De strijd tussen protagonisten en antagonisten van de menselijke broeikashypothese (AGW = ‘Anthropogenic Global Warming’) is weer eens opgelaaid.
De zogenoemde pauze in de opwarming van de aarde (nauwkeuriger: de atmosfeer), die ruim achttien jaar geleden begon – ook wel door het VN-klimaatpanel (IPCC) ‘hiatus’ genoemd – paste natuurlijk niet in het straatje van de protagonisten. Dus hebben zij nieuwe ‘correcties’ aangebracht in de historische temperatuurreeksen om hun gelijk te bewijzen dat de atmosfeer nog steeds opwarmt. Daarbij werden recentere temperaturen naar boven aangepast en oudere temperaturen naar beneden bijgesteld, waardoor de opwarmingstrend een steiler verloop kreeg. Klimaatsceptici hebben deze ‘correcties’ natuurlijk sterk bekritiseerd. Zie bijvoorbeeld hier.
Na ‘correctie’ laten de aan de aardoppervlak gemeten temperaturen een – geringe – stijging zien. Maar nog lang niet de door klimaatmodellen geprojecteerde toename. Vervelend voor de protagonisten is dat temperatuurmetingen door middel van satellieten nog immer geen opwarming laten zien. Vandaar dat zij onlangs zijn begonnen met een offensief om de betrouwbaarheid van satellietmetingen te discrediteren. Zij hebben daarover zelfs een video gemaakt:
In deze video kwamen ook hoofdrolspelers in het Climategate–schandaal, zoals Michael Mann, Kevin Trenberth en Ben Santer, aan het woord – zoals mijn trouwe lezer weten, toonbeelden van wetenschappelijke integriteit. Zij richtten hun pijlen vooral op John Christy en Roy Spencer die verantwoordelijk zijn voor de UAH (University of Alabama, Huntsville) satellietmetingen.
Onder de titel, ‘Climate Alarmists Invent New Excuse: The Satellites Are Lying’, schreef James Delingpole daarover:
The climate alarmists have come up with a brilliant new excuse to explain why there has been no “global warming” for nearly 19 years.
Turns out the satellite data is lying.
And to prove it they’ve come up with a glossy new video starring such entirely trustworthy and not at all biased climate experts as Michael “Hockey Stick” Mann , Kevin “Travesty” Trenberth and Ben Santer. (All of these paragons of scientific rectitude feature heavily in the Climategate emails)
The video is well produced and cleverly constructed, designed to look measured and reasonable rather than yet another shoddy hit job in the ongoing climate wars.
Sundry “experts”, adopting a tone of “more in sorrow than anger” gently express their reservations about the reliability of the satellite data which, right up until the release of this video, has generally been accepted as the most accurate gauge of global temperatures.
This accuracy was acknowledged 25 years ago by NASA, which said that “satellite analysis of the upper atmosphere is more accurate, and should be adopted as the standard way to monitor temperature change.”
In zijn reactie op de stellingname van de klimaatalarmisten verklaarde John Christy tegenover James Delingpole:
There are too many problems with the video on which to comment, but here are a few. First, the satellite problems mentioned here were dealt with 10 to 20 years ago. Second, the main product we use now for greenhouse model validation is the temperature of the Mid-Troposphere (TMT) which was not erroneously impacted by these problems.
The vertical “fall” and east-west “drift” of the spacecraft are two aspects of the same phenomenon – orbital decay.
The real confirmation bias brought up by these folks to smear us is held by them. They are the ones ignoring information to suit their world view. Do they ever say that, unlike the surface data, the satellite datasets can be checked by a completely independent system, balloons? Do they ever say that one of the main corrections for time-of-day (east-west) drift is to remove spurious warming after 2000? Do they ever say that the important adjustment to address the variations caused by solar-shadowing effects on the spacecraft is to remove a spurious warming? Do they ever say that the adjustments were within the margin of error?
Lees verder hier.
In Duitsland is de meteoroloog Klaus-Eckart Puls ook in de materie gedoken. Onder de titel, ‘Klima-Fakten 2015/16’, schreef hij onder meer:
Das Jahr 2015 wurde von den Klima-Alarmisten in bewährtem engen Schulterschluß mit den deutschen(!) Medien zum “wärmsten Jahr aller Zeiten” und zum “endgültigen Klimasignal” hoch gejubelt. Jedoch – die Nachprüfung zeigt: Es war ein so genannter “Super-El-Nino”, der die Temperatur trieb – wie zuletzt 1998. Eine nahezu verzweifelte Aktion, um nach 18 Jahren der Temperatur-Stagnation eine angeblich anthropogen verursachte Klima-Katastrophen-Hypothese zu retten, anhand eines einzigen Jahres. Alle anderen Parameter machen auch nicht mit: Weder die Stürme, noch die Sturmfluten, noch der Meeres-Anstieg! Eine kurze aktuelle Analyse folgt hier.
