Lof der Botheid: Dat bejaarde Pieter Winsemius met doorligplek aan poepluier vastgroeien mag

Bij bezoek aan mijn ouders kreeg ik een omvangrijke knipselmap in handen over alle geschrijf over windmolens van afgelopen maand in Friesland. Kort samengevat: niemand wil die 100 megawinstturbines voor enkelen, die Henk Kamp-commandant Pieter Winsemius de gehele Friese bevolking op hun kosten door het keelgat schuift. Vooral niet achter huis. En toch komen ze.

De tegenstanders overheersen, steeds vaker ook met de goede argumenten zoals wij ze al 5 jaar geleden aandroegen: neerkomend op economische en ecologische rentabiliteit. Vervolgens waait het verzet alle kanten op, omdat niemand met verantwoordelijkheid de Waanzin met hoofdletter durft te benoemen, bang om buiten de orde geplaatst te worden. Het gaat van ‘ zet ze in het IJsselmeer’. Voor niet ingewijden: dat is de vloeibare Windowsprullenbak voor NIMBY-Friezen die toevallig ook Natura 2000-gebied heet. Tot ‘zet ze overal neer, behalve het IJsselmeer’, waarbij de coalitie van loterijgeld-clubs zich aansluit (Fryske Gea, Natuurmonumenten), en de subsidiemaffia van Fryslan foar de Wyn: soort zoekt soort.

De bodemlijn lijkt dat Pieter op klassieke wijze van die verdeeldheid gebruik zal gaan maken om te heersen: hij zet de amateurbestuurders met weekdier-ruggengraat ter provincie onder druk, allen -althans in het openbaar- ijverige volgelingen van de Profeet Al Gore. Die Noordelijke No-brainers durven zich niet stevig uit te spreken voor een eigen standpunt op eigen waarneming gebaseerd, zoals onafhankelijk kunstenaar Ids Willemsma wel deed. Maar wie in de politieke arena De Profeet Al Gore betwijfelt verliest alle medestanders onder de kreten  ‘populisme’, want wie waagt het De Deskundigen te betwijfelen?  Dat geldt ook in media, Climategate.nl is uw getuige.

Dus timmeren ze VOOR de volgende Statenverkiezingen de planning dicht, zodat er voor hun opvolgers weinig anders opzit dan de belangrijkste onderscheidende kwaliteit van Friesland- haar open ruimte en toeristische waarde- definitief te verkwanselen, zodat de kiezer opnieuw een rad voor ogen wordt gedraaid. Een-nul voor Het Klimaat en zijn Profeet Al Gore. Als er al iets is dat die molens tegenhoudt, argumenten zullen het niet zijn, alles is al gezegd. Democratische legitimiteit evenmin.

Waarom blijven we ziende blind, en horende doof
Ik onderzoek nu waarom dat kan gebeuren, het ziende blind zijn, de apathische lafheid, de democratische uitholling. En zie de link met wat Winsemius en zijn generatie aan denktrant importeerde bij beleidskwesties, waar alles politiek werd tot sociale omgang aan toe, met pacificatie van het individu als resultaat. En absolute macht van een anonieme machine tot gevolg waar niemand vat op krijgt. Ga er even voor zitten, het is niet voor het klootjesvolk geschreven maar die hebben de publieke omroep wel en GTST.

Daarom nu mijn duiding van oud Milieu-minister Pieter Winsemius (le Milieu betekent toch ‘ criminele wereld’ in het Frans?), die op onze kosten en met de Rijkscoordinatieregeling in de hand de democratie verwoest, onze grondrechten uitholt, het landschap verwoest, en duurzaam de economie om zeep helpt met torenhoge energiebelastingen tot het licht uitgaat, en nu komt het belangrijkste: daadwerkelijk gelooft dat hij met iets goeds bezig is. Dat geloven ze allemaal, terwijl je met 1 vraag kan volstaan: hoe duurzaam- lang goedblijvend- is energie die enkel met exploitatiesubsidies overeind blijft in een land met almaar groeiende rentelasten over de staatsschuld?

