Sharon Dijksma legt ten onrechte een verband tussen waterbeleid en gunstige gevolgen voor schelpdieren en visserij wanneer ze Kamervragen beantwoord van de 50+-partij die aandringt op de bescherming van weekdieren, zoals schelpdieren in relatie tot visserij. Terwijl het bij beantwoording van Kamervragen reeds een half jaar afgeronde ANT-onderzoek (Autonoom Neergaande Trend) van Deltares duidelijk toonde dat schelpdieren negatief worden beinvloed door het anti-fosfaatbeleid van de regering sinds 1987, antwoordt Dijksma:
20. Het lid van de 50PLUS/Klein-fractie stelt dat het wetsvoorstel nauwelijks bescherming biedt aan vissen, weekdieren en zoetwatervissen, net zo min als de visserijwetgeving dit dekt en vraagt om een oplossing hiervoor.
De bescherming van vissen en weekdieren in zoet, zout of brak water heeft betrekking op het beperken van negatieve invloeden van vier factoren. In de eerste plaats de kwaliteit van het water. Vooral weekdieren zijn gebaat bij een goede kwaliteit van het water. De milieuwetgeving (Waterwet, Wet milieubeheer, Meststoffenwet, Wet bodembescherming, Wet gewasbeschermingsmiddelen en biociden) voorziet in regels ter bescherming van de algemene waterkwaliteit.
Het beleid is er echter op gericht om de kwaliteit van water voor weekdieren- in de zin van voedselbeschikbaarheid- verder te verminderen. De stelling van Dijksma dat er een ‘goede kwaliteit’ van water bestaat voor weekdieren die je objectief kunt vastleggen klopt dus niet. En de gevolgtrekking dat het op fosfaatbestrijding gerichtte milieubeleid schelpdieren als bijvoorbeeld mosselen zou helpen is een klinkklare leugen.
Experimenteel Noors onderzoek (Maricult) toonde al hoe fosfaatverrijking mosselen sterker laat groeien. Het onderzoek van Dick Sarpe van het Nioo toonde hoe fosfaatverrijking de kwaliteit van algen verbeterde als voedsel voor hogere trofische niveaus. We hebben dus ook in de nieuwe Wet Natuurbescherming een feiten- en wetenschapsvrije onderbouwing van het natuurbeleid in relatie tot schelp- en weekdieren. Dijksma zwamt maar wat, om de rijdende beleidstrein van bielzen te voorzien over de ruggen van burgers en de natuur.
Zo is het maar precies!!
Daarom zijn huidige ambtenaren ook zo gek op het woord ‘biodiversiteit’ , zo’n algemeen evenveel als nietszeggend begrip dat je kunt gebruiken als bezwering ‘het is voor de biodiversiteit’, en vervolgens reageert in beleidsnotities de hele natuur als 1 Romeinse slagorde in het gelid op commando op ‘het milieubeleid’ waarvoor de ambtenarij zich op de borst klopt
Zeeleven is simpel: Veel voedsel = veel zeeleven, weinig voedsel = minder zeeleven. Noem het de wet van Klaas van mijn part. De blablabla van Sharon zal nooit waarheid worden. PvdA bewindsvrouwe liegt en bedriegt. (Geloof het of niet ik was ooit een PvdA stemmer dus voor mij weer een bewijs dat deze partij met de groen linkse kliek meebeweegt)