Mens werd al in Middeleeuwen grootschalig door planten gedomesticeerd

Primitieve weidecultuur van het Staatsbosbeheer-volk in Duurswoude, Staatsbos-BOA’s schijnen in groen strijdtenue het slagveld op te gaan maar zijn in het wild bijna verdwenen

Zie deze studie van Goldewijk van het Het Planbureau voor de Leefomgeving, die andermaal bewijst: de Milieubeweging maakt er een sport van om alle verworvenheden van de mensheid zo negatief mogelijk uit te leggen, om dat vervolgens als ‘de Wetenschap zegt het’ te presenteren. Maken mensen de aarde productief dan noem je dat ‘biodiversiteitsverlies’. Slagen mensen in hun korte tijd op aarde er eindelijk in voet aan de grond te krijgen, dan vind je een nieuw geologisch tijdperk uit: het Antropoceen, de mens als geologische kracht die een nieuw tijdperk inluidt. Dat  riekt naar destabilisatie van ons interglaciaal het Holoceen, hoewel ook daar niets geweldigs aan was. Je kunt beter nu geboren worden dan in de oertijd.

Wat was er zo leuk om door een grottenleeuw verscheurd te worden, danwel in stammenstrijd op Doggerland het onderspit te delven bij de zeespiegelstijging van 8000 jaar terug?

De studie van Klein Goldewijk et al geeft een negatieve draai aan menselijke productiviteit op basis van hun Hyde-database (historische gissingen over landgebruik vertalen naar milieu-impact met computermodel): het tijdperk van de mens als drijvende ecologische kracht zou al in de late Middeleeuwen zijn begonnen toen de Zwarte Dood was overwonnen. Het Antropoceen begon dus niet pas tijdens het pensioen van Paul Crutzen in 2001, toen Mr Ozon een nieuwe hobby nodig had omdat thuiszitten ook zo wat is: de aarde redden, ja dat ging onze Paul toen doen, rentenierend op het gezag van zijn Nobelprijs.

Terug naar ons verhaal: Bedenk dat de Pest na de komst van de zwarte rat en zijn vlooien uit India grote delen van Europa ontvolkte, zodat het oerwoud op vele plaatsen weer terrein won. Het Ebola-virus was er niets bij. Bedenk ook dat de Zoogdiervereniging de Zwarte Rat in 2005 op de Rode Lijst van Bedreigde Diersoorten heeft gezet in Nederland. (…)

Het kan verkeren. Die Pest zette de klok hier dus goed terug, maar de mensheid nam wraak op die aanval van biodiversiteit en kapte zich een weg in de wildgroei die in Europa was ontstaan. Al gauw had hij weer voet aan de grond. En zo kregen we de Gouden Eeuw in de 17de eeuw, en de Kleine Gouden Eeuw vanaf 1880, nieuwe economische bloei in NL. Terwijl volgens de milieubeweging de Dark Ages dan laat beginnen.

Hoe bepalen ze dat landgebruik?
Goldewijk bepaalt dat op basis van historische bevolkings-schattingen, Zo berekenen ze hoeveel weidegebied en landbouwgrond mensheden in diverse eeuwen gebruiken. Dat soort schattingen gooien ze bij elkaar in een model dat ze hebben gemaakt, en dan maken ze historische landkaartjes van ruimtebeslag van de mensheid.

In het jaar 1000 zou de mensheid dan ongeveer 3 miljoen vierkante kilometer land in gebruik hebben, in het jaar 1500 zou dat 4,5 miljoen zijn tegen 49 miljoen in het jaar 2000. In het jaar 2000 zou dan (49 miljoen) ongeveer 34 procent van het ijsvrije land op een of andere wijze zijn gecultiveerd, zo is een veelgehoorde kreet.

Zoals reeds vermeld: landgebruik negatief uitgelegd is ‘biodiversiteitsverlies’ bij PBL
Zoals eerder vermeld legt het PBL met haar Globio-model dat dan uit als ‘verlies van biodiversiteit’. Globio maakt gebruik van data uit Hyde. En zoals we al zagen in mijn onderzoekje is mensloos oppervlak bij Globio ongeveer gelijk aan ‘biodiversiteit’. Daarom krijgt de wereld van Alkemade in het jaar 2000 dus een restant van 70 procent biodiversiteit, krijgt Europa iets meer dan 40 procent: dat is het areaal dat niet door landbouw en stad in gebruik is.

Met allerlei ingewikkelde parameters van landgebruik, die hij dan vertaalt naar ‘verlies van biodiversiteit met MSAblablabla’. Nou ja, met wat plusjes en minnetjes wijk je dan 4 procent af. Het PBL had ons die oefening kunnen besparen. Globio kun je dus zien als extensie van Hyde: als de negatieve vertaling er van. Goldewijk doet er iets klimaterigs mee, en Rob Alkemade iets biodiversiteiterigs.

Planten domesticeren ons

Once upon a time in Bilthoven
Hoe leg je iets positiefs negatief uit met wetenschapperig tintje? Het productief maken van de aarde heet dan in Bilthoven na Goldewijk ‘extra historische CO2-productie die in de klimaatmodellen verwerkt moet worden’ . En toen James Watt  de mensheid het vermogen gaf zichzelf te verlossen van de willekeur van de natuur? Dat is de klimaatcatastrofe door CO2.Wordt het eindelijk ergens gezellig op aarde- ik bedoel, start eens een interessante conversatie met een brulaap, Langweerder of ijsbeer- dan heet dat overbevolking. En waar in het tropisch regenwoud kun je bier drinken?

Nou?

Natuurlijk is die naam Antropoceen een stuk zelfoverschatting van hier tot de maan en weer teruggevlogen. We leven in het Herboceen, al 3 miljard jaar spuwen de chlorofielen een giftig goedje de atmosfeer in, zuurstof, planten produceren wel 30.000 chemische stoffen waarvan vele uiterst toxisch in lage dosis.  En vergelijkbaar met die plantaardige vervuiling zijn wij als invloed kleiner dan een cyanobacterie.

Planten dwongen ons tot sedentaire levenswijze en hun laatste list is ons te dwingen hun fossiele voorouders op te graven zodat ze meer CO2 zouden krijgen in de atmosfeer. Zodat ze minder ademnood zouden hebben. Ik verbaas mij dan ook steeds weer over het door en door antropocentrische perspectief van ecologisten.

De planten domesticeerden ons als jager-verzamelaar zoals in Once Upon a Time in the West de laatste vrije man met revolver en paard wordt gedomesticeerd door ‘The Law’, het gezag dat komt met de spoorlijn die verstedelijking brengt en daarmee ook Claudia Cardinale met haar heerlijke tieten om je gezicht in te begraven.

Alleen Charles Bronson capituleert niet, maar druipt met een wond het slagveld af en het begeleidende harmonicadeuntje kennen we allemaal. Supertramp blies het nog eens na, om de domesticatie door de staat via ‘School’ te bekritiseren. Wij blazen dat deuntje hier nog eens, om de knechting van onze geest door overheid en milieubeweging te karakteriseren, de roof van onze laatste restje vrijheid: de bestedingsvrijheid die wij kopen via een nummer op de bank, zodat wij nog kunnen gaan en staan waar wij willen.

De groene massapsychose is de officiële medialeer geworden om aan te conformeren.

En wij druipen met wond in onze zijde af, als lonesome cowboy, want wie niet meedoet kan geen leeftocht krijgen.