In het ICES Journal of Marine Science schrijft Howard Browman in het artikel ‘Applying Organized Scepticism to Ocean Acidification Research’ wat wij al 6 jaar zeggen: dat scepsis in de (milieu)wetenschap dood is, en de activistische partijlijn de norm. Maar dan voorzichtiger geformuleerd. Lees zijn artikel!
Via gemankeerde experimenten die pretenderen de realiteit te simuleren ontstond volgens Browman een vertekend en te catastrofaal beeld van de ecologische gevolgen van extra CO2 in atmosfeer en oceanen. Er is daarom meer zorgvuldigheid en scepcis nodig bij vervolgonderzoek, en de resultaten in het verleden van 0ceaanzuur kunnen we met een forse korrel zout nemen.
Het gaat hier dus over wat sommige overdrijvers de ‘gemene tweeling van Global Warming’ noemen: Oceaanverzuring, wat wij oceaanfertilisatie noemen.
De oceanen nemen ongeveer 1/3de van de kooldioxide op die de mensheid via fossiele brandstoffen produceert. Die oceanen zijn van nature basisch met een zuurgraad (pH) die afhankelijk van ondermeer de breedtegraad en bijbehorende biologische activiteit boven of onder de pH 8 ligt, dus een puntje hoger dan de pH van water (7).Daarnaast varieert de pH lokaal zeer sterk. Zo ligt in een estuarium in het voorjaar de pH veel lager in de nacht dan overdag. Dat komt doordat planten en plankton overdag CO2 opnemen, en ’s nachts via respiratie weer afstaan.
Lost meer CO2 op, dan verschuift het chemische evenwicht ietsjes. Je hebt meer HCO3- in oplossing. Richard Zeebe heeft een hele pil geschreven over de oceaanchemie, waarin alles netjes staat beschreven.
Die chemie is goed begrepen.
Biologische gevolgen overdreven
Het haakpunt is echter het gevolg dat het oceaanzuur-wereldje er vervolgens aan verbindt voor tot de publieke verbeelding sprekend leven, zoals koraalriffen.
Wat Browman ook schrijft: de experimenten die niet het gewenste alarmerende resultaat geven- geen resultaat- worden of niet gepubliceerd, of ze komen in een wetenschappelijk blad met minder status. Die gangbare praktijk helpt ook bij het ontstaan van een eenzijdig catastrofaal beeld. Voor het jaar 2000 verscheen nog geen enkel artikel over de oceaanzuur-hype, anno 2015 verschenen er al meer dan 600 artikelen. Waarbij de alarmerende artikelen het hoogste scoren en de partijlijn er in hameren.
Dankzij het alarmisme is een heel nieuw academisch bedrijf ontstaan dat vele rekeningen betaalt. Die perverse prikkel maakt ook, dat scepcis volledig wegvalt. Zoals Browman met Duarte stelt:
Duarte et al. (2014) stated that “…there is a perception that scientific skepticism has been abandoned or relaxed in many areas…” of marine science. They argue that OA is one such area, and conclude that there is, at best, weak evidence to support an OA-driven decline of calcifiers.
Hoe academici dan toch zich als milieuschreeuwers blijven opstellen, leg ik verder in dit blog uit.
CO2-schoorsteen moet blijven roken ter academie
Die ontwikkeling bevestigt: Academici hebben economisch belang bij klimaat- en milieu-alarmisme, het is hun kip met gouden eieren. Het betaalt hun rekeningen uit publieke fondsen, zoals Epoca (30 miljoen euro) bij oceaanverzuring. Immers, zij moeten hun onderzoeksgeld lospeuteren bij ambtenaren. En die ambtenaren zijn afhankelijk van politici. Die politici in Westerse samenlevingen zijn op hun beurt gespitst op wat de propagandakanalen van het bureaucratisch academisch complex (BAC) uitkramen als NRC Damesblad. De zelfbenoemde kwaliteitskranten die allen de zelfde persbureaus overschrijven.
In die interactie – een soort Drie-Eenheid van alarmisme- ligt de pervertering van het huidige intellectuele klimaat.
There’s no such thing as a free lunch (Tinstaafl): De ambtenarij die academici voert met onderzoeksgeld wil ook een eigen voordeel behalen.