Maar Duurzaam is Goed volgens Pieter met Hoofdletter. Want anders deed deze enige Linkse Gutmensch met wollen sokken binnen de Veuveudeu het vast niet. Het is een gelovige in de profeet Al Gore en ‘ De Duurzaamheid’, kind van de Club van Rome, vanzelfsprekend, maar vooral: gelovig in zijn eigen goedheid, en immuun voor iedere kritische bespiegeling die zijn warme zelfgevoel aantast van hogere beschaving‘ Ich bin Gut, soo gut’: dan zal hij zich direct ‘ fijntjes doch ferm uitspreken tegen de verruwing tegenwoordig’. Och ja, die verruwing…

• Pieter Winsemius is kortom in Geen Stijl-terminologie danwel PVV-partijpogrom het archetypische linkse tuig, een Klimazi, het generatie ’68-braaksel dat het goed voor zichzelf regelde drijvend op de bel van Slochteren, om ons met de rekening na te laten, en die een harde klap verdient op zijn..… eeh bureau natuurlijk, om even wakker te schudden. Boem. Hallo heb ik uw aandacht?

Op dit punt en met dit ‘ ruwe taalgebruik’ kets ik vanzelfsprekend af op de defensie van Pieter: och ja, die verruwing. We kiezen een andere schrijfstrategie om zijn olifantenhuid van morele juistheid te doordringen.

Hoe dring ik door Pieter zijn olifantenhuid van morele juistheid en hogere beschaving dan gij?
Laat ik om Pieter te duiden als objectief gezien bijzonder slecht mens, dan een contrast aanbrengen met goede mensen van die zelfde generatie. Dat hij geen excuus heeft aan de Zeitgeist, maar zelf verantwoordelijk is. Mijn ouwelui bijvoorbeeld, maar het hadden ook andere ouders kunnen zijn van andere generatiegenoten die ook realistisch over de wereld en zichzelf bleven, ONDANKS dat ze op de generatiegolf van ’68 surften. U kent ze wel, je ziet ze ’s zondagsochtends als vrijwilliger langs de lijnen van het hockeyveld staan. Ik beschouw mijn ouwelui als typische normale Friezen, en u kent ook vast vergelijkbare doorsnee Nederlanders.
Het zijn babyboomers aan wie alle generatie ’68-pretenties in hun geboorteplaats voorbij gingen behalve de muziek van de Beatles en Stones.Mijn ouwe hield er geen blijvende aandoening aan over. Hij diende met zijn talenten op waardevolle wijze de maatschappij door 40 generaties basisscholl-leerlingen m0eiteloos rekenen en taal bij te brengen. Als vrije vogel liefst zonder het in de laatste 10 jaar gegroeide papieren wantrouwen tegen vaklieden dat we kennen als ‘ Onderwijskunde’ , de aan scholen opgelegde administratieve verantwoordingsdrift die het academisch overschot van sociale pseudowetenschappen, de klasse der deeltijd-intellectuelen die na hun VWO toch verder moesten. Mijn vader was objectief gezien goed voor ons land, en ik ben ‘ grutsk’ op hem: doe het maar eens.

Plaag-instrument ’68 nummer 1: de ismes
Ik doel bij pretentieuze blijvende aandoeningen van ‘ 68 vooral op alle zaken die gericht waren op het veroorzaken van tweespalt, waar eerder overeenstemming was. Tussen generaties en geslachten, autoriteit en onderdaan, leerling en meester. Zoals van vrouwen in tuinbroek die manconcurrent wilden worden (e-MAN-cipatie) om zich dan tot de laatste druppel inkt in hun column in het NRC te verschansen tegen de ‘ Geborneerden’. Werkt Elsbeth Etty er nog? Daar hebben we het ergste nu wel van gehad, al heet iedere opmerking die afwijkt van het dogma ‘vrouwen zijn fantastisch’ nog steeds ‘ seksisme’. Op die ismes en hun politiserende werking van de sociale omgang komen we zo terug, en het opportunistisch gebruik daarvan: een zuivere ‘ 68 erfenis, en 1 van de twee poten waarop de wandelende leugen leunt die Winsemius heet.

