Commissie Vollenhoven zoekt draagvlak voor Dijksma: Natuurgebieden gaan monumenten heten…

Straks alle gebieden Natuurmonumenten?

Dankzij de decentralisatie van natuurbeleid naar provincies, bezuinigingen van de Rijksoverheid en constante naamsveranderingen in beleid is het Nederlandse natuurbeleid een onoverzichtelijk zootje geworden. Dat constateert de door Sharon Dijksma ingestelde Commissie van Vollenhoven in een concept-eindrapport ‘Monumentale Natuur’ waar ik de hand op legde. Als remedie adviseren ze om alle gebieden die buiten het Europees beschermde deel van Natura 2000 vallen om te dopen tot….Natuurmonumenten, naar analogie met de monumentenzorg.  Voor het draagvlak voor Sharon Dijksma en haar subsidie-ontvangers/loterijgeld-leugenaars.

Waarbij we dan dus provinciale en gemeentelijke ‘natuurmonumenten’ krijgen. En met een ander bordje ‘Sperrgebiet, Naturmonument’ erbij, simpelere taal uitslaan en minder verwijzing naar soorten dan… komt er dan ‘draagvlak’ bij het domme volk, dat onze groene clubs en ambtenaren niet begreep terwijl ze toch stiekem Het Grote Gelijk hadden. Aldus de commissie. Terwijl het nog nooit zo druk in natuurgebieden is geweest als de laatste 10 jaar, en er geen enkele relatie is tussen toegankelijkheid van natuurgebied en ‘draagvlak’ voor ganzenplagen, zompige pitrusveldjes met oerkoe en paard voor zoveel miljard euro, de natte dromen en verbindingstroepen van de natuurbouwers en hun ecologische geloofstructuur.

Natuurbeleid verzandt in draagvlakobsessie
Een blik op de samenstelling van de commissie is voldoende, om te zien hoe men vanuit een zwakke analyse van de werkelijkheid, ook tot twijfelachtige oplossingen komt. De groene topambtenaar Andre van der Zande die jarenlang het natuurbeleid dicteerde is 1 van de 3 commissieleden. Een klassieke oud-Wageninger. Daar komt die draagvlak-obsessie vandaan en een monumentaal bord voor het hoofd.

Dat blijkt uit passages als deze:

Het natuurbeleid werd in de tweede helft van de twintigste eeuw meer en meer een zaak van specialisten (….). Mede door de specialistische benadering en de beperkingen die dat veroorzaakt voor andere sectoren dan natuurbescherming, is het maatschappelijk begrip voor en betrokkenheid bij het natuurbeleid minder geworden. De ‘taal’ (….)van het natuurbeleid sluit niet aan bij hoe mensen de natuur beleven (Van der Zande, 2004).

Dat is typisch Van der Zande, hij herhaalt zijn kokervisie van 10 jaar terug, toen ik bij hem aan tafel zat in Den Haag met andere ambtenaren als Dick Koelega. En dit is zijn stuipreactie op het gemak waarmee Henk Bleker bezuinigingen kon doorvoeren. Wij hadden gelijk, maar men begreep ons niet, het is dat dekselse populisme waar we tegenop moeten boksen. En hier zien we dat zelfde:

Inmiddels worden de natuurdossiers regelmatig ervaren als pijndossiers en het natuurbehoud dreigt steeds meer te verzanden in een technocratische aanpak en een juridisch steekspel. Voortdurend komen zaken tot de Raad van State, waar sociaal-economische activiteiten en plannen botsen met natuurregelgeving. Het gevolg van al deze ontwikkelingen is dat het draagvlak voor natuurbeleid de afgelopen jaren flink is afgenomen. Het moet dus anders! Er bestaat dringend behoefte aan een eenvoudig en duidelijk (en daarmee door de bevolking gedragen) stelsel van te beschermen en te beheren gebieden.

De oude naturocratie is failliet en dood, leve de nieuwe

Terwijl de werkelijke reden voor verlies van begrip zit in de combinatie van arrogantie, de boterzachte en pseudowetenschappelijke onderbouwing van natuurbeleid en continue klaagzangen van groene clubs, terwijl ze jaarlijks meer dan een miljard euro aan subsidies kregen. Daarom zette Bleker er het mes in, zo vertelde hij me, en zo kon je hier op Climategate.nl lezen. Als je in 25 jaar ongeveer 10-20 miljard euro opslurpt voor natuurbouw, honderdduizend hectare grond krijgt, en je blijft samen met het Planbureau voor de Leefomgeving maar roepen dat de zaak achteruitgaat, heb je een probleem dat een parlementaire enquete waard is. Zoals ook oud-directeur van Vogelbescherming Eric Wanders stelde, die natuurproductiedoelen, en zoveel miljard euro en wat je als bezoeker ziet is niet veel meer dan wat verwaarloosde landbouwgrond met oerkoeien er op. Wat voegt dat toe?

