Doelsoorten Marker Wadden Natuurmonumenten hebben niets aan moeras

Voor de moerassoorten is het niet nodig, dat Marker Wadden-moeras, afkomstig Ecorys-rapport verkregen uit WOB-verzoek

Massamedia roepen nu dat Marker Wadden van start gaat, waarvoor Natuurmonumenten in 2013 van 2 ministeries (I&M en EZ) 30 miljoen euro rijksgeld kado kreeg naast de 40-50 miljoen euro subsidies per jaar.  Dankzij een motie van Jesse Klaver van Groen Links vorig jaar kan Natuurmonumenten nu ook geld halen uit het potje van ’topsectoren’-beleid. Arne Heineman van Natuurmonumenten zit daar nu ook bij aangesloten, en nu noemen ze dat bilding wis neetjur. Het streven zou daarin zelfs zijn om 10 duizend hectare moeras aan te leggen voor 800 miljoen euro.

Waarom gebeurt dat?
De Marker Wadden geven baggerkoning Boskalis en ingenieursbureaus werkgelegenheid, en het nationale publiek een warm gevoel over samengaan van ecologie en economie. In naam zou de ecologie van het Markermeer toe zijn aan een opknapbeurt, omdat anders de regio rond het meer bij stedelijke ontwikkeling van de As Amsterdam-Almere tegen een Natura 2000-muur zou aanlopen.

Maar iedere ecologische rechtvaardiging leunt op drijfzand. Zie boven deze tabel uit een rapport van Ecorys met daarin de ‘staat van instandhouding’ van de vogels die zouden moeten profiteren.Dat is de term die het Europese Natura 2000 hanteert voor de mate waarin groene beleidsdoelen zijn bereikt in een gebied. Dat meten ze bijvoorbeeld aan het op en neergaan van vogels. Met alle moerasvogels is niets aan de hand, die verkeren al in gunstige staat van instandhouding, en de aalscholver is al een plaag die meer vis uit het IJsselmeer vist dan alle beroepsvissers bij elkaar.

Het aanleggen van een moeras zal op geen enkele wijze de staat van instandhouding van juist die vogels helpen- de visetende vogels- waarvoor het project in naam bedoeld was. 

Project Ecoshape ‘Building with Nature’ bij Houtribdijk. Marker Wadden is goed voor het baggerbedrijf en Van Oord, waarvoor Ecoshape subsidieparaplu is

Fawlty Towers rond fosfaat
In het geval van de Marker Wadden was de bewering dat opwellend slib door natuurlijke bodemomwoeling de helderheid van het water zou aantasten.En dat daardoor de visstand ten opzichte van de jaren ’90 zou zijn afgenomen. Die bewering lijkt verdacht veel zo opgezet richting een reeds uitgedokterde ‘oplossing’: de bouw van vooroevers en het uitbaggeren van slib waarmee het bagger- en ingenieurwezen verenigd onder ‘building with nature’ dan weer de topsector kan uithangen. Die bewering is vals gebleken. 

Het ANT-onderzoek liet zien, dat juist voedselvis voor vogels in ongunstige staat van instandhouding als spiering achteruitging dankzij het lagere fosfaatgehalte dat door milieubeleid werd veroorzaakt. Dan heb je het over soorten als dwergmeeuw, zwarte stern maar ook de nog steeds zeer algemene fuut. (waarbij het toch al dubieus is of je met beleid vogelaantallen kan sturen) Ook schelpdiergroei hangt samen met de fosfaatgehaltes, en daarmee het bloeien en verscheiden van grote populaties kuifeenden. Bedenk dat die kuifeenden in de jaren ’50 nog zeldzaamheden waren, maar sterk gingen profiteren van de eutrofiëring van water. Voor 1900 broeden ze in het geheel niet in Nederland.

Rond die eutrofiering hangt bij Marker Wadden een Fawlty Towers-sfeertje: don’t mention the phosphorous. 

Voor 800 miljoen euro in eindfase heb je extra ganzenplaag op aanvliegroute Schiphol, uit WOB-verzoek

Moeras helpt vooral ganzenplaag
Het moeras verandert aan die voedselsituatie niets. Natuurmonumenten beweert dat er ‘ecologisch herstel’ nodig zou zijn. Maar hoe zie je dat voor je, in een meer dat nog geen 40 jaar bestaat en voor de helft van haar geschiedenis onder invloed stond van extra fosfaatbemesting. Een soort als de krooneend is nu ook veel algemener dan toen het Markermeer in 1976 ontstond, evenals de fuut.

Wanneer men in Nederland roept dat het voor de natuur wordt gedaan, kun je er vrijwel zeker van zijn dat het voor de baantjes gebeurt, waarbij het argument ‘het moet voor de natuur’ wordt gebruikt om het democratische proces dood te slaan. De Marker Wadden zullen dus vooral de soorten helpen die al bijna een plaag zijn zoals de aalscholvers die nu al massaal de vooroevers bevolken, de ganzen die de rietvelden begrazen.

Maar ach wie geeft daar om, als zoveel bedrijven er beter van worden. Men vindt mij dan een zeurpiet, en misschien hebben ze daar wel gelijk. Er worden meer mensen beter als het WEL doorgaat, dan wanneer het niet doorgaat en het belastingvee draagt wel af. De goed gevoels-marketing van Natuurmonumenten helpt de betalingsbereidheid bij de belastingbetaler, en het nationale ingenieurswezen komt zo weer de economische winter door.

En onze nationale media klappen weer op Noord Koreaanse wijze mee.