Monster, helleveeg, duivelin, liefde

Een monster, helleveeg, duivel en een hebberd, de havik is het allemaal. Haar naam stamt van het Germaanse Haber, dat grijpen, hebben, betekent, het bemachtigen van iets. En wie haar achterklauwen ziet weet dat hiervan niets overdreven is.  Centimeters lang en met een greep die ogenblikkelijk je hand kan doorboren. De Habicht. Ze is de sterkste Nederlandse roofvogel die ook buizerds op het menu heeft staan als dat zo uitkomt.

Haar temperament is wat in vervoering brengt, ze kan een bijna reptielachtige verschrikking zijn met Tyranosaurus-klauwen, die het leven uit haar prooi knijpt terwijl ze al begint te eten. Maar ook een gemoedelijk karaktertje, dat na gedane moord haar veertjes poetst en tevreden piept, haar veren uitschuddend.

Deze havik schrokt een konijnenpoot naar binnen. Konijntjes zijn voor het havikwijf een gezonde prooi die ze vooral in stedelijk gebied kan vangen. Zoals Watershipdown 2.0 van Amsterdam Sloterdijk, waar het van de konijntjes wemelt terwijl ze in natuurgebied zeldzaam werden.

De kans om rond Amsterdam een havik te zien is groter dan rond de Veluwe of de door predatie en verzomping uitgemergelde natuurontwikkelings-gebieden van Natuurmonumenten cs. Door de grote grazernij van die fondsenwervende natuurprutsers raakt de dekking weg van klein wild, waarop de havik het heeft voorzien.

Een jaartje joggen in het Amsterdamse bos leverde me alvast meer waarnemingen op, en ik zag een havikwijf boven het Museumplein jagen. (nee, dat was geen sperwer, de mini-havik) Maar de meeste mensen kijken niet, en zien ‘m dus ook niet.

Hoewel sterk en fors, zal iemand zonder oog voor de natuur niet snel een havik zien. Het zijn niet die trage miauwerds die op ieder paaltje open en bloot zitten. Dat zijn de buizerds. De havik komt meestal stiekem en snel als gestreepte struikrover aanvliegen. Met van die strakke vleugelslagen in een interval, taktaktaktak,en dan glijvlucht, met de uitstraling van pure power. In een ogenblik is ze weer passe, als een schim in het landschap.

Aan het landschap en aanwezige dieren lees je of een havik nadert. Het beste kun je letten op kraaien, duiven en meeuwen als je een havik wilt zien.Kraaien zijn zo bang voor de havik dat ze een eigen alarmroep voor dit monster hebben.

KERRRRRRRRRRRR

..terwijl ze een buizerd meer uitlachen, van ‘hwaa hwaa wahaa’, terwijl ze ‘m plagen en bestoken. Bij deze gestreepte struikrover laten ze dat wel.

Vogels als duiven zie je in een wolk ronddwarrelen, gemixt met meeuwen de groep opzoekend voor de veiligheid.

Het moet een vreselijke dood zijn om door een havik gegrepen te worden, terwijl je nog leeft plukt ze de haren en veren van je lijf, je lichaam met haar harpoenklauwen knedend tot je door inwendige bloedingen bezwijkt. 

Onbereikbare liefde

Op zo’n dier kan ik nu verliefd worden. Iedere keer weer dat adrenaline-stootje als je deze rover onrust in het landschap ziet veroorzaken. Nekharen overeind…kijken wat gebeuren gaat. Het drama van dood en leven.