12729386_191241257902683_5494620540380370731_n

In een ingezonden brief in Visserijnieuws slaat visser Wubbo Pasterkamp de spijker volledig op zijn kop, als hij de werkwijze van het ecofascisme beschrijft, wat zij Groene Maffia noemen. Zie ook mijn artikel in Elsevier deze week daarover. Visserij blijft eeuwig in de verdediging, omdat zij al schuldig zijn wanneer iemand ze verdacht maakt: Meestal zijn dat milieubureaucraten die op de stoel van de macht klommen. Milieu is het belangrijkste machtsmiddel van deze tijd.

De oligarchie van bureaucratisch academisch complex en fondsenwervende campagneclubs kan zo steeds de aanval kiezen dankzij het beroep op het voorzorgprincipe.Milieuclubs hoeven bij een beschuldiging aan het adres van vissers nooit volledig bewijs van schuld te leveren. Terwijl vissers 100 procent bewijs van onschuld moeten leveren. Dat kan natuurlijk nooit.

Milieuclubs zijn bedrijven die bestaan bij het verzinnen van al dan niet terechte problemen. Daar besteden ze hun campagne-miljoenen steeds aan: het verzinnen van nieuwe verdachtmakingen. Dat is hun bedrijf. En zo houden ze burgers en bedrijven eeuwig in de beklaagdenbank, de verdediging. En zo drukken zij ons stapje voor stapje in de hoek van lastenverzwaring en vrijheidsbeperking.

Qua milieubeleid en wetgeving leven we in een totalitaire staat waar ongekozen krachten het voor het zeggen hebben.

Schuldig door verdenking
Zo is het exact gegaan bij het VIBEG-proces waar ik bij betrokken was. De overheid had geen enkel bewijs dat (garnalen)visserij schade veroorzaakte. Men had enkel beweringen uit rapportjes die de overheid aanvoerde van het Buckler der Neder-ecologie: Imares, wetenschap op bestelling BV. De overheid hoeft geen bewijs voor schade te leveren.

De visserij moet hier 100 procent bewijs leveren dat zij geen enkele invloed heeft. Dat kan natuurlijk nooit, en dus gaat de Raad van Stasi akkoord met gebieds-sluitingen die geen enkel ecologisch doel dienen. Maar daar gaat het die milieuclubs ook niet om. De natuur zal ze worst zijn, ze zijn alleen uit op macht en voortzetting van nieuwe campagnes om zichzelf in bedrijf te houden.

En zo wordt vrije visserij steeds met een beroep op de planeet ingeperkt, iedereen met een spionagekit aan boord (black box).

Een wereldregering geleid door ecologen die ieder individu in bewegingsvrijheid beperkt

Een wereldregering geleid door ecologen die ieder individu in bewegingsvrijheid beperkt: dat is wat ze willen

Een wereldregering geleid door ecologen
De visserij is de proeftuin voor wat ook op andere gebieden met burgers gebeurt. We gaan stapje voor stapje richting een meer totalitair bestuur met planetair excuus. Steeds met beroep op het voorzorgprincipe. Net als in de visserij heeft de burger ook geen stevige vertegenwoordiging meer. Er is geen zuil of verband dat tegenspel kan bieden aan de oligarchie van de Staat en technocraten ter academie.

Er zijn slechts 17 miljoen facebook-meningen, en een blonde kuif als bliksemafleider.

Lees daarover ook mijn artikel in Elsevier ‘Vertrouw ons, wij zijn de experts’. Dat behandelt het ‘Planetary Boundaries‘- artikel van Wim de Vries (WUR), Wil Steffen en Johan Rockstrom in Science. Zij pleiten daarin met bedekt proza voor een technocratische wereldregering die hun ecologische crisis zou moeten bestrijden. Met beroep op dat zelfde voorzorgprincipe waarmee de vrije visserij al is gekneveld.

En waarmee wij allen steeds meer in een hok geduwd worden. (terwijl de natuur juist dankzij klimaat/overheidsbeleid steeds verder wordt uitgekleed)

Lees de Elsevier

Lees de Elsevier

Wanneer je op hun punten over biodiversiteit, klimaat enzovoort in detail in gaat, dan ben je in de verdediging. Je speelt hun spel mee. Ook als je een heel dossier hebt opgebouwd waarin je aantoont dat hun planetaire heilszaak op drijfzand staat: dan halen ze gewoon het voorzorgprincipe uit de kast en ben je alsnog weg. Ze draaien de bewijslast om, en beroepen zich op hun autoriteit als academicus, hun steun in het establishment (Science), hun ‘consensus’.

En wie ben jij dan wel? Huh, een journalist, hahahaha. (Of een visser…..) Ze doen ook altijd beroep op iets dat iedereen wel wil. Iedereen wil wel meer mooie natuur, meer veiligheid. Wie kritiek heeft framen ze dan als iemand die onbeschaafd/dom enz is. Kortom, het draait altijd uit op een kwestie van autoriteit.

Daarom laat ik de diepere laag liever zien: dat deze mensen ten diepste geen bal om de natuur geven. Ze zijn alleen maar uit op macht. ‘Het Milieu’ is het ideale machtsmiddel, waarbij de beschuldiger NOOIT volledig bewijs hoeft te leveren. Want dat kan ook nooit. Immers, wat is ‘het milieu’ ook met haar miljarden variabelen? Er is altijd wel iets dat je tot risico der risico’s kan uitvergroten. En waarnaar je tot in de einder ‘meer onderzoek’ kunt verrichten.

En bewijs jij ondertussen- terwijl ze blijven publiceren in hun onderzoekslijn- maar eens 100 procent dat dit geen catastrofe zal worden, tenzij we nu naar die academici luisteren, en ze meer geld en macht geven. Daarom mag je met recht spreken van het ecofascisme. En Wim de Vries, je bent in potentie gewoon Fout in de Oorlog.

Je mag mensen daar persoonlijk op aanspreken, want dat is ook het enige dat enig effect heeft: mensen op hun ijdelheid aanspreken. Niemand wil slecht mens zijn. Maar er is ook nog nooit een fascistisch regime aan de macht gekomen met de belofte dat zij slecht zouden zijn.