor Nieuwe Natuurfinanciering zoals een Visserij Natuur Fonds: natuurcompensatie van bedrijfsactiviteit financieren via consumptie.Want wat wij hier willen, is dat ons landje mooi blijft en mooier wordt waar mogelijk. Daar zijn naast geld frisse ideeen voor nodig, en soms pijnlijke keuzes die weinig politiek correct zijn. Zachte heelmeesters en subsidiemagneten vergroten hooguit de staatsschuld, waarmee ook budget voor natuur- en cultuuronderhoud wordt uitgehold. Daar bieden wij graag een alternatief voor, en wie zin heeft in mijn groene manifest kan hieronder verder gaan.

Een korte samenvatting van de kern: Iedereen mag zich natuurorganisatie noemen, als het resultaat daar naar is. Resultaat per euro in de natuur is wat telt, niet de groene illusie die marketinggedreven politieke organisaties (de Groene 11) opspelden onder Postcodeloterij-dekking. Dan is er weer veel mogelijk, want al het goede ligt er al. Wij zijn geen vervanging maar aanvulling, er is al veel discussie over de functie van natuur zoals over natuur en gezondheid.

Missie: het alternatief voor fout groen
Wij bieden graag een alternatieve filosofie voor de geideologiseerde, op macht, donateursgelden en subsidies beluste ‘natuurorganisaties’ als (de bureauleiding van) Natuurmonumenten, Vogelbescherming Nederland, Greenpeace(…) of het dieptepunt in deze, het Wereld Natuur Fonds, is mijn hoofdthema sinds ik Scharrelwild schreef, de examentekst Havo in 2008 uit HP de Tijd in 2005.

In dat licht kun je mijn samenwerking met vissers ook zien: ik ben niet van de sector, ik zie onder voorwaarden vissers als partij die aan natuur- en natuureducatie kunnen bijdragen, waar de clubs uit de Groene 11 in verregaande mate corrumpeerden en politiseerden doordat zij op de schoot van de overheid gingen zitten, om zo bij de subsidieruif te blijven.

Communicatiegeneuzel en overheidsgeknuffel werd zo belangrijker dan natuur-effect, een standpunt dat in iets andere vorm ook door mij bewonderde ecologen als Rob Bijlsma delen. Maar laat die vooral voor zichzelf spreken.

Subsidie corrumpeert, evenals die jacht op macht: clubs als Natuurmonumenten steken ook een veelvoud meer budget in politieke en mediamanipulatie +fondsenwerving dan eens deugdelijk monitoren wat hun beheer nu voor effect heeft op biodiversiteit, in handhaving van natuurregels (die ze zelf gewoon overtreden als het uitkomt). En laten ze dat wel doen, dan houden ze de resultaten onder de pet. Of ze herverpachten om niet gekregen natuurgrond maar weer aan boeren, omdat ze liever vele miljoenen euro’s in politieke manipulatie steken dan een gebied zelf inrichten.

We zagen de foto’s die Martijn de Jonge maakte, over hoe Staatsbosbeheer met een propagandafilm de rauwe werkelijkheid achter de Oostvaardersplassen afdekt. We zien hoe clubs als Vogelbescherming Nederland steun betuigen aan de plaatsing van honderden windmolens- ook in Natura 2000 gebied- alles voor de subsidie, de mogelijkheid om ‘in gesprek te blijven’ met een overheid die in  mijn optiek de grootste vijand van de natuur is, dat altijd al was en enkel dankzij de miljarden voor de Ecologische Hoofdstructuur dat even niet leek. Maar die via de natuurbureaucratisering die Natura 2000 heet de natuurtraditie van een eeuw uitholt tot iets dat op papier goed moet lijken.

J’accuse….wát kunnen we wegsnoeien aan fout groen
Wij kunnen zonder Groene 11 die haar resultaat meet aan het campagne-effect in media en de mate waarin ze politici weer voor de gek hielden in samenspraak met pseudowetenschappelijke beleidsvraag gestuurde rapportfabrieken als het Planbureau voor de Leefomgeving: wij kunnen zonder een natuursector die de bureaudiversiteit dient in plaats van zoals zou moeten: de biodiversiteit, wat eigenlijk ook een vreselijk nutteloze term is maar nu eenmaal gangbaar.Wij kunnen zonder liberaal groene graaiers van belastinggelden, zonder windhandel en publiekgeld-verbranding, zonder Rood met een groen verfje of ordinaire kleptomanie met groen excuus.