Plaaginstrument ’68 nummer 2: het Milluhjeuh in de computer als ieder overheersend risico
Dan de andere poot van wandelende leugen Winsemius. Die komt van types die op basis van computermodel World 1 van de Club van Rome het Milluujeuhh tot risico aller risico’s verklaarden, waarmee de gehele wereldorde omgeturnd moest worden. Gevaren die – afgezien van de evidente rotzooi en asfaltering- alleen door een gespecialiseerde academicus kunnen worden bevestigd met ondoorgrondelijk computermodel, en dan moet je ook nog maar net de juiste treffen. Je verplaatst dan het zelfstandig oordeelsvermogen van je gekozen politici naar ‘ de deskundigen’, zodat je gekozen bestuurders slechts als hun spreekbuis kunnen optreden om niet buiten de orde van het debat te raken.

En sluist zo via de VN en Europa de ene na andere beleidsvorm door de achterdeur als voldongen feit binnen, Natura 2000 is een van de vele, klimaatbeleid is de andere. Plots ligt het op een beleidsbureau, en onze gekozen bestuurders mogen een potje vaseline bedingen om het zo pijnloos mogelijk achter binnen te schuiven. De disussie gaat over de hoeveelheid retevet, niet de zin van het beleid. Want dan ben je al snel ‘populist’ , geen wereldburger.

We komen zo al aardig in de buurt van wat Pieter Winsemius representeert: De politiek-economische en sociale nivellering door respectievelijk ‘ het milieu’ en de ‘ismes’, waardoor alle bestuurlijke kwesties afhankelijk werden van externe ‘deskundigen’ buiten het bereik van burgers, de nieuwe priesterklasse, en waardoor zelfs sociale omgang politiek en juridisch geladen werd. Winsemius is de persoon van het project dat ik Vervreemding 2.0 noem.

De mentale revolutie/mindfuck: waarom zelfstandig waarnemen, onderscheid maken (discrimineren) illegaal is
Laten we eerst de ismes afvinken, die 1 algemene deler hebben: het uitschakelen van je eigen waarneming- en oordeelsvermogen en daaruit volgende individuele pacificatie. Oud was fout bij ‘ 68, zoals bij alle revolutionairen, Karl Marx had al een lange Isis-baard. De generatie ’68 liet de monumentale gebouwen staan, daar wilden ze zelf in wonen. Maar ze verwoesten het gebouw dat Westerse beschaving heette, onder de dekking van het argument een hogere beschaving te stichten van meer vrijheden. En dus mocht alles wat men vroeger goed WAAR nam voortaan niet langer waar zijn. Dankzij een patriarchale waarnemingsvertekening of zo. Of wanneer je al iets juist zag, dan was dat een indruk van iets in revolutionaire ontwikkeling, iemand die aan zijn proces richting Linkse vervolmaking werkt en daar niet in geremd mag worden door jouw ‘ geborneerdheid’.

Een hele generatie op invloedrijke posities en vooral in de overheid leerde ons zo om- ter stimulans van diverse bevrijdingsleren met ‘Het Dier’ als moderne uitwas- niet waar te nemen wat je met je eigen ogen ziet, met beroep op allerlei ‘ ismes’ . Ons eigen economisch politiek oordeelsvermogen- dat bij iedereen beperkingen kent- werd zo verplaatst naar ‘ de deskundigen’. Probeer in een debat nog maar eens zonder deze of gene aangehaalde deskundige aan te komen.

• Of ons oordeelsvermogen kwam in handen van de Staat: artikel 1 van de Grondwet bevat het door de babyboomers ontworpen ‘ Non Discriminatie-artikel’- letterlijk, geen onderscheid maken, waarbij sommigen meer gelijk zijn dan anderen. Onder het mom van vrijheid is ons zo werkelijk alle zelfstandig oordeelsvermogen ontnomen, zodat de staat bij alles volmacht kreeg.