Academisch onderzoek geeft wetenschappelijk gezag aan lopend beleid. Dat gezag helpt het doorduwen van steeds meer beleid in de politieke arena. Zo ontstaat ook bij ambtenaren een prikkel om een milieuramp in notendop te financieren in de lijn van Agenda 21-gerelateerd milieualarmisme. Zo worden academici steeds meer medeplichtig aan, en afhankelijk van die agenda.
Wil je veel onderzoeksgeld krijgen, dan moet je roepen dat een milieuramp heel erg zou kunnen zijn, en afsluiten met ‘er is nog meer onderzoek nodig, want er zijn nog onzekerheden’. Die uitgang leren academici direct toevoegen, zodat de schoorsteen met CO2 kan blijven roken. Dat erkennen ze ook zelf, ze noemen zich wel ‘klimaatprostituee’. Als ze niet iets rampzaligs over CO2 roepen krijgen ze geen geld. Zo kon het onderzoek naar ‘oceaanverzuring’ ook groeien tot de hype van nu.
Kentering?
Browman roept nu op om minder eenzijdig te kijken naar de ecologische gevolgen van extra CO2 in de oceanen. Hij stelt ondermeer vast:
The majority of the literature on OA, particularly in the early days of research on the topic, report negative effects of CO2 on organisms and conclude that OA will be detrimental to marine ecosystems. Some of these, typically published in “high impact” journals and covered by the mass media, predict an OA-generated ocean calamity (sensu Duarte et al., 2014—see their Table 1). As is true across all of science, studies that report no effect of OA are typically more difficult to publish and, when published, seem to appear in lower-ranking journals (Browman, 1999).
Ecologie is maatschappelijk nutteloos, behalve voor ecologen
De vetgemaakte zin in voorgaand citaat, die onderstreept de door mij vermelde perverse interactie tussen media, academici en onderzoeksfinanciers. Wie het hardste in media schreeuwt als onderzoeker, wie het beste scoort…Die groeit uit tot de academische rockster die het meeste onderzoeksgeld mag opmaken.
Tot je 40ste scoor je in je onderzoeksveld een hit in The Charts: een high impactjournal met veel media-aandacht via persberichten. 1 miljoen diersoorten die uitsterven door opwarming. (2004 Thomas et al, wereldhit) Of in Nederland: een academisch omschreven tophit als klimaatgevoelige koolmezen die van de leg raken, veelvuldig gepapegaaid in media en door milieu-activisten. Of bonte vliegenvangers die de rupsenpiek missen.
Of met ‘regime shifts’, ecologische veschuivingen in de randmeren van het IJsselmeer. Bossterfte door zure regen,. En als het bos niet sterft maar juist extra groeit: dan is het achteruitgang van biodiversiteit door stikstof door de landbouw.
Daarna mag je als het goed is er academisch op rentenieren. Je hebt economisch belang bij instandhouding en uitbouw van die gedachtelijn. Niet bij de weerlegging. Er is niets zo economisch dodelijk voor academici in milieu-onderzoek als scepcis. Dan vervalt het maatschappelijk belang van onderzoek. Een vorm van onderzoek, dat toch al weinig meer dan een hobbyproject was zonder maatschappelijke revenu. Milieu-alarmisme is de kip met gouden eieren van de ecoloog.
- Zo komen we bij de Wet van Rypke: hoe zachter de wetenschap, hoe harder de behoefte bij academici aan een politiek excuus voor het eigen onderzoek. Zie een Soft Science als ecologie, wat ik wel Franciscaanse natuurpsychologie noem. De enige wet die bij ecologie altijd geldig is, dat is de wet van de eeuwige uitzondering. Dat is niet mijn mening, het is ook de constatering in een commentaar in Nature in april 2014.
Bij KNAW-leden als Louise Vet zie je mogelijk daarom ook dat iedere scepsis wegvalt zodra iets in hun politiek-ideologische straatje past. Maar ook bij de gereformeerde beloftenverbreker Wim de Vries met zijn Planetary Boundaries. Wim de Vries leeft op de nasleep van de Zure Regen-hoax, die Gristen Leen Hordijk als Mr Zure Regen opblies. Waarbij hij met geestverwanten de boerenstand aan de bedelstaf bracht. En hij beschouwt zichzelf als fatsoenlijk mens. Terwijl hij met geestverwanten onnoemelijk maatschappelijk leed veroorzaakte, en nu met collegae als Rockstrom totalitaire fantasieën koestert.
Je hebt fatsoen en fatsoen, blijkbaar. Ik denk dat mensen als Wim de Vries fatsoen verwarren met status. Wie meer status heeft, kan zich meer permitteren, heet minder snel onfatsoenlijk.
