De van het WNF afkomstige reclameman Marc van den Tweel (165.000 euro salaris), nu directeur Natuurmonumenten, lanceerde gisteren veruit de meest leugenachtige campagne in de geschiedenis van het bestaan van deze ooit sjieke organisatie. Hij stuurt vrijwilligers per 6 februari langs de deuren met collectebus om zo de half miljoen euro salaris voor de 3koppige directie bij elkaar te bedelen.
Zogenaamd voor ‘bedreigde diersoorten’, die niet bedreigd zijn en nooit met geld van Natuurmonumenten geholpen maar met belastinggeld en vrijwilligers van andere natuurclubs. In de campagne verkoopt Van den Tweel meerdere ‘creatieve waarheidsinterpretaties’, die we hier puntsgewijs nog eens opsommen, en reeds vaker behandelden.
Mijn suggestie is dat een vulgair mens als Van den Tweel de goede naam van Natuurmonumenten niet verder bederft, het erfgoed van Jac P Thijsse respecteert in plaats van er met zijn reclamepiemel overheen te plassen en zo spoedig mogelijk plaatsmaakt voor een directeur die de kernwaarden belichaamt van Thijsse. En de directie kan fors teruggezet in salaris, waar zij nu een half miljoen euro binnen graaien.
Bedreigde soorten die niet bedreigd zijn, of met geld Natuurmonumenten geholpen
De soorten die Natuuronumenten selecteerde op fotogeniek uiterlijk als de kerkuil zijn NOOIT door enige activiteit van Natuurmonumenten geholpen, maar door de werkgroep Kerkuilen en al lang niet meer bedreigd, hoewel ze nog op een Rode Lijst blijven hangen. Sterker nog, met afgelopen muizenjaar gaat een nieuw broedrecord de geschiedenis boeken in bij deze uil. Meer zachte winters zijn een belangrijke factor die maken dat meer kerkuilen overleven. De uil floreert dus al zonder een cent van Natuurmonumenten. De otter krijgt haar tunnels al gefinancierd door de staat, die ook zijn herintroductie betaalde. De gefotoshopte en fris gekapte diersoorten die op de campagnefoto’s de argeloze goedwillende aanstaren en 3 euro per sms vragen zijn een typische WNF truc.
15 procent
De nieuwe campagnemantra van Natuurmonumenten is nu dat Nederland ‘maar’ 15 procent natuuroppervlak heeft, terwijl we alleen al 11 procent aan bosoppervlak hebben. Tel daar het Ijsselmeer bij, de Waddenzee, plassen, meren, heidevelden, moerassen en je komt hoger uit, en zeker in vergelijking met buurlanden scoren we relatief juist goed. Waar halen ze dit getal dus vandaan?
In de Kampioen van december 2014 zwetste Marc van den Tweel tegen Nederlandse ANWB-leden ook al op de zelfde manier over de staat van onze natuur en de verdiensten van Natuurmonumenten. Dit blog behandelt de evolutie van de hier weer verkondigde leugen die bij WNF/PBL afkomstig is: dat we na Malta de minste natuur zouden hebben, 15 procent ‘van het grondoppervlak’. Nederland heeft per december 2013 echter meer Natura 2000-gebied aangemeld dan Groot Brittannie, Belgie, Denemarken, Ierland, Frankrijk en vele andere EU-landen en meer nationaal beschermd natuurgebied dan onze buurlanden.
Johan van de Gronden van het Wereld Natuur Fonds verkondigde al aan wie het wilde horen- waaronder de Kamercommissie over de Ecologische Hoofd Structuur in februari 2011 de mooi bekkende slogan ‘we zijn na Malta het soortenarmste land van Europa’. Die slagzin was waarschijnlijk bedacht door zijn toenmalig reclamestrateeg Marc van den Tweel. Hij is losjes gebaseerd op beweringen van het Planbureau voor de Leefomgeving, die ‘berekenden’ dat wij nog maar 15 procent van de biodiversiteit over zouden hebben sinds 1700. Hoe weet het PBL dat?