Weinig mensen zien de verwerpelijke kant van wat dit ‘ Non Discriminatie’ betekent: niet waarnemen, onderscheid tussen a en b MOGEN maken.Terwijl helder waarnemen juist BEGINT bij onderscheid KUNNEN maken, discrimineren tussen goed en kwaad, mooi en lelijk, Yin en Yang, ieder naar zijn eigen voorkeur. Wat je kunt tolereren hoef je niet beslist gedwongen te ACCEPteren. Immers, dat is onvrijheid, want iemand dwingt jouw bij acceptatie zijn of haar keuzes te adopteren als eigen waardenpatroon.

 

In plaats van ‘I beg to differ’, krijg je ‘I command you conformity’. Je ziet die conformiteitsdwang aan jeugdkleding met alle subcultuurtjes die een zeer grote mentale eenvormigheid verhullen met schijn-uniciteit die weinig meer onderscheid etaleeert dan een eigen consumptieve levensstijl, smaakjes. Wie zich anders voordoet is binnen, wie anders IS valt er uit.

Uit het tegendeel van waarnemen wat je ziet en daarvoor gaan staan, volgde ook het Eerste Gebod van deze tijd:

• Gij zult niet oordelen= gij zult niet waarnemen wat gij ziet. Behalve de oordelaar: may he be loaded with contempt.

Virtuele waarheid boven wat je waarneemt: alles politiek gevoelig en onbespreekbaar
Terwijl iedereen met boerenverstand al uit zichzelf WEET dat je een onmogelijke uitgangssituatie als gebod oplegt met de rigide Artikel 1-Grondwetkerk. Wat is een ‘eerste indruk’ van iemand anders dan een oordeel, waarbij je onderscheid maakt, discrimineert? Je hebt anno 2014 echter al de grondwet overtreden, wanneer die gene van jouw openlijk uitgesproken eerste indruk een juridisch punt zou maken, zich ‘ gestigmatiseerd’ zou voelen: alle sociale omgang is politiek geworden.

Misschien omdat we door decennia media-indoctrinatie leerden NIET waar te nemen wat we zien: of daar in ieder geval niet te veel op te leunen bij majeure maatschappelijke beslissingen. Ook is het gros van ons wereldbeeld afkomstig uit tweede, derde of vierde hand via een beeldscherm. Zo hangen we veel virtuele waarheden aan, soms of zelfs vaak tegen wat we waarnemen, ruiken, voelen en proeven: voor waar nemen door waarneming. Er is dus zowel in de wijze WAAROP we waarnemen iets verandert, als de wijze waarop wij waarneming mogen interpreteren.

De absolute bedrijfsheilige en held van het seculiere Westen: wie overtreft mijn high score?
Zo is nu dus ons eigen oordeelsvermogen illegaal verklaard bij Grondwet. Alle omgang is politiek. En we kiezen liever virtuele waarheden die zijn toegestaan dan waarneembare waarheden die niet mogen. Zo komen we bij de onaantastbare bedrijfsheilige van het Westen waarover wij hier volstrekt geen oordeel mogen hebben, de held ontworpen door de generatie Winsemius, die de high score haalt op de ladder van politieke correctheid, als volmaakt wezen met morele immuniteit die ons tot vervelens toe schel bemoedert: oordeel niet.

De gehandicapte kleurling geimmigreerde homoseksueel allochtone onderdrukte maar zelfstandige vrouw met Max-Havelaar Ecokeurmerk tegen kernenergie voor het klimaat die seksueel vrijgevochten is.

Je moet een beetje ambitie tonen: probeert u daar maar eens overheen te komen.

Gedwongen acceptatie vermomd als tolerantie
Een ieder die zich door mij gekwetst kan voelen, mag zich dankzij dit perverse Artikel 1 op een of ander isme beroepen, en mij met de staat als backup het leven zuur maken.  In plaats van dat we het onderling regelen, of nog beter: elkaar gewoon in wederzijdse disrespect in eigen levenssfeer met rust laten. Immers, alle mensen zijn gelijk, maar sommigen zijn meer gelijk dan anderen. Waarom moet ik andermans abjecte denkbeelden accepteren of volgens mijn waardenpatroon verwerpelijke levenswijze? Zolang mijn gelijk niet over lijken gaat, waar praten we dan over….De ‘ tolerantie’ van ‘ 68,- begin jaren ’80 in de grondwet gebonjourd – is dus geen tolerantie die zich op vrijheid baseert, maar haar tegendeel:

gedwongen acceptatie met de staat als backup.

