De voorbereidingen in Friesland voor Leeuwarden Culturele Hoofdstad 2018 zijn in volle gang. In mijn gemeente De Friese Meren zijn de Empatec-kettingzaagkunstenaars volop actief om ook het landschap en dorpsgezichten te onderwerpen aan de hier dominante kunststroming: het Fries Minimalisme. In deze onder- curatele-gemeente domineert de Ultra Zuinig en Makkelijk stroming binnen het Fries Minimalisme, onder de bezielende supervisie van groenkunstenaar Bart Driehuis. Vandaag hielden de Empatec-kunstenaars in het van toerisme levende Langweer een zaagmanifestatie, waarin ze hun geheel eigen interpretatie wisten te geven aan 2 platanen van 60 jaar oud, en een linde van gelijke leeftijd.
Het gesammtkunstwerk heet ‘Griene Rommel, Takjes in de Dakgoot, Overlast!’. Al dat groen ontneemt toeristen het zicht maar op het prachtige straatmeubulair, de tegels en bestrating, de frisse gezichten van wantrouwig kijkende FNP-gereformeerden met houtkachel.
Zelf ben ik vooral groot bewonderaar van Oege FNP Dommema, toch wel een van de hoofdrepresentanten van de school van het Fries Minimalisme. Kijk dat lijnenspel, hoe hij iedere boom weet terug te brengen tot zijn meest kernachtige essentie. Zijn bewerking van de 100 jaar oude eik getiteld ‘De Faailichhaait’ (veiligheid en zuinigheid) aan de Langweerderweg verlegt toch weer de grenzen van wat je hoopte dat ze zouden nalaten.
Bij een vraag naar wat hem inspireerde tot dit nieuwe Gesammtkunstwerk sprak Oege de bezielende woorden ‘ikwietnet, mat jo gemeente mar belje’. Dat is typisch Oege. Zo puur, authentiek als hij te werk gaat. Zonder vooraf enig idee te hebben waar hij mee bezig is laat hij de zaag voor zichzelf spreken. Bij een eerdere manifestatie spraken zij ‘werbewmoeiomwaai (het authentiek dialect voor ‘bemoei je er niet mee’). Ook in communicatie weten de Fries Minimalisten alle verbale inspanningen tot de meest kernachtige essentie te reduceren. Oeii!, dat is de lokale groet, ’s ochtends is dat ‘goedemorgen’, maar ’s avonds kan het ook ‘goedenavond’ betekenen, met Oeiii kun je hier alles in 1 keer zeggen.
Omstanders spraken hun stilzwijgende steun uit in de woorden ‘je kunt er toch niks tegen doen’, met die kenmerkende Friese onverzettelijkheid, die strijdbaarheid ten aanzien van het gezag. Ik wilde toch graag het programma van Bart Driehuis tot 2018 kunnen inzien, welke inspirerende projecten hij nog op stapel heeft. En dus bel ik de Gemeente, die alleen via callcenter op een algemeen nummer is te benaderen.
Tuut tuut, tuut tuut
Je krijgt een bandje dat stelt dat alle medewerkers in gesprek zijn. Op dat bandje hoor je in deze Fries Nationale Partij-gemeente eerst in het lokale Koeterwaals wat mompelen. Pas dan hoor je in voor de rest van Nederland verstaanbaar proza waar je aan toe bent, ik kan uiteraard allebeide. Onze gemeente wil iedere toerist het gevoel geven in het buitenland op vakantie te zijn in eigen land. Danwel dat je hier niet thuis hoort als je niet ‘ien fan us‘ bent. Ze hebben zelfs 3 ton euro over om voor dat Eiland van de Vorige Dag de bordjes om te bouwen.
Die oefening in taalfolklore herhaalt zich, tot een medewerkster aan de lijn komt. Die wil eerst mijn postcode weten, die ik niet geef want waar is dat goed voor, zeker ‘om u nog beter van dienst te kunnen zijn’. Zij mag vervolgens het nummer van Driehuis niet geven, zo is ‘het beleid’, waarmee deze gemeente even autistisch is als alle overheden waar ook in NL. It kin net! In onze lokale democratie dient gemeentebelastingvee op gepaste afstand te blijven van die kwetsbare ambtenaren en hun kostbare tijd.
Hij was vandaag vrij.
Maar hij kan maandag of dinsdag terugbellen. Dan kan ik eindelijk spreken met de opper zaagkunstenaar zelf van de Ultra Zuinig stroming binnen het Fries Minimalisme. Inspirerend zal dat zijn!
Oei!
Geef een reactie