Bastiat, Merkel en Minnesma – Deel 1

Jeroen Hetzler.

Wat hebben deze drie gemeen?

Antwoord: Bastiat liet zien hoe je een maatschappij te gronde kunt richten. Merkel en Minnesma (van Urgenda) lijken dit in praktijk te brengen. Zie het rapport van Urgenda waarin te lezen valt hoe dit voor Nederland in zijn werk gaat.

Minnesma neemt vaak ‘de aanvaarde wetenschap’ en het woord ‘gevaarlijk’ in de mond kennelijk uit behoefte aan het autoriteit- alsmede het vogelverschrikkerargument. Hier is een citaat uit de samenvatting van het Urgenda-rapport:

Hoe langer we wachten, hoe meer de CO2 uitstoot uit het verleden optelt bij die van het heden en samen zo hoog worden, dat het leidt tot temperatuurstijgingen van meer dan 4 graden gemiddeld op aarde. Dit terwijl Nederland en meer dan 190 andere landen op basis van aanvaarde wetenschap hebben gesteld dat 2 graden temperatuurstijging al het maximum is. Daarboven leidt het met 50% kans tot gevaarlijke klimaatverandering. Wij vinden 50% kans al veel te hoog. Bovendien is 2 graden temperatuurstijging al hoger dan volgens veel wetenschappers verstandig is.

Die 2 graden doelstelling is echter een politiek doel. De meer dan 4 graden is eveneens achterhaald (zie dit rapport).

We lezen in het hier aangehaalde rapport onder meer:

In het IPCCrapport is toegegeven dat de beste observationele schattingen5 voor klimaatgevoeligheid nu slechts 1,5–2 graden C zijn zou erop neerkomen dat grote delen van het IPCC-rapport uit de pas lopen met de laatste stand van de wetenschap.

De overgangsklimaatgevoeligheid (‘Transient Climate Response’ (TCR)), een maat voor de opwarming als gevolg van een verdubbeling van de CO2-concentratie over een periode van zeventig jaar, is verwant aan de klimaatgevoeligheid en weerspiegelt ook de efficiency waarmee de oceanen warmte opnemen en wordt vaak gezien als een betere indicatie voor opwarming in de 21 eeuw dan de evenwichtsklimaatgevoeligeid

In dit rapport suggereren wij dat een op observaties gebaseerde waarschijnlijkheidsrange voor TCR redelijkerwijs 1–2 graden C kan zijn,met een beste schatting van 1,35 graden C. De TCR van klimaatmodellen ligt met een gemiddelde van iets onder 2 graden C veel hoger.

Dus over 80 jaar ligt de temperatuur waarschijnlijker onder de politiek bepaalde fictieve 2 graden opwarming dan erboven, gezien de falende klimaatmodellen. Dit is wel iets anders dan de alarmerende boodschap die Urgenda onophoudelijk verkondigt:

We zijn echter op weg naar een wereld waar klimaatverandering desastreuze gevolgen zal hebben, tenzij we heel snel de uitstoot van broeikasgassen beperken. De situatie is veel ernstiger dan de meeste mensen zich realiseren. De 195 landen die het Klimaatverdrag hebben ondertekend willen gevaarlijke klimaatverandering voorkomen. Zij hebben dat gedefinieerd als de gemiddelde temperatuur op aarde niet meer dan twee graden laten stijgen ten opzichte van het niveau dat we hadden toen de industriële revolutie begon. Inmiddels is het duidelijk dat we afkoersen op meer dan vier graden temperatuurstijging, als we niet snel actie ondernemen.1 Dit terwijl de wetenschap steeds ongeruster wordt en aangeeft dat twee graden temperatuurstijging eigenlijk al te veel is. Want zelfs als we de temperatuurstijging tot twee graden beperken, is de kans op gevaarlijke klimaatverandering nog steeds vijftig procent. Als je vijftig procent kans hebt het ravijn in te rijden, dan hang je aan de noodrem. Wij rijden gewoon door met 130 km/uur. Onverantwoord.

Op Groenland zijn nederzettingen van de Vikingen te bezichtigen. Die bedreven daar landbouw en veeteelt tussen het jaar 800 en 1200. Dat zie ik nu niet dadelijk gebeuren want zo warm is het er niet. Zonder grootscheepse rampen waren daar die wereldwijde Middeleeuwse Opwarming, net als de Romeinse en Minoïsche opwarming en andere opwarmingsperioden nog veel langer geleden. Nu is het na de Kleine IJstijd ineens allemaal heel erg, ik denk omdat sommigen zich vervelen en bij gebrek aan rampen deze zelf maar bedenken. Je moet toch iets hebben om wakker van te liggen?

We mogen ons verheugen over 150.000 banen volgens de samenvatting van het Urgenda-rapport. We hebben het wel over gesubsidieerde banen. Of het wonder moet geschieden dat hernieuwbare energie zich op eigen kracht kan meten met fossiel gestookte en kerncentrales.

Hoe zit het nu met die gesubsidieerde banen? De negentiende-eeuwse Franse econoom Bastiat liet aan de hand van de parabel van de gebroken ruit zien dat het vernielen van eigendom geen welvaart met zich meebrengt, integendeel.