Het PBL kiest dat jaartal omdat toen de Industriele Revolutie nog moest beginnen, wat geen ecologisch wetenschappelijke keuze is voor ‘natuurlijke’ referenties’ maar een politieke: het idee dat turfstekende en boskappende Middeleeuwers hout stokende ijzerindustrie, danwel roofbouwende veeboeren ‘goed’ voor de natuur waren kan eco-historisch gezien bij het vuilnis. De Adel had in de 13de eeuw de hele duinen al leeggejaagd vanuit het Valkhuis bij het Binnenhof (nu Ministerie Algemene Zaken) en Teylingen, zodat ze het jachtslot Het Loo voor 1700 op de iets minder leeggejaagde de Veluwe stichtten. Waar rond 1900 alsnog praktisch alle edelherten en zwijnen waren uitgeroeid. Het ree- nu algemeen- was in 1700 verdwenen in grote delen van Europa waaronder NL door overbejaging. Maar nee, ze hadden geen stoommachine (fossiele brandstof) en kunstmest (stikstof), 2 onderdelen waarop het PBL de beleidsmachine van Sharon Dijksma voert met studies.
De media-evolutie van een groene leugen
Dat getal ‘ 15 procent’ evolueerde al snel in media tot ‘sinds 1900’. Dat jaartal is weer 1 van de ijkjaren waarop onze natuurlandschappen zouden moeten lijken, van kleinschalige boerennatuurlandschapjes, heideveldjes en stuifzanden. Maar oorspronkelijk in de Natuurbalans 2009 staat toch echt 1700.
Hoe bepalen ze die 15 procent? Het Planbureau meet hier echter niet biodiversiteit/natuurtrends volgens de internationaal gangbare manier hoeveel soorten we verloren of afgenomen aantallen per soort. Het is een theoretische slag in de lucht gebaseerd op politieke keuzes. Het PBL berekent de mate waarin menselijke invloed in onze natuur afwezig zou zijn. Dat in een land met 17 miljoen mensen een 85 procent intensievere menselijke invloed heerst dan met 1-2 miljoen mensen zonder ANWB-lidmaatschap en vrije tijd om de natuur plat te lopen: we nemen het direct aan.
Maar dat betekent dus niet dat nog maar 15 procent van ‘de biodiversiteit’ over is of dat wat wij in Nederland ‘natuur noemen’. Alle ‘oorspronkelijke natuur’ (oerbos) was in 1700 ook al grotendeels verdwenen, en in 1800 lag ons bosoppervlak op historisch dieptepunt. Sindsdien groeide dat bosoppervlak met een factor 3,5. Onze natuur lijkt dus meer op de ‘oorspronkelijke natuur’ dan vroeger. Wanneer je natuur definieert als ‘geen mensen’ hebben we 0 procent natuur. Pas als we alle dijken doorsteken kan weer iets van herstel optreden.
Marc van den Tweel treedt aan en ‘direct 1 miljoen meer natuurbezoekers’
Nu duikt ’15 procent over’ dus in steeds nieuwe gedaanten weer op uit de zelfde monden van WNF en Natuurmonumenten-personeel. Bij Johan van de Gronden was ’15 procent van de biodiversiteit over’ . Bij Marc van den Tweel in de Kampioen gaat de 15 procent een geheel eigen nieuw leven leiden: hij beweert nu dat maar 15 procent van het Nederlandse grondoppervlak natuur is. Hij ruilt dus biodiversiteit in voor natuuroppervlak (corrigeer mij als ik ongelijk heb), wat is het verschil ook als je reclamestrateeg bent en van ecologie nooit enige kaas at.We zien nog iets wonderlijks: Van den Tweel treedt aan, en direct krijgt Natuurmonumenten een miljoen meer bezoekers, aldus Van den Tweel. (terwijl sinds zijn aantreden Natuurmonumenten netto 6000 leden verloor)
De laatste jaren heeft de natuur aan populariteit gewonnen, meent Van den Tweel. Dat ziet hij terug in de bezoekerscijfers. Twee jaar geleden trokken de Natuurmonumenten beheerde gebieden vijf miljoen bezoekers, vorig jaar zes miljoen. Gevolg is natuurlijk wel dat het druk is in onze natuurgebieden. Slechts 15 procent van het Nederlandse grondoppervlak is natuur, waarmee we na Malta het minste natuur hebben van heel Europa.