Ecologen produceren- met enkele uitzonderingen- op zijn best maatschappelijk nutteloos onderzoek, dat net zo goed niet uitgevoerd had kunnen worden. Dan wist je evenveel, namelijk dat er nog veel onzeker is. En dat er nog meer onderzoek nodig is.
Neem het voltallige oeuvre van Han Olff en zijn afdeling grote graas-psychologie, of Animal Ecology. Hobbyprojectjes. Nutteloos onderzoek waar niemand behalve zij en wat groenfanatieke geestverwanten iets aan hebben om zo de baas over Nederland te kunnen spelen met misbruik van academisch gezag.
Uit de ecologie zal waarschijnlijk zelden iets van enig maatschappelijk nut voortvloeien, tenzij het afbetalen van hypotheken daaronder valt.
Wetenschappers zijn net mensen
Door hun onderzoek van een politieke noodzaak te voorzien als ‘de ecologische crisis’, krijgt onderzoek dat normaal gesproken genegeerd werd plots een aura van onmisbaarheid. Je ziet ook, hoe softer de tak van ecologie, hoe ideologischer gekleurd ze worden.
En ook: Hoe onsympathieker de mensen.
Hier geldt de Tweede Wet van Rypke: hoe linkser de medemens, hoe arroganter, huichelachtiger en onsympathieker. Linkse mensen zijn rechtse mensen die hun eigen slechte eigenschappen maskeren met morele excuses.
Academici hebben kortom ook qua maatschappelijke status belang bij milieu-alarmisme. Het geeft politiek belang aan hun onderzoeksgroep, geeft ze status en podia. Kortom: ook wetenschappers zijn net mensen met de zelfde mensenwensen.
Wat veel journalisten doen is het volgende: zij geven een haast goddelijk gezag aan alles dat een academicus roept. Als priesters van de Groene Kerk. Zie hoe ze steeds met een nep-wetenschapper als Pier Vellinga knuffelen om de meest uitzinnige beweringen over zeespiegelstijging status te geven. Pier Vellinga is iemand die in zijn leven nog nooit iets van enige wetenschappelijke betekenis publiceerde. Hij speelde het spel goed, en peuterde zo milljoenen los, kreeg maatschappelijke status en mag nu als baas van de Waddengas-academie zijn laatste professionele adem uitblazen.
Wetenschap is kortom gewoon een feilbaar menselijk bedrijf. Zij schrijdt voort bij iedere begrafenis.
Wat zijn dan de excessen?
Het meest beruchte voorbeeld is het experiment van Ulf Riesebell die zoutzuur toevoegde om Coccolithoforen (plankton met kalkskelet) het loodje te doen leggen. Om vervolgens te claimen dat CO2 in de toekomst het leven in de oceaan zou doen sterven. Daarmee haalde hij de zogenaamde ‘kwaliteits’-wetenschapsbladen. De redacties van Nature en Science hebben een zwak voor milieu-alarmisme (en voor een nieuwe dinosaurus, hoppa; daar sta je op de cover). In werkelijkheid groeit dat plankton met kalkskelet bij extra CO2 juist tientallen procenten beter dan ooit tevoren. Omdat ze een bijproduct van het opgeloste CO2 (de HCO3-) benutten.
Riesebell is nog steeds 1 van de sterren van het oceaanzuur-wereldje die dankzij het alarm slaan in media veel onderzoeksgeld lospeuterde. Net als Kleypass, Oeve Hough Gouldberg, de overdrijver Carol Turley etc.
Stressreactie uitleggen als realistisch gevolg over eeuwen
Ook wanneer ze geen zoutzuur toevoegen maar CO2 maken onderzoekers steeds een experimentele fout, zonder te vermelden dat ze onrealistisch bezig zijn. Ze stellen bijvoorbeeld koraal PLOTSELING bloot aan een veelvoudige CO2-concentratie, en roepen vervolgens dat de gerapporteerde gevolgen een realistische simulatie zijn van de toekomst over tientallen jaren of eeuwen. Terwijl ze dan dus eerder een stressreactie rapporteren in het lab op plotse milieuverandering.
Met vertraging van 10 jaar zien we nu dus in de wetenschappelijke literatuur al een kentering ontstaan. Uiteindelijk zijn wetenschappers ook gewone mensen. Niet alleen maar corrupt, opportunistisch en geneigd tot alle kwaad, maar ook tot het goede in staat. Er zijn nog altijd voldoende wetenschappers die fatsoenlijke wetenschap willen bedrijven.
