Mieke Snoek van MSC-keurmerk is een jokkebrok, net als haar bedrijfstak

Binnen een uur na ‘er is geen plaats voor je, het is te vol’ krijg ik zo weer een kaartje onder een andere naam

Vanmiddag houdt het MSC/ASC-viskeurmerkkartel in Nieuwegein een zogenaamde partnerbijeenkomst. MSC kan dankzij haar miljoenenpropaganda als privaat bedrijf anderen de wet voorschrijven. Ik stond 15 november nog op de gastenlijst. Maar Mieke Snoek van MSC mailt 16 november dat het vol is. Geen plaats meer!

De zelfde dag regel ik onder een andere naam vrijkaartjes, er blijkt nog legio plaats te zijn. Ergo, Mieke Snoeks liegt.

Dag Rypke,
We zagen je aanmelding voor de Nederlandse Partner Meeting van 24 november aanstaande. Goed dat je geïnteresseerd bent.
Je bent niet de enige die zich heeft opgegeven – er zijn veel meer aanmeldingen binnengekomen, dan dat we plekken beschikbaar hebben. :-)
Daarom moeten we een aantal mensen teleurstellen die niet kunnen deelnemen. Daar behoor jij ook toe.
Want we hebben ervoor gekozen om de partners die we actief hebben uitgenodigd bij voorrang te laten deelnemen.
Dank voor je interesse. Voor vragen ben ik bereikbaar.
Met vriendelijke groet,
Mieke Snoek
Communications Manager Media & Digital, Benelux
Marine Stewardship Council
Koninginnegracht 8 |2514 AA Den Haag |The Netherlands
Direct : +31 (0)6 8122 2647 | Office: +31 (0)70 360 59 79

Met uw Postcode-Lot kopen NGO’s media-toegang
Dit is weer een experimentele bevestiging van mijn punt, dat milieuclubs je continue voorliegen en dat dit hun standaardgedrag is. Er zijn diverse NGO’s/particuliere schaduw-overheden die hun particuliere dogma’s via overheids-gesubsidieerde propaganda als publieke verplichting opdringen, waar MSC ook toebehoort.

Omdat zij geloven dat hun dogma’s voor iedereen gelden, past een leugentje voor hun goede zaak daar ook best in. Door propaganda en hersenspoeling in media, geloven mensen dat dit een ‘goed doel’ is. Met voldoende (Postcode Loterij)miljoenen ter beschikking koop je de publieke opinie namelijk via media.

Alle geld gaat naar hersenspoeling en propaganda – hier in Koffietijd via ‘Doe maar duurzaam’ van Milieucentraal, zodat MSC er financieel op vooruit gaat

NGO’s als WNF en MSC leggen zichzelf via propaganda en misbruik van subsidies op als enige standaard aan de markt. Bij de Albert Heijn liegt het Wereld Natuur Fonds daarbij over visbestanden.

iNu helpt de subsidieclub Milieucentraal ze aan de markt opdringen als ‘Topkeurmerk’ net als het geheel ongevraagde ‘Beter Leven’-gebeuren van de Dierenbescherming. Wat geeft die betuttelaars het recht ons de wet voor te schrijven, behalve teveel Postcode Loterij-miljoenen?

Milieucentraal is een op 4,7 miljoen euro subsidie draaiende Niet Gekozen Organisatie (NGO) en Groene Dogma-dram-organisatie. Het heeft Mr Energieakkoord Ed Nijpels als bestuursvoorzitter, en Groen Links-politica Vera Dalm als directeur. Dalm is afkomstig van respectievelijk Milieudefensie (adjunct-directeur campagnes) en Greenpeace. Zij was tegelijk lid van de Raad van Toezicht bij de Vara, wat mogelijk verklaart waarom KASSA bij de Vara hun keurmerk-campagne roeptoetert. En ze had diverse overheidsfuncties: typischer NGO-personeel heb je ze niet.

De korte lijntjes. Klimaatgraaier Kornelis Blok (Ecofys, uit het failliete Econcern) zit in de ‘wetenschappelijke’ raad van advies met andere ‘duurzaam’-cheerleaders die via dat dogma aan hun geld komen.

Propaganda en hersenspoeling

Zo werkt de groene lobbycratie dus. Via deze propagandasteun, en het afromen van logo-licenties haalt MSC zo meer dan 70 procent van hun dik 20 miljoen euro inkomsten per jaar uit de vismarkt. Hun CEO Rupert Howes harkte eerder tenminste 2,3 ton euro binnen per jaar.

Het is een ordinair commercieel bedrijf met charitatief vernis, en die omzet noemen ze dan zelfs ‘charitatieve activiteiten’. Wat- conform de gewoonte bij MSC- ook gewoon liegen is.

• Op deze partnerbijeenkomsten maken ze onderlinge afspraken om anderen de wet voor te schrijven met beroep op valse wetenschap en propaganda.

…dringen keurmerken op waar niemand om vraagt, die lasten verzwaren voor producenten.

NGO/Unilever-dogma’s bepalen wat ‘duurzaam’ mag heten?
Terwijl er legio alternatieven zijn voor MSC in diverse branches, van Dupan in de palingsector tot Valduvis bij garnalen, je hebt Friends of the Sea. Het zijn niet NGO’s met hun dogma’s die de wet horen voor te schrijven. Het hoera-woord Duurzaam is multi-interpretabel.  MSC besteed bijvoorbeeld NUL aandacht aan de sociaal economische duurzaamheid van onze vissers.

Het is normaliter illegaal dat een privaat bedrijf aan anderen bedrijven zichzelf als de norm oplegt. MSC overtreedt zo via kartelvorming met supermarkten mogelijk het Consumentenrecht (misleidende omissie) maar in Nederland kan dat door de combinatie van corruptie bij de overheid en hersenspoeling via media.

Ik snap wel dat alleen cheerleaders daar welkom zijn, en de mensen die een graantje willen meepikken.

Ik schreef namelijk in Elsevier al over hun Handel in Wantrouwen,  en in de VORK over de MSC-soap, waarbij de  politieke geestverwanten van WNF en andere pressiegroepen garnalenvissers op het Wad de wet willen voorschrijven. Ze verzinnen een probleem, schreeuwen dat rond in media en bieden zichzelf aan als oplossing.

Ed Nijpels is er bestuursvoorzitter, Vera Dalm, Statenlid voor Groen Links in Noord Holland is er directeur.  Jezelf ‘onafhankelijk’ noemen schijnt het zelfde te zijn als onafhankelijk zijn, terwijl het gewoon een propaganda-club is van NGO-dogma’s

Een Zeurmerk voor NGO-dogmas
Het MSC-label werd opgericht door het groene vernis van Prins Lockheed-affaire, WNF en de grootste zeerovers uit de geschiedenis: Unilever met hun Kapitein Iglo-rotzooi. En dat zal nu anderen voorschrijven wat ‘duurzaam’ is, dat multi-interpretabele hoera-woord.

De consument vraagt niet om keurmerken, ze willen gewoon lekker en betaalbaar eten van bekende herkomst. Een keurmerk is een Zeurmerk, een verdienmodel voor Niet Gekozen Organisaties (NGO’s), de Betuttelindustrie die zichzelf en haar dogma’s aan de markt opdringt dankzij de Postcode Loterij.

Je ziet zo in een ruwe schets hoe een heel lobby en graaicircuit met elkaar is verweven, elkaar subsidies en baantjes toespeelt. Tijd dat de Hollandse Trump dit groene moeras eens drooglegt. Lees ook Syp Wynia’s stuk in Elsevier: wanneer grijpen we eens fors in tegen de Lobbystaat?