De Waddenbison op Schier moet helpen bij het verbouwen van soorten die subsidie opleveren voor Natuurmonumenten en ‘draagvlak’
Het einddoel van de Ecologische Hoofd Structuur (EHS), het nationale natuurnet in haar originele vorm is al 2 jaar geleden onder Henk Bleker gehaald, zo blijkt wanneer je de opgave uit het Natuurbeleidsplan 1990 vergelijkt met het aantal op 1 januari 2013 door de staat aangekochte hectares. Er zou 90.000 hectare ‘nieuwe natuur’ komen, omgevormde boerengrond en die 90.000 hectare was onder Henk Bleker al aangekocht VOOR het kabinet Rutte 1 op november 2012 viel, plus daarnaast ruim 10.000 hectare voor ‘natuur rond de stad’ (recreatiebosjes op boerenland). Alle anti-propaganda door onze groene NGO’s over ‘de verblekering’ en hun cheerleaders bij de zelfbenoemde kwaliteitspers verbleekte dit simpele feit.
De halvering van het natuuraankoopbudget door Bleker was dan ook niet meer dan terecht. Temeer omdat in 2009 volgens de Natuurbalans 2010 liefst 42.000 hectare van die grond nog niet was ingericht, om niet vergeven aan 3 natuurclubs (bijna de helft van alle reeds aangekochte grond) Sharon Dijksma draaide die budgethalvering terug, en gaf haar politieke vrienden bij groene clubs weer 200 miljoen euro per jaar extra. Volgens ecoloog Rob Bijlsma heeft Bleker dan ook geen enkel effect gehad op natuurclubs als Natuurmonumenten, die nog steeds veel te veel geld te besteden hebben. Dat klopt ook, want in 2013 kreeg Natuurmonumenten weer 10 miljoen euro subsidies meer dan begroot.
150.000 hectare waarvan 60.000 hectare boerengrond
Volgens Natuurmonumenten zou het EHS-einddoel qua oppervlakte 728.500 hectare bedragen (ook op Wikipedia is dat te zien). Maar dat doel is (aldus NM) door Sharon Dijksma (Kabinet Rutte 2) bijgesteld naar 680.000 inclusief Natura 2000 gebied, waar het volgens Wikipedia bij 600.000 hectare zou blijven onder staatssecretaris boer Henk Bleker (Kabinet Rutte 1). Wat niemand vertelde is dat die oppervlakte van 600.000 exact het getal aan hectares is die in het oorspronkelijke Natuurbeleidsplan bedoeld was.
Dit plan uit 1990 voegde het woord ‘verbindingszone’ toe aan ons vocabulaire waarbij de groene beleidslegers ecologische pleisters tussen gebieden zouden plakken.
Bedenk dat de EHS tot stand kwam onder boer Gerrit Braks van het CDA als minister van Landbouw Natuur en Visserij. Dit ministerie is een traditionele CDA-post die later door een andere boer Cees Veerman werd ingevuld, van 2007 tot 2011 voorzitter van Natuurmonumenten. In de originele bron waarin de EHS werd ontvouwen – het Natuurbeleidsplan- is de door Natuurmonumenten genoemde 728.500 hectare nergens te vinden. Wel de 600.000 hectare waar boer Bleker later weer op inzette. Sterker nog, er zou 150.000 hectare grond aan de landbouw worden onttrokken en toegevoegd aan het ‘kerngebied’ van 450.000 hectare (de bestaande natuurgebieden ). Dat is samen 600.000 hectare ‘natuur’.
Daarbij zou 50.000 hectare ‘natuurontwikkelingsgebied’ worden ingericht: dat is het echte omvormen van landbouwgebied naar plasdrasterrein vol pitrus en met oerkoeien om in handen te komen van de Terrein Beherende Organisaties. En in het Kerngebied zou 40.000 hectare landbouwgrond via herinrichting bij de bestaande natuur worden gevoegd. Samen 90.000 hectare ‘echt’ nieuwe natuur. De overige opgave in hectares zou op papier weliswaar aan landbouw onttrokken worden, maar nog wel grotendeels in boerenhanden blijven. We zien dat onder boer Braks naarstig werd gezocht om de toen al klagende en van subsidies aan elkaar hangende boerenstand van nieuwe inkomstenbronnen te voorzien.
‘Nieuwe Natuur’ van het Munnikenland, ten koste van oude natuur…
Soorten verbouwen, graan verbouwen, bieten verbouwen
Zo wilde boer Braks de ‘Bergboerenregeling’ aanspreken om deze op papier ‘nieuwe natuur’ te beheren. Wie bieten kan verbouwen, die kan ook ‘doelsoorten’ verbouwen, zo was de gedachte. De boeren zouden dan tot 280 gulden per hectare als ‘ natuurhandicap’-vergoeding krijgen, meer dan de 170 euro beheerssubsidie die natuurbeheerders te wachten stond. Oftewel, de EHS was vooral een boerenproject, bedoeld om na de graanprotesten in Den Haag door uit Groningen opmarcherende boeren ze een nieuw perspectie te bieden: als soortenverbouwer.
Dankzij de EHS kwam de natuurbeweging defintief op schoot van het ministerie te zitten, de hand ophoudend bij een vloeiende subsidiepot. Zij kopieerden ook het proza over ‘draagvlak’ waar het in het Natuurbeleidsplan al van wemelt. Nu zijn ook alle terreinbeheerders van Natuurmonumenten cs soortboeren geworden, die ten koste van bestaande natuur ‘nieuwe natuur’ met shovel en zaag ‘creeren’, zodra hier subsidie voor komt. Of zoals Staatsbosbeheer deed bij de Oostvaardersplassen: het habitat van ringslangen vernietigen, omdat ze Life-subsidies krijgen voor een toeristische plek.
Hoe groter het ‘zitvlak’, hoe kleiner het ‘draagvlak’.
Hoe lang moeten wij nog ons voedsel ophalen in derde wereld landen waar honger een veel voorkomend probleem is? Als je dan ook nog eens kijkt naar de productie van onzinnige biobrandstof dan parasiteren wij op de armoede in de wereld.
En nu graag on topic: waar het hier om gaat is dat Natuurmonumenten geslaagd campagne voerde tegen Bleker, wat eigenlijk een strijd is tussen CDA en PvdA, want de mediastrateeg van Natuurmonumenten- Tino Wallaart, oud journalist Vrij Nederland- werkt ook voor de PvdA-partijbureau en is vrienden met Wouter Bos.
En met Dijksma hebben ze een makkelijk beinvloedbaar PvdA-gansje geinstalleerd…