Onze regering voert een beleid dat erop gericht is om CO2-arm energie te produceren. Een van de sporen waarop zwaar wordt ingezet, is ‘biobrandstof’. De gedachte is dat het verstoken van biobrandstof CO2 bespaart omdat er sprake zou zijn van een gesloten koolstofkringloop. Een van de gevolgen van dit beleid is dat motorbrandstoffen worden bijgemengd met biobrandstof. Het wordt gezien als een middel om te komen tot CO2-reductie. De praktijk is anders.

Gewoon even een kijkje op wat websites. En wat zien we? Zelfs Greenpeace is duidelijk ‘om’.

Zij waren een van de eersten die biobrandstof als mogelijke oplossing om tot CO2-reductie te komen een goed idee vonden. Nu zijn ze van gedachten veranderd. Maar ondertussen hebben zij wel bijgedragen aan de gevolgen van het gebruik van biomassa: een enorme verspilling van goed bruikbaar materiaal, door het verstoken van voedsel en het slopen van bossen.

Greenpeace geeft het volgende aan:

De biobrandstoffen waarop auto’s momenteel rijden, zijn meestal gemaakt van voedselgewassen, zoals maïs, koolzaad, soja of palmolie. Er is veel landbouwgrond nodig om al die biobrandstoffen te produceren. In bosrijke gebieden, zoals in Zuid-Amerika en Indonesië, wordt bos gekapt om soja- en palmolieplantages aan te leggen. Onacceptabel, als je bedenkt dat een vijfde van onze CO2-uitstoot is te wijten aan ontbossing.

Bron hier.

Biobrandstof concurreert met voedselproductie. Dat is de trieste waarheid. Op dit moment hebben ongeveer 1 miljard mensen onvoldoende toegang tot voedsel. Eetbare olie wordt verwerkt tot biodiesel en granen en suikerhoudende gewassen gaan in de vergister om bio-ethanol te produceren. Kostbare landbouwgrond gaat op deze wijze verloren voor de voedselproductie en, wat erger is, oerbossen worden gesloopt om grond vrij te maken om biobrandstof te produceren.

Maar er zijn ook uitwassen die nog steeds als een goed idee gezien worden: mest vergisten, het gas bewerken en zie we maken biogas, dat zo het aardgasnet in kan. Mestvergisting lijkt zo’n goed idee. Echter de enorme veestapel die we in Nederland hebben, wordt gevoerd met landbouwproducten uit de hele wereld. Denk maar aan soja etc. Mest bevat fosfaten en ook daar moeten we zuinig op zijn.

Echte problemen worden door de mainstream media niet of nauwelijks opgepakt, maar zonder fosfaat geen voedsel. Dat zal uiteindelijk het echte knelpunt worden dat onze voedselzekerheid volledig onderuit zal halen.

Ook het beeld van Greenpeace is nu  duidelijk. Wij subsidiëren pelletkachels en bijstook van hout in centrales. Een slecht idee! Hout uit bossen in andere werelddelen, dat wordt gedroogd gemalen en in brokken geperst. En vervolgens met schepen hierheen getransporteerd. En dat bespaart CO2-uitstoot wordt er geroepen! Daar gaan miljarden subsidie heen! Dit is duidelijk ontspoord beleid.

In de praktijk bevatten die pellets nog steeds 10% water. Dat krijg je er niet uit. Bij het stoken is dat het eerste verlies. Dit water gaat als stoom de schoorsteen uit.

Wat zegt de wetenschap van deze ontsporing die biobrandstof heet?

Ook de beste wetenschappers in Nederland hebben een KNAW-visiedocument uitgegeven over deze misvatting. Hun beeld is heel duidelijk.

Verder kan afval, en biomassa in het algemeen, beter worden gebruikt als grondstof voor veevoer en voor hoogwaardige chemie dan voor brandstof.

Bron hier.

Zie ook hier, hier en hier.

Ik denk dan ook dat het tijd wordt dat het CO2-beleid, en dan met name de uitwassen daarvan, zoals het gebruik van biobrandstof, eens goed tegen het licht te houden. Rutte riep voor de verkiezingen dat de windmolens op subsidie draaien. Maar die uitspraak bleef zonder gevolgen.

Toch zijn die windmolens het meest duidelijke voorbeeld. Maar dat we ondertussen onze wereld slopen en de voedselzekerheid onderuit halen is nog een veel groter probleem.

 

 

 

 

 

Deel dit bericht a.u.b.
LinkedInMastodonWhatsApp

Gerelateerd: