Keimpe Wieringa (PBL) bekent bedrog in Volkskrant maar geen schuld

Tonie Mudde van de Volkskrant geeft kernachtig het hoofdprobleem weer, dat ik blootleg in ‘Goochelen met natuur’ in Elsevier van 28 november (deze week): Het PBL manipuleert voor het maken van bovenstaande grafiek natuurstatistieken, om te suggereren dat natuurbeleid aanslaat.  De Volkskrant vroeg Keimpe Wieringa, sectorhoofd Natuur van Planbureau voor de Leefomgeving een reactie.

Wieringa bekent dat zij bijna de helft van onze natuur- zoals waternatuur en stadsnatuur- niet meetellen in de ’15 procent biodiversiteit’ die in Nederland zou zijn overgebleven. Die 15 procent presenteren ze in hun biografiek als DE gehele biodiversiteit van Nederland. Dus eigenlijk geeft PBL zo een deel van het bedrog toe: dat ze natuuroppervlaktes wegmoffelen om voor 1990 de zaak erger voor te stellen dan zij was.

Zijn reactie is- zoals voorspeld– heel postmodern:

Volgens Wieringa is de bekritiseerde grafiek slechts één indicator van de biodiversiteit in Nederland en claimt het PBL ook niet dat die de volledige stand van de biodiversiteit zou weergeven. ‘Vergelijk het met de economie. Dan heb je indicatoren als werkgelegenheid, handelsbalans, noem maar op. Het klopt dat wij stadsnatuur en waternatuur in de bekritiseerde indicator niet meenemen, want daar hebben we andere indicatoren voor.

Vergelijk zijn antwoord met een bezoek aan de groenteboer Wieringa. Die adverteert met ‘de lekkerste en goedkoopste appels van Nederland, 1 kilo voor een kwartje’!  Maar als je vervolgens een zak van een kilo bestelt, stopt hij je 1 appel in een zak in je hand, en zegt hij: alstublieft dat is dan 25 cent.

Als je dan zegt, ‘dit is geen kilo maar 150 gram’, nadat je het zelf naweegt..

..dan reageert groenteboer Wieringa dus: ‘oh nee, als ik de rest van het fruit in mijn winkel meeweeg kom ik makkelijk op 1 kilo’

Of bij tweedehands-autoverkoper PBL, waar je net een auto koopt die volgens verkoper Wieringa ‘als nieuw’ was. En die al bij wegrijden met motorproblemen aan de weg belandt. Als je dan naar de PBL-autodealer gaat en stelt: u verkoopt mij troep, ik wil of een andere auto of mijn geld terug, antwoordt hij: ‘je moet niet zeuren, want met de rest van onze auto’s is niets mis.’

Of zoals Wieringa vervolgt:

Het beeld van een recent herstel van de biodiversiteit in Nederland wordt breed gedeeld, onder andere door het Centraal Bureau voor de Statistiek en het Europese Milieuagentschap

Mevrouw Wieringa zegt ook dat die appel wel een kilo is, omdat in de rest van de winkel genoeg fruit ligt/ De monteur van autobedrijf PBL zegt ook dat wij alleen maar goede auto’s verkopen.

In het rapport Sjoemelnatuur- waarvan het Elsevier-artikel een samenvatting is- publiceer ik alle data die ik verkreeg via het WOB-verzoek en daarin kun je zelf vol verbazing zien, wat het PBL allemaal uitspookt.

Keimpe Wieringa, geef het nu gewoon toe: je loopt de zaak op te lichten. Maar je kunt je achter enkele zaken verschuilen:

• je moet de materie kennen om het PBL- bedrog te doorzien. En dus enig analytisch vermogen bezitten, dus zoals Mudde ook wetenschapsjournalist zijn
• je hebt voldoende handlangers die je dekking geven

Want zoals ik al schreef, meet het CBS helemaal geen algeheel natuurherstel dat je op enige wijze kunt vergelijken met wat het PBL verzint. En dan nog: als ik constateer dat de door autodealer PBL verkochte auto defect is, terwijl hij als nieuw stond aangeprezen. Dan kan PBL toch niet zeggen

Je moet niet zeuren, de auto’s van andere merken in onze zaak zijn wel in orde.

Maar goed, we leven in Postmodernistan- waarheid is waar je mee wegkomt- en dan kun je met Kafkaeske absurditeiten je gelijk halen als er maar genoeg mensen zijn die je geloven. Het grappigste is wel wat Wieringa als laatste beweert:

We zijn hierin transparant en we gebruiken de best beschikbare data en methoden.

Waarom moest ik dan een WOB-verzoek indienen om jullie data te krijgen, en hadden jullie nooit die data gepubliceerd op een voor derden controleerbare manier? En waarom kreeg ik ook na het WOB-verzoek niet een deel van de gevraagde berekeningen, omdat die niet beschikbaar zouden zijn?

Als je de ‘best beschikbare’ methode gebruikt, dan moet je niet bang zijn dat anderen je controleren.

https://www.youtube.com/watch?v=Khpw6C8VzMo&feature=youtu.be&a

Leve de wetenschapsjournalistiek: bestel Sjoemelnatuur!
Wat PBL hier bedoelt is: onze INTENTIE is goed, wij willen graag transparant zijn….als het ons uitkomt. Kijk zelf in mijn rapport Sjoemelnatuur, waarvan je een pdf kunt bestellen bij mij. Ik gaf persrelaties en donateurs al een gratis exemplaar. Maar bedacht: doneer liever eerst 5 euro (of meer natuurlijk) aan de Stichting Milieu Wetenschap en Beleid in Delft van Theo Wolters en stuur mij een mailtje. Dan krijg je de pdf toegezonden. Of als u boer/visser/buitenmens bent: steun de SWNM.

Voor grondige onderzoek-journalistiek is geld nodig, want tijd is geld. Dit onderzoek heeft me maanden werk gekost, en er zit vele jaren aan kennis in. Theo ‘Thorium’ Wolters wil nog het energiebeleid doorzagen, we hebben nog veel meer projecten liggen.

Wat algemene media betreft: ook de Volkskrant toont waarom wetenschapsjournalisten zo nodig zijn van onze Vereniging Wetenschapsjournalisten Nederland. Ik hoefde geen salto’s en koprollen te maken om uit te leggen waar het om draaide, Tonie Mudde had het in 1 keer goed, zoals Maarten Keulemans ook direct de nieuwswaarde inzag.

Kom daar eens om bij een algemene journalist.

Daarom: bij de NOS, Correspondent en andere VWN-loze media: een wetenschapsjournalist met exacte achtergrond bespaart een hoop onzin. Zie ook Elsevier, waar chemicus Simon Rozendaal al jaren missiewerk verricht. Of wees gewoon slim als Marco Visscher van oa Vrij Nederland en de Groene Amsterdammer, die de zaak nu ook doorgrondt.