Hoezo vrije meningsuiting? Je mag die mening ventileren die geaccepteerd is volgens heersende dogmatiek van de Westerse kauwgomcultuur, of wordt anders als pathologisch, ‘ gefrustreerd’  weggehoond, liefst voorzien van wat deskundologische pseudowetenschappen. Ik wil maar zeggen: onder het mom van vrijheid is ons nogal wat onvrijheid door het keelgat geschoven, en iedereen accepteerde dat gelaten, met de sociale probleemwijken en criminalisering, gezinsontwrichting en tokkiesering van de maatschappij tot gevolg. We hebben geleerd andermans wangedrag gedwongen te accepteren.

Wat heeft Artikel 1 van de Grondwet nu met het milieu te maken?
Laten we dan nu die twee eindjes aan elkaar knopen, met angst als onderliggende motivatie:

1. Gij zult niet oordelen, het conformiteitscommando leidt tot sociale verlamming, en het niet MOGEN oplossen van sociale kwesties op basis van boerenverstand, uit angst buiten de politieke orde gebonjourd te worden. Ook hier kunnen we alleen met ‘ deskundigen’ -teams volstaan die miljarden verslinden achter een papieren muur die legitimiteit geeft aan ontlopen van eigen verantwoordelijkheid. Waar je het met een klap van een dubbeltje had kunnen oplossen.
2. Het Milieu is die andere sociale dwangbuis die ons eigen oordeelsvermogen overdraagt aan de staat en De Deskundige, die altijd pleit voor Meer Bureaucratie en Controle, risicobeheersing verlegd van het individu en zijn eigen oordeelsvermogen/verantwoordelijkheid naar een externe entiteit. Dit leidt met het voorzorgprincipe tot volledige economische verlamming en vernietiging, ik geef ons land nog 10 jaar.

Het Planbureau voor een Bureaucratische Leefomgeving
De milieu- activisten werden ambtenaar, zochten ‘ wetenschappelijke’ rechtvaardiging voor steeds meer detailbeleid nadat de ergste rotzooi was opgeruimd, en vonden die in mede-afgestudeerden. Samen vormden zij wat ik noem ‘ het Bureaucratisch Academisch Complex’, dat milieuprobleem na milieuprobleem verabsoluteert onder dekking van academische noodzaak. Het Planbureau voor de Leefomgeving, dat soort clubs. Wie op basis van waarneming vervolgens stelt: is het wel zo erg, plaatst zich buiten de orde. Het debat wordt enkel op autoriteit gevoerd, wie kan zich achter de meeste deskundigen verschuilen. En van een instituut kan het individu, een moedige bestuurder of politicus niet winnen. Kortom, je begint als bestuurder die goed wil als monddode in een milieudebat en moet van zeer goede huize komen om je waarneming tot waarheid te laten worden.

Neem niets van mij aan, maar neem zelf gewoon waar: waar ziet u die Ernstige Ecologische Crisis in de uitpuilende schappen van de Albert Heijn, in het park waar uw kinderen spelen, het verjaardagsfeestje met net iets te veel lekkere hapjes en wijn? Is die echt zo erg als ‘ men’ zegt. Die ‘ men’ is heel belangrijk als autoriteit, hij beslist alles in Nederland, maar wie is hij?. Die ‘men’ is De Staat en De Deskundige, die voor ons beslissen wat we wel en niet belangrijk moeten vinden op onze kosten.