In deze analyse schenkt Puls aandacht aan de afname van de zeespiegelstijging, met name aan de Duitse Noordzeekust. De kracht en frequentie van stormen aldaar laat geen opwaartse trend zien. Voorts behandelt hij alle temperatuurmeetreeksen, die geen van alle op catastrofale opwarming wijzen (zie afbeelding boven). Verder wijst hij er op dat de huidige super El Niño, die een warmtepiek bracht, in de loop van dit jaar volgens verwachting zal overgaan in de koude La Niña en dus tot een temperatuurdaling zal leiden. Maar dat alles heeft niets met CO2 te maken en evenmin met klimaatverandering.
Klimaatalarmisten schrijven allerlei ellende aan CO2 toe, veelal ten onrechte. CO2 heeft zeer positieve effecten. Het is plantenvoer. Samen met meer regen zorgt CO2 voor ‘global greening’, in het bijzonder in de Sahel.
Puls concludeert:
Das Jahr 2015 war ein sehr warmes Jahr, geschuldet einem “Super-El-Nino”. Nie kann ein einzelnes Jahr ein “Klimasignal” sein, La-Nina wird das in den kommenden Jahren gerade rücken. Auch alle anderen Wetter- und Klima-Parameter zeigen kein Signal: Weder mehr Stürme, noch mehr Sturmfluten, noch Beschleunigung des Meeres-Anstieges – letzterer schwächt sich an der Nordsee sogar weiter ab.
Lees verder hier.
Voor mijn eerdere bijdragen over klimaat en aanverwante zaken zie hier, hier, hier, hier en hier.
Tja, als je alles wat je niet zint met (wetenschappelijke of verbale) intimidatie te lijf gaat dan weet ik er ook nog wel een:
“het klimaat wordt vrijwel geheel bepaald door onderzees vulkanisme”.
Beste David, over “het klimaat wordt vrijwel geheel bepaald door onderzees vulkanisme”
Ik vrees dat dat binnenkort een slecht voorbeeld gaat blijken te zijn, met name wanneer je “geheel” door “mede” vervangt.
Overigens is deze video, die we al eens eerder tegenkwamen in de commentaren, het duidelijkste bewijs dat de makers en acteurs het verschil niet kennen tussen dogma en wetenschap.
Andre, ik begrijp je reactie niet.
Ik kan best een slecht voorbeeld geven (waarvan?) .
Maar waarom slechter indien “mede” in plaats van geheel?
Is het ook niet zo dat wij op een kernreactor leven. Aardwarmte door radioactief verval?
Ik zie uit naar enige toelichting. Loop je vooruit op een nieuw artikel? Ook daar zie ik dan naar uit.
Inderdaad ben ik druk met het schrijven over vulkanen onder water.
Over de reactor onder onze voeten zijn de meningen overigens verdeeld. Niet dat het er heet is, maar waardoor het komt.
[Over de reactor onder onze voeten zijn de meningen overigens verdeeld.]
De zwaardere elementen zakken naar de kern, dus daar is de hoogste concentratie uranium.
De vraag is ook met welk tempo de aarde afkoelt. Oftewel, kan de huidige temperatuur alleen verklaard worden uit nieuw ontstane warmte?
Het licht toch wat ingewikkelder. Binnen de aarde neemt de zwaartekracht lineair af en in het middelpunt is ze nul. Tijdens het ontstaan van de aarde was de gehele kern waarschijnlijk gesmolten en speelden convectiestromen een veel belangrijker rol voor de verdeling van de elementen dan de geringe zwaartekracht. De georeactor van Marvin Herndon is dan ook fictie.
De aardwarmte wordt wellicht gegenereerd door het verval van Kalium-40, wat geacht wordt de meest voorkomende radioactieve stof te zijn geweest, gezien de algemeen voorkomende verval isotoop Argon-40
Een andere kandidaat voor de aardwarmte is frictie tussen mantel en kern tengevolge van uiteenlopende gyroscopische precessie neiging.