Alles Verboten! Natuurwet Sharon Dijksma maakt buitenplezier vergunningsplichtig

Plezier buiten is nog legaal, zolang de Natuurwet van Sharon Dijksma en Postcodeloterij BV niet rechtsgeldig is . En dus ging ik gisteren lekker voor de lol in alle vroegte met een eendenjager mee het Tjeukemeer op – vlakbij mijn woonplaats Langweer- om een wilde eend te schieten. Een goede vriend is creatief kok. Hij maakt de bemachtigde eendenborst vandaag klaar als Canard ‘d Orange, en dan eten we dat met genot op bij een glas rode wijn. Dat is de essentie van leven in alle windstreken, in goed gezelschap mogen eten en drinken en daar Het Leven/God voor danken. (kies de optie, afhankelijk van uw gezindte)
Wij hadden geen MSC-keurmerk nodig, of wat voor ecolabel dat uiting geeft aan producentenwantrouwen. Wat mij voldoende lijkt: Ik heb zelf gezien waar de eend vandaan kwam, Friese natuurkwaliteit, en daar kan geen papieren ‘zekerheid’ tegenop of controle van wat voor overheid.

De havik was ook op jacht langs het Tjeukemeer

Hoe het ging?
Ik bespaar u tegelijk de oubollig-romantische jagersverhalen.De jacht is net zo romantisch als de natuur zelf, je gaat op pad om een beest koud te maken. Punt. (vul hier het kaliber naar keuze in) En dat beest eet je dan met genot op.  En wie gelooft nou de ‘als ik niets schiet, geniet ik net zo’-kletskoek, waarmee jagers zich in bochten wringen om salonfahig te worden. Bij jacht vallen weg en doel samen, ze zijn onvervreemdbaar. Waarom dus nog steeds dat geslijm bij de linkse salon met haar Postcodeloterij-miljonairs en betutteltrutten, tenzij je niet in jezelf gelooft?

Boem knalde het hagelgeweer, kwéék kwéék, plons, daar lag zij in het water. De achter onze schuilplaats in het riet schuilende waterral – familie van de meerkoet, maar dan met kromme snavel- krijstte overstuur zijn typische varkenskreet toen het schot viel. En toen keerde de stilte weer, met de ronkende A6 op de achtergrond als Hollandse invulling van dat begrip ‘stilte’ . Ik bedankte de jager, en terwijl we naar huis voeren kwamen we nog een havik tegen, zittend in de met aalscholverschijt gewitte elzen aan het water. Die havik – Germaans Habicht voor haber, hebberd, bemachtiger- was ook op eendenjacht, zodat we als deelnemers van de natuur nog even verwantschap voelden, daar in die lage ochtendzon op het Friese water.  Eerlijker kun je het niet krijgen.

Dit is mevrouw eend zonder veren, zij gaat vanavond met smaak naar binnen…