Wanneer die de overhand krijgen, komt het dan toch vanzelf weer op een rechter spoor. Al geloof ik zelf niet dat het nog goedkomt. Er zijn gewoon veel te veel academici. En die moeten allemaal aan het werk gehouden. Er is geen economische prikkel om integer onderzoek te doen.
Uit: Ook ‘saaie’ onderzoeker is maatschappij tot nut
‘We kunnen best een of ander lulverhaal opschrijven, bot gezegd. Voor een onderzoek moesten we eens aangeven hoeveel procent ons project zou bijdragen aan duurzaamheid. Ik noteerde 0,05 procent, maar de projectleiders vonden dat niet goed. Dus maakte ik er 5 van en toen was het in orde. Ik bedoel: als je een idiote vraag stelt, krijg je een idioot antwoord.
http://www.volkskrant.nl/wetenschap/ook-saaie-onderzoeker-is-maatschappij-tot-nut~a4254878/
Zie ook dit artikel over het gesloten wereldje van “peer review”:
The Complicity of Journals and Magazines in Pushing Flawed IPCC Climate Science
http://wattsupwiththat.com/2016/02/28/the-complicity-of-journals-and-magazines-in-pushing-flawed-ipcc-climate-science/
Dank Boels, goed punt
Rypke, jij hebt een tijdje terug een langlopend onderzoek genoemd waarbij langzaam het CO2 gehalte in het water werd verhoogd en er totaal geen crisis of groeiafname werd geconstateerd. Hoeveel generaties over hoeveel jaar waren dat ook alweer?
Hier in het Noorse was een paar maanden geleden een itempje op tv over onderzoekers die over een periode van twee weken bepaalde schelpen oid gingen blootstellen aan extra CO2 toevoer via een soort omgekeerde douchering die onder water belletjes liet ontsnappen. Categorie kansloos maar we zijn lekker bezig.
Mijn buurman heeft een tropisch aquarium. Daarnaast staat een tankje met CO2 met een belletjes blazend slangetje.
@Alex Borstlap Ik denk dat je Byrne et al in GRL bedoelt, dat haal ik aan in Marcel’s boek. Dat ging over metingen over 15 jaar, en de afname in alkaliniteit was per jaar kleiner dan de foutmarge in de meetapparatuur. En dat is waar het leven in de oceaan mee te maken heeft…..
Er worden idd in Noorwegen van die CO2-oceaankamer onderzoeken gedaan in Fjorden, en Ulf Riesebell is 1 van de mensen die daar aan werkt of werkte
De kern is, dat we in de wereld (en NL) te veel nutteloze onderzoeken (en wetenschappers ?) hebben die het niveau Roos Vonk / Diederik Stapel niet ontstijgen, maar wel de de pers halen omdat nieuw alarmisme tot nieuwe subsidies en tot verder onderzoek moet leiden om de politieke ideologie levend te kunnen houden.
Ik las de term “pal reviews” als ontleding en waardering van de vele onbetrouwbaar gebleken “peer reviews” onder de accolades van Agenda 21 en het Groen-IPCC-CAGW-alarmisme in de “wetenschappelijke” tijdschriften. Treffende en bruikbare kwaliteitsaanduiding.
Stel. Je verdient een miljoen per jaar.
Je krijgt loonsverhoging gelijk aan het percentage man-made CO2 in lucht.
Hoe groot is je loonsverhoging?
16 euro! Zegge: Zestien Euro.
En als je ene ton per jaar zou verdienen en het equivalent man-made CO2 als salaris verhoging zou krijgen?
Wel, dan verdien je dus maar liefst 1 euro en 60 centjes meer per jaar.
En hoe dik is dit laagje man-made CO2 in de troposfeer? De onderste 10 km atmosfeer? 10 km = 10.000 meter = 1.000.000 centimeter.
16 centimeter! “We” hebben het over een laagje lucht van slechts 16 centimeter!
De berekeningen?
Totaal ppm CO2 in: lucht: 400 ppm. Dat zijn dus 400 moleculen CO2 op een miljoen moleculen lucht. De mens wordt verantwoordelijk geacht voor 4% hiervan, de natuur voor 96%.
4% van 400 ppm = 16 ppm. 16 deeltjes op de miljoen dus.