Wij kunnen prima zonder ‘natuurbeschermers’ die de zwakste of minst populaire partijen wat  pesten om richting donateurs een flink imago te kweken maar die de overheid buiten schot houden bij averechts beleid. Wij kunnen zonder entiteiten die onder de vlag van ‘het Goede Doel’ een eigen handeltje opzetten in keurmerken, daarmee de consumentenvrijheid beknottend op basis van kartelafspraken, politieke spelletjes en persoonlijk gewin.(Stichting de Noordzeel)

Wij kunnen zonder natuurbeschermers die zich verschansen op een vluchtheuvel als het voorzorgbeginsel. Of nog erger ‘intrinsieke waarde’, om discussie over haar bestaanszin en noodzaak van natuur dood te slaan met een beroep op morele superioriteit. Wij kunnen zonder natuur’onderwijzers’ die kindjes bang maken met opgeklopte angst over klimaatopwarming voorzien van Eneco-energieabonnement en Groen Links stemadvies.

De natuurbeweging moet met goede argumenten kunnen uitleggen wat zij toevoegt, waarom we natuur nodig hebben, waarom natuurbescherming zo belangrijk is. En als ze die argumenten niet heeft het beheer van natuur aan betere partijen overlaten met een beter verhaal . Ik heb in mijn lezing voor de Provinciale Staten in Utrecht daar al een voorzetje op gegeven. Bij mijn werk als adviseur bij de rechtzaak tegen de overheid bij de Raad van State heb ik daar al invulling aan gegeven tegen de gecorrumpeerde ‘natuurbeschermers’ van WNF, Waddenvereniging, Natuurmonumenten en andere entiteiten die niet geintereseerd zijn in het natuureffect van de campagnes die ze voorstaan in Natura 2000-gebied.Wij kunnen zonder Wollensokken Wouda die mij zijn rug toekeert zodra ik daarnaar vraag en nog wat orthodoxe milieufossielen met New Age medaillon. Jullie zijn over datum, en stonken daar toch al naar. Op de mestvaalt van de geschiedenis zijn jullie beter op je plek.

Zo, ‘de toon’ is alvast niet goed, wie dat nodig acht mag zich vol dedain afwenden, maar we hoeven niet altijd braaf te zijn en zullen hier een lul gewoon een lul blijven noemen.

Fotograaf Martijn de Jonge toont in Oostvaardersplassen wat Staatsbosbeheer camoufleert: SBB is een op marketing drijvend instituut waar natuur ondergeschikt werd

Uit de as zal herrijzen….
Bleker had het al goed gezien: fout groen diende gesnoeid te worden. Maar we moeten het ontstane gat niet overlaten aan destructieve krachten in de overheid die bezuinigdrift als hoofdmotivatie hebben, of aan de barbaren die natuur louter als hinderpaal willen zien. Ik wil ook geen hetze ontketenen tegen personeel van bestaande natuurorganisaties: er zijn vele beheerders, boswachters en personeelsleden die wél  natuur op 1 zetten en over hun eigen terrein veel meer kunnen vertellen. Het gaat vooral om het bureaucratisch academisch complex daaromheen: de zaag er in.

Is het foute groen van bureauplakkende subsidiemagneten tot juiste proporties gesnoeid, dan kunnen we juist weer bouwen. Iedereen kan daar aan bijdragen, of het nu hoveniers zijn, heempark-verzorgers, kruidhofjes, tuin-enthousiasten, bijenhouders, botanische tuinen, boeren met een waardetoevoegende filosofie die verder gaat dan sneller-meer- groter- harder, ecologisch werkende vissers met goede filosofie en hersens, jagers die ook biotoopverbetering in het agrarische land bedrijven als compensatie voor hun jacht, natuurbetrokken ondernemers of wie dan ook : normale mensen die ons land met groene vingers mooi willen houden en maken, zonder politieke vooringenomenheid. Zijn zijn het DNA van mooier Nederland.

Wij geven kindjes leuk natuuronderwijs in de natuur, zodat de smurf op latere leeftijd nog de kikkers, vlinders, bloempjes en vogeltjes bij naam kent, bangmakerij is voor totalitaire types en Trouw lezers (Koos Dijksterhuis is de enige mentaal gezonde schrijver bij Trouw). Het leuke is dat we het wiel niet hoeven uit te vinden, want al het goede is er al lang. Het dient enkel meer op de voorgrond gezet, waar nu fout groen het vizier van het publiek in media vaak overwoekert.  Daarom verkondig ik ook geen utopie, laat staan revolutie als conservatief liberaal. Hooguit een vorm van positieve evolutie, waar je in Green Philosophy van Roger Scruton al fundamenten vindt.

Leve New Environmentalism, de nieuwe milieubeweging die met behoud van het goede uit de natuurtraditie- zoals neergelegd door Jac P en vele anderen die nu goed werk doen (Schaminee eva)- een frisse weg inslaat. Wat ik kan toevoegen is kritische zin, ideeen en wat mitrailleurvuur :  zoals hier op ons onvolprezen platform climategate.nl – wat mij betreft de mediakern van New Environmentalism in NL- met mijn waarde medebloggers, Dolf, Theo en Hajo.