Een treffende vergelijking is deze:

Oorlogsvoering

Vaak wordt beredeneerd dat oorlog gunstige effecten heeft voor de economie, zoals een lage werkloosheid en technologische vooruitgang. Dit is een voorbeeld waarbij enkel aandacht wordt besteed aan datgene wat zichtbaar is. Niet zichtbaar is dat de soldaten enkel hun werk kunnen doen doordat er grote bedragen aan belastinggeld aan hen worden besteed. Zou de oorlog niet gevoerd zijn, dan was dit geld aan iets anders besteed. Op deze wijze belemmert of vertraagt het voeren van oorlog juist de vooruitgang binnen andere industrieën en markten.

Let vooral op het woord belastinggeld, want dit is precies waar de redenering van Urgenda c.s. om draait, maar die wel verdoezeld wordt. Uitgerekend Urgenda vergelijkt de beoogde groene transitie met de Amerikaanse oorlogsindustrie van WO 2. (zie bladzijde 15 kadertje).

Uit transities uit het verleden blijkt dat als de juiste combinatie van urgentie, wilskracht en leiderschap aanwezig is, een doorbraak kan worden gecreëerd die tot een versnelde transitie leidt. In de Tweede Wereldoorlog was het Roosevelt die vier dagen na Pearl Harbor tegen de auto-industrie zei dat ze moesten stoppen met auto’s produceren en moesten produceren voor de oorlogsindustrie. Ford bouwde op het hoogtepunt van de oorlog 600 vliegtuigen per maand. Dus als de noodzaak gevoeld wordt en er echte leiders zijn, kan er enorm veel veranderen en veel sneller dan iedereen vermoedt.

Ten eerste is er geen reden om over te schakelen op een oorlogsindustrie, omdat er niets aan de hand is. Deze ‘oorlogsdreiging’ leeft alleen in de geesten van Urgenda c.s. Ten tweede zien we wat de groene transitie teweeg brengt: een negatief effect op de welvaart en een immense maatschappelijke ontwrichting door het overstappen op, vanwege hun inferieure vermogensdichtheid, navenant inferieure technieken die hernieuwbaar worden genoemd. Immers, deze negatieve transitie is iets anders dan de geleidelijke positieve economische transitie langs de weg van innovatie. Dit is een robuust en oeroud proces dat door de Industriële Revolutie werd versneld en geleid heeft tot de hedendaagse superieure technieken en sterke welvaartsverbetering dankzij het kapitalisme. De groene transitie is een afgedwongen planeconomisch proces dat niet zonder permanente subsidie en dwang kan bestaan.

Laten we eens ter illustratie de cijfers van het windpark Gemini er bij halen. Het is vervelend dat de informatie van dit windpark geregeld verandert. De ene keer werken er 100 mensen in de exploitatie, dan weer 120. Veel maakt het niet uit voor het principe waar Bastiat op doelde. De exploitatiesubsidie bedraagt € 300 miljoen per jaar. Uitgaande van 120 werknemers in de exploitatie komt dit neer op € 2,5 miljoen per baan. Eén baan in de zorgsector kost gemiddeld € 50.000/jaar. Dus kost 1 gesubsidieerde Gemini-baan maar liefst 50 zorgbanen.

Wat zullen Ugenda’s 150.000 gesubsidieerde banen wel niet voor schade aanrichten? Er is geen enkele bij zinnen zijnde natie die vrijwillig een dergelijke oorlogs- en overlevingsindustrie nastreeft. Waarom zou Nederland dit wel moeten? Het rapport is niet meer dan een routekaart naar armoede omwille van een hersenspinsel. Het geld raakt door dit Urgenda-plan gewoon op.

Het kan zijn dat Merkel en Minnesma dit daadwerkelijk beogen. Laten we verder kijken in het Urgenda-rapport (bladz. 12):

In het huidige 100% duurzaam scenario werken we nog met biomassa als back-up, voor als de zon niet schijnt en het niet waait, omdat nieuwe technieken niet meegenomen zijn. Als we echter versneld gaan werken aan het opslaan van energie, ook lokaal, en het beter omgaan met energie (in zgn. ‘smart grids’ en met behulp van energiemanagement systemen), dan hebben we nauwelijks biomassa nodig. Dan wordt het hoge cijfer van de biomassa voetafdruk (2,9 maal de oppervlakte van Nederland) veel lager en verdwijnt ook de import van energie, want dat is nu vooral biomassa in het 2030 100% duurzaam scenario. In het scenario ‘Business as Usual’ (BAU) gaan we door op de huidige manier met veel fossiele brandstoffen. Dan neemt de import van energie alleen maar toe (want ons gas raakt op), de uitstoot van CO2 ook en energie wordt steeds duurder. Er zijn dus vele economische redenen om te kiezen voor een 100% duurzaam scenario. Het is goedkoper, schoner, levert banen op en is een motor voor innovatie.

Urgenda gaat in dit stukje uit van cruciale ‘alsen’. Zo wordt het probleem van opslag onder het tapijt geveegd door het eigenlijk als opgelost te beschouwen als het zover is. Op dezelfde manier wordt geleund op smart grid. Uiteraard weer een pleidooi voor een Europees koppelnet. Alsof Spanje 100.000 extra windmolens neerzet voor die arme Nederlanders. En wij voor hen. En de Fransen en Belgen een kilometers breed hoogspanningstracé aanleggen. Weer groot beslag op land.

Het ontbreken van gefundeerde oplossingen en een tijdpad zet het Urgenda-betoog op losse schroeven. Een Europa-breed windstil hogedrukgebied zal echt niet door zonnepanelen worden gecompenseerd, want ze zijn niet elkaars back-up.