De Malta-slogan is gebleven, maar de 15 procent gaat nu plots over grondoppervlak. Maakt dat wat uit? Ja.
De Malta-vergelijking slaat alleen op de PBL-vergelijking voor biodiversiteit, niet op grondoppervlak.
Natuur in Nederland, is/heet alle gebied dat op 1 of andere wijze onder de Natuurbeschermingswet valt. De 15 procent gaat niet op voor Natura 2000-oppervlak dat Nederland reserveerde in december 2013 volgens de Natura 2000 barometer. Exclusief mariene gebieden had Nederland 13,4 procent van haar totale oppervlak van 41526 vierkante kilometer gereserveerd voor Natura 2000. Bij de Britten (8,5 procent) en de Denen (8,3 procent), de Fransen (12,6) en Belgen (12,7) ligt dat lager dan de Maltezen met hun 12,8 procent, en ook de Ieren (13,1 procent) scoren lager dan Nederland.
Van het droge grondoppervlak van Nederland van 33883 vierkante kilometer valt 10,2 procent onder Natura 2000. Echter, volgens het zelfde PBL dat ons land via de computer berooft van 85 procent van haar biodiversiteit sinds 1700, ligt de helft van gebied uit de Ecologische Hoofd Structuur BUITEN Natura 2000. Tussen 1990 en 2000 werd daarvoor 50.000 hectare landbouwgrond uit productie genomen en aan Natuurmonumenten, Staatsbosbeheer en de Landschappen gegeven. Sinds 2004 kreeg Natuurmonumenten nog eens 20.000 hectare kado van de overheid. Op het kaartje kun je al zien, welk fors oppervlak dat bij afronding moet zijn, zodat we qua grondoppervlak onder natuurwetgeving eerder rond de 20 procent komen.
Bij volledige realisatie (7258 vierkante kilometer) van de Ecologische Hoofd Structuur zou 18 procent van ons land daar onder vallen (inclusief binnenwater, exclusief zee), en dan liggen daarbuiten nog 21 zogenaamde Natuurbeschermingswet-gebieden. Tellen we mariene gebieden er bij, dan valt nu de gehele Noordzee in onze EEZ onder de Natuurbeschermingswet, en heeft Nederland voor Natura 2000 10 maal maar MEER zee-oppervlak aangemeld voor Natura 2000 dan een groot land als Spanje. Dan nog, waar ons deltaland qua natuur in uitblinkt is nu net het waterige natuurgebied. Wanneer je dat niet wilt meerekenen, gooi je dus ook alle oppervlak overboord waarvoor jaarlijks miljoenen trekvogels ons land aan doen.
Laat Natuurmonumenten niet verder achteruitgaan, Marc van den Tweel stap op!
Dus wat moet je denken, als een directeur van Natuurmonumenten zo weinig met de feiten over onze natuur op heeft? Van den Tweel is ook verantwoordelijk voor het van WNF geleende advertentiebeleid, dat we in de Kampioen paginagroot terugzien: Waarin gefotoshopte en fris gekapte otters roepen dat ze uitsterven, tenzij u een SMS van 3 euro stuurt om het salaris van Marc te financieren. (Feit: de herintroductie van en hulp aan de otter in Nederland via 3-4 ton euro kostende ottertunnels verloopt volledig op publieke kosten)
Marc van den Tweel, stap toch op en plas niet langer met je reclamepiemel over het erfgoed van Jac P.
Deze mijnheer zoekt een nieuwe baan, misschien is het wat?
http://www.dvhn.nl/nieuws/groningen/vertrek-van-der-velde-bij-milieuclub-is-geldkwestie-12166583.html