Met de juiste propaganda kun je mensen niet alleen alles doen geloven. Je kunt ze er zelfs mee ophitsen tot moorddadigheid tegen mensen, waar ze net nog gezellig een biertje mee dronken. De Eerste Wereld Oorlog lijkt 1 van de eerste oorlogen waarbij op grote schaal massamedia werden gebruikt, met hulp van reclame- en psychologische manipulatie-techniek, het inspelen op egoïsme, sociale druk en emotie om publieke opinie te kantelen.
Ik maakte een serie screenshots van zowel WO1-affiches als van moderne klimaatpropaganda om de overeenkomsten in techniek te tonen. Bij wijze van viering van exact 100 jaar professionele oorlogspropaganda via psychologische manipulatie.
Vooral demonisering en emotioneel appel werden gebruikt om de collectieve attitude te manipuleren. Terwijl de Duitsers aanvankelijk hun publiek met feiten wilden bestoken, en te laat ontdekten hoe de tegenpartij met emotie vele malen meer succes oogstte.
Zoals de site Firstworldwar.com schrijft over de propaganda-oorlog, met het uitstekende artikel van Aaron Delwiche:
It is one of history’s great ironies that Woodrow Wilson, who was re- elected as a peace candidate in 1916, led America into the First World War. With the help of a propaganda apparatus that was unparalleled in world history, Wilson forged a nation of immigrants into a fighting whole. An examination of public opinion before the war, propaganda efforts during the war, and the endurance of propaganda in peacetime raises significant questions about the viability of democracy as a governing principle.
Zo werd dankzij zuivere en professionele propaganda een land tot oorlog opgehitst, dat tot die tijd nog geen leger had dat op serieuze schaal een internationale oorlogsarena kon betreden. Eerder namen de Amerikanen een pacifistische positie in. Vele Amerikanen waren van Duitse origine en koesterden eerder Duitse sympathie. Zoals ze verder beschrijven:
According to the outspoken pacifist Randolph Bourne, war sentiment spread gradually among various intellectual groups. “With the aid of Roosevelt,” wrote Bourne, “the murmurs became a monotonous chant, and finally a chorus so mighty that to be out of it was at first to be disreputable, and finally almost obscene.” Once the war was underway, dissent was practically impossible. “[I]f you believed our going into this war was a mistake,” wrote The Nation in a post-war editorial,
In vredestijd werkt het nog net zo. Wie niet instemt met de strijd tegen klimaatverandering in ons mediaparlement, die heet ‘van de PVV’ en ‘Ontkenner’, iets waar je niet mee geassocieerd wil worden dankzij jarenlange demonisering via media.
De reeds beschreven godfather van de PR, Edward Bernays, speelde bij dit ophitsen tot oorlog een rol als lid van de Committee on Public Information. De Amerikaanse deelname aan de Eerste Wereldoorlog werd- hee, waar herkennen we dat van- gebracht als manier om de Democratie te brengen in Europa, net als bij de vernieling van Irak, Libie, Syrie, Afghanistan. Zoals ik al beschreef gebruikte Josef Goebbels later de ideeen van Bernays tot eigen voordeel, hij verslond zijn boeken als Public Relations. Oorspronkelijk stond propaganda voor ‘propageren van het geloof’.
Wie ook een rol speelde bij deze professionele propaganda-oorlog is Walter Lippmann, de PR-journalist die in dienst trad van de Minister van Defensie in 1916. Zijn goede naam bij het publiek werd gebruikt om vertrouwen te wekken. Hij schreef in 1921 Public Opinion, een meer dan lezenswaardige samenvatting van de wijze waarop de massa iets leert in een zogenaamde ‘democratie’, en hoe je die massa beïnvloedt.
De journalist George Creel leidde het Committee on Public Information. Dat gebruikte de combinatie van reclame en psychologische manipulatie voor volksmennerij. Ze stelden ‘vrijwillige richtlijnen’ op aan media, en overvoerden die vervolgens met 6000 persberichten vanuit de Division of News.
Via deze site zie je een aantal propaganda-posters die toen werden gemaakt. Waarbij de heroiek van de strijd werd benadrukt en de beestachtige aard van De Hun, de Duitser die onder het mom van het verdedigen van de Hoge Cultuur juist vrouwen zou verkrachten en baby’s vermoorden.
En hoe je sociaal tekort schiet, en ijsberen moeders en kinderen in Europa laat stikken wanneer je de Amerikaanse overheid geen geld geeft om wapentuig te kunnen kopen. Je bent moreel minderwaardig als je niet meedoet. De overeenkomsten met klimaatpropaganda van het bedrijf dat hier jaarlijks 300 miljoen euro aan spendeert, ze zijn moeilijk te missen.
Hoe men ‘de intellectuelen’ tot moordlust aanwakkerde, dat doe je met aanspraak op waarden. Zo werd de slagzin ’the War to End all Wars’ uitgevonden, ‘democratie brengen’, en een verenigde vredige wereld in The League of Nations’. Een voorloper van de Verenigde Naties, waar de Verenigde Staten overigens later besloot niet aan deel te nemen.
Toen de Duitsers een wapenstilstand aanvroegen in november 1918, was de propaganda-oorlog officieel voorbij. Maar wat in de oorlog zo goed werkte, het werd in vredestijd nu op het argeloze publiek losgelaten voor commerciële doeleinden.
The methods invented and tried out in the war were too valuable for the uses of governments, factions, and special interests.” Sigmund Freud’s nephew, Edward Bernays, took the techniques he learned in the CPI directly to Madison Avenue and became an outspoken proponent of propaganda as a tool for democratic government. “It was, of course, the astounding success of propaganda during the war that opened the eyes of the intelligent few in all departments of life to the possibilities of regimenting the public mind,” wrote Bernays in his 1928 bombshell Propaganda. “It was only natural, after the war ended, that intelligent persons should ask themselves whether it was not possible to apply a similar technique to the problems of peace.”
Mooi dat we nu een democratie zijn, waarin zoiets geen enkele rol meer speelt. :-)