Ze, ‘ Men’ , De Ander doet het maar nooit ik zelf meer, en je kunt zelf toch niets meer doen
Zo zijn we dan beland in de intellectuele situatie ‘ gij zult niet waarnemen wat gij ziet’ die maakt dat- terwijl iedereen ziet en ten diepste weet dat ze nergens goed voor zijn- toch doorduwen wat van het papier en Pieter Winsemius moet;

We stemmen in met een virtuele oplossing voor een virtueel probleem in computermodellen dat alleen deskundigen voor ons kunnen en mogen beoordelen. En waarvan gezagsdragers hun eigen uitleg aan ons mogen opleggen. Waar ze ons al met allerlei sociale ‘ismes’ het recht ontzegden om zelf over anderen te oordelen naar goeddunken. Wat we in het windmolendebat zien en de totaal afwezige kosten-batenanalyse vooraf, op bevel van een papieren decreet uit Brussel en Den Haag dat realistischer wordt dan de wensen van mensen over wie het wordt uitgestort? Het is gelijk aan wat we in andere kwesties al zagen van migratie tot onderwijs. We zien dat we niet mogen waarnemen wat we zien, en daarnaar mogen handelen. De deskundigen beslissen voor ons, ‘men’ , de staat, een amorfe entiteit die zijn eigen belangen koestert.

Niemand in positie met verantwoordelijkheid kan of durft daar tegenin te gaan, want tegen De Staat en De Deskundige is het zelfstandig waarnemend individu direct af: buiten de orde van het debat. 1 van beide of allebeide moet je achter je hebben, voor er iets gebeuren kan.

Zo krijg je beleid waar wij zelfs geen enkel oordeel over MOGEN uiten, maar wel met miljarden euro’s lastenverzwaring voor mogen kromliggen. Wanneer je de zelfverklaarde deskundigheid der deskundigen aan kritiek onderwerpt heet je plots ‘klimaatontkenner’ met verwijzing naar holocaustontkenning, je bent in de orde der onverantwoorde burgers geplaatst.
Gij zult niet oordelen, vooral niet over de zelfverklaarde deskundigen en zij van het establishment die zich daarmee identificeren voor politiek gewin. Zo kun je verklaren waarom bij onze politici iedere ruggengraat ontbreekt. Zodra je afwijkt van conformiteit in iets complexere dossiers dan ‘wat eten we vanavond’ , de dwang van ismes, je verlaat op eigen oordeel in plaats van het virtueel oordeel van ‘ de deskundigen’ om achter te schuilen. Dan ben je af.

De sociale ‘wetenschap’ als sociaal pacificatie instrument van ’68 en claim op je ziel
Er blijft iets knagen. Bij mij is een lul nog steeds gewoon een lul en geen sociale constructie. Mijn mooiste levenservaringen kreeg ik niet via een schermpje maar van vlees en bloed, met geuren en kleuren, en de natuur – het echt bestaande- als basis. Bij u ook niet, want ergens is het leven ook weer heel simpel. Niemand gelooft die ismes eigenlijk ten diepste, omdat je ZIET dat ze mentale inperkingen zijn van je waarneming en intuitie. Ik heb geen sociale wetenschap nodig om te weten hoe mensen werken. Iedereen met 30 jaar of meer levenservaring en enige herseninhoud is sociaal deskundige. Iedere onderwijzer die vakman is kan zonder enig onderwijskundig wantrouwen kindjes kennis bijbrengen, zonder de angst ze blijvend te beschadigen, een angst waarop die hele deskundigheidsindustrie drijft.

Laat staan dat ik me door 1 of andere miep afgestudeerd in de Boerenwijsheidsbegeerte (Spiegelogie) of Klassieke Leuterkunde (Communicatiewetenschappen) laat vertellen hoe ik in elkaar steek. Liever neem ik de wijsheid van eeuwen met me mee van West en Oost. Want al dat psychogebabbel en gesociologiseer is allereerst niet een daad van kennisonderwijs, maar een claim op mijn persoonlijke ruimte. Mijn gedrag deskundologiseren om mij zo te pacificeren, in een hok gevangen zetten met allerlei justso-stories. De sociale wetenschap is een sociale pacificatieleer, en maakte juist dankzij de 68-representanten een hoge vlucht: omdat ze het tegendeel van onze waarneming wetenschappelijke standing wilden geven. Het niet waargenomen omgorden met deskundigen die met autoriteit voor waar kunnen opdringen, tegen wat je waarneemt in.