En uw regeringen willen triljarden investeren om van dit laagje van 16 centimeter 20% af te halen/te besparen anders warmt de aarde immers op met maar liefst 2 graden Celsius.
Dus, 20% van 16 ppm = 3,2 ppm is toevallig gelijk aan 3,2 centimeter lucht.
Dus: ALLE discussies, onderzoeken, hele transities gaan netto over een laagje lucht van 3,2 centimeter op een totaal van 10 kilometer troposfeer.
Als ik klimaat ‘wetenschapper’ zou zijn zou ik me de ogen uit de kop schamen.
En dan houdt CO2 ook nog eens een keer 310 keer minder warmte vast dan N2O (lachgas) . Dus het is ook nog eens een pruts ‘broei’ gas van niks.
Nog afgezien van het feit dat het een gas is en straling komt en gaat met de snelheid van het licht. Geen enkel (droog) gas kan warmte lang vasthouden.
Kom na een wintersportvakantie maar eens terug in een koud huis.
Je doet de kachel /CV aan. Het duurt eerst lang voordat het huis warm is. Eerst moeten de radiatoren worden opgewarmd. Dat duurt lang want hebben massa. Vervolgens is de lucht boven de radiatoren wél warm, maar de rest nog niet. Eerst moet de lucht de muren en plafond ook nog opwarmen.
Oftewel: de lucht koelt ook weer snel af. Pas na een half uur of uur is het pas echt behaaglijk warm, omdat pas dan de MASSA is opgewarmd: muren, plafond, ramen, meubilair. Je kunt echter een uur voordat je naar bed gaat de CV wel uitzetten domweg omdat muren en plafonds nog nastralen. En/of door convectie de lucht opwarmen.
Massa is wat er toe doet. Probeer maar eens een kuub water op te warmen met een kuub CO2 van 50 graden warmer. Of warm eens een kuub lucht op met water van 50 graden warmer. Wat denkt u zelf?
Waarom zit er water in uw radiatoren denkt u? En geen lucht of CO2?
Massa.
En de oceanen zijn gemiddeld genomen 4 km diep. Water is 1000 maal zwaarder dan lucht. Dus dat laagje man-made CO2 van 16 ppm kun je qua massa nog wel door een factor 1000 delen als het gaat om massa.
Dan kom je uit op een laagje water van 0,016 cm oftewel 0,16 millimeter wat de zeeen van gemiddeld 4 km diep zou kunnen opwarmen?
Alsof je met een watje een olifant zou kunnen doodgooien.
En dat kost dan miljarden per jaar omdat te ‘onderzoeken’ en verregaande maatregelen op te treffen.
Idiocrazy. Meer kan ik er niet van maken.
Nou ja, behalve Agenda 21 dan.
Niet CO2 is het probleem: U bent dat. Uw CO2 footprint is dat.
Kende u deze al? The story of your enslavement?
https://www.youtube.com/watch?v=Xbp6umQT58A
—
Je aanname klopt niet. We gaan er immers van uit dat van de huidige 400 ppm er de laatste 150 jaar er 130 door de mens zijn toegevoegd aan atmosfeer
(weer technische problemen?)
Huh? Wel. Ik ging in mijn aannames o.a uit van onderstaande sites.
http://wattsupwiththat.com/2014/07/29/epa-document-supports-3-of-atmospheric-carbon-dioxide-is-attributable-to-human-sources/
http://www.geocraft.com/WVFossils/greenhouse_data.html
Ik dacht om eerlijk te wezen dat ik mijn cijfers juist naar boven had afgerond ten voordele van de warmista’s.
De werkelijkheid is natuurlijk nog vele malen belachelijker, als je water DAMP (= geen gas, en dus genegeerd door IPCC) niet meerekent. En daarme 95% van alle broeikas’gassen’ negeert.
Maar goed. Ik zal een nieuwe berekening maken maar dan neem ik nu ook waterDAMP mee.
Hou u vast.
Uitgangspunt: ca ~ 1 ppm stijging co2 per jaar in lucht. (130 ppm in 150 jaar, wederom naar boven afgerond in het voordeel warmista’s)
130/400 * 100 % = 32,5% stijging van CO2 in lucht sinds 1860.
Goed. Nu de finale rekensom en dan damp meegerekend.
Wat is dit NETTO?