We veranderen het vernis, maar blijven even ver van het padje af.
Maar nee:  Het Volk is de partij die in verwarring is over wat natuur is, dus moeten we het simpeler uitleggen……..

Het punt is dat natuurbeleidsmakers met hun bureaunatuur ZELF niet weten wat natuur nu werkelijk is. Daardoor verzanden ze in een achterhaalde ideologie, en kleden dat met modellen en jargon in als ‘de wetenschap’, zij bureaucratiseerden de natuur en hitsten zo omwonenden op tegen die natuur met Natura 2000.

Tel daarbij de met loterijmiljoenen gekochte macht, arrogantie en leugenachtigheid van groene clubs als Natuurmonumenten, WNF, Greenpeace, Natuur en Milieu, Waddenvereniging en andere leugenachtige entiteiten die om opheffing schreeuwen, en die jaarlijks 10 duizenden leden verliezen. En het is weer eens volslagen duister waarom mensen die groene clubs en hun gelieg zo beu zijn, wanneer die weer met allerlei pseudo-wetenschap, subsidies en marketing iemand’s omgeving te lijf gaan. Clubs die tegelijk voorstander zijn van de landschapsverkrachting met mega-windturbines voor miljardensubsidies, omdat ze op de schoot van de overheid willen blijven zitten.

Zie mijn blogserie over het Planbureau en haar boterzachte pseudowetenschap, en de wetenschappelijke FRAUDE achter het Natura 2000 beleid, waarbij ambtenaren van Sharon Dijksma door Imares de ecologie van de Noordzeekustzone laten vervalsen om vissers van visgronden te jagen waar ze decennia kwamen. En hoe die groene pestclubs als de Waddenvereniging hier met allerlei leugens weer doorgaan met vissertje pesten, samen met hun groene Talibanbaard Auke Wouda.

Mijn torenvalk toonde meer gevoel voor zelfreflectie dan de subsidie-naturisten

Het andere uiterste
Niet alle natuur hoeft meer toegankelijk te worden, in de hoop dat Sharon Dijksma dan meer geliefd wordt. Zoals ik al in 2006 schreef in Oorverdovend Natuurschoon in HP de Tijd hoef je niet ieder terrein om te bouwen tot wellness-oord. Begin liever weer met fatsoenlijk natuuronderwijs op de lagere school met natuurstudie in het veld.

Al zal dat dankzij de verjuffing van het onderwijs lastig zijn, die aan hun mobieltje vastgeklonken ‘ ik bel dus ik besta’-vrouwtjes vinden alles eng en vies. Maar dan huur je mensen in die dat wel goed kunnen, en dan niet van zo’n natuurclub die ze meteen tot donateur wil opleiden, of zoals het WNF doet tot klimaatactivist of ze geloofsbelijdenis laten doen in de Zuurzaamheid. Wanneer ik met een excursie op het Naardermeer smurfjes meekreeg, vonden ze natuur altijd prachtig, je liet ze de polderanaconda zien (ringslang), James Bond spelen met de snorkel van een waterlelie en hup zo die gaat, de visarend werkte mee en ach we doen niet moeilijk het is warm: spring maar overboord dat kraakheldere meertje in en zwem een rondje. Hoera.

En bij mij geen woord over klimaat en de zuurzaamheid.

Als je geen oog hebt of leert krijgen voor details, wat maakt natuur dan nog miljoenen euro’s waard? Want voor rust kun je ook op de bank voor de tv liggen, en voor recreatie en ontspanning pik ik liever een terrasje of cafe in Amsterdam. En de natuur is niet gezond, al die muggen, teken en zelfs de vossenlintworm. Levensgevaarlijk.

Andre van der Zande: het probleem is dat de groene beweging moreel, wetenschappelijk en technisch failliet is. Ze verdienen een grafmonument, en daarmee verliezen we niets. Op het graf van de Postcodeloterij-beweging en haar politieke achteruitgangs-ideologie van de zuurzaamheid die voor ‘natuurbeleving’ moet doorgaan, daar kan weer iets veel mooiers opbloeien.