De Grote Derde Sociale Hoofdwet van Rypke ontvouwen: Pieter Winsemius is een lul!
Zo komen we dan dus bij mijn theorie van alles, de generatie 68 complottheorie met Pieter Winsemius als meest laaghartige, meelmuilige, schijnheilige misdadige arrogante vervelende zwijnerige klootzakkige representant daarvan. Iemand die onder het mom van beschaving en hogere kennis de akeligste dingen uitricht, de meest vieze leugens verkoopt zonder daarvoor verantwoording voor af te hoeven leggen, mede omdat hij van de machine deel uitmaakt die ‘ men’ heet.

Want daar praten we dan toch over. Zijn generatie heeft onder de vlag van vrijheid alles gedaan om ons mentaal te pacificeren, zodat ze ons vrije Westen nivelleerden in sociaal en economisch opzicht, om er zelf met de buit vandoor te gaan, hetzij naar Toscane of elders.. Op sociaal niveau via allerlei ismes, zodat je met een dubbeltje niet meer mag oplossen wat ook met miljarden kan. En via ‘ het milieu’ wordt – nadat de echte rotzooi aan kant is- onze economie en boerenstand gemuilkorfd/genivelleerd, door risico’s die alleen ‘ deskundigen’ kennen uit te vergroten. Om zo opgeblazen problemen met tientallen miljarden euro’s per jaar virtueel op te lossen, waar we voor een dubbeltje echt bestaande kwesties in het nu kunnen verzorgen- zoals slecht verzorgde ouderen in verzorgingscentra, of een mooi onderhouden Heempark. We hebben nu een andere Urgenda, die louter op virtuele waarheden draait, gedragen door ‘ deskundigen’  in plaats van hier en nu van normale mensen met realistisch zelf- en wereldbeeld.

En dit alles, omdat het met moreel excuus vermomde graaicircuit rond de ’68- representanten van ‘ deskundigen’, loterijgeldverslinders en NGOs baat hebben bij zo duur mogelijke oplossingen met in hun zakken vloeiend gemeenschapsgeld, bij het in stand houden van problematiek, niet bij effectief beleid. Een Leviathan die de overheid als rugdekking kreeg om ons leeg te graaien en te muilkorven met immer meer regulering, gevoed door een ‘ beleidsnoodzaak’ van deskundigen die via de paniekindustrie- massamedia- ons klaarstomen voor slavernij, om braaf batterijtje te blijven in de matrix als gelddonor. Want zonder bestedingsruimte zit je gevangen, je kunt geen kant meer op.

Geef de bejaarde Pieter Winsemius een persoonsgebonden zorgbudget van NUL euro in platbezuinigde zorgfabriek!
Dat is wat Pieter Winsemius voor mij representeert. Ik wens hem dan ook alle slechts toe, zoals een persoonsgebonden zorgbudget van 0 euro in een afbezuinigde zorgfabriek, waar hij eenzaam achter de ramen starend naar de miljardenverslindende winstmolens mag gluren, die het kapitaal naar subsidiemiljonairs sluizen. Geld dat ook naar kwesties van echt bestaande mensen had kunnen gaan met voelbare risico’s in het hier en nu. In plaats van die 0,8 graden minder koude aarde van zijn profeet Al Gore en andere op de CO2-bubbel cashende Liberaal Groene maffia.

Bezuinigingen? Moge de dementerende Pieter Winsemius met doorligplekken aan zijn poepluier vastgroeien, met de rond zijn mond aangekoekte vla opgedroogd op zijn wangen wegrotten in zijn stoel tot de meer in haar sms-jes geinteresseerde uitzendkracht hem na een week in zijn leunstoel pas opmerkt:

‘ oeps foutje’ , Jeaneettt, kamer 3..… mm Oh nee, ik heb ‘m niet gevonden, anders krijg ik er alleen maar gedoe mee, laat die trut het maar opruimen.’ Typ typ typ typ. ‘ Ja hoi, met Sherida, ik heb net een smsje van die jongen gehad iueeewww haaaaaa, ik zwirretje hij zit echt achter mij aan joh, pss ik heb hier een man die volgens mij dood is, ja echt…’

En daarom dus de titel Lof der Botheid: de vals beschaafden als Pieter van het Milieu zijn de ware botteriken, geen scherp proza kan de laagheid van het handelen der Winsemiussen in ethisch dieptepunt overtreffen.