Netto man made co2 in 1 jaar = circa 1 ppm per jaar,
over 150 jaar 130 ppm stijging = netto extra luchtlaag van 130 cm. Een luchtlaagje van 1 meter 30 dus op 10 kilometer troposfeer. (…)
Maar dan. Hou u vast.
WaterDAMP is voor 95% verantwoordelijk voor het vasthouden van warmte.
N2O is daarbij een 310 maal sterker ‘broeikasgas’ dan CO2 en dus kan CO2 nooit meer warmte vasthouden dan 100/310 = 0,3%. Daar komt bij dat geen énkel gas 100% warmte kan vasthouden, misschien 5%. (over een bepaalde tijd)
De aarde ZONDER atmosfeer zou 33 graden Celsius kouder zijn dan met atmosfeer.
De rekensom van de invloed man-made CO2 is derhalve:
Water damp verantwoordelijk voor 95%
Blijft voor ALLE(!) gassen over: 5% * 33 graden C= 1,65 graad celsius.
De EXTRA man-made CO2 sinds 1860 maakt daarvan 130 ppm deel uit.
Het effect van man-made CO2 SINDS 1860 is dus:
(130/1.000.000) * 1,65 graad Celsius =0,0002145 graad Celsius temperatuur stijging.
En dat kun je nog eens door 310 delen omdat N2O een 310 ‘sterker’ broeikasgas is: 0,0002145 / 310 = 0,000000691 graad Celsius opwarming SINDS 1860.
Gaat dus helemaal NERGENS over.
“Het” gaat ergens anders over. You are the product, You are die wandelende strontfabriek, de opmaker, de vervuiler, de opstoker met geen enkele toegevoegde waarde. Voor u een miljard anderen. Zonder u is de aarde veel beter af en wie hadden zo’n ideologie zo’n 70 jaar geleden ook al?
De boerderij is te groot. U moet weg. Maar niet voordat we u helemaal hebben uitgekleed. Er is niets veranderd. CO2 is een modern oorlogswapen.
Elke discussie over global warming door man-made CO2 is totaal useless.
Een afleidingsmanouvre. ALS de aarde al zou opwarmen is ALLE geld van de wereld niet voldoende om dit proces te keren. U kunt oceanen niet verbieden om water te verdampen.
Maar ik ben er nog niet.
Want. Hoe zit het met toe- en afname van bossen sinds 1860? Boskap in Amazone? En niet te vergeten gebruik van pesticiden? Bevolkingstoename? Of beter nog: varkens en koeien toename? Want die beesten vreten nogal wat meer planten dan mensen. Paarden AFname? Paard was auto 0,9.
Zijn dit soort parameters meegenomen in IPCC modellen?
En en en en en.
En. Zou de aarde iets opgewarmd zijn door man-made CO2? Ja hoor, maar dan vooral en met name in de vorm van MASSA. In de vorm van huizen, kantoren, flats, asfalt, wolkenkrabbers, auto’s, schepen etc. Sinds 1860 is er nogal wat massa bovengronds gehaald en deze massa fungeert min of meer als ‘energie vertrager’. Dus: overdag absorbeert het veel energie en geeft dit langzaam ’s nachts af. Het zijn eigenlijk reuzen-radiatoren.
Daarom is het in de stad ook altijd warmer dan op het platteland.
Wil je de aarde ‘redden’ van opwarming zul je de radiatoren moeten afbreken.
Ik stel voor dat alle Groenvolk en warmista’s derhalve hun huis in elkaar gaan meppen en vervolgens in een onverwarmd tentje gaan wonen. Je moet er per slot van rekening iets voor over hebben om de aarde te redden en een ‘goed gevoel over jezelf/morele superioriteit te kunnen afdwingen’.
Hoewel: een tentje houdt ook warmte vast. Moeten we ook niet willen. Doe maar beter onder een brug slapen zonder dekens, want ook die houden warmte vast.
Pauw en DWDD en zo zou je toch ook best goed kunnen opnemen onder een brug? En dat het publiek dan bijlicht met een knijpkat?
Waarom vermoorden Volkskrant en NRC en zo nog steeds bomen???
U weet wel, die omgekeerde radiatoren?
Foei! A zeggen en B doen he?
Hypo-fucking-criet.
En de 2e kamer. Moeten die nou beslist in zo’n immense radiator vergaderen? Dat kan toch ook onder een brug? Trek je maar een warme jas aan!
En iedereen een knijpkat voor als het donker is. Plus hier en daar wat fiets generatoren voor de microfoon en zo.
Was het spreekwoord niet: ‘verbeter de wereld en begin bij jezelf’?
Nou dan!
Oke. Goed. Ook best.
Doen we ipv 16 particles per jaar 100 particles per eeuw met een toename van 1 particle per jaar.
De extra luchtlaag in de troposfeer wordt dan 1 meter. Dus: 1 meter man-made CO2 op tien kilometer lucht. dat zou de aarde dan met 2 graden opwarmen. Yeah right.
Herberekening.
(Waterdamp wordt zowiezo verantwoordelijk gehouden voor 95% van warmte vasthouding. )
Blijft netto over: 5% voor de gassen.
Dus:
(100/1000000) * 33 = 0,0033 graden ‘opwarming’. In 100 jaar.
Gaat dit ergens over? Nee.
En al helemaal als je water(damp) mee gaat rekenen (=95% verantwoordelijk) en N2O als 310 maal sterker ‘broeikasgas’.
Dan wordt de som:
(100/1000000) * 33 /310 * 0,05 = 0,000000532 graden Celsius ‘opwarming’ in 100 jaar.
Gaat dit dan ergens over? Nee, nog steeds niet. CO2 houdt dus ook geen warmte vast maar wat je er mee opstookt wel, zoals massa in de vorm van huizen, flats, gebouwen, water, auto’s, schepen, wolkenkrabbers etc.
DIE houden wel degelijk warmte vast.
Het produkt WARMTE houdt warmte vast maar het bijprodukt CO2 niets tot nauwelijks. It’s a game. It’s a scam.
‘Ze’ durven gewoon niet te zeggen dat u uw huis en auto maar weer onder de grond moet stoppen om te voorkomen dat MASSA (lees: bezit, welvaart) het ware ‘probleem’ is. Ze durven domweg niet direct te zeggen dat u maar beter dood moet omdat u via uw convectoren (lees: huis, auto, boot, asfalt, kantoor) de aarde opwarmt.
En 1 meter luchtlaagje CO2 in massa- verhouding tot 4 km zee?
Is al helemaal een lachtertje. Water is 1000 maal zwaarder dan lucht.
De massa verhouding 1 meter lucht versus 4 km zee water (= 4000 m) (of grond) =
(1/4000 ) /1000 = 0.00000025
Dus: gem. oceaandiepte 4 km versus 1 meter man-made CO2 = 0.00000025 Oftewel: zee massa versus man-made CO2 = 1: 400.000.000
Als je dit dus als massa deeltjes gaat zien dan zou 1 deeltje dus in staat zijn om 400 miljoen(!) andere deeltjes in 100 jaar met 2 graden op te warmen binnen een range van 33 graden?
Yeah right.
Dat komt overeen met : met het gooien van één watje per jaar / per olifant toch 2 olifanten weet om te brengen uit een kudde van 33.
Je kunt watjes gooien wat je wilt maar je gaat er nog geen muis mee doden.
Het ENIGE wat werkt is massa. En dat heeft CO2 niet.
Mede daarom schiet het leger met loden kogels ipv tampons, en bombarderen ze niet met ballonnetjes, vloerbedekking, bloemetjes of maandverband.
Deden ze dat maar.
Samengevat: CO2 is een prutsgas van jewelste. Qua opwarming dan. Het is daarbij een gewéldig groeikas gas.
100% meer co2 = ~ 50% meer plantengroei/biomassa.
En zo heeft God het bedoeld. Regelgas. Net als water.
https://www.youtube.com/watch?v=P2qVNK6zFgE
Wil je de aarde ‘redden’ van warming?
Sloop dan alle materie bovengronds zoals huizen, fabrieken en kantoren, kap alle bomen en planten, en gooi er een laag zand overheen net als in de woestijn. Of als Mars. Dan is het overdag plus 20 en ’s nachts minus 40. Kijk, DAN doe je ‘goed’. DAN ‘help’ je de aarde.
CO2 een beetje demoniseren he? Welnee man, JIJ bent het probleem met je huis, baan, kantoor, auto, eetgedrag en je uit-ademgedrag.
Het beste zou zijn: jij dood, je huis plat, bomen kappen, zand erover en alles afdekken met aluminium folie. DAT is pas de echte oplossing.
Aarde gered. Punt. Wetenschappelijk bewezen.
Verzuring van de oceaan? De oceaan is een buffer (mavo 2 scheikunde).